https://tisri.org/pic/post/12477.jpg
✅ جای خالی «دیپلماسی ورزشی» در میدان خبرسازی رسانه‌های غربی
🔸 نویسنده: امیرعباس صادقی
مسابقات جهانی اخیر کشتی، اتفاقات رخ داده و هجمه رسانه‌ای شکل گرفته علیه کشورمان بار دیگر خلأ «دیپلماسی ورزشی» را به همگان یادآوری کرد.
این شب‌ها تمام دنیا و به ویژه ایرانیان چشم‌های خود را به گیرنده‌هایشان دوخته و نظاره‌گر مسابقات جهانی کشتی هستند. ماجرا زمانی برای هم‌وطنان‌مان حساس‌تر شد که در نبردی مستقیم با رقیب سنتی یعنی ایالات متحده آمریکا قرار گرفتیم. این نبرد از دو جنبه دارای اهمیت بود: اولی بُعد ورزشی و حساسیت‌های مسابقات کشتی بین این دو رقیب سنتی است و دیگری حساسیت‌های سیاسی بین دو کشور است که در این روزها رنگ و بوی جدی‌تری به خود گرفته است.
در این بین، چند اتفاق مهم رخ داد که رسانه‌های دنیا و به ویژه رسانه‌های معاند فارسی‌زبان مانور زیادی روی آنها دادند. در اینجا بود که جای خالی قدرت نرم رسانه‌ای که از آن به عنوان «دیپلماسی رسانه‌ای» یاد می‌شود، احساس شد.
اولین اتفاق مربوط به رویارویی کشتی‌گیر ایرانی با ورزشکار رژیم جعلی صهیونیستی بود که جنجال زیادی به پا کرد. طبیعی است که کشور ما اهالی این رژیم جعلی را به رسمیت نشناخته و حاضر به رویارویی با آنها نمی‌شود، اما بازنمایی که از این اتفاق در رسانه‌های خارجی ارائه شد کاملا علیه ایران بود. به گونه‌ای که آنها از عبارت‌هایی نظیر «گوشه‌گیری ایران»، «انزوا» و ... سخن گفتند. این اتفاق در حالی است که اسرائیل به دلیل ماهیت جعلی خود یکی از کشورهای گوشه‌گیر در دنیا به شمار می‌رود.
فارغ از موضوعات سیاسی، این مسئله را از دو جنبه می‌توان مورد بررسی قرار داد. برخی از کارشناسان معتقدند که رژیم غاصب صهیونیستی با علم به اینکه ورزشکاران ایرانی حاضر به رویارویی با ورزشکاران آنان نیستند، هر ساله تعدادی از کشتی‌گیران خود را که عمدتا در همان مراحل ابتدایی از گردونه رقابت حذف می‌شوند، وارد مسابقات کرده تا بدین شیوه در جهت کمک به آمریکا در رده‌بندی پایانی مسابقات عمل کنند. در همین مسابقاتی که گذشت، اگر کشتی‌گیر ما، امیرمحمد یزدانی به چنین قرعه‌ای برنمی‌خورد، یکی از شانس‌های اصلی مدال طلا و دریافت 25 امتیاز تیمی بود که متاسفانه آن را از دست دادیم و همین موضوع باعث عقب‌افتادگی ما در جدول پایانی مسابقات شد.
در اینجاست که جای خالی دیپلماسی رسانه‌ای ورزشی احساس می‌شود. این دپیلماسی بدین معنی است که باید افرادی مسلط به هر دو حوزه ورزش و رسانه از سوی کشورمان در مجامع بینالمللی ورزشی و مسابقات جهانی رشته کشتی حضور پیدا کرده و این شیطنت اسرائیلی‌ها را گزارش کنند. بدون شک این اقدام باید در جهت حفظ منافع جمهوری اسلامی ایران ادامه پیدا کند. از سویی دیگر لازم است افراد بانفوذ در حوزه ورزش و رسانه در کرسی‌های تصمیم‌گیری وارد شده و در برابر این اقدامات شیطنت‌آمیز، از حق کشورمان دفاع کنند.
در نقطه مقابل، می‌توان از جنبه‌ای دیگر به این موضوع نگاه کرد و آنهم مقابله صحیح رسانه‌ای با اخبار و گزارش‌هایی است که عامدانه از سوی رسانه‌های فارسی‌زبان خارجی منتشر و به دنیا عرضه می‌شود. این اخبار با هدف ارائه تصویری مخدوش از ایران منتشر شده و هدف اصلی‌شان این است که ایران را کشوری منزوی و به دور از جامعه جهانی نشان دهند. این اتفاق در حالی است که ایران بیشترین ارتباط را با تمام کشورهای دنیا در همه ابعاد دارد. بنابراین لازم است که با اتخاذ تدابیر درست مبتنی بر قدرت نرم رسانه، پاسخ درستی به این شبهه‌افکنی‌ها داد.
دومین اتفاق که در جریان مسابقات امسال از سوی رسانه‌های خارجی به چشم آمد، ایجاد دوقطبی ورزشی بین ایران و آمریکا و سنگین‌کردن کفه ترازو به نفع ایالات متحده بود. بسیاری از این رسانه‌ها با استفاده از تعابیری نظیر «باخت سنگین ایران به آمریکا»، «زور ایران به آمریکا» نرسید و .... پس از مسابقات فینالی که به سود آمریکا تمام شد سعی در القای ناکارآمدی تیم داشتند. این اتفاق در حالی است که پس از دو برد ایران در دو فینال (کامران قاسم‌پور و رحمان عموزاد) هیچ واکنشی نداشتند.
🔸 مشاهده مقاله
🔗 tisri.org
@TehranInstitute
✅ جای خالی «دیپلماسی ورزشی» در میدان خبرسازی رسانه‌های غربی
🔸 نویسنده: امیرعباس صادقی
مسابقات جهانی اخیر کشتی، اتفاقات رخ داده و هجمه رسانه‌ای شکل گرفته علیه کشورمان بار دیگر خلأ «دیپلماسی ورزشی» را به همگان یادآوری کرد.
این شب‌ها تمام دنیا و به ویژه ایرانیان چشم‌های خود را به گیرنده‌هایشان دوخته و نظاره‌گر مسابقات جهانی کشتی هستند. ماجرا زمانی برای هم‌وطنان‌مان حساس‌تر شد که در نبردی مستقیم با رقیب سنتی یعنی ایالات متحده آمریکا قرار گرفتیم. این نبرد از دو جنبه دارای اهمیت بود: اولی بُعد ورزشی و حساسیت‌های مسابقات کشتی بین این دو رقیب سنتی است و دیگری حساسیت‌های سیاسی بین دو کشور است که در این روزها رنگ و بوی جدی‌تری به خود گرفته است.
در این بین، چند اتفاق مهم رخ داد که رسانه‌های دنیا و به ویژه رسانه‌های معاند فارسی‌زبان مانور زیادی روی آنها دادند. در اینجا بود که جای خالی قدرت نرم رسانه‌ای که از آن به عنوان «دیپلماسی رسانه‌ای» یاد می‌شود، احساس شد.
اولین اتفاق مربوط به رویارویی کشتی‌گیر ایرانی با ورزشکار رژیم جعلی صهیونیستی بود که جنجال زیادی به پا کرد. طبیعی است که کشور ما اهالی این رژیم جعلی را به رسمیت نشناخته و حاضر به رویارویی با آنها نمی‌شود، اما بازنمایی که از این اتفاق در رسانه‌های خارجی ارائه شد کاملا علیه ایران بود. به گونه‌ای که آنها از عبارت‌هایی نظیر «گوشه‌گیری ایران»، «انزوا» و ... سخن گفتند. این اتفاق در حالی است که اسرائیل به دلیل ماهیت جعلی خود یکی از کشورهای گوشه‌گیر در دنیا به شمار می‌رود.
فارغ از موضوعات سیاسی، این مسئله را از دو جنبه می‌توان مورد بررسی قرار داد. برخی از کارشناسان معتقدند که رژیم غاصب صهیونیستی با علم به اینکه ورزشکاران ایرانی حاضر به رویارویی با ورزشکاران آنان نیستند، هر ساله تعدادی از کشتی‌گیران خود را که عمدتا در همان مراحل ابتدایی از گردونه رقابت حذف می‌شوند، وارد مسابقات کرده تا بدین شیوه در جهت کمک به آمریکا در رده‌بندی پایانی مسابقات عمل کنند. در همین مسابقاتی که گذشت، اگر کشتی‌گیر ما، امیرمحمد یزدانی به چنین قرعه‌ای برنمی‌خورد، یکی از شانس‌های اصلی مدال طلا و دریافت 25 امتیاز تیمی بود که متاسفانه آن را از دست دادیم و همین موضوع باعث عقب‌افتادگی ما در جدول پایانی مسابقات شد.
در اینجاست که جای خالی دیپلماسی رسانه‌ای ورزشی احساس می‌شود. این دپیلماسی بدین معنی است که باید افرادی مسلط به هر دو حوزه ورزش و رسانه از سوی کشورمان در مجامع بینالمللی ورزشی و مسابقات جهانی رشته کشتی حضور پیدا کرده و این شیطنت اسرائیلی‌ها را گزارش کنند. بدون شک این اقدام باید در جهت حفظ منافع جمهوری اسلامی ایران ادامه پیدا کند. از سویی دیگر لازم است افراد بانفوذ در حوزه ورزش و رسانه در کرسی‌های تصمیم‌گیری وارد شده و در برابر این اقدامات شیطنت‌آمیز، از حق کشورمان دفاع کنند.
در نقطه مقابل، می‌توان از جنبه‌ای دیگر به این موضوع نگاه کرد و آنهم مقابله صحیح رسانه‌ای با اخبار و گزارش‌هایی است که عامدانه از سوی رسانه‌های فارسی‌زبان خارجی منتشر و به دنیا عرضه می‌شود. این اخبار با هدف ارائه تصویری مخدوش از ایران منتشر شده و هدف اصلی‌شان این است که ایران را کشوری منزوی و به دور از جامعه جهانی نشان دهند. این اتفاق در حالی است که ایران بیشترین ارتباط را با تمام کشورهای دنیا در همه ابعاد دارد. بنابراین لازم است که با اتخاذ تدابیر درست مبتنی بر قدرت نرم رسانه، پاسخ درستی به این شبهه‌افکنی‌ها داد.
دومین اتفاق که در جریان مسابقات امسال از سوی رسانه‌های خارجی به چشم آمد، ایجاد دوقطبی ورزشی بین ایران و آمریکا و سنگین‌کردن کفه ترازو به نفع ایالات متحده بود. بسیاری از این رسانه‌ها با استفاده از تعابیری نظیر «باخت سنگین ایران به آمریکا»، «زور ایران به آمریکا» نرسید و .... پس از مسابقات فینالی که به سود آمریکا تمام شد سعی در القای ناکارآمدی تیم داشتند. این اتفاق در حالی است که پس از دو برد ایران در دو فینال (کامران قاسم‌پور و رحمان عموزاد) هیچ واکنشی نداشتند.
🔸 مشاهده مقاله
🔗 tisri.org
@TehranInstitute
https://tisri.org/pic/post/12479.jpg
✅ ضرورت ورود دیپلماتیک ایران به درگیری‌های منطقه‌ای
🔸 نویسنده: عابد اکبری
علت درگیری اخیر بین تاجیکستان و قرقیزستان هنوز مشخص نشده است و اینکه چرا این درگیری درست در روز نشست سازمان همکاری شانگهای رخ داد؟ چرا همزمان با امضای قراردادی اقتصادی رؤسای‌جمهور دو کشور در سمرقند ازبکستان در نشست منطقه‌ای شانگهای مشتعل شد؟ چرا درست پس از درگیری آذربایجان و ارمنستان؟ و اینکه چرا کشورهای پساشوروی همزمان در یک مقطع زمانی وارد جنگ با یکدیگر شده‌اند؟ چرا آتش‌ها از درگیری‌های داخلی آغاز می‌شود؟ چرا ققنوس نماد تمامی این درگیری‌ها است؟ درحالی‌که این‌گونه درگیری‌های نظامی می‌تواند منجر به جنگ‌های بین‌دولتی گسترده‌ای شود که قابلیت بی‌ثبات‌سازی وضعیت را در آسیای مرکزی دارند، ناظران، کنش دستگاه دیپلماسی ایران را منفعلانه و گویا بی‌خبر از قابلیت سرریز این درگیری‌ها ارزیابی می‌کنند.
باید گفت فرای درگیری اخیر بین تاجیکستان و قرقیزستان، شاهد نوعی «بی‌ثبات‌سازی» در منطقه با «بهره‌گیری از ابزار» به‌روزرسانی کلیه درگیری‌های حل‌نشدۀ داخلی یا به اصطلاح بیرون کشیدن آتشِ زیر خاکستر هستیم؛ این امر، به‌شکل جنون‌آمیزی به‌دست نیروهای ثالث هدایت می‌شود و ناامنی و بی‌ثباتی را نه‌فقط در جمهوری‌های مستقل پساشوروی، بلکه در تمامی کشورهای یک منطقۀ درحال شکل‌گیری در فرایند گذار نظم بینالمللی که شاید بتوان آن را منطقه «شرق نو» نامید می‌گستراند. ازاین‌رو، آسیای مرکزی، روسیه و ایران از تبعات این نوع درگیری‌های منطقه‌ای مصون نیستند و حتی باید گفت هدف اصلی این‌گونه بی‌ثبات‌سازی‌ها هستند.
در واکاوی درگیری قرقیزستان و تاجیکستان، می‌توان رد پای موضوعات حل نشده‌ای را به قدمت فروپاشی شوروی مشاهده کرد. این دو کشور در حدود ۹۵۰ کیلومتر مرز مشترک دارند، ولی درحال‌حاضر فقط ۵۲۰ کیلومتر از آن را به رسمیت شمرده‌اند. در سراسر مزر مورد مناقشه، جاده‌ها و روستاهایی وجود دارد که درصورت درگیری در این مناطق، بروز نتایج خونبار از آن غیر قابل اجتناب است، ولی ازطرفی نیز، این اختلافات به‌لحاظ ژئوکالچر برای هریک از این دو کشور یک درگیری داخلی محسوب می‌شود که برای آرام ساختن آن باید مرزنشینان را متقاعد ساخت. علت جنگ دو کشور که هنوز تدقیق نشده است، می‌تواند به بهانه مطالبه موضوعات متنوعی ترجمه شود: مناقشات مرزی؛ رقابت برای دسترسی به منابع آب؛ مشکلات درون قومی؛ اعتراض به وجود ساختارهای جنایتکارانه در مرزها نظیر قاچاق و مواد مخدر؛ و مقابله با تندروی و جذب نیرو ازسوی برخی سازمان‌های تکفیری. از آن‌جا که این نخستین درگیری بین دو کشور در مرز مشترکشان نیست و سطح تنش درحال افزایش است، می‌توان پیشبینی کرد درگیری آتی منجر به بروز وضعیت وخیم‌تری خواهد شد.
🔸 مشاهده مقاله
🔗 tisri.org
@TehranInstitute
✅ ضرورت ورود دیپلماتیک ایران به درگیری‌های منطقه‌ای
🔸 نویسنده: عابد اکبری
علت درگیری اخیر بین تاجیکستان و قرقیزستان هنوز مشخص نشده است و اینکه چرا این درگیری درست در روز نشست سازمان همکاری شانگهای رخ داد؟ چرا همزمان با امضای قراردادی اقتصادی رؤسای‌جمهور دو کشور در سمرقند ازبکستان در نشست منطقه‌ای شانگهای مشتعل شد؟ چرا درست پس از درگیری آذربایجان و ارمنستان؟ و اینکه چرا کشورهای پساشوروی همزمان در یک مقطع زمانی وارد جنگ با یکدیگر شده‌اند؟ چرا آتش‌ها از درگیری‌های داخلی آغاز می‌شود؟ چرا ققنوس نماد تمامی این درگیری‌ها است؟ درحالی‌که این‌گونه درگیری‌های نظامی می‌تواند منجر به جنگ‌های بین‌دولتی گسترده‌ای شود که قابلیت بی‌ثبات‌سازی وضعیت را در آسیای مرکزی دارند، ناظران، کنش دستگاه دیپلماسی ایران را منفعلانه و گویا بی‌خبر از قابلیت سرریز این درگیری‌ها ارزیابی می‌کنند.
باید گفت فرای درگیری اخیر بین تاجیکستان و قرقیزستان، شاهد نوعی «بی‌ثبات‌سازی» در منطقه با «بهره‌گیری از ابزار» به‌روزرسانی کلیه درگیری‌های حل‌نشدۀ داخلی یا به اصطلاح بیرون کشیدن آتشِ زیر خاکستر هستیم؛ این امر، به‌شکل جنون‌آمیزی به‌دست نیروهای ثالث هدایت می‌شود و ناامنی و بی‌ثباتی را نه‌فقط در جمهوری‌های مستقل پساشوروی، بلکه در تمامی کشورهای یک منطقۀ درحال شکل‌گیری در فرایند گذار نظم بینالمللی که شاید بتوان آن را منطقه «شرق نو» نامید می‌گستراند. ازاین‌رو، آسیای مرکزی، روسیه و ایران از تبعات این نوع درگیری‌های منطقه‌ای مصون نیستند و حتی باید گفت هدف اصلی این‌گونه بی‌ثبات‌سازی‌ها هستند.
در واکاوی درگیری قرقیزستان و تاجیکستان، می‌توان رد پای موضوعات حل نشده‌ای را به قدمت فروپاشی شوروی مشاهده کرد. این دو کشور در حدود ۹۵۰ کیلومتر مرز مشترک دارند، ولی درحال‌حاضر فقط ۵۲۰ کیلومتر از آن را به رسمیت شمرده‌اند. در سراسر مزر مورد مناقشه، جاده‌ها و روستاهایی وجود دارد که درصورت درگیری در این مناطق، بروز نتایج خونبار از آن غیر قابل اجتناب است، ولی ازطرفی نیز، این اختلافات به‌لحاظ ژئوکالچر برای هریک از این دو کشور یک درگیری داخلی محسوب می‌شود که برای آرام ساختن آن باید مرزنشینان را متقاعد ساخت. علت جنگ دو کشور که هنوز تدقیق نشده است، می‌تواند به بهانه مطالبه موضوعات متنوعی ترجمه شود: مناقشات مرزی؛ رقابت برای دسترسی به منابع آب؛ مشکلات درون قومی؛ اعتراض به وجود ساختارهای جنایتکارانه در مرزها نظیر قاچاق و مواد مخدر؛ و مقابله با تندروی و جذب نیرو ازسوی برخی سازمان‌های تکفیری. از آن‌جا که این نخستین درگیری بین دو کشور در مرز مشترکشان نیست و سطح تنش درحال افزایش است، می‌توان پیشبینی کرد درگیری آتی منجر به بروز وضعیت وخیم‌تری خواهد شد.
🔸 مشاهده مقاله
🔗 tisri.org
@TehranInstitute
✅ ماهنامه امنیت بین‌الملل شماره ۴۰
ویژه‌نامه اندیشکده‌ها
🔸 نقش اندیشکده‌های آلمانی در سیاست‌گذاری خارجی و امنیتی/ عابد اکبری
🔸 نقش اندیشکده‌ها در سیاست خارجی رژیم صهیونیستی/ حسین آجورلو
🔸 نقش اندیشکده‌هادر سیاست‌های امنیتی و خارجی ژاپن/ زینب فرهادی
🔸 نقش اندیشکده‌ها در سیاست خارجی و امنیتی چین/ احسان صادقی
🔸 نقش اندیشکده های عربستان در سیاست خارجی و امنیتی/ نجمیه پوراسمعیلی
🔸 نقش اندیشکده‌های روسیه در سیاست خارجی و امنیتی/ زهره خانمحمدی
🔸 نقش اندیشکده‌های هند در سیاست
خارجی/ سمیه مروتی
🔸 نقش اندیشکده‌ها در سیاست خارجی و امنیتی بریتانیا/ حسین عسگریان
ویژه‌نامه اندیشکده‌ها
🔸 نقش اندیشکده‌های آلمانی در سیاست‌گذاری خارجی و امنیتی/ عابد اکبری
🔸 نقش اندیشکده‌ها در سیاست خارجی رژیم صهیونیستی/ حسین آجورلو
🔸 نقش اندیشکده‌هادر سیاست‌های امنیتی و خارجی ژاپن/ زینب فرهادی
🔸 نقش اندیشکده‌ها در سیاست خارجی و امنیتی چین/ احسان صادقی
🔸 نقش اندیشکده های عربستان در سیاست خارجی و امنیتی/ نجمیه پوراسمعیلی
🔸 نقش اندیشکده‌های روسیه در سیاست خارجی و امنیتی/ زهره خانمحمدی
🔸 نقش اندیشکده‌های هند در سیاست
خارجی/ سمیه مروتی
🔸 نقش اندیشکده‌ها در سیاست خارجی و امنیتی بریتانیا/ حسین عسگریان
موسسه مطالعات و تحقیقات بینالمللی ابرار معاصر تهران با همکاری دانشگاه شاهد تقدیم می‌کند:
نخستین پیش‌همایش بینالمللی همبستگی نخبگان جهان با مقاومت مردم یمن
عمق‌بخشی به مقاومت مردمی یمن در عرصه بین‌الملل
سخنرنان:
مجتبی فردوسی‌پور
محمدرضا مرادی
حسین آجورلو
دبیر نشست:
نجمیه پوراسمعیلی
زمان:
سه‌شنبه 19 مهر 1401 ساعت 10 الی 12
مکان:
سالن همایش‌های موسسه مطالعات و تحقیقات بینالمللی ابرار معاصر تهران
نخستین پیش‌همایش بینالمللی همبستگی نخبگان جهان با مقاومت مردم یمن
عمق‌بخشی به مقاومت مردمی یمن در عرصه بین‌الملل
سخنرنان:
مجتبی فردوسی‌پور
محمدرضا مرادی
حسین آجورلو
دبیر نشست:
نجمیه پوراسمعیلی
زمان:
سه‌شنبه 19 مهر 1401 ساعت 10 الی 12
مکان:
سالن همایش‌های موسسه مطالعات و تحقیقات بینالمللی ابرار معاصر تهران
https://tisri.org/pic/post/12484.jpg
✅ جنگ شناختی؛ بستر نوین تهدید امنیت ملی
🔸 نویسنده: نوید کمالی
جامعه ایرانی در طول قریب به یک دهه گذشته در پی افزایش چالش‌های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی پیش روی خود و همچنین انباشت توطئه‌های ساخته و پرداخته دشمنان داخلی و خارجی همواره آبستن ناآرامی‌های گوناگونی بوده است که برخی از مهمترین آنها با هدایت بازیگران خارجی و همراهی عناصر داخلی ابعادی گسترده یافت و در دی ماه 96 با شعار نه به گرانی، در مرداد ماه 97 با محوریت کاهش ارزش پول ملی، در آبان ماه 98 با محوریت مخالفت با گرانی بنزین و در تابستان 1400 با محوریت مسائل زیست محیطی و کمبود آب به وقوع پیوستند، لذا با توجه به تداوم زمینه‌های شکل گیری این نا آرامی‌ها و حتی تشدید برخی از آنها در عرصه شناختی و ادراکی خصوصاً «افزایش احساس نابرابری و محرومیت نسبی»، پیشبینی وقوع ناآرامی‌های شهریور ماه 1401 برای کارشناسان و تحلیل‌گران اهل فن امری خارق‌العاده تلقی نمی‌شد!
امروز قریب به اتفاق کارشناسان و صاحب نظران مسائل اجتماعی و امنیتی بر این عقیده‌اند که ناآرامی‌های اخیر کشورمان محصول غفلت از جنگ روانی و رسانه‌ای پیچیده‌ای است که دشمنان کشورمان با هدف مهندسی ادراک مخاطبان ایرانی و تحریک آنها علیه انقلاب اسلامی آن را پی ریزی و اجرا کرده‌اند و سوء استفاده از ماجرای درگذشت «مهسا امینی» تنها بهانه‌ای برای برهم زدن ثبات و امنیت داخلی کشورمان بوده است.
مهسا (ژینا) امینی یک دختر ۲۲ ساله بود که در ۲۲ شهریور ۱۴۰۱ پس از جلب و هدایت به مرکز آموزش پلیس امنیت اخلاقی تهران بزرگ با وخامت حال روبرو شده و سه روز بعد، در ۲۵ شهریور ۱۴۰۱، در بیمارستان کسری تهران درگذشت. مرگ این دختر جوان و انعکاس گسترده تصاویر و روایت نامعتبر درگذشت او در رسانه‌ها موجب بروز واکنش‌ها و اعتراضات منتج به اغتشاش گسترده‌ای در نقاط مختلف ایران و جهان شد. این اعتراضات از ۲۶ شهریور ۱۴۰۱ در پی اعلام خبر درگذشت مهسا امینی در بازداشتگاه گشت ارشاد، از تهران به استان کردستان و در روزهای بعد به دیگر نقاط کشور گسترش یافت.
یکی از مهمترین ویژگی‌های ناآرامی‌های اخیر همراهی چهره‌های معروف و شناخته شده فرهنگی و ورزشی داخلی و خارجی موسوم به سلبریتی با معترضان است که این مسئله خود زمینه همراهی طیف‌های مختلفی از اقشار را در همراهی با این اعتراضات فراهم کرد در مقابل اما بخش قابل تاملی از افراد سیاسی، فرهنگی و رسانه‌ای منتفع شده از نظام و انقلاب اسلامی در مقابل فضاسازی‌های هنجارشکنانه هفته ابتدایی ناآرامی‌ها سکوت اختیار کرده و در مقابل هجمه‌ها به نظام و رهبری و تضعیف امنیت ملی بدون واکنش باقی ماندند. علاوه بر این ناآرامی‌های اخیر ماهیتی هیبریدی یا ترکیبی نیز داشت و علاوه بر معترضان و آشوب گران فضای حقیقی بخش قابل توجهی از معترضان و آشوبگران در فضای مجازی به تبلیغ و تهدید علیه نظام پرداختند که همراهی اینفلوئنسرهای بینالمللی با آنها نشان از تلاش دشمنان خارجی برای گشودن پرونده حقوق بشری علیه کشورمان دارد.
🔸 مشاهده مقاله
🔗 tisri.org
@TehranInstitute
✅ جنگ شناختی؛ بستر نوین تهدید امنیت ملی
🔸 نویسنده: نوید کمالی
جامعه ایرانی در طول قریب به یک دهه گذشته در پی افزایش چالش‌های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی پیش روی خود و همچنین انباشت توطئه‌های ساخته و پرداخته دشمنان داخلی و خارجی همواره آبستن ناآرامی‌های گوناگونی بوده است که برخی از مهمترین آنها با هدایت بازیگران خارجی و همراهی عناصر داخلی ابعادی گسترده یافت و در دی ماه 96 با شعار نه به گرانی، در مرداد ماه 97 با محوریت کاهش ارزش پول ملی، در آبان ماه 98 با محوریت مخالفت با گرانی بنزین و در تابستان 1400 با محوریت مسائل زیست محیطی و کمبود آب به وقوع پیوستند، لذا با توجه به تداوم زمینه‌های شکل گیری این نا آرامی‌ها و حتی تشدید برخی از آنها در عرصه شناختی و ادراکی خصوصاً «افزایش احساس نابرابری و محرومیت نسبی»، پیشبینی وقوع ناآرامی‌های شهریور ماه 1401 برای کارشناسان و تحلیل‌گران اهل فن امری خارق‌العاده تلقی نمی‌شد!
امروز قریب به اتفاق کارشناسان و صاحب نظران مسائل اجتماعی و امنیتی بر این عقیده‌اند که ناآرامی‌های اخیر کشورمان محصول غفلت از جنگ روانی و رسانه‌ای پیچیده‌ای است که دشمنان کشورمان با هدف مهندسی ادراک مخاطبان ایرانی و تحریک آنها علیه انقلاب اسلامی آن را پی ریزی و اجرا کرده‌اند و سوء استفاده از ماجرای درگذشت «مهسا امینی» تنها بهانه‌ای برای برهم زدن ثبات و امنیت داخلی کشورمان بوده است.
مهسا (ژینا) امینی یک دختر ۲۲ ساله بود که در ۲۲ شهریور ۱۴۰۱ پس از جلب و هدایت به مرکز آموزش پلیس امنیت اخلاقی تهران بزرگ با وخامت حال روبرو شده و سه روز بعد، در ۲۵ شهریور ۱۴۰۱، در بیمارستان کسری تهران درگذشت. مرگ این دختر جوان و انعکاس گسترده تصاویر و روایت نامعتبر درگذشت او در رسانه‌ها موجب بروز واکنش‌ها و اعتراضات منتج به اغتشاش گسترده‌ای در نقاط مختلف ایران و جهان شد. این اعتراضات از ۲۶ شهریور ۱۴۰۱ در پی اعلام خبر درگذشت مهسا امینی در بازداشتگاه گشت ارشاد، از تهران به استان کردستان و در روزهای بعد به دیگر نقاط کشور گسترش یافت.
یکی از مهمترین ویژگی‌های ناآرامی‌های اخیر همراهی چهره‌های معروف و شناخته شده فرهنگی و ورزشی داخلی و خارجی موسوم به سلبریتی با معترضان است که این مسئله خود زمینه همراهی طیف‌های مختلفی از اقشار را در همراهی با این اعتراضات فراهم کرد در مقابل اما بخش قابل تاملی از افراد سیاسی، فرهنگی و رسانه‌ای منتفع شده از نظام و انقلاب اسلامی در مقابل فضاسازی‌های هنجارشکنانه هفته ابتدایی ناآرامی‌ها سکوت اختیار کرده و در مقابل هجمه‌ها به نظام و رهبری و تضعیف امنیت ملی بدون واکنش باقی ماندند. علاوه بر این ناآرامی‌های اخیر ماهیتی هیبریدی یا ترکیبی نیز داشت و علاوه بر معترضان و آشوب گران فضای حقیقی بخش قابل توجهی از معترضان و آشوبگران در فضای مجازی به تبلیغ و تهدید علیه نظام پرداختند که همراهی اینفلوئنسرهای بینالمللی با آنها نشان از تلاش دشمنان خارجی برای گشودن پرونده حقوق بشری علیه کشورمان دارد.
🔸 مشاهده مقاله
🔗 tisri.org
@TehranInstitute
موسسه مطالعات و تحقیقات بینالمللی ابرار معاصر تهران با همکاری سازمان بسیج رسانه تقدیم می‌کند:
نشست تخصصی
جاسوسی و حقوق بین‌الملل
بازخوانی نقش سرویس‌های اطلاعاتی غربی-عبری-عربی در جنگ ترکیبی علیه امنیت ملی ایران اسلامی و راهکارهای مواجهه هوشمندانه با این تهدید آفرینی
سخنرانان:
هیبت‌الله نژندی‌منش
اکبر سوسنجانی
اشکان پیرزاده
نوید کمالی
زمان: شنبه 30 مهر 1401
ساعت: 16:30
مکان: مجتمع ولی عصر (عج)، طبقه 9، سازمان بسیج رسانه کشور
نشست تخصصی
جاسوسی و حقوق بین‌الملل
بازخوانی نقش سرویس‌های اطلاعاتی غربی-عبری-عربی در جنگ ترکیبی علیه امنیت ملی ایران اسلامی و راهکارهای مواجهه هوشمندانه با این تهدید آفرینی
سخنرانان:
هیبت‌الله نژندی‌منش
اکبر سوسنجانی
اشکان پیرزاده
نوید کمالی
زمان: شنبه 30 مهر 1401
ساعت: 16:30
مکان: مجتمع ولی عصر (عج)، طبقه 9، سازمان بسیج رسانه کشور
موسسه ابرار معاصر تهران با همکاری دانشگاه شاهد برگزار می‌کند:
دومین پیش‌نشست همایش بینالمللی همبستگی نخبگان جهان با مقاومت مردم یمن
«جایگاه الگوی مفهومی گفتمان مقاومت یمن در نظام فکری نخبگان جهان اسلام»
سخنرانان:
حمیدرضا اکبری
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
ربى يوسف شاهين
كاتبة و محللة سياسية من سوريا
نویسنده و کارشناس امور سیاسی از سوریه
نضال عيسي
كاتب ومحلل سياسي من لبنان
نویسنده کارشناس امور بین الملل از لبنان
دبیر نشست:
فاطمه سیاحی
کارشناس مسائل بین‌الملل
تاریخ 23 آبان 1401
ساعت: 10
مکان: موسسه ابرار معاصر تهران
لینک آنلاین نشست:
https://vc1.viannacloud.ir/rgg4oihmg1hx/
دومین پیش‌نشست همایش بینالمللی همبستگی نخبگان جهان با مقاومت مردم یمن
«جایگاه الگوی مفهومی گفتمان مقاومت یمن در نظام فکری نخبگان جهان اسلام»
سخنرانان:
حمیدرضا اکبری
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
ربى يوسف شاهين
كاتبة و محللة سياسية من سوريا
نویسنده و کارشناس امور سیاسی از سوریه
نضال عيسي
كاتب ومحلل سياسي من لبنان
نویسنده کارشناس امور بین الملل از لبنان
دبیر نشست:
فاطمه سیاحی
کارشناس مسائل بین‌الملل
تاریخ 23 آبان 1401
ساعت: 10
مکان: موسسه ابرار معاصر تهران
لینک آنلاین نشست:
https://vc1.viannacloud.ir/rgg4oihmg1hx/
موسسه مطالعات و تحقیقات بینالمللی ابرار معاصر تهران با همکاری کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی برگزار می‌کند:
آیا منازعه و مصالحه دو روی یک سکه‌اند؟
به مناسب بررسی ایده کتاب تسلیحات و نفوذ اثر توماس شلینگ
سحنرانان:
غلامعلی چگنی‌زاده
ابراهیم متقی
ابوالفضل عمویی
علی اسمعیلی اردکانی
تاریخ و مکان برگزاری:
چهارشنبه 25 آبان 1401
ساعت 13
سالن جلسات موسسه مطالعات و تحقیقات بینالمللی ابرار معاصر تهران
لینک آنلاین نشست:
https://www.skyroom.online/ch/abrar110/abrartehran
آیا منازعه و مصالحه دو روی یک سکه‌اند؟
به مناسب بررسی ایده کتاب تسلیحات و نفوذ اثر توماس شلینگ
سحنرانان:
غلامعلی چگنی‌زاده
ابراهیم متقی
ابوالفضل عمویی
علی اسمعیلی اردکانی
تاریخ و مکان برگزاری:
چهارشنبه 25 آبان 1401
ساعت 13
سالن جلسات موسسه مطالعات و تحقیقات بینالمللی ابرار معاصر تهران
لینک آنلاین نشست:
https://www.skyroom.online/ch/abrar110/abrartehran
✅ یکجانبه‌گرایی و چندجانبه‌گرایی در روابط بین‌الملل
جلد دوم
🔸 نویسنده: علی اسمعیلی اردکانی، عابد اکبری
🔸 انتشارات ابرار معاصر تهران
#تازه_های_نشر
جلد دوم
🔸 نویسنده: علی اسمعیلی اردکانی، عابد اکبری
🔸 انتشارات ابرار معاصر تهران
#تازه_های_نشر
✅ کتاب آفریقا (4)
جایگاه آفریقا در راهبرد بازیگران منطقه‌ای و بینالمللی
🔸 تالیف: علی اسمعیلی اردکانی
🔸 انتشارات ابرار معاصر تهران
#تازه_های_نشر
جایگاه آفریقا در راهبرد بازیگران منطقه‌ای و بینالمللی
🔸 تالیف: علی اسمعیلی اردکانی
🔸 انتشارات ابرار معاصر تهران
#تازه_های_نشر