اپل از ایپد پروی جدید رونمایی کرده که دارای چیپ قدرتمند M1 هست؛ دقیقا همون چیپی که در لپتاپ ها و کامیپوتر ای مک اپل استفاده شده، حالا در ایپد قرار گرفته که به اون قدرت عظیمی، در دستگاهی با چنین ضخامتی کمی میده.

اپل گفته ایپد جدید نسبت ایپد قبلی، 50 درصد پردازنده سریعتر، 40 درصد پردازنده گرافیکی سریعتر و 2 برابر سرعت حافظه بیشتری داره. اما استفاده از چیپ M1 در ایپد در اندازه مک بوک ها و ای مک، کاربردی نیست چون سیستم عامل iPadOS در حد سیستم عامل مک برنامه های قدرتمندی نداره که بخواد از این قدرت عظیم استفاده کنن.

ایپد پروی جدید کماکان در دو نسخه 11 و 12.9 اینچی عرضه میشه اما نمایشگر نسخه 12.9 اینچی ارتقا یافته و از تکنولوژی مشابهی با نمایشگرهای حرفه های Pro XDR اپل استفاده میکنه. اپل در این نسخه از تکنولوژی mini LED استفاده کرده که به واسطه 10 هزار LED، به این نمایشگر حداکثر روشنایی 1600 نیتی و کنتراست 1 به 1 میلیون میده.

علاوه بر این، ایپد جدید دارای دوربین سلفی با لنز فوق عریض هم هست که به واسطه قابلیت Center Stage در تماس های صوتی، کاربر رو همیشه در مرکز نگه میداره و روی اون زوم میکنه. ایپدهای جدید همچنین پورت تاندربولت یا همون USB 4 داره و از شبکه های 5G هم پشتیبانی میکنن. حافظه داخلی این ایپدها هم تا 2 ترابایت قابل انتخاب هست.

نسخه 11 اینچی ایپد پروی جدید با قیمت پایه 800 دلار و نسخه 12.9 اینچی 1100 دلار از نیمه دوم ماه می عرضه میشه.

🔎 Arstechnica.com

📍 @TechTube

 
اپل در رویداد دیروزش از AirTag رونمایی کرد؛ وسیله ای کوچیک که به وسایل مهم مثل کوله پشتی یا کلیدها وصل میشه و در صورت گم شدن اونها، به کاربر این امکان رو میده که این وسایل رو پیدا کنه.

ایرتگ دارای بلوتوث، شتاب سنج، چیپ UWB و بلندگو هست و با باطری سکه ای کار میکنه ولی خبری از GPS در اون نیست، پس چطوری موقعیت هر وسیله رو شناسایی میکنه؟

نحوه کارش بدین شکله که کاربر یکی از این تگ هارو به هر وسیله ای که داره وصل میکنه و با هر نزدیک کردن هر کدوم از اونها به ایفون، اون تگ با ایفون جفت میشه. بعد از اینکار اگر کاربر اون وسیله رو گم کنه دو حالت پیش میاد:

اگر اون وسیله در محدود بلوتوث (فاصله حدود 10 متری از گوشی کاربر) باشه، چون این تگ ها به صورت دوره ای سیگنالهای بلوتوث به اطراف منتشر میکنن، کاربر میتونه موقعیت تقریبی اون وسیله رو از طریق اپ Find My پیدا کنه. اگر گوشی کاربر دارای چیپ UWB باشه (ایفونهای 11 به بعد)، موقعیت وسیله با دقت بالایی به کاربر نمایش داده میشه. همچنین کاربر میتونه بلندگوی ایرتگ رو فعال کنه تا بتونه اون وسیله رو از طریق صدا هم پیدا کنه.

اما اگر شی گم شده فراتر از محدوده بلوتوث گوشی کاربر باشه، مثلا کاربر کوله پشتیش رو در باشگاه جا بزاره، اونوقت کاربر باید حالت Lost Mode یا گم شده رو برای اون ایرتگ فعال کنه. در این حالت سینگال های بلوتوث ایرتگ روی کوله پشتی توسط دستگاه های اپلی اطراف (بدون اونکه خبر داشته باشن) دریافت میشن و به سرورهای اپل فرستاده میشن. در نتیجه اپل از طریق اپ Find My میتونه به کاربر اطلاع میده که کوله پشتیش در فلان مکان پیدا شده.

کل این فرایند همراه با رمزنگاری end to end انجام میشه و حتی اپل هم از مکان کوله پشتی کاربر بی اطلاعه. از بابت عمر باطری این تگ ها هم نگرانی خاصی وجود نداره چون به گفته اپل این تگ ها با هر باطری میتونن تا یکسال کار کنن و باطری اونها هم قابل تعویض هست.

همونجور که فهمیدید این فرایند بدون نیاز به GPS انجام میشه و کاملا وابسته به دستگاه های اپلی اطراف هست. در نتیجه هر چقدر دستگاه های اپلی اون منطقه زیاد باشن، دقت مکان یابی ایرتگ بالا میره و اگر دستگاه اپلی در اونجا نباشه، عملا ممکنه اون ایرتگ هیچ وقت پیدا نشه.

اپل اولین شرکتی نیست که چنین دستگاهی ساخته و شرکتهایی مثل Tile خیلی وقت هست چنین دستگاهی رو ارائه دادن ولی برگ برنده اپل پلتفرم بزرگ و شبکه عظیم دستگاه های iOS هست که این تگ هارو جذاب میکنه.

اپل ایرتگ هارو به صورت تکی با قیمت 29 دلار و در پک چهارتایی با قیمت 99 دلار عرضه میکنه. علاوه بر این کیس های مختلف، مثلا جا کلیدی هم به صورت جداگانه قابل خرید هستن.

🔎 Theverge.com

📍 @TechTube

مایکروسافت به طور ازمایشی قابلیت بازی کردن بازی های کنسول ایکس باکس رو از طریق مرورگر فراهم کرده و کاربران میتونن از طریق مرورگرهاشون در دسکتاپ و همچنین دستگاه های اپلی، بیش از 100 بازی کنسول ایکس باکس رو بازی کنن.

قابلیت Cloud Gaming تا پیش از این محدود به گوشی ها و تبلهای اندرویدی بود ولی حالا مایکروسافت به طور ازمایشی و برای تعداد محدودی از کاربران، اون رو به کامپیوترهای ویندوز 10 با مرورگرهای کروم و اج و همچنین دستگاه های اپلی با مرورگر سافاری گسترش داده.

این قابلیت طی ماه های اینده با عرضه نسخه پایدار، با داشتن اشتراک ماهیانه Xbox Game Pass قابل استفاده توسط تمامی کابران خواهد بود.

مایکروسافت در این مورد عقبتر از رقبا قرار داده و سرویسهای Stadia، Geforce Now و Luna خیلی وقت هست که امکان بازی کردن از طریق مرورگر رو دارا هستن.

🔎 Theverge.com

📍 @TechTube

 
شرکت Cerebras از نسل دوم چیپ های قدرتمندش برای عملیات سنگین هوش مصنوعی رونمایی کرده که سایز بسیار بزرگی دارن و اندازه اشون چیزی در حد کله انسان هست!

چیپ جدید، Wafer Scale Engine 2 نام داره و مساحت اون 46 هزار میلیمتر مربع هست که اون رو به بزرگترین چیپ دنیا تبدیل میکنه. برای مقایسه بزرگترین چیپ بعدی که پردازنده های گرافیکی حرفه ای انویدیا هستن، 826 میلیمتر مربع مساحت دارن. در نتیجه مقیاس این چیپ در سطح دیگه ای قرار داره و در دنیا بی نظیر هست.

این چیپ جدید، برخلاف چیپ قبلی که بر پایه فناوری ساخت 16 نانومتری TSMC بود، حالا از فناوری ساخت 7 نانومتری TSMC استفاده میکنه و در همه مشخصاتش از نسل قبلی دو برابر قوی تر هست. هسته های پردازشی اون از 400 هزار هسته به 850 هزار هسته، تعداد ترانزیستورهای از 1200 میلیارد به 2600 میلیارد ترانزیستور، رم موجود روی اون از 18 گیگ به 40 گیگ و پهنای باند حافظه اون از 9 پتابایت بر ثانیه به 20 پتابایت بر ثانیه ارتقا یافته.

برای مقایسه، چیپ بزرگ بعدی یعنی پردازنده گرافیکی A100 انویدیا، حدود 6900 هسته داره (123 برابر کمتر)، رم روی چیپ اون 40 مگابایت هست (1000 برابر کمتر) و پهنای باند حافظه اون 1.5 ترابایت بر ثانیه هست (حدود 12 هزار برابر کمتر).

اما چه نیازی به چیپ به این بزرگی هست؟ تمرین مدلهای عظیم هوش مصنوعی. این چیپ ها نه تنها سرعت بالاتری دارن بلکه بهینه تر هم هستن چون تاخیر انتقال اطلاعات بین چیپهای مختلف در سیستمهای متعارف رو ندارن. به گفته این شرکت به جای اینکه برنامه نویس ها برنامه هاشون رو برای توزیع رو چندین پردازنده گرافیکی توسعه بدن، میتونن اونهارو برای یک پردازنده طراحی کنن که پیچیدگی کمتری داره و سرعت بالاتری به اونها میده.

نرم افزار این شرکت مدلهایی هوش مصنوعی که در فریم ورک های TensorFlow و pyTorch طراحی شدن رو دریافت میکنه و اونهارو برای اجرای سریع روی چیپ های این شرکت بهینه میکنه تا از تمام فضای موجود روی این چیپ به شکل بهینه استفاده کنن.

شرکت Cerebras این چیپ هارو در کیس های خاصی میفروشه که دارای خنک کننده مایع، 12 پورت 100 گیگابیتی و حداکثر مصرف انرژی 23 کیلووات هستن. قیمت این کیس ها برای نسخه اول حدود 2 میلیون دلار بود که برای نسل دوم این چیپ احتمالا به چندین میلیون دلار افزایش پیدا کرده.

این شرکت در پیدا کردن مشتری برای این چیپهای قدرتمند مشکلی نداره و نسل اول این چیپها توسط چندین ازمایشگاه تحقیقاتی و شرکتهای مختلف در حوزه داروسازی، نفتی، نظامی اونهارو خریداری کردن. به طور مثال ازمایشگاه ملی Lawrence Livermore اونهارو در کنار سوپرکامپیوتر Lassen مورد استفاده قرار میده. نسل دوم این چیپها قرار هست در فصل سوم سال 2021 به دست مشتریان برسن.

🔎 Anandtech.com

📍 @TechTube

 
ناسا پرواز دوم هلیکوپتر Ingenuity رو تنها چند روز پس از پرواز اول، با موفقیت در مریخ انجام داد.

در این پرواز ناسا قصد داشت پرواژ چالشی تری رو انجام بده در نتیجه هلیکوپتر Ingenuity در این ازمایش، مدت بیشتری معلق موند (51.9 ثانیه در مقابل 39.1 ثانیه در ازمایش قبلی) و به ارتفاع بالاتری پرواز کرد (5 متر در مقابل 3 متر در ازمایش قبلی). علاوه بر این، Ingenuity در این پرواز چند دور در هوا دور خودش چرخید.

عکس سیاه سفیدی هم که میبینید از دوربین این هلیکوپتر هست که زیر اون قرار گرفته و در هنگام پرواز از سایه اش این عکس رو شکار کرده. این هلیکوپتر یک دوربین رنگی رو به افق هم داره که امیدوارم مهندسان ناسا به اون هم عکسهایی گرفته باشن.

این هلیکوپتر همراه با مریخ نورد Perseverance ناسا چند ماه پیش روی مریخ فرود اومد، اولین شی هست در خارج از زمین، پرواز کنترل شده کرده. ویدیوها و عکسهای به نظر عادی این هلیکوپتر نباید شمارو گول بزنه چون به دلیل اینکه اتمسفر مریخ فقط 1 درصد اتمسفر زمین و گرانش مریخ فقط در حد 38 درصد گرانش زمین هست، پرواز روی مریخ بسیار سختتر و چالشی تر هست.

ناسا برای این هلیکوپتر 3 پرواز دیگه هم برنامه ریزی کرده که هنوز تاریخ اونها مشخص نیست ولی در طی روزها و هفته های اینده انجام خواهند گرفت.

🔎 Gizmodo.com

📍 @TechTube

 
شرکت SpaceX امروز برای سومین بار فضانوردان ناسا رو در ماموریت Crew-2 با موفقیت به ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) پرتاب کرد. در این پرتاب SpaceX برای اولین بار از یک موشک فالکون 9 و کپسول دراگون که قبلا پرتاب شده بود استفاده کرده که نشون میده موشکها و کپسولهای استفاده شده این شرکت حتی برای پرتاب انسان به فضا هم امن هستن.

موشک فالکون 9 این پرتاب قبلا در پرتاب ماه نوامبر سال گذشته فضانوردان ناسا (Crew-1) استفاده شده بود و کپسول دراگون این پرتاب که محل حضور فضانوردان هست هم در پرتاب ازمایشی سال گذشته (Demo-2) برای پرتاب اقای Behnken و اقای Hurley مورد استفاده قرار گرفته بود. ایلان ماسک گفته پرتاب فضانوردان روی موشک قبلا پرتاب شده حتی ایمن تر از موشک تازه ساخته شده هست و کسی نمیخواد روی هواپیمایی که تازه از کارخونه دراومده پرواز کنه.

در این پرتاب 4 فضانورد یعنی خانم McArthur و اقای Kimbrough از ناسا، اقای Hoshide از اژانس فضایی ژاپن و اقای Pesquet؛ فضانورد فرانسوی از اژانس فضایی اروپا حضور داشتن تا برای 6 ماه در ایستگاه فضایی مستقر بشن. خانم McArthur همسر اقای اقای Behnken هستن که سال گذشته دقیقا روی همین کپسول دراگون به ایستگاه فضایی پرتاب شد.

موشک فالکون 9 هم بعد از قرار دادن کسپول دراگون در مسیر ایستگاه فضایی، روی دریا فرود اومد تا در ماموریت های بعدی برای پرتاب فضانوردان مورد استفاده قرار بگیره. این هشتادمین فرود موشک فالکون 9 هست.

🔎 Techcrunch.com

📍 @TechTube

 
مایکروسافت به طور ازمایشی قابلیت اجرای برنامه های گرافیکی لینوکسی رو در ویندوز 10 فعال کرد. کاربران با کمک این قابلیت میتونن برنامه های گرافیکی که صرفا برای لینوکس طراحی شدن رو در ویندوز هم اجرا کنن.

مایکروسافت سال پیش هسته لینوکس رو به ویندوز 10 اضافه کرد که قابلیت WSL بر پایه اون کار میکرد و میشد ابزارهای Command Line لینوکس رو در ویندوز با کمک اون اجرا کرد. اما اجرای نرم افزارهای گرافیک لینوکس از این طریق مشکل بود و کاربر نیاز داشت ابزارهای مختلفی X server رو نصب کنه و اونهارو دستی تنظیم کنه که کار مشکلی بود.

ولی حالا مایکروسافت این کارهارو برای کاربر انجام داده و به طور اماده اون رو در اختیار کاربران گذاشته تا بتونن بدون نیاز به تنظیم دستی، نرم افزارهای گرافیکی لینوکس رو در ویندوز 10 اجرا کنن. این قابلیت به کارت گرافیک هم دسترسی داره و برنامه های لینوکسی از شتاب دهنده سخت افزاری از طریق کارت گرافیک هم برخودارن. علاوه بر این قابلیت از صدا و میکروفون هم پشتیبانی میکنه.

این قابلیت که WSLg نام داره، در حال حاضر در نسخه ازمایشی ویندوز 10 که Windows Insider نام داره، قابل ازمایش هست و بعد از ازمایش و حل شدن باگ های احتمالی اون برای تمام کاربران ویندوز عرضه میشه.

🔎 Theverge.com

📍 @TechTube

هنرمندی به نام Dakd Jung اسپیکر بلوتوثی ساخته که میتونه به موزیک ها از طریق ماده Ferrofluid واکنش نشون بده؛ چیزی مشابه Visualizer ها در پخش کننده های صوتی!

فروفلوئید مایعی هست که توسط ناسا برای انتقال سوخت موشک بدون نیاز به جاذبه اختراع شده و ترکیبی از مایع و ذرات اهنربایی هست و به میدان های مغناطیسی واکنش نشون میده. در اینجا هم یک Arduino Nano میدان مغناطیسی رو برحسب موزیک پخش شده تغییر میده تا فروفلوئید شروع به رقصیدن کنه.

🔎 Gizmodo.com

📍 @TechTube

 
یوتوب؛ بزرگترین سرویس ویدیویی جهان، اونقدر بزرگ هست و اونقدر پردازش بالایی داره که حالا این سرویس از چیپ اختصاصی خودش برای فشرده سازی میلیون ها ویدیویی که در روز به اون اپلود میشه، استفاده میکنه.

این چیپ جدید Argos نام داره و یک چیپ ASIC در فرم کارتهای PCIe هست که VCU گفتن میشن و میتونه ویدیوهارو با سرعت بالایی فشرده کنه. گوگل گفته این چیپ از کدکهای ویدیویی H.264 و VP9 پشتیبانی میکنه و نسبت به پروسه فشرده کردن ویدیوها در پردازنده های عادی، 20 تا 33 برابر سریعتر هست. روی هر کارت VCU دو چیپ Argos قرار داره و هر چیپ Argos دارای 10 اینکودر هست که هر کدوم از اونها میتونه یک استریم با کیفیت 4K رو به صورت در لحظه (مثلا برای ویدیوهای لایو) فشرده کنه!
* VCU: Video (trans)Coding Unit

همونجور که میدونید وقتی ویدیویی در یوتوب اپلود میشه، این سرویس باید اون ویدیو رو به رزولوشن های مختلف تبدیل کنه تا در دستگاه های مختلف با سرعت های اینترنت مختلف قابل دیدن باشن. مثلا وقتی شخصی ویدیوی 4K اپلود میکنه، یوتوب اون رو به رزولوشن های 1440، 1080، 720، 480، 360، 240، 144 تبدیل میکنه که پردازش سنگینی داره. تازه علاوه بر رزولوشن، کدک رو هم باید اضافه کرد چون یوتوب عمدتا از دو کدک فشرده سازی ویدیوی H.264 و VP9 استفاده میکنه که اولی در دستگاه های بیشتر و قدیمتری پخش میشه ولی دومی پردازش سنگین تری داره اما کیفیت اون بالاتر و حجم اون کمتر هست. در نتیجه تعداد فایلها برای هر ویدیو 10 تا 15 نوع خواهند بود.

این چیپ ها در حال حاضر در سرورهای گوگل عملیاتی هستن و گوگل گفته با چنین چیپی به جای اینکه پردازش ویدیوهای 4K چند روز طول بکشه، این ویدیوها در چند ساعت اماده خواهند بود و با این افزایش سرعت این شرکت میتونه در هزینه هاش صرفه جویی بالایی بکنه.

اما گوگل قرار نیست صرفا از همین چیپ ثابت برای اینده استفاده کنه بلکه نسل دوم این چیپ هم در حال ازمایش در سرورهای گوگل هست. کدک VP9؛ که توسط گوگل ساخته و متن باز شده، میتونه ویدیوهارو جوری فشرده کنه که با کیفیت یکسان، 30 درصد حجم کمتری نسبت به کدک H.264 بگیرن.

اما طی چند سال گذشته سنگین وزن های دنیای ویدیو، کدک بهینه تری به نام AV1 ساختن که متن باز هست و از کدک VP9 هم با کیفیت یکسان، 30 درصد حجم کمتری میگیره. اما تبدیل ویدیوها به این کدک و همچنین باز کردن ویدیوهای این کدک نیاز به پردازش بالاتری داره. در نتیجه گوگل در نسل دوم این چیپ پشتیبانی از AV1 رو اضافه کرده که تا بتونه پهنای باند مصرفی سرورهای یوتوب رو از اینی که هست هم کمتر کنه. فقط باید دستگاه های مختلف به خصوص چیپ های موبایل پشتیبانی از این کدک رو اضافه کنن تا فشاری به پردازنده دستگاه نیاد.

🔎 Arstechnica.com

📍 @TechTube

شخصی به نام Nicolas Kuroña از ارژانتین تونسته دامنه ارژانتین گوگل (google.com.ar) رو به قیمت 5.8 دلار خریداری کنه و برای دقایقی این دامنه از دسترس کاربران ارژانتین خارج بشه!

هنوز دقیقا مشخص نیست این شخص چطوری تونسته این دامنه رو بخره، چون این دامنه منقضی نشده ولی ظاهرا مشکلی در سایت ثبت کننده دامنه های ar یعنی nic.ar این دامنه رو ازاد نشون داده (با این که نبوده) و اقای Kuroña بعد از دیدن ازاد بودن این دامنه اون رو خریداری کرده.

اما تنها چند دقیقه بعد از این خرید، گوگل این دامنه رو پس گرفته و مجددا این دامنه تحت کنترل این شرکت دراومده و مشکل حل شده.

انجام چنین کاری بعد از منقضی شدن دامنه های معروف توسط اشخاص مختلف، Cybersquatting نام داره و حتی اگر دامنه منقضی بشه و شخصی بتونه اون رو خریداری بکنه، قوانینی وجود داره که باعث میشه شرکتی که نشان تجاری ثبت شده داره بتونه دامنه خودش رو پس بگیره.

🔎 Androidpolice.com

📍 @TechTube

 
مریخ نورد Perseverance ناسا یک موفقیت بزرگ دیگه هم در سیاره سرخ کسب کرد؛ این مریخ نورد با دستگاهی به نام MOXIE تونست برای اولین بار از جو مریخ، اکسیژن استخراج کنه؛ همون ماده ای که برای تنفس انسان نیازه!

* MOXIE: Mars Oxygen In-Situ Resource Utilization Experiment

96 درصد جو مریخ از دی اکسید کربن تشکیل شده. بنابراین اگر بتونیم اتم های اکسیژن رو از مولکول های دی اکسید کربن جدا کنیم میتونیم به اکسیژن برسیم و دستگاه MOXIE دقیقا همینکارو انجام میده. این پروسه نیاز به گرمای زیادی داره در نتیجه MOXIE مولکول های دی اکسید کربن در جو مریخ رو تا 800 درجه سانتی گراد حرارت میده. با اینکار اتم اکسیژن از موکول دی اکسید کربن جدا میشه و مونواکسید کربن محصول جانبی این فرایند خواهد بود که به عنوان گاز در جو مریخ ازاد میشه.

پوشش زرد رنگ خارجی این دستگاه هم طلا هست تا گرمای تولید شده در این پروسه رو در محفظه این دستگاه حبس کنه و گرمای تولیدی به بقیه قطعات مریخ نورد Perseverance اسیب نزنه.

در اولین ازمایشش، MOXIE تونسته 5 گرم اکسیژن استخراج کنه که برای 10 دقیقه تنفس یک فضانورد کافی هست. این دستگاه اما برای توانایی استخراج 10 گرم اکسیژن در هر ساعت رو داره. اولین ازمایش صرفا برای اطمینان از سالم بودن و عملکرد درست این دستگاه انجام شده و در ازمایش های بعدی ناسا قرار هست این دستگاه رو در شرایط مختلفی مورد ازمایش قرار بده.

این موفقیت بزرگی برای ناسا هست چون اکسیژن یکی از حیاتی ترین عناصر برای بقای انسان در سیاره دیگه ای هست. به گفته ناسا برای پرتاب 4 فضانورد از سطح مریخ روی یک موشک، نیاز به 7 تن سوخت موشک و 25 تن اکسیژن هست. انتقال چنین حجم عظیمی از اکسیژن کاری بسیار سخت، هزینه بر و چالش برانگیز هست. اما اگر بشه اکسیژن رو روی مریخ تولید کرد، این فضانوردان میتونن تنها با 1 تن اکسیژن برای یک سال روی سطح مریخ زندگی کنن. در نتیجه چنین ازمایشی میتونه منشا ساخت نمونه ای بسیار بزرگتر MOXIE باشه تا اکسیژن موردنیاز فضانوردان رو تامین کنه.

اکسیژن کاربردهای دیگه هم داره مثلا با ترکیب هیدروژن با اکسیژن میشه به اب رسید و از این طریق اب موردنیاز فضانوردان رو هم تامین کرد. علاوه بر این از اکسیژن میشه برای تامین بخشی از سوخت موشک هم استفاده کرد تا نیاز نباشه فضانوردان برای برگشت از مریخ، کل سوخت موردنیازشون رو از زمین با خودشون ببرن.

🔎 Nasa.gov

📍 @TechTube