ای «شادی آزادی» روزی که تو بازآیی / با این دل غم‌پرورد / من با تو چه خواهم کرد

روزی که دیکتاتور سقوط کند روزی که آفتاب آزادی برآید همان روز آشنا همان روز دادخواهی همان روز «شادی».

طرح از پانته‌آ

به یاد جاویدنامانی که در راه رسیدن به شادی آزادی از جان عزیز خود گذشتند.

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#دادخواهی
#مجیدرضا_رهنورد
@Tavaana_TavaanaTech

خانواده‌های دادخواه همچنان با اتحاد و همبستگی، نسبت به صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی و پریشه مرادی اعتراض می‌کنند.

در روزهای گذشته پیام‌های چندین خانواده را منتشر کرده بودیم و امروز پیام‌های خانواده‌های جاویدنامان یحیی رحیمی، آریان خوشگوار و رضا کاظمی از سنندج و خانواده جاویدنام محسن نیازی از دهگلان را می‌بینیم.

#دادخواهی #نه_به_اعدام #وريشه_مرادى #پخشان_عزیزی #مهدی_حسنی #بهروز_احسانی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل،درباره لزوم همبستگی جهت لغو مجازات اعدام متنی به شرح زیر منتشرکرد:
🔸️حذف مخالفان، اصلی‌ترین شیوه جمهوری اسلامی برای بقا از طریق ایجاد فضای رعب و وحشت بوده است و چه در زندان و چه در خیابان، این قاعده از بدو استقرار وجود داشته است. شاید بتوان خلاصه‌ی این تاریخ، که از گورستان خاوران تا همین امروز ادامه داشته، را در گفته‌های جاویدنام نوید افکاری شنید: «دنبال گردن برای طناب دارشان می‌گردند.»

🔸️این سیاست امروز نیز جریان دارد و تصور می‌کنند افزایش طناب‌های دار و قتل زندانیانی چون مجاهد کورکور و عباس دریس می‌تواند نجات‌بخش حکومت درهم‌شکسته‌شان باشد.

🔸️در این روزها، تأیید حکم اعدام پخشان عزیزی، بهروز احسانی و مهدی حسنی در دیوان عالی کشور موجی از خشم و نگرانی در میان مردم، به‌ویژه در میان فعالین سیاسی و اجتماعی ایجاد کرده است تا مشخص شود جمهوری اسلامی تنها راه مقابله با اعتراضات سراسری پیش رو را در سرعت بخشیدن به احکام اعدام می‌بیند.

🔸️حکومتی که اقتصادش در هم شکسته، مشروعیتش را در میان اکثریت مردم از دست داده و تمام آنچه خرج محور مقاومت کرده بود دود شده و به هوا رفته، نیاز دارد راهی برای ابراز وجود پیدا کند. جمهوری اسلامی می‌گوید: «اعدام می‌کنم، پس هستم.»

🔸️در این میان، جامعه، نهادهای مدنی، مخالفان حکومت و شخصیت‌های شناخته‌شده چه می‌توانند بکنند؟ شاید ابتدا باید از خود بپرسند: آیا پخشان عزیزی اولین زندانی محکوم به اعدام است؟ آخرین خواهد بود؟ پاسخ بدون شک منفی است. اینجاست که ضرورت همبستگی و اتحادی چشمگیر و قابل‌توجه برای مقابله با «مجازات اعدام» احساس می‌شود.

🔸️به ساختار حکومت نگاه کنیم؛ چگونه اصلاح‌طلبان، به‌اصطلاح میانه‌روها و تندروها دست در دست هم تلاش می‌کنند مانع فروپاشی نظام شوند؟ مسعود پزشکیان اصلاح‌طلب، قالیبافی که امروز بخشی از مافیای اقتصادی است، محسنی اژه‌ای که از فالانژهای شناخته‌شده بوده و زمانی برنده جایزه بین‌المللی چماق شد، امروز مشترکاً ریاست سه قوه مجریه، مقننه و قضاییه را در دست دارند.

🔸️آیا اپوزیسیون ایران هم حاضر است با هر نگاه و ایدئولوژی که دارد، با هر ایده‌ای که برای ساختار سیاسی بعد از جمهوری اسلامی دارد، برای نجات جان «انسان‌هایی که حکومت جانشان را می‌گیرد» متحد شود؟ اعتراض سراسری در قالب کمپین‌ها، اعتصابات و اعتراضات خیابانی با هدف مشخص «لغو مجازات اعدام» می‌تواند شکل بگیرد. این سوالی است که مخالفان جمهوری اسلامی باید از خود بپرسند.

#نه_به_اعدام #پخشان_عزيزى #بهروز_احسانی #مهدی_حسنی #شیرین_عبادی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

«وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی جمهوری اسلامی با چنان وقاحتی می‌گوید:
«ما کجا اشتباه کردیم که اینطور ذائقه موسیقیایی ایران را تغییر دادیم؟»
چه کرده‌اند؟ تیشه به ریشه موسیقی ایرانی زدند. هنرمندان را زندان کردند آواره کردند اموال‌شان را غصب کردند آن‌ها را به قتل رساندند و جان‌شان را گرفتند و هزاران آزار و اذیت دیگر در حق خود و خانواده‌های‌شان روا داشتند ....
فریدون فرخزاد
هایده
یاسمین
سوسن
مهستی
حتی به جواد ذبیحی هم رحم نکردند ...
شما موسیقی ایران را خشکاندید.»
پیام ارسالی از همراهان توانا

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#موسیقی

@Tavaana_TavaanaTech

«ضرورت مخالفت معلمان با حکم اعدام

به بهانه تایید حکم اعدام پخشان عزیزی، مهدی حسنی و بهروز احسانی

این نوشته خطاب به معلمانی است که با اعدام مخالف‌اند، به‌ویژه معلمان پیشرو و آگاهی که همواره با هرگونه خشونت و سرکوب مقابله می‌کنند و تلاش دارند در ساختار سرکوبگرانه نظام آموزشی و مدرسه نقش سرکوبگر ایفا نکنند. این معلمان وظیفه دارند در برابر بالاترین سطح خشونت در جامعه، یعنی خشونت ساختاری و هدفمند مانند اعدام، سکوت نکنند و علیه آن موضع‌گیری کنند. چگونه می‌توان مخالف خشونت در مدرسه بود اما در برابر خشونت در جامعه سکوت کرد؟

هیچ‌کس بهتر از صادرکنندگان حکومتی احکام اعدام نمی‌داند که اعدام نه‌تنها عملی بازدارنده نیست، بلکه ابزاری برای سرکوب و کنترل جامعه است. هدف این نوشته پرداختن به چرایی مخالفت با اعدام نیست، بلکه تأکید بر این است که گسترش اعدام تنها به حکومت محدود نمی‌شود، بلکه عوامل دیگری نیز در آن نقش دارند.

در ایران، اعدام به ابزاری تبدیل شده که حکومت از آن برای تثبیت قدرت و سرکوب جامعه بهره می‌برد. صدور احکام اعدام برای زندانیان سیاسی و عقیدتی و همچنین برای زندانیانی با جرایمی نظیر مواد مخدر، قتل و سرقت، نشان از آن دارد که هدف اصلی حکومت، ایجاد رعب و کنترل جامعه است.

طبق آخرین آمار، دست‌کم ۵۴ زندانی سیاسی و عقیدتی به اعدام محکوم شده‌اند. در عین حال، در پنجاهمین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، احکام اعدام برخی زندانیان سیاسی نظیر پخشان عزیزی، مهدی حسنی و بهروز احسانی تأیید شده است. این زندانیان در کنار دیگر محکومان قرار دارند که اجرای احکام‌شان قریب‌الوقوع است.
اما مسئله تنها به حکومت محدود نمی‌شود؛ سکوت جامعه در برابر این سرکوب نیز نقش مهمی در استمرار این روند دارد. جامعه‌ای که در برابر اعدام بی‌تفاوت است، عملا با این خشونت همراهی می‌کند.

علاوه بر حکومت و جامعه، بخش دیگری نیز در گسترش اعدام نقش دارد؛ افرادی که خود را فعال حقوق بشر یا مخالف اعدام معرفی می‌کنند و از این عنوان برای کسب اعتبار و منافع شخصی بهره می‌برند. واقعیت این است که اگر زندانی وجود نداشته باشد یا مبارزه‌ای شکل نگیرد، این افراد موضوعی برای دفاع نخواهند داشت. متأسفانه، برخی از این افراد نه‌تنها در برابر اعدام سکوت می‌کنند، بلکه با برخورد گزینشی و به حاشیه راندن برخی محکومان، عملا به تقویت سرکوب کمک می‌کنند. این گروه که حقوق بشر را به صنعتی سودآور تبدیل کرده‌اند، با سکوت گزینشی یا تمرکز بر موارد خاص، نقش مؤثرتری در بی‌عدالتی نسبت به مردم عادی دارند. گویی از نگاه آنان، برخی افراد مستحق حمایت نیستند، مگر آنکه با عقاید یا اهداف آنان همسو باشند.

برای مخالفت مؤثر با اعدام، باید این رویکردهای گزینشی و منفعت‌طلبانه را نقد و افشا کرد. وظیفه ما این است که از هرگونه تفکیک عقیدتی، سیاسی، ملیتی و جنسیتی در موضوع اعدام فاصله بگیریم و با هر شکلی از اعدام مخالفت کنیم. بدون شک، همان‌طور که زندانیان اعتصابی در کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» تأکید کرده‌اند، تنها راه توقف ماشین اعدام، اتحاد و عمل جمعی است. اگرچه این مسیر دشوار است، اما با کنار گذاشتن رفتارهای فرقه‌گرایانه و اتخاذ رویکردی انسانی و جمعی، می‌توان به نتیجه رسید.

این مسئولیت، به‌ویژه بر دوش معلمانی است که وظیفه خود را فراتر از اجرای بخشنامه‌ها و برنامه‌های درسی سرکوبگرانه تعریف کرده‌اند. آگاهی‌بخشی به جامعه و ایجاد اتحاد برای مقابله با اعدام، بخشی از مسئولیت انسانی و اجتماعی آنان است. تنها با این رویکرد می‌توان به ساختن جامعه‌ای عاری از خشونت و سرکوب امید داشت.»

نوشته جعفر ابراهیمی معلم و فعال مدنی

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#پخشان_عزيزى
#نه_به_اعدام
@Tavaana_TavaanaTech

هنر، همواره ابزاری برای بیان مقاومت، اعتراض و هویت ملی بوده است. در این میان موسیقی جایگاه ویژه‌ای دارد؛ به‌ویژه آواز و ترانه که زبان گویای مبارزه با ظلم و استبداد بوده.
هنرمندان با ارائه آثار هنری نقش برجسته‌ای در اعتراضات مدنی داشته‌اند. هنر اعتراضی صدای اعتراض مردم ایران را بلندتر می‌کند. در شرایط سرکوب، سانسور و خفقان هنرمندان در شبکه‌های اجتماعی با خلق آثار هنری اجازه نمی‌دهند که نام‌ها و دادخواهی برای آنان فراموش شوند و در برابر پروپاگاندای دستگاه‌های حکومتی می‌ایستند.

صدای مردم ایران باشیم
با سپاس از مهدی موسوی، فاطمه اختصاری، حامد مقدم و پارسا رها

خواننده و آهنگساز: حامد مقدم
ترانه‌سرایان: مهدی موسوی و فاطمه اختصاری
تنظیم: پارسا رها



#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#موسیقی
#هنر_اعتراضی
#زن_زندگی_آزادی
@seyedmehdimoosavi2
@Tavaana_TavaanaTech

صدور و تایید حکم اعدام برای پخشان عزیزی موجی از اعتراضات را به دنبال داشته است.
آرش صادقی، فعال مدنی و زندانی سیاسی سابق، با انتشار پستی در شبکه اکس به صدور احکام اعدام توسط جمهوری اسلامی اعتراض کرد:

«اعدام فقط جان یک نفر را نمی‌گیرد؛ روح و وجدان جامعه را هدف می‌گیرد. هر چوبه‌داری که برپا می‌شود، پیامی به همه ماست: یا سکوت کنید، یا منتظر نوبت دیگری باشید.

‏ما در برابر اعدام، تنها یک راه داریم: باید بفهمیم که تفاوت‌ها جایی در این مبارزه ندارند. درد یک نفر، درد همه ماست. اگر امروز برای نجات جان دیگری تلاش نکنیم، فردا کسی برای ما تلاشی نخواهد کرد.

‏همبستگی علیه اعدام یعنی اعتراض به قانونی که جان انسان را بی‌ارزش می‌داند. یعنی کنار هم ایستادن، صدای همدیگر شدن، و نشان دادن اینکه عدالت نمی‌تواند با طناب دار برقرار شود.

‏باور دارم که اگر کنار هم باشیم، اگر صدایمان یکی شود، می‌توانیم در برابر این حکم بایستیم. بیایید نشان دهیم که زندگی ارزشمندتر از هر ایدئولوژی یا قدرتی است. ما برای انسانیت ایستاده‌ایم، برای عدالت، برای آزادی، برای لغو اعدام.»


‏⁦ #PakhshanAzizi⁩
‏⁧ #پخشان_عزیزی⁩
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_اعدام

@Tavaana_TavaanaTech

بیش از دو سال از جمعه خونین زاهدان می‌گذرد. امروز یک‌شنبه ۲۳ دی‌ماه، رئیس کل دادگستری سیستان و بلوچستان، اعلام کرد:
«در زمان رسیدگی به پرونده اتهام مأموران قتل عمد در نظر گرفته شده ولی از آنجا که مشخص نشد که چه کسی به این افراد دقیقا شلیک کرده و از چه اسلحه‌ای شلیک صورت گرفته، به‌جای قصاص دیه و برای ماموران حداکثر مجازات حبس که ۱۰ سال بوده در نظر گرفته شده است.»

در حالی که قاتلان مردم در جمعه خونین زاهدان افراد مشخص با اسلحه‌های حکومتی بودند اما تبرئه شده‌اند و به گفته موحدی‌راد، به حداکثر ۱۰ سال حبس محکوم خواهند شد؛ اما در پرونده مرگ مشکوک آرمان الله‌وردی در حالی‌ ۶ جوان را به اعدام محکوم کرده‌اند، که هیچ ادله‌ای برای محکومیت آنها وجود نداشته. به یاد بیاوریم این ۶ جوان به‌سختی شکنجه شده‌اند.

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#شهرک_اکباتان
#جمعه_خونین_زاهدان
@Tavaana_TavaanaTech