آموزشکده توانا

سروده‌ای از وفادار (وفا احمدپور) و درد و دل او از زندان اوین در پی درگذشت پدرش

وفا احمدپور، هنرمند معترض و مردمی محبوس در زندان اوین، اخیرا پدرش را از دست داده است. به او اجازه ندادند تا در روزهای آخر بر بالین پدر حاضر شود و حتی نگذاشتند در خاکسپاری او شرکت کند.

وفا احمدپور در صدایی که از او می‌شنوید، درد و دل اوست. او بیان می‌کند که پدرش کارگر بود و با پول کارگری پسرش را بزرگ کرده است. وفادار از دل یک خانواده کارگری برآمده است و در اشعار انتقادی‌اش همواره در پی عدالت، رفع تبعیض، آزادی و دفاع از مظلومین و افراد تحت ستم بوده است.
چرا چنین فردی اصولا باید زندانی باشد؟ فردی که خیر و سعادت جامعه را خواسته است و آنقدر شرف و وجدان داشته که در برابر ناراستی‌ها سکوت نکند.

شعر وفادار به شرح زیر است:

«چقدر سخته توی اوین گیرکردن
به یاد پدری که خودم پیر کردم
خاکسپاریش نرسیدم، دیر کردم
حقیقت تلخه، اینو میفهمم
پدری که دیگه نیست بینمون
از این به بعد، دیگه عزا میشه عیدمون
دیگه نمیاد روی زمین عین اون
قدرشو ندونستیم وقتی که زنده بود
همیشه دست به دعا بود یا که سر به سجده
با پول کارگری نون میاورد سر سفره
خاکی زندگی کرد نبود حرف پشتش
در گوش من کلی حرف حق گفتش
تو‌ نوجونی چقدر نصیحت کرد
زمانی که خام بودم وصیت کرد
کنارم بود ولی ندیدم من
دیگه یتیم شدم عزیزم رفت
میگفت پسرم از من گفتن
تو این زمونه یاد بگیر نه گفتن
بعد ها به مشکل بر خوردم
بابتش امروز سرخوردم
مشتاق بود ببینه شهرتمو
همیشه نگه میداشت حرمتمو
کنارش حس کردم قدرتمو
باورش سخته قفلم هنوز
یه چشمم اشکه و یه چـِشـَم خون
خبرش بغضم رو ترکوند
اونی که رفت زیر خاک پدرم بود
چطوری بگم بی خیال ولش کن
همیشه سعی کردم اونو نرنجونم
کلمه ی آقا نیوفتاد از زبونم
از اون چیزی که میترسیدم سرم اومد
یه روز خوب که نه، یه روز بدم اومد
حالا من موندم و کلی خاطراتش
تو فکر نبودش‌ و بازتابش
توی زندان به دور از خانواده
ای کاش همه ی اینها خواب باشه»
« به یاد پدرم ۱۲/۰۹/۱۴۰۳ زندان اوین »

#وفا_احمدپور #زندان_اوین #زندانی_سیاسی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

2.5K views05:57