"چرا کلاس درس استاد #شفیعی_کدکنی شلوغ است؟"

✍️سرگه بارسقیان


🔹 به قول محمدجعفر یاحقی «شفیعی کدکنی سر کلاس‌هایش هیچ سرفصلی را رعایت نمی‌کند و آنچه که فکر می‌کند، آن روز باید درس بدهد بیان می‌کند.» گو اینکه دانش و توان و حضور ذهن و نظم فکری استاد به او این اجازه را می‌دهد که در یک ترم، به صورت شفاهی کتابی تازه را در نقد ادبی تألیف کند.

🔹مسابقه‌‌ای در این کم‌رونقی کلاس و کم‌رمقی دانشگاه، برای نشستن روی صندلی و کف زمین و جلوی در کلاس ۴۴۲ بین دختر دانشجویی که از کلاس خودش می‌زند تا به کلاس استاد شفیعی کدکنی برسد و تا مرز حذف شدن درس خودش پیش می‌رود، تا آن یکی که حتی کف کلاس استاد را هم از کف داده و فقط دلخوش به این حرف استاد ۸۰ ساله دانشگاه در راهرو شده: «ممنون که اومدین.» استادی که در کلاس درسش گفته «خاک بر سر دانشجویی که عاشق نشود!»

🔹شاعری که ۵۰ سال استاد دانشگاه تهران است و #فروزانفر زیر برگه پیشنهاد استخدامش نوشته «احترامی است به فضیلت او.» تصاویر کلاسش همان روحیه‌‌ای را می‌دهد که خود خطاب به دانشجویانش گفته جامعه ما به آن نیاز دارد: «آقایان دولت و اینها را ولش کنید... جامعه ما به متفکرینی از جنس #هایدگر ؛ #ویتگنشتاین و #راسل و… نیاز دارد که دوز روحیه بانشاط را در جامعه بالا ببرند. در این زمینه خیلی فقیریم… هیچ وقت فراموش نکنید یک خط کش بیشتر وجود ندارد و آن خط کش روحیه است. تمام مللی که پیشرفت کردند روحیه‌شان سبب پیشرفتشان بوده، نه ثروتشان.»

🔹در غوغای تبلیغات «رایگان سر کلاس شفیعی کدکنی بنشینید» معلوم نیست این گفته‌های شفاهی سر کلاس جایی ثبت و ضبط می‌شود برای آیندگان و آیا انذاری که استاد ۸ سال پیش درباره اسلاف خود داد، برای خود ایشان هم تکرار می‌شود: «اگر از دانشگاه تهران بپرسند که ما می‌خواهیم نوع سؤالات امتحانی #ملک‌الشعراء #بهار یا #بدیع‌الزمان_فروزانفر یا خانم #فاطمه_سیّاح را بدانیم، آیا دانشگاه تهران یک نمونه ـ فقط یک نمونه ـ از پرسش‌های امتحانی این استادان بزرگ و بی‌مانند را، که فصول درخشانی از تاریخ ادبیات و فرهنگ عصر ما را شکل داده‌اند، می‌تواند در اختیار ما قرار دهد؟ نه تنها در این زمینه پاسخ دانشگاه تهران منفی است، که حتی پرونده استخدامی ملک‌الشعراء بهار را هم ندارد.»/ایران

#فرهنگ #اجتماعی

@Roshanfkrane

«بسطامی، خداوند گوهری به تو داده و من می‌خواهم این گوهر را شکل بدهم.
او ۶ سال شاگرد من بود و آینده خوبی برایش پیش بینی می‌کردم اما گلی بود که خیلی زود پرپر شد»
(محمدرضا شجریان)

#ایرج_بسطامی در نخستین روز آذر ۱۳۳۶ در بم زاده شد و ۵ دی ماه ۱۳۸۲ چهل و شش ساله بود که در زلزله‌ی تلخ بم به خواب ابدی رفت.

او جزء شاگردان استاد شجریان بود و اولین آثارش را با آهنگ سازی #پرویز_مشکاتیان منتشر کرد.

وطن من تصنیفی حاصل این همکاری ست با شعری از #ملک_الشعرا #بهار و آهنگی از #پرویز_مشکاتیان که از طرف سازمان #یونسکو بعنوان سرود ملی معرفی شد.
اما تصنیف گل پونه‌ها معروف ترین اثر اوست با آهنگی از #حسین_پرنیا و شعری از #هما_میرافشار

#موسیقی

@Roshanfkrane

🎬 چرا استادان و بزرگان #ادبیات کشور باید اینگونه در حسرت وطن اشک بریزند؟
آقای مجری چرا علت دوری از وطن را از استاد می پرسی؟!

🎬 دکتر #احمد_مهدوی_دامغانی استاد دانشگاه #هاروارد بعد از ۳۵ سال دوری از وطن برای اولین بار مستقیم با هموطنانش گفتگو می‌کند.

اشکهای عاشقانه دکتر احمد مهدوی دامغانی ۹۵ ساله، احساسی توامان غم و شادی را در آدمی شکل می‎دهد!
هم حالت را خوب می‎کند هم بد!
خوب برای زنده و تازه نفس بودن این حجم از شوریدگی و عشق بعد از سالها دوری از وطن و مراد دل؛
و بد برای غم هجران و تلخی غربت و حسرت نبودن و ندیدن ناگزیر وطن.

استاد احمد مهدوی دامغانی بازمانده از نسل ادبیان دانشمندی چون #ملک_الشعرا (#بهار) ؛ #عبدالحسین_زرین_کوب ؛ #جلال_الدین_همایی و #بدیع_الزمان_فروزانفر است.

#اجتماعی

@Roshanfkrane