"قدرت #دیکتاتور ها را كور مي كند"

#بنیتو_موسولینی دیکتاتور #ایتالیا وقتی از روی بالکن قصر مجلل خود برای صدها هزار نفر از طرفدارنش دست تکان می داد ، هرگز تصور نمی کرد مدتی بعد به دست همین مردم به طرز فجیعی کشته شود !

مردمی که حتی به جنازه موسولینی هم رحم نکردند و روی جسد او ادرار کردند و به قدری به جمجمه موسولینی لگد زدند که له شد و ترکیب چهره ا‌ش از بین رفت !

#تولستوی هم در مورد ظلم #تزارها می نویسد :

" #قدرت دیکتاتورها را کور می کند . آنها همه را حامی و طرفدار خود می بینند ، در حالی که مردم چشم انتظار روز #انتقام هستند ! "

#اجتماعی #سیاسی #تاریخ

@Roshanfkrane

🎬 تماشای چندباره ی سخنرانی مشهور #چارلی_چاپلین در فیلم #دیکتاتور_بزرگ (محصول 1940) شاید تلنگری باشد برای ما که مسیر زندگی مان در این منطقه از جهان می‌توانست آزاد و زیبا باشد؛ اگر حرص، روح‌ها را مسموم نکرده بود و نفرت، انسان را در مسیر پستی و خونریزی قرار نمی‌داد.
‌‌‌
دیکتاتور بزرگ یکی از موفق‌ترین آثار چارلی چاپلین (۱۸۸۹،۱۹۷۷) کارگردان و هنر‌پیشه برجسته تاریخ سینما است. این فیلم اولین فیلم کاملا ناطق و صدادار چارلی چاپلین بعد از پایان دوره فیلم‌های صامت او است.
#هیتلر پخش و تماشای این فیلم را در آلمان ممنوع کرده بود.

#جالب #سینما

@Roshanfkrane

#بریده_ای_ازکتاب

#دیکتاتور توتالیتر (تمامیت خواه) مانند یک فاتح بیگانه، منابع غنی صنعتی و مادی هر کشوری، از جمله کشور خویش، را به عنوان منبع غارت و وسیله ای برای تدارک گام بعدی در جهت گسترش تجاوزکارانه ی جنبش می انگارد. از آن جا که این اقتصاد متکی به غارت پی در پی، به خاطر جنبش کار می‌کند و نه به خاطر ملت، هیچ ملت و هیچ کشوری به مثابه ذینفع بالقوه، نمی‌تواند نقطه اشباعی بر این فرآیند غارت بگذارد.

دیکتاتور توتالیتر مانند فاتح بیگانه ایست که پیدا نیست از کجا آمده و #غارت او به سود هیچ کس نیست. توزیع غنایم بر حسب تقویت اقتصاد کشور مادر محاسبه نمی‌شود، بلکه تنها به عنوان یک مانور تاکتیکی موقتی به کار گرفته می شود. رژیم‌های توتالیتر، از نظر اقتصادی همان خاصیتی را دارند که یک دسته ملخ برای برای یک مزرعه.
این واقعیت که دیکتاتور توتالیتر بر کشورش به سان یک فاتح بیگانه فرمانروایی می‌کند، اوضاع را وخیم‌تر میکند، زیرا او در کشور خویش، بیرحمی‌اش را کاراتر از آنچه بیدادگران در کشورهای بیگانه اعمال میکنند، اجرا می‌کند.

📚توتالیتاریزم
✍️ #هانا_آرنت

@Roshanfkrane

"جباران اعتياد به دشمن تراشي دارند"

دکتر #محسن_رناني


این نوروز توفیق یافتم تا خواندن کتاب «نقد و تحلیل جباریت»نوشته «مانس اشپربر» را تمام کنم.این روانشناس آلمانی این کتاب را در سن ۳۲ سالگی و در دهه ۳۰ میلادی پیش از آنکه #هیتلر جهان را به کام جنگ جهانی دوم بکشاند،نگاشته است.
او حتی در کتاب خود از روی تحلیل روانی رفتار #دیکتاتور ها، پیش‌بینی کرده است که کسی مثل هیتلر سرانجام خودکشی خواهد کرد. وقتی این کتاب منتشر شد نویسنده‌اش نه تنها مجبور شد برای مصون ماندن از خشم نازیها به زندگی پنهانی روی آورد، بلکه حتی کمونیست‌های پیرو #استالین نیز خواندن این کتاب را ممنوع کردند.

این کتاب توسط کریم قصیم به زبان فارسی ترجمه و در سال ۱۳۶۳ توسط انتشارات دماوند به چاپ رسیده است.انتشارات دماوند در سال ۶۴ تعطیل شد.

اشپربر در این کتاب که متنی بسیار روان و جذاب دارد، با تحلیل روانشناختیِ شخصیت و رفتار جباران نشان می‌دهد که جباران به خودی خود جبار نمی‌شوند، بلکه آنها محصول رفتار توده‌هایی هستند که خلق‌وخوی جباریت بخشی از وجود آنهاست.
برای آن که جباریت و دیکتاتوری برای همیشه از جامعه‌ای رخت بربندد باید روحیه جباریت توده‌ها از بین برود (یادمان نرود که ما ایرانی‌ها رابطه خوبی با موجودات ضعیف تر از خودمان نداریم.ببینید بچه هایمان خیلی راحت به سوی گربه‌ها و سگ‌ها سنگ می‌اندازند،سوارها به پیاده‌ها رحم نمی‌کنند،همه‌مان در موضع شغلی خودمان حکومت می‌کنیم. بقال حاکم است، نانوا حاکم است، راننده تاکسی حاکم است.مامور پلیس و قاضی و همه‌‌وهمه در موضع شغلی خود می‌خواهیم حکومت کنیم.

وقتی در خیابان دزد را می‌گیریم به جای آن که تحویل پلیس‌‌اش بدهیم، اول به او کتک مفصلی می‌زنیم،پلیس‌مان وقتی خطاکاری را دستگیر می‌کند اول او را می‌زند و این مثالها الی‌ماشاء‌الله وجود دارد.
این‌ها همه نشانه‌های جباریت نهفته‌ای است که در همه ما وجود دارد.

اشپربر نشان می‌دهد که چگونه شخصیت روانی یک جبار به تدریج و در طول زمان تحول می‌یابد و او را از یک زندگی معمولی محروم می‌کند به‌ گونه‌ای که جبار به تدریج دچار #سادیسم (دیگر آزاری) و در مراحل بعدی دچار #مازوخیسم (خودآزاری) می‌شود.
در واقع از نظر اشپربر، جباران بیمارانی هستند که بیماری‌شان در هیاهوی توده‌ها، برای خودشان و برای دیگران مخفی می‌ماند و به همین علت فرصت درمان نیز از آنها ستانده می‌شود.

اشپربر با دسته بندی انواع ترس نشان می‌دهد که جباران دچار «ترس تهاجمی» هستند و در واقع بخش بزرگی از رفتار آنها ناشی از این نوع ترس است.
اشپربر معتقد است اعتیاد به دشمن تراشی و ایده «دشمن انگاری هر کس با ما نیست» از سوی جباران محصول ترس عمیقی است که در وجود آنها نهفته است.

او از قول افلاطون می‌نویسد «هر کس می‌تواند شایسته صفت شجاع باشد الا فرد جبار». و بعد خودش به زیبایی و با تحلیل روانشناختی نشان می‌دهد که این سخن افلاطون چقدر دقیق است. در واقع نشان می‌دهد که جباریت ویژگی است که جایگزین فقدان شجاعت می‌شود. و این رفتار در همه سطوح قدرت (پدر، معلم، رئیس اداره، پلیس محله و ....) نمود دارد. اما وقتی احاد توده های شخصیتاً جبار در عالم واقع با یکی از جباران همراهی می‌کنند و او را حمایت می‌کنند، از او یک حاکم به تمام معنی دیکتاتور می‌سازند.

اشپربر نشان می‌دهد که چگونه ترس در طول زمان به نفرت تبدیل می‌شود و آنگاه توده‌ها برای ارضای حس نفرتشان از عده‌ای، جباری را یاری می‌کنند تا آنان را نابود کند و بعد دوباره زمانی می‌رسد که توده‌‌ها به علت نفرت از همین جبار، او را به کمک جبار دیگری به چوبه‌دار می‌سپارند.

او به زیبایی نشان می‌دهد که چگونه جباران با ساده کرده مسائل پیچیده زندگی، راه ‌‌حل‌های عامه پسند ــ اما غیر قابل اجرا ــ می‌دهند و اصلا هم نگران عدم قابلیت اجرای این ایده‌های خود نیستند، چرا که آموخته اند وقتی راه حل‌شان به نتیجه نرسید، به‌راحتی می‌توانند با انداختن مسئولیت این ناکامی ‌به گردن دیگران (دشمنان فرضی)، این ناکامی را تبدیل به فرصتی کنند تا نشان دهند که دشمنان‌شان چقدر قدرتمند‌اند و نمی‌گذارند تا آنها به اهدافشان برسند.

اشپربر البته تحلیل‌اش را معطوف به شخصیت سیاسی خاصی نمی‌کند اما برخی مثال‌هایش را از رفتار دیکتاتورهای زمانه‌اش (استالین و هیتلر) می‌آورد.

با این‌ حال، زیبایی این کتاب به این است که وقتی نام هیتلر و استالین را حذف می‌کنیم و نام هر دیکتاتور دیگری را می‌گذاریم می‌بینیم چقدر تحلیل تازه است، گویا اشپربر آن را همین دیروز و برای تحلیل رفتار دیکتاتورهای این زمانه نوشته است.

پیشنهاد میکنم قبل از نام مقامات سیاسی، نام خود را در متن قرار دهیم و بینیم چقدر لایق لقب «جبار» هستیم.

#اجتماعی #سیاسی

@Roshanfkrane

🎬 در برنامه آپارات از شبکه BBC حسن صلح جو به نمایش و بررسی فیلم سینمایی #پرزیدنت (#دیکتاتور) میپردازد.
کارگردان این فیلم #محسن_مخملباف است،در گرجستان فیلمبرداری شده و محصول ۲۰۱۴ است....
نسخه ای با کیفیت بالاتر از این فیلم پیدا نکردم تقدیم کنم؛ اما این فیلم موجود از آنچه در سینماها به نمایش درآمده بود، کامل تر و بدون حذف است، با زیر نویس پارسی به نمایش درآمده و دقایقی هم از پشت صحنه فیلم پخش میگردد....
(در سکانسی جالب،آموزگاری در منطقه مرزی که از انقلاب و سقوط دیکتاتور بیخبر است،در کلاس مشغول مدیحه سرایی برای اوست، به وی ماوقع را گفته و توصیه میکنند "عکس پرزیدنت رو بردار که سربازها برایت دردسر درست نکنند"
وی گیج و مبهوت سوال میکند"خب الان عکس چه کسی را در کلاس به جایش آویزان کنم؟"
این صحنه یادآور این واقعیت دردناک است که روحیه ی استبداد پذیری وقتی در جان و روح مردمی رخنه کرد، به این سادگی ها از وجودشان خارج نمیشود،کم نیستند ملتهایی که به وجود یک قدرت مافوق مستبد،عادت دارند و در پی انقلابها فقط دیکتاتوری را جایگزین دیکتاتور قبلی میکنند....)

⚠️ حجم ۷۸ مگابایت و زمان ۱۴۱ دقیقه

#فیلم_سینمایی

@Roshanfkrane

این عکس را دیوید گاتفلدر خبرنگار #آسوشیتدپرس از #پیونگ_یانگ پایتخت #کره_شمالی گرفته و همان طور که می‌بینید کل شهر به دلیل کمبود برق در خاموشی فرو رفته، بجز محلی که تصویر بزرگ #دیکتاتور در آن نصب شده.
چون در ممالک محروسه چراغانی کردن عکس و مجسمۀ صاحبان مملکت از سیر کردن شکم مردم هم مهم‌تر است، مبادا به حضرت دیکتاتور بــَــر بخورد!

اساسا یکی از چیزهایی که معدود مسافران سفر به کره‌شمالی مشاهده میکنند، پرتره‌ و تصاویر بزرگ از رهبر فعلی این کشور و پدر دیکتاتورش است، در خانه‌های مردم نیز تصویر این دو در بالاترین نقطه خانه قرار دارد و نصب هر عکس و تابلویی بالاتر از این ممنوع است. همچنین سربازان ، دانش‌آموزان و دانشجویان باید عکس اینها را هر روز درست روی قلب خودشان نصب کنند و بعد از خانه خارج شوند، تا فراموش‌شان نشود که به لطف رهبران بزرگ‌شان امروز بمب اتم دارند، وگرنه مانند مردم کره‌جنوبی که بمب اتم ندارند کاملا بدبخت شده بودند!

#سیاسی

@Roshanfkrane

🎬 سکانسی از فیلم سینمایی #پرزیدنت

"چراغ‌ها رو خاموش کنید
چراغ‌ها رو روشن کنید..."

#اجتماعی #جالب #دیکتاتور

@Roshanfkrane

✳️ (کنش شرافتمندانه)
یا
(واکنش ازسر استیصال) ؟

🖌 #قربان_عباسی

✍ #هانا_آرنت در کتاب ( #بحران_جمهوری ) می نویسد:

«ما آزاد هستیم که جهان را تغییر دهیم و چیزی نو را آغاز کنیم و این مستلزم (توانایی ذهنی) ،
(توانایی بله گفتن)
یا (توانایی خیر گفتن) است.
که بدون آن، هیچ (کنشی) ممکن نیست.

و (کنش) ، دقیقاً همان چیزی است که (سیاست) ازآن ساخته شده است».

برای تغییر وضعیت نامطلوبِ دل آزارِ کنونی ،به وضعیتی انسانی‌تر، بایستی دست به (کنش) زد .
و صرف (واکنش های ازسر انفعال) ، کفایت نمی کند.
فردی بی‌گناه اعدام می شود.
زنی بی‌گناه کتک می خورد.
کارگری بی‌گناه و گرسنه شلاق می‌خورد!

و ما صرفاً به واکنش های (رمانتیزه) شده اکتفا می کنیم .
دل سوزی،ترحم، و آرزوی صبرجزیل برای بازماندگان و خانواده اش!
واکنش هایی که نه تنها دردی از دردمندان کم نمی کند ،بلکه احتمالاً بر یاس و خشم آنها نیز اضافه کند.

❗️(سیاست) با (کنش) زاده می شود و نه با (واکنش) .

و این اولین درسی است که (آرنت) می تواند به ما بیاموزد.

(نافرمانی مدنی)، حداقل کاری است که شهروندان خوب دربرابر یک حکومت سرکوبگر و دیکتاتور می توانند به آن دست بزنند.
اما نافرمانی، تنها زمانی ممکن می شود که (قانون‌شکن) ، (آماده) و حتی (علاقمند) باشد که (مجازات) عملش را بپذیرد.

🧐 پرسشی که آرنت پی می افکند این است:
❗️(چه زمانی) فرد می تواند ازچنین (روحیه‌ای) برخوردارباشد؟

و البته خود جواب می‌دهد:

«زمانی که فرد باورداشته باشد:
«قانونی برتر»، و «والاتر» از قانون فعلی وجود دارد که تغییر ناپذیر است و آن قانون بالاتر ، چیزی جز (محکمه‌ی وجدان) نیست.»

🔆 و البته ، این همان درسی است که در تراژدی آنتیگونه ،در نبرد نابرابر کرئون ستمگر و آنتیگونه می یابیم:

«کرئون: (قوانینِ من) ، (قوانین دولتی) هستند و اطاعت ازآنها ،برهمه واجب است
آنتیگونه: اما (قوانین تو) نمی تواند فراتر ازقوانینی باشد که در (وجدان) آدمی حک شده است»

☑️ بگذارید چنین خلاصه کنیم:

برای (سیاست) باید دست به (کنش) زد؛ کنشی که باید از (وجدان) و (محکمه‌درون) تک‌تک ما (شهروندان) ناشی شده باشد.
انسانِ (بی وجدان) ، انسانِ (کنشگر) نیست.
منفعل و مفعول است ؛ چون چیزی نیست که او را از درون به تکاپو و حرکت وادارد .
او فقط دربرابر محرک های بیرونی واکنش نشان می دهد.

❗️پرسش گزنده اینک با ماست!
با ما انسان های احتمالاً خوب ،که هرگز نتوانستیم ازخود شهروندانی خوب بسازیم.
(ارسطو) نیز ، دوهزارو اندی سال پیش، درباب تعریف (شهروند) می نویسد:

(شهروند) کسی است که (خیر همگانی) را ،بر (منافع فردی) ،ارجحیت می دهد و (دیکتاتور-شهروند) نیست!
چرا که شهروند ،تنها نفع خویش را نمی جوید.
و آنکه شهروند نیست، دوحالت بیش ندارد:
یا (حیوانی) است متعلق به جنگل و یا (دیکتاتوری) است عربده کش!

اما ،آیا ما شهروندیم؟
آیا هنوز قدرت وجدان باماست؟

اگر هست، پس چگونه ویرانی این وطن ،فروپاشی بنیادهای کشور ،آب شدن تدریجی جوانان وطن ،افسردگی نیمی از مردم کشور و گرسنگی مطلق نصف جمعیت وطن را ،به چشم می بینیم و جز (واکنشی ذلیلانه) کاری بیش نمی کنیم؟🧐

#وجدان
#قانون
#شهروند
#سیاست
#کنش
#واکنش
#نافرمانی‌مدنی
#دیکتاتور
#هانا_آرنت
#قربان_عباسی

@Roshanfkrane