خبرگزاری هرانا | جلسه بازپرسی امید فراغت در دادسرای اوین برگزار شد - خبرگزاری هرانا
#اجتماعی
@Roshanfkrane
https://www.hra-news.org/2025/hranews/a-52907/
#اجتماعی
@Roshanfkrane
https://www.hra-news.org/2025/hranews/a-52907/
خبرگزاری هرانا
جلسه بازپرسی امید فراغت در دادسرای اوین برگزار شد
خبرگزاری هرانا – روز جاری، جلسه بازپرسی امید فراغت، روزنامه نگار ساکن کرج در شعبه چهارم بازپرسی دادسرای اوین برگزار شد. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه . . .
🔴 گلایه یک دختر دانش آموز پایه نهمی شیرازی از برنامه ای که به عنوان اردوی دانش آموزی ثبت نام کردند اما فقط سیاهی لشکر یک رزمایش شدند
✍#شهاب‌الدین_حائری_شیرازی
متن زیر را دانش آموزی که احساس می کند ابزاری شده جهت پر و پیمان نشان دادن جمعیت یک رزمایش، بدون برنامه خاصی، فرستاده است
بجاست مسئولان مربوطه با سعه صدر برخورد کرده و از نظرات انتقادی استقبال نموده،در جهت رفع نقائص کار،بهره برند.
من دانش آموز سال نهم هستم.توی مدرسه از معدود کسانی هستم که چادری ام.به همین واسطه روز 3 بهمن من و چندتا از بچه های دیگه رو کشیدن کنار و گفتن همایشی هست که گفتن باید دختر های چادری رو بفرستید یا اینکه اگه هم چادری نیستن باید چادر سرشون باشه
20 نفر با این مشخصات، مدرسه ما باید میفرستاد.نه فقط این مدرسه بلکه مدارس دیگه هم چنین بخشنامه ای گویا دریافت کرده بودن.من با فرض اینکه یک همایشه و توی سالن می شینیم و نهایت 4 تا حرف گیرمون میاد و چند تا نمایشی، چیزی میبینیم، رفتم
اول از همه برنامه ساعت 6 و 50 دقیقه صبح جمعه بود! یعنی هنوز می شد نماز صبح خواند!توی شیراز!
من نمیدونم چه کسی یه همیچین زمانی رو انتخاب کرده ولی به هرحال این مشکل اصلی نیست، ولی یکی از صد ها انتقاد من به این مسخره بازیه
ما سر ساعت 7 اونجا بودیم.ساعت 8 تازه با یه سربند رو سرمون و یه چفیه به گردنمون که حتی نمیتونستیم چادر رو درست نگه داریم راه افتادیم
برخورد بد مسئولین ماجرا بماند.رفتیم رسیدیم به یه زیرگذر یه پل که حقیقتا برِ بیابون بود(حوالی بلوار مهندسین).
نگو که این اصلا همایش نیست،رزمایشه!البته ای کاش رزمایش بود
توی رضایت نامه گفته بودن اردوی دانش آموزی و توی مدرسه به ما گفتن همایش و الانم رزمایشه!چه جالب!
راه افتادیم.رسیدیم به جایی که دیگه از پل گذشته بودیم و رسیده بودیم به یه خیابون وسط بیابون طوری
سرباز ها هم از بغل دستمون میگذشتن.یه جا بهمون گفتن وایسید؛وایسادیم.یک صف 9 در 9 تشکیل دادیم.نفرات جلویی عکس هایی از رهبری،حسن نصرالله و حاج قاسم دستشون بود...
منتظرید ادامه بدم؟
آخه هیچ کاری نکردیم!اغراق نمیکنم،به معنای واقعی کلمه، 2 ساعت ایستادیم تو آفتاب نه نمایشی دیدیم،نه سخنرانی شنیدیم،نه رزمایشی هیچی.حتی راه هم نرفتیم؛همونجا وایسادیم تو صف زیر افتاب.
هر از گاهی میگفتن بشینید خسته نشید،تا می نشستیم با هول و ولا، میگفتن:پاشید
پاشید،بازرس اومده.پاشید میخوان عکس بگیرن فیلم بگیرن.پاشید الان نمره ناحیه رو صفر میدن
برام سواله که ایا اون بازرس ادم فضاییه؟غوله؟یعنی انقدر درک نداره که صبح سحرخون جمعه هیچ کس حوصله نداره که وایسه؟بعد نمره چیو صفر میده؟!رزمایش؟یا بیکار وایسادن؟
بعد الان واقعا برای کی مهمه که دو تا دانش آموز به جای صف،لبه جدول نشستن
بعد جالبه،وقتی از این وضعیت بهشون شکایت میکردیم،جوابمون این بود:چقدر غر میزنید!شما ها جوون های این مملکتید!
ببخشید ولی اسم این غر زدن نیست و حتی اگر هم بود حقتون بود و نمیتونید بهش اعتراض کنید. موقع برگشت میدیدیم که از کنارمون تکواندو کار،کاراته کار،موتور،نوازنده و...میگذره.یعنی این همه اتفاق اون جلو افتاده ولی ما فقط بشین پاشو کردیم تا عکسمون رو بگیرن که مثلا چقدر آدم عاشق بسیج زیاده!
اینکه تموم شد.ما قرار بود ساعت دوازده و نیم توی اداره ناحیه باشیم تا مادر پدرمون بیان دنبالمون.ما ساعت 12 تو اداره بودیم و نیم ساعت هم از اینور علاف شدیم!رفتم تو ساختمون به خانم مسئول میگم که مگه قرار ساعت دوازده و نیم نبود؟الان که دوازدهه من تا نیم ساعت دیگه، کسی نمیاد دنبالم
با یه لبخند ملیحی میگه:اشکال نداره اصلا استرس نداشته باش
خانم من استرس ندارم من عصبانیم از این همه بی برنامگی و این اشکال نداره های شما من رو عصبانی تر میکنه.چون منظورتون این نیست که به من دلداری بدید،بلکه اینه که هر چه قدر هم طول بکشه ما باید اینجا وایستیم
شاید برای شما اشکالی نداشته باشه ولی برای من اتلاف یه روز تعطیلم اشکال داره.حتی یکی از خانم ها انگار میخواست زمانبندی نادرست خودشون رو بندازه گردن ما اونم با گفتن جمله:پس مامان باباتون کی میان؟
همون موقعی که گفتید باید بیان!
من دارم میبینم که به شعورم و شخصیتم احترامی گذاشته نمیشه، میبینم برای وقتم ذره ای ارزش قائل نیستن؛بعد بهم میگن: که تو آینده این مملکتی
شرمنده ولی ترجیح میدم نباشم.یعنی انقدر وضع فاجعه ای بود گه خودشون میگفتن اگه گوشی دست بگیرید فیلم یا عکس بگیرید گوشی رو میگیریم و دیگه بهتون بر نمی گردونیم.اصلا وقتی یه همچین کاری قانونی باشه،دیگه حرفی باقی نمی مونه!
این نه همایش بود نه اردو ،فقط نمایشی بود برای نشون دادن اینکه جمهوری اسلامی چقدر طرفدار داره،من هم ابزار ناخواسته این نمایش بودم.اگر اون بالایی ها با دیدن آن تصوری اشتباه و بر خلاف واقعیت بکنند من یکی بهشون حق میدم
#اجتماعی #انتقادات #دانش‌آموزان
@Roshanfkrane
✍#شهاب‌الدین_حائری_شیرازی
متن زیر را دانش آموزی که احساس می کند ابزاری شده جهت پر و پیمان نشان دادن جمعیت یک رزمایش، بدون برنامه خاصی، فرستاده است
بجاست مسئولان مربوطه با سعه صدر برخورد کرده و از نظرات انتقادی استقبال نموده،در جهت رفع نقائص کار،بهره برند.
من دانش آموز سال نهم هستم.توی مدرسه از معدود کسانی هستم که چادری ام.به همین واسطه روز 3 بهمن من و چندتا از بچه های دیگه رو کشیدن کنار و گفتن همایشی هست که گفتن باید دختر های چادری رو بفرستید یا اینکه اگه هم چادری نیستن باید چادر سرشون باشه
20 نفر با این مشخصات، مدرسه ما باید میفرستاد.نه فقط این مدرسه بلکه مدارس دیگه هم چنین بخشنامه ای گویا دریافت کرده بودن.من با فرض اینکه یک همایشه و توی سالن می شینیم و نهایت 4 تا حرف گیرمون میاد و چند تا نمایشی، چیزی میبینیم، رفتم
اول از همه برنامه ساعت 6 و 50 دقیقه صبح جمعه بود! یعنی هنوز می شد نماز صبح خواند!توی شیراز!
من نمیدونم چه کسی یه همیچین زمانی رو انتخاب کرده ولی به هرحال این مشکل اصلی نیست، ولی یکی از صد ها انتقاد من به این مسخره بازیه
ما سر ساعت 7 اونجا بودیم.ساعت 8 تازه با یه سربند رو سرمون و یه چفیه به گردنمون که حتی نمیتونستیم چادر رو درست نگه داریم راه افتادیم
برخورد بد مسئولین ماجرا بماند.رفتیم رسیدیم به یه زیرگذر یه پل که حقیقتا برِ بیابون بود(حوالی بلوار مهندسین).
نگو که این اصلا همایش نیست،رزمایشه!البته ای کاش رزمایش بود
توی رضایت نامه گفته بودن اردوی دانش آموزی و توی مدرسه به ما گفتن همایش و الانم رزمایشه!چه جالب!
راه افتادیم.رسیدیم به جایی که دیگه از پل گذشته بودیم و رسیده بودیم به یه خیابون وسط بیابون طوری
سرباز ها هم از بغل دستمون میگذشتن.یه جا بهمون گفتن وایسید؛وایسادیم.یک صف 9 در 9 تشکیل دادیم.نفرات جلویی عکس هایی از رهبری،حسن نصرالله و حاج قاسم دستشون بود...
منتظرید ادامه بدم؟
آخه هیچ کاری نکردیم!اغراق نمیکنم،به معنای واقعی کلمه، 2 ساعت ایستادیم تو آفتاب نه نمایشی دیدیم،نه سخنرانی شنیدیم،نه رزمایشی هیچی.حتی راه هم نرفتیم؛همونجا وایسادیم تو صف زیر افتاب.
هر از گاهی میگفتن بشینید خسته نشید،تا می نشستیم با هول و ولا، میگفتن:پاشید
پاشید،بازرس اومده.پاشید میخوان عکس بگیرن فیلم بگیرن.پاشید الان نمره ناحیه رو صفر میدن
برام سواله که ایا اون بازرس ادم فضاییه؟غوله؟یعنی انقدر درک نداره که صبح سحرخون جمعه هیچ کس حوصله نداره که وایسه؟بعد نمره چیو صفر میده؟!رزمایش؟یا بیکار وایسادن؟
بعد الان واقعا برای کی مهمه که دو تا دانش آموز به جای صف،لبه جدول نشستن
بعد جالبه،وقتی از این وضعیت بهشون شکایت میکردیم،جوابمون این بود:چقدر غر میزنید!شما ها جوون های این مملکتید!
ببخشید ولی اسم این غر زدن نیست و حتی اگر هم بود حقتون بود و نمیتونید بهش اعتراض کنید. موقع برگشت میدیدیم که از کنارمون تکواندو کار،کاراته کار،موتور،نوازنده و...میگذره.یعنی این همه اتفاق اون جلو افتاده ولی ما فقط بشین پاشو کردیم تا عکسمون رو بگیرن که مثلا چقدر آدم عاشق بسیج زیاده!
اینکه تموم شد.ما قرار بود ساعت دوازده و نیم توی اداره ناحیه باشیم تا مادر پدرمون بیان دنبالمون.ما ساعت 12 تو اداره بودیم و نیم ساعت هم از اینور علاف شدیم!رفتم تو ساختمون به خانم مسئول میگم که مگه قرار ساعت دوازده و نیم نبود؟الان که دوازدهه من تا نیم ساعت دیگه، کسی نمیاد دنبالم
با یه لبخند ملیحی میگه:اشکال نداره اصلا استرس نداشته باش
خانم من استرس ندارم من عصبانیم از این همه بی برنامگی و این اشکال نداره های شما من رو عصبانی تر میکنه.چون منظورتون این نیست که به من دلداری بدید،بلکه اینه که هر چه قدر هم طول بکشه ما باید اینجا وایستیم
شاید برای شما اشکالی نداشته باشه ولی برای من اتلاف یه روز تعطیلم اشکال داره.حتی یکی از خانم ها انگار میخواست زمانبندی نادرست خودشون رو بندازه گردن ما اونم با گفتن جمله:پس مامان باباتون کی میان؟
همون موقعی که گفتید باید بیان!
من دارم میبینم که به شعورم و شخصیتم احترامی گذاشته نمیشه، میبینم برای وقتم ذره ای ارزش قائل نیستن؛بعد بهم میگن: که تو آینده این مملکتی
شرمنده ولی ترجیح میدم نباشم.یعنی انقدر وضع فاجعه ای بود گه خودشون میگفتن اگه گوشی دست بگیرید فیلم یا عکس بگیرید گوشی رو میگیریم و دیگه بهتون بر نمی گردونیم.اصلا وقتی یه همچین کاری قانونی باشه،دیگه حرفی باقی نمی مونه!
این نه همایش بود نه اردو ،فقط نمایشی بود برای نشون دادن اینکه جمهوری اسلامی چقدر طرفدار داره،من هم ابزار ناخواسته این نمایش بودم.اگر اون بالایی ها با دیدن آن تصوری اشتباه و بر خلاف واقعیت بکنند من یکی بهشون حق میدم
#اجتماعی #انتقادات #دانش‌آموزان
@Roshanfkrane
✍️ #صادق_زیباکلام
جناب ظریف، هسته‌ای به‌جز ابزاری برای دشمنی با غرب، دیگر چه سودی برای مملکت داشته؟ | ۴ بهمن ۱۴۰۳
جناب دکتر ظریف در اجلاس داووس فرموده‌اند: «ما اگر می‌خواستیم سلاح هسته‌ای تولید کنیم، می‌توانستیم». به عبارت دیگر، ایشان می‌گویند که ما به‌دنبال ساخت سلاح هسته‌ای نبوده و نیستیم. می‌ماند این سؤال که: «پس جناب ظریف، ما ظرف سه دهۀ گذشته که تراژدی مصیبت‌بار هسته‌ای به‌راه افتاد و از آب، نان و بهداشت و سلامت و مدرسه و راه آهن، محیط زیست، تولید آب، برق، گاز، مراقبت از جنگل‌ها و... زدیم و در چاه ویل هسته‌ای ریختیم و خدا می‌داند که چقدر مستقیم و چقدر غیرمستقیم (در نتیجۀ تحریم‌ها) هزینۀ برنامه‌های بی‌فایدۀ هسته‌ای‌مان کردیم، هدفمان از آن‌همه هزینه چه بوده؟».
در دوران معجزۀ هزارۀ سوم که پوپولیسم «حق مسلم ماست» به‌راه افتاده بود و هسته‌ای تبدیل به بت مبارزه میان حق و باطل شده بود، جناب دکتر علی اکبر صالحی، رئیس وقت سازمان انرژی اتمی در پاسخ به انتقادات بنده در همایشی پیرامون بی‌فایده بودن برنامه‌های هسته‌ای کشور، فرمودند که: «ما تا پایان دهۀ ۱۳۹۰، پنج نیروگاه هسته‌ای به ظرفیت نیروگاه بوشهر خواهیم ساخت». ۴ سال از تاریخی که آقای دکتر صالحی وعده داده بودند، گذشته و خاموشی‌های مکرر و هزینه‌های سنگین قطع برق صنایع، بخشی از زندگیمان شده.
می‌ماند این سؤال از جناب ظریف، که اگر آن‌همه هزینه که در چاه ویل، بی‌خاصیت و بی‌حاصل هسته‌ای ریخته شد و نه منجر به تولید برق شده و نه کاربرد دیگری دارد، پس جناب ظریف، هسته‌ای کدامین دستاوردهای اقتصادی برای مملکت داشته؟
جناب ظریف، آیا غیر از این است که هسته‌ای به‌جز ابزاری برای مبارزۀ کور و بی‌هدف دشمنی با غرب و چانه‌زنی و امتیازگیری از غرب، کاربرد دیگری نداشته؟
جناب ظریف، روزی سرانجام معلوم خواهد شد که ایدئولوژی کور و بی‌هدف غرب‌ستیزی، دشمنی با آمریکا و نابودی اسرائیل چه دماری از روزگار منافع ملی ایران به در آورده؟
#اجتماعی #سیاسی #انتقادات
@Roshanfkrane
جناب ظریف، هسته‌ای به‌جز ابزاری برای دشمنی با غرب، دیگر چه سودی برای مملکت داشته؟ | ۴ بهمن ۱۴۰۳
جناب دکتر ظریف در اجلاس داووس فرموده‌اند: «ما اگر می‌خواستیم سلاح هسته‌ای تولید کنیم، می‌توانستیم». به عبارت دیگر، ایشان می‌گویند که ما به‌دنبال ساخت سلاح هسته‌ای نبوده و نیستیم. می‌ماند این سؤال که: «پس جناب ظریف، ما ظرف سه دهۀ گذشته که تراژدی مصیبت‌بار هسته‌ای به‌راه افتاد و از آب، نان و بهداشت و سلامت و مدرسه و راه آهن، محیط زیست، تولید آب، برق، گاز، مراقبت از جنگل‌ها و... زدیم و در چاه ویل هسته‌ای ریختیم و خدا می‌داند که چقدر مستقیم و چقدر غیرمستقیم (در نتیجۀ تحریم‌ها) هزینۀ برنامه‌های بی‌فایدۀ هسته‌ای‌مان کردیم، هدفمان از آن‌همه هزینه چه بوده؟».
در دوران معجزۀ هزارۀ سوم که پوپولیسم «حق مسلم ماست» به‌راه افتاده بود و هسته‌ای تبدیل به بت مبارزه میان حق و باطل شده بود، جناب دکتر علی اکبر صالحی، رئیس وقت سازمان انرژی اتمی در پاسخ به انتقادات بنده در همایشی پیرامون بی‌فایده بودن برنامه‌های هسته‌ای کشور، فرمودند که: «ما تا پایان دهۀ ۱۳۹۰، پنج نیروگاه هسته‌ای به ظرفیت نیروگاه بوشهر خواهیم ساخت». ۴ سال از تاریخی که آقای دکتر صالحی وعده داده بودند، گذشته و خاموشی‌های مکرر و هزینه‌های سنگین قطع برق صنایع، بخشی از زندگیمان شده.
می‌ماند این سؤال از جناب ظریف، که اگر آن‌همه هزینه که در چاه ویل، بی‌خاصیت و بی‌حاصل هسته‌ای ریخته شد و نه منجر به تولید برق شده و نه کاربرد دیگری دارد، پس جناب ظریف، هسته‌ای کدامین دستاوردهای اقتصادی برای مملکت داشته؟
جناب ظریف، آیا غیر از این است که هسته‌ای به‌جز ابزاری برای مبارزۀ کور و بی‌هدف دشمنی با غرب و چانه‌زنی و امتیازگیری از غرب، کاربرد دیگری نداشته؟
جناب ظریف، روزی سرانجام معلوم خواهد شد که ایدئولوژی کور و بی‌هدف غرب‌ستیزی، دشمنی با آمریکا و نابودی اسرائیل چه دماری از روزگار منافع ملی ایران به در آورده؟
#اجتماعی #سیاسی #انتقادات
@Roshanfkrane
🔴 بگذارید؛ مسعود بیل اش را بزند!
✍#اجلال_قوامی
🔸سفر مسعود پزشکیان به خوزستان فقط یک دستاورد داشت و آن هم به چشم آمد و شد اصل سفر او به اهواز.بیل زدن او و بنایی کردن برای ساخت یک مدرسه آن قدر سر و صدا کرد که همه چیز مملکت در این دو روز شد بیل زدن آقا مسعود! مخالفان بیل زدن از احیای پوپولیسم و جان گرفتن پوپولیست ها گفتند و بر او خرده گرفتند و موافقان هم آن را خود خود مسعود پزشکیان دانستند صاف و صادق.خلاصه دو جبهه موافق و مخالف بیل زدن رئیس جمهور هر کدام استدلال ها و منطق خاص خود را در مخالفت و موافقت این کار مسعود پزشکیان داشتند.ظریف و نکته سنجی هم وسط این معرکه بیل زدن و هیاهوی به وجود آمده گفت: " این دعواها را ول کنید؛ داستان چیز دیگری است.بگذارید این چهار سال هم آقا مسعود بیل اش را بزند ببنیم چی ازش در میاد! پس سخن این طناز به دور از معرکه بیل زدن را آویزه گوش کنیم و ببنیم این بیل زدن به کجا می رسد.
#اجتماعی #سیاسی
@Roshanfkrane
✍#اجلال_قوامی
🔸سفر مسعود پزشکیان به خوزستان فقط یک دستاورد داشت و آن هم به چشم آمد و شد اصل سفر او به اهواز.بیل زدن او و بنایی کردن برای ساخت یک مدرسه آن قدر سر و صدا کرد که همه چیز مملکت در این دو روز شد بیل زدن آقا مسعود! مخالفان بیل زدن از احیای پوپولیسم و جان گرفتن پوپولیست ها گفتند و بر او خرده گرفتند و موافقان هم آن را خود خود مسعود پزشکیان دانستند صاف و صادق.خلاصه دو جبهه موافق و مخالف بیل زدن رئیس جمهور هر کدام استدلال ها و منطق خاص خود را در مخالفت و موافقت این کار مسعود پزشکیان داشتند.ظریف و نکته سنجی هم وسط این معرکه بیل زدن و هیاهوی به وجود آمده گفت: " این دعواها را ول کنید؛ داستان چیز دیگری است.بگذارید این چهار سال هم آقا مسعود بیل اش را بزند ببنیم چی ازش در میاد! پس سخن این طناز به دور از معرکه بیل زدن را آویزه گوش کنیم و ببنیم این بیل زدن به کجا می رسد.
#اجتماعی #سیاسی
@Roshanfkrane
🔴 فاضل میبدی: کسانی که مبارزه را بر مذاکره ترجیح می دهند، از نرخ سیب زمینی و شکمهای گرسنه خبردارند؟
عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم نوشت:
🔸کمترین چیزی که فقرا با آن شکم بچه ها را سیر می کنند، سیب زمینی است. قیمت هر کیلو به مرز ۵۰ هزار تومان رسیده. از گرانی چیزهای دیگر نمی گویم. سیب زمینی را برای فقرای جامعه ارزان نگه دارید. کسانی که مبارزه را بر مذاکره ترجیح می دهند، از نرخ سیب زمینی و شکمهای گرسنه خبر دارند؟
#اجتماعی #انتقادات
@Roshanfkrane
عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم نوشت:
🔸کمترین چیزی که فقرا با آن شکم بچه ها را سیر می کنند، سیب زمینی است. قیمت هر کیلو به مرز ۵۰ هزار تومان رسیده. از گرانی چیزهای دیگر نمی گویم. سیب زمینی را برای فقرای جامعه ارزان نگه دارید. کسانی که مبارزه را بر مذاکره ترجیح می دهند، از نرخ سیب زمینی و شکمهای گرسنه خبر دارند؟
#اجتماعی #انتقادات
@Roshanfkrane
🌏 قصه ی تلخِ رفتن !
🌑 جعفر بخشی بی نیاز
نویسنده و روزنامه نگار
🌐 خانه اگر خانه باشد و گرم باشد و ایمن باشد کجا بهتر از خانه. می مانیم و این گرما را گرم تر می کنیم. خانه را به آبادی می بریم و ساکنانش را به فردا می رسانیم. هم به آسمانش رنگ می پاشیم تا همه چیز آبی شود و هم به زمینش برکت می ریزیم تا باغ ها آباد شود و نهرها به رودها بوسه دهد. پیوند خانه با آدمی حکایت ماهی و آب است. ماهی که از آب گرفته شود می میرد. و آدمی از خانه. باید در خانه ماند. به دیوارهای ترک خورده امید ریخت و درزهای ناامیدی اش را دوخت. پنجره را باز کرد تا هوای تازه نموری خانه را بردارد و بوی اسپند تمام خانه را بگیرد. خانه اگر خانه باشد در قفل نمی شود. علف های هرز میان باغچه نمی روید و سگ های غریبه کنار درب اش پارس نمی کنند. خانه اگر خانه باشد صاحبش را به سمت خداحافظی تا آستانِ در نمی برد. خانه اگر خانه باشد غریبه ها را پس می زند و خودی ها را رنجور نمی کند. خانه اگر خانه باشد صاحب ش را به تحقیر از خانه نمی راند. خانه اگر خانه باشد ...
🌐 پس خانه ؛ خانه نیست. دیگر هیچ چیز بهانه ی ماندن در این خانه نیست. گرچه در گریختن رستگاری نیست که این رفتن و دور شدن تازه آغاز ماجراست. اما چاره چیست وقتی خانه ؛ خانه نیست. یا باید بمانی و چیزی از خودت بسازی که نشکند. یا بروی که خودت نشکنی. که هر که ماند شکست. همه چیز در خانه مصرف می شود و دور انداخته می شود و بیشتر از همه انسان. آن هم در این خانه. انگار این پایان تاوان آرمان خواهی نسلی ست که در همین خانه به جای کمال به زوال رسید. نسلی که آرمان خواه بود. به رستگاری اعتقاد داشت. به واژه های مقدس. به آزادی. وطن. عدالت. فرهنگ. زیبایی. به خودش هم اعتقاد داشت. تکان هر برگ بر شاخه معنای نهفته ای داشت برایش. اما بعدها خانه نشان داد که نه هر برگ بر شاخه که گویی کُل زندگی برایش از معنا تهی شد. خانه ما را خسته کرد و ما در همین خانه خسته شدیم. باید برویم. از کلید انداختن به خانه ی تاریک خسته شده ایم. ما اینجا از کسی متنفر نیستیم. از هیچ کس. از خودمان بیزاریم که چرا این قدر پوست کلفت شدیم که این فضا را و این شرائط را تا به امروز تحمل کردیم.
🌐 تنها و خسته ایم. برای همین می رویم. دیگر حوصله نداریم. چقدر کلید در قفل بچرخانیم و قدم بگذاریم به خانه ی تاریک. چقدر از این خانه خاطره تلخ بسازیم. چقدر با این خانه گریه کنیم و به رنج بنشینیم. زخم ها گاهی چنان بی رحم و ناسورند که حتی رفتن هم مرهم نمی شود. در زندگی زخم هایی ست که مثل خوره روح را آهسته و در انزوا می خورد و می تراشد. چه تلخ و گزنده که رفتن هم نمی تواند ما را آشفتگی های این جهان و جان پریشان مان نجات دهد. باید خودمان را از خستگی هایی که هست خلاص کنیم. روای بی روایت یا تمام می شود یا تمام می کند. کافی ست اگر تا به امروز صورت مان را با سیلی سرخ کردیم. برای همین می رویم که دیگر طاقت نداریم. ما خانه را دوست داشتیم. به خانه وابسته بودیم. از خانه خاطره داشتیم. از خانه امید و نور بر می داشتیم. ما از خانه حیات می گرفتیم. بقا می یافتیم. ما در همین خانه بچه ها یمان را زاییدیم و بزرگ شان کردیم. اما در همین خانه نتوانستیم پایشان را ببندیم. ما به خانه دل بسته بودیم. حالا اما نه فقط ما که همه می خواهند خانه را ترک کنند. که بچه هایمان بیشتر. یکی بیاید و راه رفتن مان را ببندد و ما را همین جا نگهدارد. در همین خانه. فقط چیزی بگوید و چیزی نشان دهد که باور کنیم خانه ؛ خانه است و باید در خانه ماند.
#اندیشه #اجتماعی
#جعفر_بخشی_بی‌نیاز
@Roshanfkrane
🌑 جعفر بخشی بی نیاز
نویسنده و روزنامه نگار
🌐 خانه اگر خانه باشد و گرم باشد و ایمن باشد کجا بهتر از خانه. می مانیم و این گرما را گرم تر می کنیم. خانه را به آبادی می بریم و ساکنانش را به فردا می رسانیم. هم به آسمانش رنگ می پاشیم تا همه چیز آبی شود و هم به زمینش برکت می ریزیم تا باغ ها آباد شود و نهرها به رودها بوسه دهد. پیوند خانه با آدمی حکایت ماهی و آب است. ماهی که از آب گرفته شود می میرد. و آدمی از خانه. باید در خانه ماند. به دیوارهای ترک خورده امید ریخت و درزهای ناامیدی اش را دوخت. پنجره را باز کرد تا هوای تازه نموری خانه را بردارد و بوی اسپند تمام خانه را بگیرد. خانه اگر خانه باشد در قفل نمی شود. علف های هرز میان باغچه نمی روید و سگ های غریبه کنار درب اش پارس نمی کنند. خانه اگر خانه باشد صاحبش را به سمت خداحافظی تا آستانِ در نمی برد. خانه اگر خانه باشد غریبه ها را پس می زند و خودی ها را رنجور نمی کند. خانه اگر خانه باشد صاحب ش را به تحقیر از خانه نمی راند. خانه اگر خانه باشد ...
🌐 پس خانه ؛ خانه نیست. دیگر هیچ چیز بهانه ی ماندن در این خانه نیست. گرچه در گریختن رستگاری نیست که این رفتن و دور شدن تازه آغاز ماجراست. اما چاره چیست وقتی خانه ؛ خانه نیست. یا باید بمانی و چیزی از خودت بسازی که نشکند. یا بروی که خودت نشکنی. که هر که ماند شکست. همه چیز در خانه مصرف می شود و دور انداخته می شود و بیشتر از همه انسان. آن هم در این خانه. انگار این پایان تاوان آرمان خواهی نسلی ست که در همین خانه به جای کمال به زوال رسید. نسلی که آرمان خواه بود. به رستگاری اعتقاد داشت. به واژه های مقدس. به آزادی. وطن. عدالت. فرهنگ. زیبایی. به خودش هم اعتقاد داشت. تکان هر برگ بر شاخه معنای نهفته ای داشت برایش. اما بعدها خانه نشان داد که نه هر برگ بر شاخه که گویی کُل زندگی برایش از معنا تهی شد. خانه ما را خسته کرد و ما در همین خانه خسته شدیم. باید برویم. از کلید انداختن به خانه ی تاریک خسته شده ایم. ما اینجا از کسی متنفر نیستیم. از هیچ کس. از خودمان بیزاریم که چرا این قدر پوست کلفت شدیم که این فضا را و این شرائط را تا به امروز تحمل کردیم.
🌐 تنها و خسته ایم. برای همین می رویم. دیگر حوصله نداریم. چقدر کلید در قفل بچرخانیم و قدم بگذاریم به خانه ی تاریک. چقدر از این خانه خاطره تلخ بسازیم. چقدر با این خانه گریه کنیم و به رنج بنشینیم. زخم ها گاهی چنان بی رحم و ناسورند که حتی رفتن هم مرهم نمی شود. در زندگی زخم هایی ست که مثل خوره روح را آهسته و در انزوا می خورد و می تراشد. چه تلخ و گزنده که رفتن هم نمی تواند ما را آشفتگی های این جهان و جان پریشان مان نجات دهد. باید خودمان را از خستگی هایی که هست خلاص کنیم. روای بی روایت یا تمام می شود یا تمام می کند. کافی ست اگر تا به امروز صورت مان را با سیلی سرخ کردیم. برای همین می رویم که دیگر طاقت نداریم. ما خانه را دوست داشتیم. به خانه وابسته بودیم. از خانه خاطره داشتیم. از خانه امید و نور بر می داشتیم. ما از خانه حیات می گرفتیم. بقا می یافتیم. ما در همین خانه بچه ها یمان را زاییدیم و بزرگ شان کردیم. اما در همین خانه نتوانستیم پایشان را ببندیم. ما به خانه دل بسته بودیم. حالا اما نه فقط ما که همه می خواهند خانه را ترک کنند. که بچه هایمان بیشتر. یکی بیاید و راه رفتن مان را ببندد و ما را همین جا نگهدارد. در همین خانه. فقط چیزی بگوید و چیزی نشان دهد که باور کنیم خانه ؛ خانه است و باید در خانه ماند.
#اندیشه #اجتماعی
#جعفر_بخشی_بی‌نیاز
@Roshanfkrane
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
کامران غضنفری نماینده بهارستان در تجمع برای مطالبه عزل و محاکمه جواد ظریف به معاون راهبردی رئیس جمهور به شدت حمله کرد.
#اجتماعی #سیاسی
@Roshanfkrane
#اجتماعی #سیاسی
@Roshanfkrane
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
.
🔷 #افشاگری معاون بیمه سلامت کشور در آنتن زنده صدا و سیما را ببینید.
مسئولان مملکت برای خود بیمه ای به نام "توامان" ایجاد کرده اند که کلا خلاف قانون است و هزار برابر از بیمه مردم عادی بهتر است.
#اجتماعی
@Roshanfkrane
🔷 #افشاگری معاون بیمه سلامت کشور در آنتن زنده صدا و سیما را ببینید.
مسئولان مملکت برای خود بیمه ای به نام "توامان" ایجاد کرده اند که کلا خلاف قانون است و هزار برابر از بیمه مردم عادی بهتر است.
#اجتماعی
@Roshanfkrane
مذاکره با ترامپ: حذف خونین یا تحولی ضروری در ساختار قدرت جمهوری اسلامی ایران؟
پالس‌های ترامپ: یک تغییر جهت در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران
✍️ حمید آصفی
مذاکره با آمریکا همیشه به‌عنوان یک کشمکش پیچیده در درون و بیرون جمهوری اسلامی ایران مطرح بوده است. در دوران مبارزات انتخاباتی، پالس‌های مثبت از سوی ترامپ، که به‌دنبال حل بحران‌هایی مانند جنگ اوکراین و تنش‌ها در غزه است، می‌تواند حاکمیت را به واکنش و حتی مذاکره وادارد. جمهوری اسلامی ایران همواره به‌دنبال خریدن وقت و استفاده از مذاکرات تاکتیکی بوده است، نه مذاکره‌ای به‌عنوان استراتژی بلندمدت. با این حال، در مذاکره با ترامپ، واقعیت جدیدی پیش‌روی تهران قرار دارد: ترامپ به‌دنبال نتایج فوری و از پیش تعیین‌شده است و می‌داند که ایران اکنون در موضع ضعف قرار دارد.
چالش‌های جدید: فاصله‌گیری از پیش‌فرض‌های گذشته
اما آنچه که این بار تفاوت بنیادی ایجاد می‌کند، این است که مذاکره با ترامپ دیگر نمی‌تواند صرفاً بر مبنای پیش‌فرض‌های گذشته جمهوری اسلامی ایران در خصوص مذاکرات باشد. این بار نه تنها انعطاف و نرمش لازم است، بلکه جمهوری اسلامی ایران باید از چهارچوب‌های قبلی فاصله گرفته و آماده باشد تا وارد فضایی جدید و با شرایط متفاوت شود. این فضا به‌طور غیرمستقیم با چالش‌هایی داخلی نیز روبه‌رو خواهد بود که شاید کمتر به آن توجه شده باشد. در این مسیر، تغییرات در نحوه مدیریت بحران‌ها و پذیرش دیدگاه‌های جدید در سیاست‌گذاری داخلی و خارجی می‌تواند به جمهوری اسلامی ایران کمک کند تا ضمن حفظ موجودیت خود، به یک فرآیند تحولی جدید در عرصه سیاست جهانی و داخلی بپردازد.
تحولات درون نظام: حذف گروه‌های کلیدی و بی‌ثباتی احتمالی
این چالش‌ها تنها به تفاوت‌های در سیاست خارجی محدود نمی‌شود، بلکه در درون ساختار جمهوری اسلامی ایران نیز نشانه‌های تغییر و تحولات گسترده‌ای به چشم می‌آید. ورود به مذاکرات با آمریکا ممکن است به نقطه عطفی برای تحولات درون نظام تبدیل شود. حذف جریان‌هایی همچون پایداری و سعید جلیلی، که از ارکان اصلی در سرکوب مخالفان و حفظ موجودیت جمهوری اسلامی ایران بوده‌اند، یکی از همین تحولات است. اما این سوال اساسی مطرح میشود: آیا جمهوری اسلامی ایران می‌تواند از پس حذف این نیروی کلیدی بربیاید و همچنان نیرویی برای دفاع از خود در میدان‌های کلیدی پیدا کند؟ برای این منظور، جمهوری اسلامی ایران باید بتواند توانمندی‌های داخلی خود را در قالب‌های جدید شکل دهد و به‌جای حذف و سرکوب، در مسیر آشتی ملی و تغییرات ساختاری حرکت کند.
نیروی سرکوبگر: آیا جایگزینی برای آن وجود دارد؟
حذف گروه‌های وفادار به ساختار امنیتی موجود، مانند جریان‌های نزدیک به پایداری، می‌تواند باعث ایجاد شکاف‌هایی در درون نظام شود که نه تنها بر وضعیت داخلی تأثیر می‌گذارد، بلکه باعث تضعیف توان سرکوب و انسجام در مقابل تهدیدات خارجی خواهد شد. در چنین شرایطی، جمهوری اسلامی ایران ممکن است با فقدان نیرویی روبه‌رو شود که در خیابان‌ها، در برابر مخالفان، حضور داشته باشد و از رژیم دفاع کند. این می‌تواند به یک فرصت برای تحولی ساختاری و تغییرات در زمینه پذیرش مخالفین سیاسی و اجرای برنامه‌های آشتی ملی و ترمیمی منجر شود. به‌جای نگاه امنیتی به این جریان‌ها، نیاز است که آنها به‌عنوان بخشی از فرآیند سیاسی و اجتماعی در نظر گرفته شوند.
📌متن کامل را اینجا بخوانید
#ارسالی #اجتماعی #سیاسی
@Roshanfkrane
پالس‌های ترامپ: یک تغییر جهت در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران
✍️ حمید آصفی
مذاکره با آمریکا همیشه به‌عنوان یک کشمکش پیچیده در درون و بیرون جمهوری اسلامی ایران مطرح بوده است. در دوران مبارزات انتخاباتی، پالس‌های مثبت از سوی ترامپ، که به‌دنبال حل بحران‌هایی مانند جنگ اوکراین و تنش‌ها در غزه است، می‌تواند حاکمیت را به واکنش و حتی مذاکره وادارد. جمهوری اسلامی ایران همواره به‌دنبال خریدن وقت و استفاده از مذاکرات تاکتیکی بوده است، نه مذاکره‌ای به‌عنوان استراتژی بلندمدت. با این حال، در مذاکره با ترامپ، واقعیت جدیدی پیش‌روی تهران قرار دارد: ترامپ به‌دنبال نتایج فوری و از پیش تعیین‌شده است و می‌داند که ایران اکنون در موضع ضعف قرار دارد.
چالش‌های جدید: فاصله‌گیری از پیش‌فرض‌های گذشته
اما آنچه که این بار تفاوت بنیادی ایجاد می‌کند، این است که مذاکره با ترامپ دیگر نمی‌تواند صرفاً بر مبنای پیش‌فرض‌های گذشته جمهوری اسلامی ایران در خصوص مذاکرات باشد. این بار نه تنها انعطاف و نرمش لازم است، بلکه جمهوری اسلامی ایران باید از چهارچوب‌های قبلی فاصله گرفته و آماده باشد تا وارد فضایی جدید و با شرایط متفاوت شود. این فضا به‌طور غیرمستقیم با چالش‌هایی داخلی نیز روبه‌رو خواهد بود که شاید کمتر به آن توجه شده باشد. در این مسیر، تغییرات در نحوه مدیریت بحران‌ها و پذیرش دیدگاه‌های جدید در سیاست‌گذاری داخلی و خارجی می‌تواند به جمهوری اسلامی ایران کمک کند تا ضمن حفظ موجودیت خود، به یک فرآیند تحولی جدید در عرصه سیاست جهانی و داخلی بپردازد.
تحولات درون نظام: حذف گروه‌های کلیدی و بی‌ثباتی احتمالی
این چالش‌ها تنها به تفاوت‌های در سیاست خارجی محدود نمی‌شود، بلکه در درون ساختار جمهوری اسلامی ایران نیز نشانه‌های تغییر و تحولات گسترده‌ای به چشم می‌آید. ورود به مذاکرات با آمریکا ممکن است به نقطه عطفی برای تحولات درون نظام تبدیل شود. حذف جریان‌هایی همچون پایداری و سعید جلیلی، که از ارکان اصلی در سرکوب مخالفان و حفظ موجودیت جمهوری اسلامی ایران بوده‌اند، یکی از همین تحولات است. اما این سوال اساسی مطرح میشود: آیا جمهوری اسلامی ایران می‌تواند از پس حذف این نیروی کلیدی بربیاید و همچنان نیرویی برای دفاع از خود در میدان‌های کلیدی پیدا کند؟ برای این منظور، جمهوری اسلامی ایران باید بتواند توانمندی‌های داخلی خود را در قالب‌های جدید شکل دهد و به‌جای حذف و سرکوب، در مسیر آشتی ملی و تغییرات ساختاری حرکت کند.
نیروی سرکوبگر: آیا جایگزینی برای آن وجود دارد؟
حذف گروه‌های وفادار به ساختار امنیتی موجود، مانند جریان‌های نزدیک به پایداری، می‌تواند باعث ایجاد شکاف‌هایی در درون نظام شود که نه تنها بر وضعیت داخلی تأثیر می‌گذارد، بلکه باعث تضعیف توان سرکوب و انسجام در مقابل تهدیدات خارجی خواهد شد. در چنین شرایطی، جمهوری اسلامی ایران ممکن است با فقدان نیرویی روبه‌رو شود که در خیابان‌ها، در برابر مخالفان، حضور داشته باشد و از رژیم دفاع کند. این می‌تواند به یک فرصت برای تحولی ساختاری و تغییرات در زمینه پذیرش مخالفین سیاسی و اجرای برنامه‌های آشتی ملی و ترمیمی منجر شود. به‌جای نگاه امنیتی به این جریان‌ها، نیاز است که آنها به‌عنوان بخشی از فرآیند سیاسی و اجتماعی در نظر گرفته شوند.
📌متن کامل را اینجا بخوانید
#ارسالی #اجتماعی #سیاسی
@Roshanfkrane
Telegraph
مذاکره با ترامپ: حذف خونین یا تحولی ضروری در ساختار قدرت جمهوری اسلامی ایران؟ پالس‌های ترامپ: یک تغییر جهت در سیاست خارجی جمهوری…
✍️ حمید آصفی مذاکره با آمریکا همیشه به‌عنوان یک کشمکش پیچیده در درون و بیرون جمهوری اسلامی ایران مطرح بوده است. در دوران مبارزات انتخاباتی، پالس‌های مثبت از سوی ترامپ، که به‌دنبال حل بحران‌هایی مانند جنگ اوکراین و تنش‌ها در غزه است، می‌تواند حاکمیت را به…
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔻نماینده قم:
ظریف غلط کرد بیجا کرد گفت راه رفتن برهنه زنان در خیابان‌های تهران مسیر درستی است
#خبر
#اجتماعی
@Roshanfkrane
ظریف غلط کرد بیجا کرد گفت راه رفتن برهنه زنان در خیابان‌های تهران مسیر درستی است
#خبر
#اجتماعی
@Roshanfkrane
🔴 نتیجه خود عین حق پنداری و بستن دهان منتقدین
✍#شهاب‌الدین_حائری_شیرازی
نتیجه خودبزرگ بینی و خود حق پنداری حاکمین بستن دهان منتقدین با احضار، اگر افاقه نکرد اخراج و زندان بود.
حاکمین گمان می کردند مسیری که انتخاب کردند حق، و کلام و نقد منتقدین باطل است.
حال آنکه در ادراک حقیقت ان قدر انواع موانع عاطفی و تعلقی و خارجی و....پیش می آید که کسی غیر از معصوم، قادر به ادراک حق آنچنان که صد در صد باشد نیست.
لذا حاکمان موفق برای حکمرانی با کیفیت به جای بستن دهانها، گوش خود را باز می کنند.
تفرعن و فرعون شدن موجب بستن دهان منتقدین است به جای باز کردن گوش حکمرانان.
یک نمونه.
پس از عملیات 7 اکتبر بسیاری از منتقدین خواستار عدم حمایت از این عملیات شدند و آنرا امری شکست خورده و مشکوک می دانستند.
نگارنده این سطور متنهای متعدد در این زمینه نگاشت و حتی با توجه به ثمرات این عملیات برای روسیه ی در حال نبرد در اوکراین و انطباق روز عملیات با روز تولد پوتین، این احتمال را قوی دانست که حماس و نیروهای فلسطینی بازی دستگاه اطلاعاتی روسیه را خوردند.
حاکمیت اما رای خود را که حمایت همه جانبه از این عملیات بود علی رغم اذعان به عدم اطلاع از روز شروع ان، اعلام کرد و خواستار عدم بیان انتقاد نسبت به مسیر انتخابی شد.
برای بنده که علی رغم تصمیم حاکمیت، نظرم را و هشدارم را به عنوان واجب عقلی و شرعیِ امر به معروف بیان داشتم، احضاریه امد و دادگاه تشکیل شد و سپس به زندان محکوم شدم.
اما امروز ببینید نتیجه خود حق پنداری و خود بزرگ بینی حاکمین را.
غزه به آن همه خرابی دچار شد که غریب 20 سال فرصت می خواهد برای آواربرداری و نوسازی، اگر بودجه کافی باشد.
قریب 50 هزار فلسطینی کشته شدند و 100 هزار فلسطینی مجروح و به احتمال بسیار حماس دیگر متولی غزه نخواهد بود چرا که بودجه و امکانات برای بازسازی این منطقه از طرف کسانی تامین می شود که میانه ای با این گروه ندارند و البته ایران هم دیگر با توجه به شرایط منطقه، دسترسی نه تنها به غزه ندارد که به لبنان هم دسترسی اش بسیار محدود شده و سوریه هم که سقوط کرده و به دست مخالفان ج ا ا افتاده.
حزب الله لبنان پس از کشته شدن رهبرانش و تخریب جزئی و کلی حدود 200 هزار خانه و کشته شدن 4000 هزار لبنانی، تن به آتش بس داد و به پشت رود لیتانی عقب نشینی کرد و پس از تغییرات سیاسی، رئیس جمهور و نخست وزیر لبنان خواستار خلع سلاح این گروه هستند.
اخباری که از عراق هم می رسد حاکی از تحرکات رئیس جمهور و نخست وزیر این کشور برای خلع سلاح گروهای مورد حمایت ایران است.
اما نتیجه تودهنی زدن حاکمین ایران به منتقد و ترساندن جامعه، فقط شکستهای پرهزینه منطقه ای نیست بلکه مردم که در اوج فقر، تباه شدن دارایی خود را می بینند و از طرفی برخورد قهرامیز با حامیان حقوق ملت را مشاهده می کنند مملو از نفرت از حاکمیت می شوند.
تا اینجای کار خودبزرگ بینی حاکمان و برخورد قهرآمیز با منتقدین و ایجاد فضای رعب برای پرهیز از بیان نظرات و مخالفت، موجب تضییع اموال و دوقطبی شدن جامعه و مبدل شدن آن به دو دسته متنفرها از حاکمان و حامیان شده و تضعیف جدی نظام سیاسی را در پی داشته و مشروعیت نظام سیاسی را که خواستگاه آن ادراک فطری شهروندان از عملکرد حاکمان وانطباق آن با عدالت و ظلم است را کاهش جدی داده.
از دیگر تبعات مهم این شیوه حکمرانی حذف افراد خیرخواه از بدنه حاکمیت و جذب مشتی مفتخور انگل است.
افرادی که در شرائط مساوی امکان رفتن به بالای هرم قدرت را ندارند به واسطه تایید و تملق نسبت به سیاستهای خطا به رده های مدیریتی راه پیدا می کنند.
اینها نه تنها هوش کافی برای پیش برد امور ندارند که با ندانم کاری و کارنابلدی موجب بر زمین ماندن امور و فشل شدن بیش از پیش نظام سیاسی می گردند.
به علاوه افرادی که به بدنه حاکمیت راه می یابند چون عموما افرادی یا کم هوش و استعدادند که متوجه سیاستهای مخرب نمی شوند لذا انرا تایید می کند و یا افرادی بی وجدان هستند که با وجود اطلاع از سیاستهای مخرب با تایید و تملق به جایگاه و قدرت دست می یابند، زمینه مناسبی جهت نفوذ سرویسهای جاسوسی فراهم میشود.
همه این مصیبتها ناشی از نداشتن سعه صدر برای شنیدن انتقاد است.
امیرمومنان خوب فرمود: آلة الرئاسة سعة الصدر _ ابزار خوب حکمرانی کردن سینه گشاده است.
نکته آخر
همین حالا که این متن نوشته می شود امنیتی ها به احتمال زیاد در حال تکمیل پرونده جدیدی برای بنده هستند چون حاکمیت دارد شکستهای منطقه ای خود را پیروزی جلوه می دهد و بنده بر خلاف آن دارم تحلیل ارائه می دهم.
#اجتماعی #سیاسی #انتقادات
@Roshanfkrane
✍#شهاب‌الدین_حائری_شیرازی
نتیجه خودبزرگ بینی و خود حق پنداری حاکمین بستن دهان منتقدین با احضار، اگر افاقه نکرد اخراج و زندان بود.
حاکمین گمان می کردند مسیری که انتخاب کردند حق، و کلام و نقد منتقدین باطل است.
حال آنکه در ادراک حقیقت ان قدر انواع موانع عاطفی و تعلقی و خارجی و....پیش می آید که کسی غیر از معصوم، قادر به ادراک حق آنچنان که صد در صد باشد نیست.
لذا حاکمان موفق برای حکمرانی با کیفیت به جای بستن دهانها، گوش خود را باز می کنند.
تفرعن و فرعون شدن موجب بستن دهان منتقدین است به جای باز کردن گوش حکمرانان.
یک نمونه.
پس از عملیات 7 اکتبر بسیاری از منتقدین خواستار عدم حمایت از این عملیات شدند و آنرا امری شکست خورده و مشکوک می دانستند.
نگارنده این سطور متنهای متعدد در این زمینه نگاشت و حتی با توجه به ثمرات این عملیات برای روسیه ی در حال نبرد در اوکراین و انطباق روز عملیات با روز تولد پوتین، این احتمال را قوی دانست که حماس و نیروهای فلسطینی بازی دستگاه اطلاعاتی روسیه را خوردند.
حاکمیت اما رای خود را که حمایت همه جانبه از این عملیات بود علی رغم اذعان به عدم اطلاع از روز شروع ان، اعلام کرد و خواستار عدم بیان انتقاد نسبت به مسیر انتخابی شد.
برای بنده که علی رغم تصمیم حاکمیت، نظرم را و هشدارم را به عنوان واجب عقلی و شرعیِ امر به معروف بیان داشتم، احضاریه امد و دادگاه تشکیل شد و سپس به زندان محکوم شدم.
اما امروز ببینید نتیجه خود حق پنداری و خود بزرگ بینی حاکمین را.
غزه به آن همه خرابی دچار شد که غریب 20 سال فرصت می خواهد برای آواربرداری و نوسازی، اگر بودجه کافی باشد.
قریب 50 هزار فلسطینی کشته شدند و 100 هزار فلسطینی مجروح و به احتمال بسیار حماس دیگر متولی غزه نخواهد بود چرا که بودجه و امکانات برای بازسازی این منطقه از طرف کسانی تامین می شود که میانه ای با این گروه ندارند و البته ایران هم دیگر با توجه به شرایط منطقه، دسترسی نه تنها به غزه ندارد که به لبنان هم دسترسی اش بسیار محدود شده و سوریه هم که سقوط کرده و به دست مخالفان ج ا ا افتاده.
حزب الله لبنان پس از کشته شدن رهبرانش و تخریب جزئی و کلی حدود 200 هزار خانه و کشته شدن 4000 هزار لبنانی، تن به آتش بس داد و به پشت رود لیتانی عقب نشینی کرد و پس از تغییرات سیاسی، رئیس جمهور و نخست وزیر لبنان خواستار خلع سلاح این گروه هستند.
اخباری که از عراق هم می رسد حاکی از تحرکات رئیس جمهور و نخست وزیر این کشور برای خلع سلاح گروهای مورد حمایت ایران است.
اما نتیجه تودهنی زدن حاکمین ایران به منتقد و ترساندن جامعه، فقط شکستهای پرهزینه منطقه ای نیست بلکه مردم که در اوج فقر، تباه شدن دارایی خود را می بینند و از طرفی برخورد قهرامیز با حامیان حقوق ملت را مشاهده می کنند مملو از نفرت از حاکمیت می شوند.
تا اینجای کار خودبزرگ بینی حاکمان و برخورد قهرآمیز با منتقدین و ایجاد فضای رعب برای پرهیز از بیان نظرات و مخالفت، موجب تضییع اموال و دوقطبی شدن جامعه و مبدل شدن آن به دو دسته متنفرها از حاکمان و حامیان شده و تضعیف جدی نظام سیاسی را در پی داشته و مشروعیت نظام سیاسی را که خواستگاه آن ادراک فطری شهروندان از عملکرد حاکمان وانطباق آن با عدالت و ظلم است را کاهش جدی داده.
از دیگر تبعات مهم این شیوه حکمرانی حذف افراد خیرخواه از بدنه حاکمیت و جذب مشتی مفتخور انگل است.
افرادی که در شرائط مساوی امکان رفتن به بالای هرم قدرت را ندارند به واسطه تایید و تملق نسبت به سیاستهای خطا به رده های مدیریتی راه پیدا می کنند.
اینها نه تنها هوش کافی برای پیش برد امور ندارند که با ندانم کاری و کارنابلدی موجب بر زمین ماندن امور و فشل شدن بیش از پیش نظام سیاسی می گردند.
به علاوه افرادی که به بدنه حاکمیت راه می یابند چون عموما افرادی یا کم هوش و استعدادند که متوجه سیاستهای مخرب نمی شوند لذا انرا تایید می کند و یا افرادی بی وجدان هستند که با وجود اطلاع از سیاستهای مخرب با تایید و تملق به جایگاه و قدرت دست می یابند، زمینه مناسبی جهت نفوذ سرویسهای جاسوسی فراهم میشود.
همه این مصیبتها ناشی از نداشتن سعه صدر برای شنیدن انتقاد است.
امیرمومنان خوب فرمود: آلة الرئاسة سعة الصدر _ ابزار خوب حکمرانی کردن سینه گشاده است.
نکته آخر
همین حالا که این متن نوشته می شود امنیتی ها به احتمال زیاد در حال تکمیل پرونده جدیدی برای بنده هستند چون حاکمیت دارد شکستهای منطقه ای خود را پیروزی جلوه می دهد و بنده بر خلاف آن دارم تحلیل ارائه می دهم.
#اجتماعی #سیاسی #انتقادات
@Roshanfkrane
🌏 قلاب ها ... !
#جعفر_بخشی_بی_نیاز
نویسنده و روزنامه نگار
🌐 این یک خطای شناختی و تصور خام است که گمان کنیم هر کسی به سمت ما دست دراز می کند تا دست مان را بگیرد و به یاری مان برخیزد ؛ حتما به واژه ی خیر و انسانیت می اندیشد و برای ما در آستین برکت و نان دارد. این یک بیرون بودگی خیالی و حتی عقلی ست که جایگاه هر کسی را به مثابه جایگاه خودمان ترسیم کنیم و او را عاری از دغل و دروغ و فریب بدانیم. آنان که خلق را موعظه می کنند ؛ خلق را سرکیسه هم می کنند. ما هیچ روایت دقیق و عمیقی از رفاقت ها آن هم در این شرائط وانفسا و دشوار از کسی نداریم. انگار همه آمده اند کلاه بردارند یا کلاه بگذارند. فقط شکل و اندازه ی کلاه با هم فرق م کند. رخدادی که متاسفانه هر روز مستمر است و آمده که همه را به اشکال مختلف در این جامعه فریب دهد. می گویند هیچ گربه ای محض رضای خدا موش نمی گیرد. طعمه که به دهان شیرین بیاید ؛ قلاب خودش طعمه را می گیرد و هر کجا که باشد ؛ آن را صید می کند. گاها طعمه هایی هم صید می شوند که قلاب ها را به تمسخر گرفته اند.
🌐 این روزها در فضای مجازی یا فضای عمومی قلاب ها همه جا آویزان اند. منتظرند طعمه صید کنند. آدم عاقل آن است تا خودش را از این قلاب ها دور کند و بر سر عقل ؛ تن به نادانی و جهالت ندهد و به ساده گی فریب نخورد. برخی اما خودشان انگار آماده اند یا جسارتا کرم دارند تا به قلاب گیر کنند و طعمه شوند. بعد ها که سوال می کنیم چرا ؛ پاسخ این است که اعتماد کردیم. انسان قابلی بود. موجه بود. به رفتار و کردار چنان زیبنده بود که گویی از نواده گان پیامبر است. جوری حرف زد. جوری راه رفت. جوری نگاه کرد. جوری خندید. جوری دل مان را برد که گفتیم کلید فقط دست اوست. زود پسر خاله شدیم و به او اعتماد کردیم. زمانی بیدار شدیم و فهمیدیم چه کلاه گشادی سرمان رفته که هم پول مان را دادیم هم آبرویمان.
🌐 هر که باشیم و هر چه باشیم قلاب ها پیرامون ما آویزان است. از آن گریزی هم نیست حتی اگر بخواهیم عاقل باشیم و درست زندگی کنیم. آن ها که راه های برون رفتن زندگی روزمره از سلطه قواعد ابزاری و سود جویانه آن را بدانند ؛ بی گمان هم بر سر عقل اند و هم یک پله از مابقی آدمها جلوترند. این که قابلیت ها و توان های فردی و جمعی ما دست ما را بگیرد و ما را بالا ببرد نه قلاب ها ؛ هنر خوب زیستن است که همه ندارند. هر شکلی از شکوفایی در زندگی روزمره ی ما رخ دهد به شکوفایی عقلی و روحی و جسمی ما نیازمند است نه قلاب. چشمه آن است که خودش بجوشد. با دبه آب آوردن و درون چشمه ریختن ؛ چشمه را نمی جوشاند. وقتی قرار است قانون و عقل و منطق در امور دخیل نباشد و قلاب ها گره بگشایند ؛ آن گاه دست گرفتن به پا گرفتن منتهی می شود و لنگ ها را ور می اندازد تا طرف با مغز بر زمین بخورد و یارای برخواستن نداشته باشد. وقتی قرار است راه راست با راه کج عوض شود و لقمه چند دور بچرخد تا به دهان برسد هم نمی رسد ؛ اگر هم برسد وسط گلو گیر می کند. شاید همین است که احمق ها را به بهشت راه نمی دهند.
#اجتماعی #انتقادات
@Roshanfkrane
#جعفر_بخشی_بی_نیاز
نویسنده و روزنامه نگار
🌐 این یک خطای شناختی و تصور خام است که گمان کنیم هر کسی به سمت ما دست دراز می کند تا دست مان را بگیرد و به یاری مان برخیزد ؛ حتما به واژه ی خیر و انسانیت می اندیشد و برای ما در آستین برکت و نان دارد. این یک بیرون بودگی خیالی و حتی عقلی ست که جایگاه هر کسی را به مثابه جایگاه خودمان ترسیم کنیم و او را عاری از دغل و دروغ و فریب بدانیم. آنان که خلق را موعظه می کنند ؛ خلق را سرکیسه هم می کنند. ما هیچ روایت دقیق و عمیقی از رفاقت ها آن هم در این شرائط وانفسا و دشوار از کسی نداریم. انگار همه آمده اند کلاه بردارند یا کلاه بگذارند. فقط شکل و اندازه ی کلاه با هم فرق م کند. رخدادی که متاسفانه هر روز مستمر است و آمده که همه را به اشکال مختلف در این جامعه فریب دهد. می گویند هیچ گربه ای محض رضای خدا موش نمی گیرد. طعمه که به دهان شیرین بیاید ؛ قلاب خودش طعمه را می گیرد و هر کجا که باشد ؛ آن را صید می کند. گاها طعمه هایی هم صید می شوند که قلاب ها را به تمسخر گرفته اند.
🌐 این روزها در فضای مجازی یا فضای عمومی قلاب ها همه جا آویزان اند. منتظرند طعمه صید کنند. آدم عاقل آن است تا خودش را از این قلاب ها دور کند و بر سر عقل ؛ تن به نادانی و جهالت ندهد و به ساده گی فریب نخورد. برخی اما خودشان انگار آماده اند یا جسارتا کرم دارند تا به قلاب گیر کنند و طعمه شوند. بعد ها که سوال می کنیم چرا ؛ پاسخ این است که اعتماد کردیم. انسان قابلی بود. موجه بود. به رفتار و کردار چنان زیبنده بود که گویی از نواده گان پیامبر است. جوری حرف زد. جوری راه رفت. جوری نگاه کرد. جوری خندید. جوری دل مان را برد که گفتیم کلید فقط دست اوست. زود پسر خاله شدیم و به او اعتماد کردیم. زمانی بیدار شدیم و فهمیدیم چه کلاه گشادی سرمان رفته که هم پول مان را دادیم هم آبرویمان.
🌐 هر که باشیم و هر چه باشیم قلاب ها پیرامون ما آویزان است. از آن گریزی هم نیست حتی اگر بخواهیم عاقل باشیم و درست زندگی کنیم. آن ها که راه های برون رفتن زندگی روزمره از سلطه قواعد ابزاری و سود جویانه آن را بدانند ؛ بی گمان هم بر سر عقل اند و هم یک پله از مابقی آدمها جلوترند. این که قابلیت ها و توان های فردی و جمعی ما دست ما را بگیرد و ما را بالا ببرد نه قلاب ها ؛ هنر خوب زیستن است که همه ندارند. هر شکلی از شکوفایی در زندگی روزمره ی ما رخ دهد به شکوفایی عقلی و روحی و جسمی ما نیازمند است نه قلاب. چشمه آن است که خودش بجوشد. با دبه آب آوردن و درون چشمه ریختن ؛ چشمه را نمی جوشاند. وقتی قرار است قانون و عقل و منطق در امور دخیل نباشد و قلاب ها گره بگشایند ؛ آن گاه دست گرفتن به پا گرفتن منتهی می شود و لنگ ها را ور می اندازد تا طرف با مغز بر زمین بخورد و یارای برخواستن نداشته باشد. وقتی قرار است راه راست با راه کج عوض شود و لقمه چند دور بچرخد تا به دهان برسد هم نمی رسد ؛ اگر هم برسد وسط گلو گیر می کند. شاید همین است که احمق ها را به بهشت راه نمی دهند.
#اجتماعی #انتقادات
@Roshanfkrane
نامۀ_سرگشادۀ_مالکان_اتحاد_خطاب_به_مسئولان_استانی_و_شهرستانی.pdf
394.2 KB
شکیبایی و سکوت پردردمان ابدی نیست.
متن کامل نامه‌ی سرگشاده‌ی مالکان محدوده‌ی اتحاد شهر مریوان خطاب به مسئولان شهری و استانی
#ارسالی #اجتماعی
@Roshanfkrane
متن کامل نامه‌ی سرگشاده‌ی مالکان محدوده‌ی اتحاد شهر مریوان خطاب به مسئولان شهری و استانی
#ارسالی #اجتماعی
@Roshanfkrane
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
♦️نماینده ۴ درصدی قم:
ظریف غلط کرد بیجا کرد گفت راه رفتن برهنه زنان در خیابان‌های تهران مسیر درستی است
از شهدای خانواده‌های خودتان خجالت نمی‌کشید با این وضع حجاب؟
این وضعه که شما برای ما درست کردین؟
#اجتماعی #سیاسی
@Roshanfkrane
ظریف غلط کرد بیجا کرد گفت راه رفتن برهنه زنان در خیابان‌های تهران مسیر درستی است
از شهدای خانواده‌های خودتان خجالت نمی‌کشید با این وضع حجاب؟
این وضعه که شما برای ما درست کردین؟
#اجتماعی #سیاسی
@Roshanfkrane
♦️ تشکیل پرونده قضایی علیه
#سکینه_اسودی، شاعر نابینا
سکینه (سیمین) اسودی، شاعر نابینا ساکن اسلامشهر، با تشکیل پرونده قضایی علیه خود در دادسرای این شهرستان مواجه شده است.
براساس گفته‌ها، اخیرا در احضاریه‌ای از خانم اسودی خواسته شده است که راس ساعت ۹ صبح روز چهارشنبه ۱۰ بهمن‌ماه، از بابت دفاع از اتهام تشویش اذهان عمومی، در شعبه دو بازپرسی دادسرای اسلامشهر حاضر شود. / تحکیم ملت
#اجتماعی
@Roshanfkrane
#سکینه_اسودی، شاعر نابینا
سکینه (سیمین) اسودی، شاعر نابینا ساکن اسلامشهر، با تشکیل پرونده قضایی علیه خود در دادسرای این شهرستان مواجه شده است.
براساس گفته‌ها، اخیرا در احضاریه‌ای از خانم اسودی خواسته شده است که راس ساعت ۹ صبح روز چهارشنبه ۱۰ بهمن‌ماه، از بابت دفاع از اتهام تشویش اذهان عمومی، در شعبه دو بازپرسی دادسرای اسلامشهر حاضر شود. / تحکیم ملت
#اجتماعی
@Roshanfkrane