◽بی‌شرفی بیماری روانی نیست
حرام‌خواری بیماری روانی نیست
به دوربین زل زدن و دروغ گفتن، بیماری روانی نیست
بر صورت حقیقت خاک پاشیدن بیماری روانی نیست
استثمار مملکت بیماری روانی نیست.

▫️اگر شرف داشته باشی و در این شرایط از مسیرحلال کسب معیشت کنی و برای ذات آدمی حرمت قائل باشی، از این همه درد دچار آسیب های روان شناختی می شوی.

▫️هر " ناکسی" را نگوییم بیمار روانی.

✍🏻 #علی_نیک‌جو
#روایت_روزگار
#از_رنجی‌که_میبریم

https://x.com/Alinikjooo/status/1856586343708536977?t=LNX1iRTH-NyUNpM3iqhP9A&s=35
@alipsychiatrist

@Roshanfkrane

.
.
کس نمی‌گیرد سراغ
از خلوتِ دلتنگ‌ها...
کیانوش سنجری
#علی_عظیمی
#اجتماعی

@Roshanfkrane

سخنان جنجالی #علی_مطهری، روسیه، ایران را سپر خودش می کند! نباید به روسیه اتکا کنیم! روسیه در نهایت کنار اسراییل قرار می گیرد!
#اجتماعی #سیاسی
@Roshanfkrane

‍ ◽بزرگترین رنجی که ساختار حاکم به مردم وارد می‌کند احساس تحقیرشدگی است. مردم وقتی بودجه‌های کلان دستگاه‌های عریض و طویل و بی‌خاصیت را می‌بینند، وقتی وام های کلان به صاحبان منافع و نه نیازمندان واقعی را میبینند، وقتی هر روز از امکان خانه‌دار شدن بیش از پیش محروم می شوند، وقتی یک شبه قیمت ماشین‌های غیر استاندارد چند برابر میشود، وقتی در سرزمینی که بزرگترین ذخایر طبیعی جهان را دارد، در ناترازی عظیم انرژی به سر میبرند، وقتی تورم لجام‌گسیخته وحشیانه، همچون شلاقی بر صورت و گرده ایشان فرود می‌آید، وقتی نوع انتخاب پوشش به دستمایه ابتذال با ابزارها و کلینیکهای ضدعلمی بدل میشود، وقتی هوای آلوده نفس کشیدن آدمیان را دشوار را میکند، تحقیر جان او را می بلعد.

▫️این تحقیر از سویی تبدیل به خشونت با ارجاع به محیط بیرونی می شود و از آن فاجعه آبان ۹۸ و جنبش مهسا زاده می‌شود و از سویی تبدیل به خشونت درونی می‌شود و از آن افسردگی و اضطراب و بی‌آیندگی و خودکشی متولد می‌شود.

▫️شما نمیتوانید به طور سیستماتیک یک جامعه زنده را تحقیر کنید و انتظار داشته باشید هیچ اتفاقی نیفتد. طرفه آنکه در این شرایط انتظار دارید جوانان خانواده تشکیل دهند و فرزند آوری بکنند؛ آن‌ هم فرزندان متعدد. همین انتظار هم خشم‌آفرین است. یعنی اساسا نمی‌بینید، درک نمی‌کنید، به جا نمی‌آورید، اعتبار نمی‌بخشید به رنج و اضطرار و بی‌افقی و له شدن جوانان در زیر سیاست‌های کلانی که تا این حد احساس تحقیرشدگی را به عموم جامعه تحمیل می‌کند.


✍🏻 #علی_نیک‌جو
#رشته_توییت
#روان_پژوهی_سیاسی

https://x.com/Alinikjooo/status/1858757071098782076?t=oWXTLGSzXvfxj4KX-xsIJg&s=35
@alipsychiatrist

@Roshanfkrane

🔴استوری اینستاگرام #علی_کریمی
#امنیت فقط گلوله نخوردن نیست

#اجتماعی
@Roshanfkrane

گروه تروریستی "تحریر الشام" امروز به پشتوانه‌ی ترکیه، حمله‌ی سنگینی را به تاسیساتِ نظامیِ حلب، ادلب و حماه شروع کرد و توانست ضرباتی را نیز وارد کند.

بنظر می‌رسد خسته‌سازیِ "جریان مقاومت" در جبهه های مختلف، برای "هدفِ احتمالی در آینده" طراحی شده است!
#علی_قلهکی


#سیاسی #اجتماعی
@Roshanfkrane

🔵  "لایحه حجاب"، آزمونی نفس‌گیر

✍️ #علی_زمانیان

الف) شرم نیابتی دین‌داران

  وقتی خطایی چشمگیر و غیراخلاقی از کسی و یا کسانی سر می‌زند، دو گروه، ممکن است دچار "شرم نیابتی" شوند. یعنی به جای رفتار خجالت‌آور خاطی، حسی از شرمندگی، شرمساری و سرافکندگی، وجودشان را دربرگیرد:

اولا، کسانی که با شخص خطاکار، بستگی خویشاوندی و یا تعلق و پیوند عاطفی دارند.

ثانیا، کسانی که از جهاتی، شبیه شخص خاطی هستند و همین تشابه سبب شرمساری آنان را فراهم می‌کند.

نحوه‌ی نامعقول و شرمسارانه‌ی نظام سیاسی در مواجهه‌ی با آن‌چه بی‌حجابی می‌نامندش، نه تنها مسئله‌ی حجاب را حل نکرده و نخواهد کرد، بلکه در روندی وارونه، آن‌را به بحرانی لاینحل تبدیل کرده است. از سویی سبب رشد فزاینده‌ی مقاومت‌ها و نارضایتی‌های اجتماعی شده و از سویی دیگر، بانوان محجبه را به نحو اخص و دینداران را به طور اعم، در موقعیتی بسیار دشوار قرار داده است. بانوانی که با انتخاب شخصی، حجاب شرعی‌شان را با پوشش چادر، رعایت می‌کنند اما از عمل حکومت در برخورد با مسئله‌ی حجاب،  شرمسارند. "شرم نیابتیِ" بانوان محجبه، و نیز به طور کلی دین‌داران، رنجی است که خطای حکومت، بر آنان تحمیل می‌کند. از این رو چیزی شبیه "لایحه‌ی حجاب" فقط زنان بدون حجاب را جریمه نمی‌کند، بلکه زنان با حجاب را با تنش شرمسارانه مواجه می‌سازد.

✅ همین شرم است که:

اولا، گسست و شکاف میان شبیه‌ترین شهروندان به ایدئولوژی نظام را با حاکمیت مستقر افزایش می‌دهد. به همین علت، شهروندان حامی، بتدریج حمایت‌های‌شان را از سیاست‌های نظام کم و کمتر می‌کنند. 

ثانیا، برخی بانوان محجبه، برای کاستن از شباهت خود با دستورات و اجبارهای حکومتی از حجاب خود می‌کاهند و یا دست کم چادر را با شیوه‌ی جدید کناری می‌نهند. آنان با این عمل، جریانی از "شباهت‌زدایی" را با شیب تند پی می‌گیرند.  "شباهت‌زدایی"، واکنشی است به رنج ناشی از "شرم نیابتی". "شباهت زدایی"، مکانیسمی زیرکانه برای کاهش چالش اجتماعی میان باورمندان و ناباورمندان به حجاب است.
شرم نیابتی، علاوه بر فرسایش روان‌شناختی، حوزه‌ی باور و اعتقادات را نیز دچار فرسایش و فرسودگی می‌کند.

✅  ب)  دلالت‌های معنایی "لایحه حجاب"

تصویب نابخردانه‌ی لایحه‌ی حجاب، و اجبارهای ناشیانه‌ی حکومت در این امور، واجد پنج‌ معنای بنیادین است.

دلالت‌ پنج‌گانه‌ی "لایجه حجاب" عبارت است از:

❗️۱. واکنش غضب‌آلود نظام در تصویب "لایحه‌ی حجاب"، با تصویب جریمه‌های سنگین و گسترده و مقابله‌ی قضایی محدود کننده‌ی حقوق شهروندی، نشان می‌دهد که دستگاه ایدئولوژیک نظام در خلق باور و پایبندی به "حجاب"، سترون شده است. ناتوانی در بازتولید باور به حجاب، باعث شده است که حاکمان به سمت سخت‌گیری بیشتر و اعمال جریمه و زندان کشیده شوند.  "لایحه‌ی حجاب" روپوشی است بر "عقیم‌شدگی ایدئولوژیک" و عجز در نیروهای باوراننده که از بازتولید باور به حجاب ناتوان است.

❗️۲. دلالت معنایی دوم، ناظر است به تمرد گسترده و چشمگیر شهروندان نسبت به قانون حجاب. چنین واکنش منفی، نشان می‌دهد که مشروعیت تصمیم‌گیری و قانون‌نویسی نظام سیاسی نزد افکار عمومی در امور مرتبط با دیانت و حجاب، بشدت کاهش یافته است. "کسریِ مشروعیت" برای دخالت حکومت در "امر دینی" مسئله‌ای بنیادین است که اربابان قدرت به آن بی‌‌توجه‌اند.
هنگامی که بخش بزرگی از باورمندان به حجاب و دین‌داران به نحو کلی، به لایحه‌ی حجاب معترض‌اند، معنایش این است که آنان دخالت دولت در امر دینی را مردود می‌دانند.

❗️۳. تصویب "لایحه حجاب"، نشان می‌دهد مجلس شورایی که باید خردمندانه‌ترین بخش نظام سیاسی باشد، با چه فقر بزرگ بینش و دانایی مواجه است. چنین مصوباتی بر این نکته‌ی واضح لالت می‌کند که نظام تصمیم‌گیر سیاسی دچار خلا دانایی و فهم درست مسائل است. آن‌گونه که "کنش سرهنگی" را بر صدر مجلس می‌نشاند و "فهم و تدبیر فرهنگی را به محاق می‌برد.
یکی از نشانه‌های "فقر دانایی"، برگرفتن وسیله‌ای ناموجه و نامتناسب با "هدف" است. یعنی انتخاب وسیله‌ای که شخص را به هدفش نمی‌رساند.

❗️۴. تصویب لایحه‌ای با این حجم از شدت و غلظت مجازات، ما را به این معنا می‌برد که نظام تصمیم‌گیر و قانون‌گذار، برای رای و نظر جامعه، ارزشی قائل نیست و تقابل آشکار با جامعه را برگزیده است. معنای این سخن آن است که "افراط‌گرایی دینی" روایتی غالب در نظام تصمیم‌گیری است. روایتی که نمی‌تواند باور دینی را در جامعه تقویت کند، روایتی که توان اقناع مخاطب را از دست داده است. از این رو دست به چوب و چماق و جریمه و زندان می‌برد.

نشست «نقد و بررسی قانون حجاب و عفاف» به میزبانی کمیسیون مطالعات زنان حزب اتحاد

#علی_مجتهدزاده حقوق‌دان: آخرین درجه بی‌قانونی جرم انگاری عرف بخش بزرگی از جامعه به واسطه قانون‌گذاری است. چیزی جرم انگاری میشود که همه مردم دنیا آن را به عنوان زندگی عادی می‌دانند.
این قانون را نقد حقوقی و حتی نقد عقلی هم نمی‌توان کرد. این قانون علیه کرامت انسانهاست. علیه خانواده و انسانیت است.
گشت ارشاد به اندازه این قانون خطر نداشت. با این حال خود آقایان در مورد تبعات آن احساس خطر کردند و اقداماتی انجام دادند، از جمله عفو گسترده‌ای که انجام شد.
#اجتماعی #سیاسی #انتقادات
@Roshanfkrane

🔹 کاش رئیس دیوان عالی کشور اولا توضیح می‌دادند که آیا اخیرا عنوان مجرمانه جدیدی به قوانین کیفری ایران افزوده شده که ما بی‌خبر هستیم و ثانیا این مساله چه ارتباطی با چارچوب قانونی وظایف و‌ اختیارات ایشان دارد؟
#علی_مجتهدزاده

#اجتماعی #حقوقی #انتقادات
@Roshanfkrane

چرا به آینده سوریه امیدوارم؟
✍️ #علی_مرادی

در بستر تاریخ، سرزمین سوریه با غنای فرهنگی و تمدنی‌اش، همواره کانونی برای تحولات و دگرگونی‌ها بوده است. اکنون که در آستانه تحولی نوین قرار دارد، امید به آینده‌ای روشن و پایدار در دل هر انسان آگاه و دلسوزی جوانه می‌زند. این امید نه از سر خوشبینی محض، بلکه از درک عمیق واقعیت‌های موجود و پتانسیل‌های نهفته در دل این سرزمین ناشی می‌شود.

امروز، سوریه در آغوش سه جریان قوی و تأثیرگذار قرار دارد: تحریر الشام، ارتش آزاد و کردها. این سه جریان، به رغم تفاوت‌های فکری و سیاسی خود، در یک واقعیت مشترک تنیده شده‌اند؛ واقعیتی که هیچ یک از آنها قادر به حذف دیگری نیست. این وضعیت، خود به نوعی تعادل قوا را رقم می‌زند. عقلانیت، به عنوان یک اصل بنیادین، در میان این جریانات وجود دارد و به تدریج به حکمرانی معقول و منطقی منجر خواهد شد.

در این میان، نقش ترکیه و ایالات متحده به عنوان ناظران و کنترل‌کنندگان این جریانات، بی‌نهایت حائز اهمیت است. آنها نه تنها به ایجاد تعادل قوا کمک می‌کنند، بلکه می‌توانند به عنوان تسهیل‌کنندگان فرآیندهای دیپلماتیک و سیاسی عمل نمایند. این تعاملات بین‌المللی، به ویژه با توجه به نیاز مبرم جریانات مختلف به منابع مالی خارجی، می‌تواند زمینه‌ساز حکمرانی عقلانی و پایدار باشد.
منابع مالی که کشورهای حوزه خلیج فارس مانند قطر ،عربستان و امارات و ... تامین کننده آن هستند و لذا عقلانیت را به جریانات داخل سوریه تزریق خواهند کرد.

برخلاف انقلاب ایران که در آن رژیم پهلوی با خزانه‌ای پر از پول و امکانات و زیرساخت های تولید منابع نفت و گاز مواجه بود، به همین دلیل هیچگاه عقلانیت در حکمرانی شکل نگرفت.

رژیم‌ کنونی در سوریه با کمبود منابع مالی روبرو هست. این کمبود، به‌ویژه در شرایط کنونی که نیاز به تدبیر و عقلانیت بیش از پیش احساس می‌شود، می‌تواند عاملی مؤثر در شکل‌گیری حکمرانی معقول باشد.

عقلانیت و تدبیر زاده‌ی کمبودها هستند؛ وقتی که منابع محدود باشد، انسان‌ها ناگزیرند تا با هوشمندی و تدبیر بیشتری آن را مدیریت کنند.

سوریه، سرزمینی که روزگاری مهد تمدن‌ها بود، اکنون در آستانه‌ای جدید قرار دارد. آینده‌ای که در آن عقلانیت و تدبیر بر اساس واقعیت‌های موجود شکل می‌گیرد. امید من به آینده سوریه بر اساس همین واقعیت‌هاست؛ واقعیتی که نشان می‌دهد حتی در دل بحران‌ها، امکان رشد و شکوفایی وجود دارد. بی‌تردید، اگر جریانات مختلف بتوانند از عقلانیت و تدبیر  و از حمایت‌های بین‌المللی بهره‌مند شوند، آینده‌ای روشن و پایدار برای سوریه رقم خواهد خورد.

پس بیایید با امید به فرداهای بهتر، دست در دست یکدیگر نهاده و برای آینده‌ای شایسته برای سوریه دعا کنیم.

#اجتماعی #سیاسی
@Roshanfkrane