❇️✴️سی مزیت کار با جهان
✍ #محمود_سریع_االقلم
۱- شهروندان، فرصت مقایسه پیدا میکنند؛
۲- چون مقایسه میکنند، بیشتر فکر کرده و دقیقتر تحلیل میکنند؛
۳- حرف زدن، مسئولیت ایجاد میکند؛
۴- تاریخ مهلت، قداست پیدا میکند؛
۵- دولت مجبور میشود سراغ متخصص برود؛
۶- فکر جای عصبانیت را میگیرد؛
۷- تخصص جای توصیه را میگیرد؛
۸- گفتار درمانی، دوام نمیآورد؛
۹- کیفیت صادرات و تولید داخلی سریع اصلاح میشود؛
۱۰- خبرنگاران حرفهای رشد میکنند و منبع فکری میشوند؛
۱۱- سیستم سازی جای مدیریت فردی را میگیرد؛
۱۲- جامعه به سخن دروغ سریعتر پی میبرد؛
۱۳- نگهداری از محیط زیست برای همه واجب میشود؛
۱۴- با به روز شدن، مشکلات سریعتر حل میشوند؛
۱۵- افراد و بنگاههایی که میتوانند رقابت کنند، پایدارتر میمانند؛
۱۶- چون رقابت و تولید اولویت پیدا میکنند، حکمرانی با توسعه مساوی میشود؛
۱۷- تملّق، کاربرد خود را از دست میدهد؛
۱۸- fact جای نمایش مدیران را میگیرد؛
۱۹- زحمت بیشتر، جای حسادت را میگیرد؛
۲۰- به واسطۀ کار و تلاشی که افراد میکنند، وقت تخریب دیگران را پیدا نمیکنند؛
۲۱- کسانی که حرف نو نمیزنند، از صحنه خارج میشوند؛
۲۲- رسانهها نمیگذارند مدیران عوام فریبی کنند؛
۲۳- شهروندان، تفاوت تحلیل از Propaganda را تشخیص میدهند؛
۲۴- جامعه متوجه میشود کار جمعی تعیین کنندهاست؛
۲۵- چون رقابت و یادگیری افزایش پیدا میکنند، ثروت تولید میشود؛
۲۶- دیگر نمیتوان هم زمان ۱۵ شغل داشت؛
۲۷- مدیران مجبور میشوند مشکلات را حل کنند و نه مدیریت؛
۲۸- افراد Showman، نمیتوانند طولانی فیلم بازی کنند؛
۲۹- حرف ناپسند زدن، هزینه پیدا میکند؛
۳۰- نمیتوان طولانی مدت، اطلاعات و تحلیل غلط ارائه داد.
#اجتماعی #سیاسی #اندیشه
@Roshanfkrane
✍ #محمود_سریع_االقلم
۱- شهروندان، فرصت مقایسه پیدا میکنند؛
۲- چون مقایسه میکنند، بیشتر فکر کرده و دقیقتر تحلیل میکنند؛
۳- حرف زدن، مسئولیت ایجاد میکند؛
۴- تاریخ مهلت، قداست پیدا میکند؛
۵- دولت مجبور میشود سراغ متخصص برود؛
۶- فکر جای عصبانیت را میگیرد؛
۷- تخصص جای توصیه را میگیرد؛
۸- گفتار درمانی، دوام نمیآورد؛
۹- کیفیت صادرات و تولید داخلی سریع اصلاح میشود؛
۱۰- خبرنگاران حرفهای رشد میکنند و منبع فکری میشوند؛
۱۱- سیستم سازی جای مدیریت فردی را میگیرد؛
۱۲- جامعه به سخن دروغ سریعتر پی میبرد؛
۱۳- نگهداری از محیط زیست برای همه واجب میشود؛
۱۴- با به روز شدن، مشکلات سریعتر حل میشوند؛
۱۵- افراد و بنگاههایی که میتوانند رقابت کنند، پایدارتر میمانند؛
۱۶- چون رقابت و تولید اولویت پیدا میکنند، حکمرانی با توسعه مساوی میشود؛
۱۷- تملّق، کاربرد خود را از دست میدهد؛
۱۸- fact جای نمایش مدیران را میگیرد؛
۱۹- زحمت بیشتر، جای حسادت را میگیرد؛
۲۰- به واسطۀ کار و تلاشی که افراد میکنند، وقت تخریب دیگران را پیدا نمیکنند؛
۲۱- کسانی که حرف نو نمیزنند، از صحنه خارج میشوند؛
۲۲- رسانهها نمیگذارند مدیران عوام فریبی کنند؛
۲۳- شهروندان، تفاوت تحلیل از Propaganda را تشخیص میدهند؛
۲۴- جامعه متوجه میشود کار جمعی تعیین کنندهاست؛
۲۵- چون رقابت و یادگیری افزایش پیدا میکنند، ثروت تولید میشود؛
۲۶- دیگر نمیتوان هم زمان ۱۵ شغل داشت؛
۲۷- مدیران مجبور میشوند مشکلات را حل کنند و نه مدیریت؛
۲۸- افراد Showman، نمیتوانند طولانی فیلم بازی کنند؛
۲۹- حرف ناپسند زدن، هزینه پیدا میکند؛
۳۰- نمیتوان طولانی مدت، اطلاعات و تحلیل غلط ارائه داد.
#اجتماعی #سیاسی #اندیشه
@Roshanfkrane
❇️ محدودیت صلاحیت قضایی و پاسداری از حریم خصوصی
🎙 دکتر #محمود_شفیعی
✂️ برشهایی از متن:
🔴 قانون کلی در فقه اسلامی در زمینه قضاوت و امور امنیتی مربوط به شهروندان جامعه اسلامی، اصل برائت است و هیچ کسی را نمی توان بی دلیل دستگیر کرد
🔴 هیج کس حق ندارد کسی را بدون حکم قاضی احضار یا بازداشت کند. البته حکم قاضی هم باید کاملا بر موازین مشروع منطبق باشد
🔴 ورود به مکان های شخصی متعلق به افراد جامعه از قبیل خانه، مغازه، محل کار، به هر بهانه ای ممنوع است
🔴 امروزه بسیاری از حکومت های نامشروع عادت کرده اند که با سوء ظن گسترده نسبت به فرد یا گروه های خاص، خارج از رویه های مشروع قانونی از بیرون از حوزه قضایی، در حقوق مالی یا غیرمالی آنان تصرف کنند
🔴 تنها کسی که حق دارد به دلایل موجه و قطعی که بعد از تحقیق دقیق و اثبات محکومیت، در حقوق مالی یا غیرمالی دیگران تصرف کند، حاکم شرع است که در زمان استقرار حکومت به عنوان قاضی رسمی حکومت به کار قضایی مشغول می گردد .... / اندیشه ما
#اجتماعی #مذهبی #انتقادات
@Roshanfkrane
🎙 دکتر #محمود_شفیعی
✂️ برشهایی از متن:
🔴 قانون کلی در فقه اسلامی در زمینه قضاوت و امور امنیتی مربوط به شهروندان جامعه اسلامی، اصل برائت است و هیچ کسی را نمی توان بی دلیل دستگیر کرد
🔴 هیج کس حق ندارد کسی را بدون حکم قاضی احضار یا بازداشت کند. البته حکم قاضی هم باید کاملا بر موازین مشروع منطبق باشد
🔴 ورود به مکان های شخصی متعلق به افراد جامعه از قبیل خانه، مغازه، محل کار، به هر بهانه ای ممنوع است
🔴 امروزه بسیاری از حکومت های نامشروع عادت کرده اند که با سوء ظن گسترده نسبت به فرد یا گروه های خاص، خارج از رویه های مشروع قانونی از بیرون از حوزه قضایی، در حقوق مالی یا غیرمالی آنان تصرف کنند
🔴 تنها کسی که حق دارد به دلایل موجه و قطعی که بعد از تحقیق دقیق و اثبات محکومیت، در حقوق مالی یا غیرمالی دیگران تصرف کند، حاکم شرع است که در زمان استقرار حکومت به عنوان قاضی رسمی حکومت به کار قضایی مشغول می گردد .... / اندیشه ما
#اجتماعی #مذهبی #انتقادات
@Roshanfkrane
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
تمدن سیستان یا ارتا
کهن ترین تمدن شناخته شده جهان
دکتر #محمود_کویر
#شهر_سوخته #جیرفت
#تاریخ #باستان
@Roshanfkrane
کهن ترین تمدن شناخته شده جهان
دکتر #محمود_کویر
#شهر_سوخته #جیرفت
#تاریخ #باستان
@Roshanfkrane
روشنفکران
تمدن سیستان یا ارتا کهن ترین تمدن شناخته شده جهان دکتر #محمود_کویر #شهر_سوخته #جیرفت #تاریخ #باستان @Roshanfkrane
قانون حمورابی
یکی از پادشاهان ایلامی به نام شوتروک نخونته در قرن 12 قبل از میلاد به بابل حمله کرد و در میان غنایم جنگی ستون سنگی قانون حمورابی را به شوش آورد و در معبد اینشوشینک خدای شهر شوش نصب کرد. به این دلیل قانون حمورابی قرنها از دسترس مردم بابل به دور بود. وقتی که با اقدامات کورش بزرگ بین النهرین به ایران پیوست، رفت و آمد بین ایران و بابل به سادگی ممکن شد. یکی از کاتبان بابل به شوش رفت تا از روی ستون اصلی قانون حمورابی نسخه ای تهیه کند ...
این ماجرا که در زمان کمبوجیه رخ داد، نشان میدهد که قانون حمورابی، هزار سال بعد از انتشار، در دنیای باستان هنوز اثری مهم و شناخته شده بود.
قانون حمورابی در 1902 پیدا شد و تا حدود 1950 میلادی تصور میشد که قدیمی ترین قانون جهان است. اما به تدریج سه قانون قدیمی تر از قانون حمورابی به دست آمد و معلوم شد قانون نویسی در بین النهرین سنتی کهن و ریشه دار بوده است.
به مرور زمان اسناد و مدارک حقوقی دیگری از دوره بابلی قدیم به دست آمد و اسناد و به دست آمده مورد مطالعه قرار گرفت. از یک سو، در میان این اسناد فراوان مسائل حقوقی بسیاری مطرح شده بود که در قانون حمورابی نبود و از سوی دیگر، هیچ اشاره روشنی به قانون حمورابی وجود نداشت. به علاوه گاه مسئله واحد در قانون حمورابی و اسناد همزمان به طرق متفاوت و متعارض حل شده بود.
حمورابی (و برخی شاهان دیگر) برای نشان دادن حکمت و خردمندی خود چنین مجموعهای را ساخته و منتشر کرده تا به مردم و آیندگان و نیز به خدایان نشان دهد که این پادشاه عادل برای دادگستری اهمیت فراوان قائل بوده است و دانش و خرد او از طریق احکام مندرج در مجموعه آشکار شود. حداکثر میتوان گفت ساختن و تدوین برخی از این ماده های حقوقی بر مبنای تصمیمات شخص حمورابی بوده است.
ویدیوی مرتبط را در
اینجا 👉 ببینید
#حمورابی #بابل #ایلام #عیلام #شوش
#تاریخ #باستان #دانستنی
@Roshanfkrane
یکی از پادشاهان ایلامی به نام شوتروک نخونته در قرن 12 قبل از میلاد به بابل حمله کرد و در میان غنایم جنگی ستون سنگی قانون حمورابی را به شوش آورد و در معبد اینشوشینک خدای شهر شوش نصب کرد. به این دلیل قانون حمورابی قرنها از دسترس مردم بابل به دور بود. وقتی که با اقدامات کورش بزرگ بین النهرین به ایران پیوست، رفت و آمد بین ایران و بابل به سادگی ممکن شد. یکی از کاتبان بابل به شوش رفت تا از روی ستون اصلی قانون حمورابی نسخه ای تهیه کند ...
این ماجرا که در زمان کمبوجیه رخ داد، نشان میدهد که قانون حمورابی، هزار سال بعد از انتشار، در دنیای باستان هنوز اثری مهم و شناخته شده بود.
قانون حمورابی در 1902 پیدا شد و تا حدود 1950 میلادی تصور میشد که قدیمی ترین قانون جهان است. اما به تدریج سه قانون قدیمی تر از قانون حمورابی به دست آمد و معلوم شد قانون نویسی در بین النهرین سنتی کهن و ریشه دار بوده است.
به مرور زمان اسناد و مدارک حقوقی دیگری از دوره بابلی قدیم به دست آمد و اسناد و به دست آمده مورد مطالعه قرار گرفت. از یک سو، در میان این اسناد فراوان مسائل حقوقی بسیاری مطرح شده بود که در قانون حمورابی نبود و از سوی دیگر، هیچ اشاره روشنی به قانون حمورابی وجود نداشت. به علاوه گاه مسئله واحد در قانون حمورابی و اسناد همزمان به طرق متفاوت و متعارض حل شده بود.
حمورابی (و برخی شاهان دیگر) برای نشان دادن حکمت و خردمندی خود چنین مجموعهای را ساخته و منتشر کرده تا به مردم و آیندگان و نیز به خدایان نشان دهد که این پادشاه عادل برای دادگستری اهمیت فراوان قائل بوده است و دانش و خرد او از طریق احکام مندرج در مجموعه آشکار شود. حداکثر میتوان گفت ساختن و تدوین برخی از این ماده های حقوقی بر مبنای تصمیمات شخص حمورابی بوده است.
ویدیوی مرتبط را در
اینجا 👉 ببینید
#حمورابی #بابل #ایلام #عیلام #شوش
#تاریخ #باستان #دانستنی
@Roshanfkrane
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
♦️استاد #محمود_سریع_القلم :
🔻ما در کشور خود بعد از 170 سال هنوز به نتیجه نرسیدهایم که با غرب چگونه برخورد کنیم؟ هنوز تصمیم گرفته نشده که فرهنگ مهم است یا اقتصاد؟ یا آنکه جایگاه دولت در اقتصاد کجاست و راه حل این چالش دست چه کسی است؟
🔻او با استفاده از تجربه سایر کشورها راهکار عبور از این چالش را بیان کرده است.
#انتقادات #اجتماعی #سیاسی #اقتصاد
@Roshanfkrane
🔻ما در کشور خود بعد از 170 سال هنوز به نتیجه نرسیدهایم که با غرب چگونه برخورد کنیم؟ هنوز تصمیم گرفته نشده که فرهنگ مهم است یا اقتصاد؟ یا آنکه جایگاه دولت در اقتصاد کجاست و راه حل این چالش دست چه کسی است؟
🔻او با استفاده از تجربه سایر کشورها راهکار عبور از این چالش را بیان کرده است.
#انتقادات #اجتماعی #سیاسی #اقتصاد
@Roshanfkrane
او (پدرم) گفت:
«آدم سه جور است: مرد، نیمهمرد و هپلی هپو» و توضیح داد: «هپلی هپو کسی است که میگوید و کاری نمیکند. نیمهمرد کسی است که کاری میکند و میگوید. اما... مرد آن است که کاری میکند و نمیگوید»
📚 نونِ نوشتن
👤 #محمود_دولت_آبادی
#تیکه_کتاب
@Roshanfkrane
«آدم سه جور است: مرد، نیمهمرد و هپلی هپو» و توضیح داد: «هپلی هپو کسی است که میگوید و کاری نمیکند. نیمهمرد کسی است که کاری میکند و میگوید. اما... مرد آن است که کاری میکند و نمیگوید»
📚 نونِ نوشتن
👤 #محمود_دولت_آبادی
#تیکه_کتاب
@Roshanfkrane
♦️رابطه ملت و امت
✍🏻دکتر #محمود_شفیعی
(قسمت اول)
✅یکی از نمایندگان فعلی مجلس به صراحت بین منافع ملی و منافع امت جدایی انداخته و بر منافع ملی تاخته است. گویی او در ذهن خود این دو پدیده را در تضاد باهمدیگر دیده، و در داوری نهایی ملیت خواهی را به نفع امت گرایی محکوم کرده است! با کمال تاسف، در چارچوب اسلام سیاسی، از نگاه بخشی از نخبگان فکری و سیاسی امروز بین به رسمیت شناختن ملت، ملیت، منافع ملی و مرزهای ملی از یک سو، و به رسمیت شناختن جهان اسلام و امت اسلامی، از سوی دیگر تقابل نظری و عملی وجود دارد! پاسخ به این تقابل ادعا شده، می تواند یکی از امتناع های ذهنی پیشرفت و توسعه در جهان اسلام و ایران را بردارد.
✴️- حقیقت این است که امت واحد بودن جوامع اسلامی، برپایه خطاب قرآنی، در تقابل با سازوکارهای عرفی حکمرانی در عصر قدیم و عصر جدید نیست:
⚛ الف. تجربه سیاسی پیامبر ص: پیامبر گرامی اسلام ص در ساختن اولین حکومت اسلامی و تشکیل اولین امت، نظام قبیله را، به مثابه پایه عرفی انسجام اجتماعی و سیاسی، که از قبل در یثرب و مناطق دیگر جزیره العرب رایج بود، بر هم نزد. در صحیفه النبی، اولین و مهمترین نظامنامه مدینه، دولت شهر جدید، قبایل زیادی همچون پایه های اولیه نظم اجتماعی به رسمیت شناخته شدند و امت جدید نه با دور انداختن آن نظام که بر پایه آن شکل گرفت. پیامبر ص حقوق و وظایف سیاسی، اقتصادی و امنیتی را برای و به عهده قبیله های گردهم آمده و متعهد با همدیگر، قرار داد.
⚛ب. تجربه سیاسی مسلمانان متقدم: بعد از وفات پیامبر ص تجربه انتخاب و بیعت دو مرحله ای جای تجربه اول زمان حیات پیامبر ص را گرفت و این بار مفهوم نظری و مصداق نهادی "امت" در ظرف دیگری بازتاب پیدا کرد. انتخاب سه خلیفه اول و علی ع، کم و بیش، با تجربه تشکیل حکومت در زمان پیامبر ص، تفاوت داشت. در این تجربه جدید ابتدا بزرگانی از مهاجر و انصار روی حاکم اسلامی به توافق می رسیدند و برای قطعی شدن انتخاب، آنها را به عموم مردم معرفی می کردند. در نهایت، با بیعت عمومی مردم حاکم اسلامی انتخاب می شد. حکومتی که در دوره خلیفه سوم و علی ع برپا گشت، بسیار گسترده تر از حکومت پیامبر ص بود که تا سال هفتم هجرت به مدینه و اطراف آن منحصر می گشت و در سه سال آخر، شهر مکه و بخش های دیگر جزیره العرب را در بر گرفت. برخلاف حکومت دوره پیامبر ص، در حکومت های خلیفه سوم و علی ع مناطق مختلفی در جهان اسلام پیدا شد. این مناطق، به لحاظ سیاسی، استقلال زیادی از همدیگر داشتند.
⚛۳. تجربه حکومت علی ع: امام علی ع برای حفظ امت اسلامی لازم ندید که حتما مدینه را به عنوان مرکز حکومت اسلامی پایدار سازد. همچنین، این حکومت چنان گسترده شده بود که امام ع در هنگام گزارش دادن از کارنامه حکمرانی خود، فقط به اقداماتی که در کوفه انجام داده بود، اکتفا فرموند و به ولایت های دیگر نپرداختند. آن حضرت به جای سرایت دادن حکومت خود بر "جهان اسلام" فرمود در "کوفه" چنان حکومت کردم که همه سرپناه داشتند؛ همه از نان گندم بهره مند بودند و همه از آب آشامیدنی سالم استفاده می کردند. این شیوه گزارش، یعنی پرداختن به وضع کوفه و نه کل جهان اسلام، نشان می دهد که با وجود قرار گرفتن کل جهان اسلام ذیل "امت"، حاکم اصلی جامعه خود را مسئول پاسخ گویی به یک ایالت، که مستقیم بر آن حکومت می کرد، می دانست و نه کل جهان اسلام.
⚛۴. تجربه های بعدی جهان اسلام: تا پدیدار شدن عصر جدید، مسلمانان در قالب های خلافت اموی با مرکزیت شام و خلافت عباسی با مرکزیت بغداد، قاهره و استانبول، و نیز سلطنت ها و امپراطوری های اسلامی سنی و شیعی، به گونه های دیگری بر ایده و پدیده سیاسی "امت اسلامی" لباس واقعیت پوشانده اند.
⚛۵. عصر جدید: در عصر جدید پدیده دولت-ملت به تدریج جای امپراطوری ها، سلطنتها، و خلافت ها را گرفت و مسلمانان نیز حکمرانی خود را از این تجربه تاریخی عقلانی بشری جدا نکردند. بر اساس نظام حکمرانی دولت-ملت پایه، نمی توان سلطه سیاسی را از سرزمین مشخص، با مرزهای معین، و جمعیتی شناسنامه دار متعلق به آن سرزمین، فراتر بود. رابطه قراردادی مشخصی مناسبات سیاسی در یک سرزمین را مشروعیت می بخشد و مردمان آن سرزمین با توجه به مالیاتی که بر حکومت می پردازند تعهداتی را به نفع خود بر دوش حکومت و حکمرانان می گذارند و خدماتی را از آنان دریافت می کنند. با این حال، برای ادا شدن حق امت اسلامی تا کنون حکومت های اسلامی سازمان های مشترکی تاسیس کرده اند و به منظور افزودن بر کم و کیف آن می توانند اقدامات وحدت بخش دیگری انجام دهند تا بهترین ظرف ممکن برای تحقق امت شکل بگیرد.
✳️۶. نتیجه گیری:
❇️الف. حاکمان اسلامی در دولت-ملت های امروز شرعا حق ندارند، با فهمی ثابت و نادرست از ایده اسلامی و نهاد دینیِ "امت"، از الزامات دولت-ملت تخطی
کنند. / اندیشه ما
#انتقادات #سیاسی #اجتماعی #مذهبی
@Roshanfkrane
✍🏻دکتر #محمود_شفیعی
(قسمت اول)
✅یکی از نمایندگان فعلی مجلس به صراحت بین منافع ملی و منافع امت جدایی انداخته و بر منافع ملی تاخته است. گویی او در ذهن خود این دو پدیده را در تضاد باهمدیگر دیده، و در داوری نهایی ملیت خواهی را به نفع امت گرایی محکوم کرده است! با کمال تاسف، در چارچوب اسلام سیاسی، از نگاه بخشی از نخبگان فکری و سیاسی امروز بین به رسمیت شناختن ملت، ملیت، منافع ملی و مرزهای ملی از یک سو، و به رسمیت شناختن جهان اسلام و امت اسلامی، از سوی دیگر تقابل نظری و عملی وجود دارد! پاسخ به این تقابل ادعا شده، می تواند یکی از امتناع های ذهنی پیشرفت و توسعه در جهان اسلام و ایران را بردارد.
✴️- حقیقت این است که امت واحد بودن جوامع اسلامی، برپایه خطاب قرآنی، در تقابل با سازوکارهای عرفی حکمرانی در عصر قدیم و عصر جدید نیست:
⚛ الف. تجربه سیاسی پیامبر ص: پیامبر گرامی اسلام ص در ساختن اولین حکومت اسلامی و تشکیل اولین امت، نظام قبیله را، به مثابه پایه عرفی انسجام اجتماعی و سیاسی، که از قبل در یثرب و مناطق دیگر جزیره العرب رایج بود، بر هم نزد. در صحیفه النبی، اولین و مهمترین نظامنامه مدینه، دولت شهر جدید، قبایل زیادی همچون پایه های اولیه نظم اجتماعی به رسمیت شناخته شدند و امت جدید نه با دور انداختن آن نظام که بر پایه آن شکل گرفت. پیامبر ص حقوق و وظایف سیاسی، اقتصادی و امنیتی را برای و به عهده قبیله های گردهم آمده و متعهد با همدیگر، قرار داد.
⚛ب. تجربه سیاسی مسلمانان متقدم: بعد از وفات پیامبر ص تجربه انتخاب و بیعت دو مرحله ای جای تجربه اول زمان حیات پیامبر ص را گرفت و این بار مفهوم نظری و مصداق نهادی "امت" در ظرف دیگری بازتاب پیدا کرد. انتخاب سه خلیفه اول و علی ع، کم و بیش، با تجربه تشکیل حکومت در زمان پیامبر ص، تفاوت داشت. در این تجربه جدید ابتدا بزرگانی از مهاجر و انصار روی حاکم اسلامی به توافق می رسیدند و برای قطعی شدن انتخاب، آنها را به عموم مردم معرفی می کردند. در نهایت، با بیعت عمومی مردم حاکم اسلامی انتخاب می شد. حکومتی که در دوره خلیفه سوم و علی ع برپا گشت، بسیار گسترده تر از حکومت پیامبر ص بود که تا سال هفتم هجرت به مدینه و اطراف آن منحصر می گشت و در سه سال آخر، شهر مکه و بخش های دیگر جزیره العرب را در بر گرفت. برخلاف حکومت دوره پیامبر ص، در حکومت های خلیفه سوم و علی ع مناطق مختلفی در جهان اسلام پیدا شد. این مناطق، به لحاظ سیاسی، استقلال زیادی از همدیگر داشتند.
⚛۳. تجربه حکومت علی ع: امام علی ع برای حفظ امت اسلامی لازم ندید که حتما مدینه را به عنوان مرکز حکومت اسلامی پایدار سازد. همچنین، این حکومت چنان گسترده شده بود که امام ع در هنگام گزارش دادن از کارنامه حکمرانی خود، فقط به اقداماتی که در کوفه انجام داده بود، اکتفا فرموند و به ولایت های دیگر نپرداختند. آن حضرت به جای سرایت دادن حکومت خود بر "جهان اسلام" فرمود در "کوفه" چنان حکومت کردم که همه سرپناه داشتند؛ همه از نان گندم بهره مند بودند و همه از آب آشامیدنی سالم استفاده می کردند. این شیوه گزارش، یعنی پرداختن به وضع کوفه و نه کل جهان اسلام، نشان می دهد که با وجود قرار گرفتن کل جهان اسلام ذیل "امت"، حاکم اصلی جامعه خود را مسئول پاسخ گویی به یک ایالت، که مستقیم بر آن حکومت می کرد، می دانست و نه کل جهان اسلام.
⚛۴. تجربه های بعدی جهان اسلام: تا پدیدار شدن عصر جدید، مسلمانان در قالب های خلافت اموی با مرکزیت شام و خلافت عباسی با مرکزیت بغداد، قاهره و استانبول، و نیز سلطنت ها و امپراطوری های اسلامی سنی و شیعی، به گونه های دیگری بر ایده و پدیده سیاسی "امت اسلامی" لباس واقعیت پوشانده اند.
⚛۵. عصر جدید: در عصر جدید پدیده دولت-ملت به تدریج جای امپراطوری ها، سلطنتها، و خلافت ها را گرفت و مسلمانان نیز حکمرانی خود را از این تجربه تاریخی عقلانی بشری جدا نکردند. بر اساس نظام حکمرانی دولت-ملت پایه، نمی توان سلطه سیاسی را از سرزمین مشخص، با مرزهای معین، و جمعیتی شناسنامه دار متعلق به آن سرزمین، فراتر بود. رابطه قراردادی مشخصی مناسبات سیاسی در یک سرزمین را مشروعیت می بخشد و مردمان آن سرزمین با توجه به مالیاتی که بر حکومت می پردازند تعهداتی را به نفع خود بر دوش حکومت و حکمرانان می گذارند و خدماتی را از آنان دریافت می کنند. با این حال، برای ادا شدن حق امت اسلامی تا کنون حکومت های اسلامی سازمان های مشترکی تاسیس کرده اند و به منظور افزودن بر کم و کیف آن می توانند اقدامات وحدت بخش دیگری انجام دهند تا بهترین ظرف ممکن برای تحقق امت شکل بگیرد.
✳️۶. نتیجه گیری:
❇️الف. حاکمان اسلامی در دولت-ملت های امروز شرعا حق ندارند، با فهمی ثابت و نادرست از ایده اسلامی و نهاد دینیِ "امت"، از الزامات دولت-ملت تخطی
کنند. / اندیشه ما
#انتقادات #سیاسی #اجتماعی #مذهبی
@Roshanfkrane