.
روزهای سرگردانی
ــــــــــــــــــــــــــــــ
این روزها، «روزهای سرگردانی ملی» است. این روزها همه ما با یک علامت سوال سنگین بر دوشمان به خواب می‌رویم و با یک علامت سوال سنگین بیدار می‌شویم. کارآفرین اقتصادی، کنشکر مدنی، فعال سیاسی، دانشجو، معلم، پزشک، همه و همه در این سرگردانی مشترکیم.
سالها پیش، در دوره کارشناسی اقتصاد دانشگاه اصفهان دانشجوی من بود و سالهاست او را ندیده‌ام. در این مدت یکی دو بار از طریق ایمیل مکاتبه‌ای داشته ایم. اما امروز ایمیلی از او دریافت کردم با عنوان «درخواست کمک» که نه می‌فهمم چه می‌گوید، نه می‌فهمم چه می‌خواهد، نه می‌دانم چه کاری می‌توانم برایش بکنم. فقط به ذهنم رسید نوشته او را این‌جا منتشر کنم، همین. سهند را می‌گویم و این نامه اوست بدون حتی یک کلمه تغییر:
👇👇👇👇
https://telegra.ph/-04-30-11
روزهای سرگردانی
ــــــــــــــــــــــــــــــ
این روزها، «روزهای سرگردانی ملی» است. این روزها همه ما با یک علامت سوال سنگین بر دوشمان به خواب می‌رویم و با یک علامت سوال سنگین بیدار می‌شویم. کارآفرین اقتصادی، کنشکر مدنی، فعال سیاسی، دانشجو، معلم، پزشک، همه و همه در این سرگردانی مشترکیم.
سالها پیش، در دوره کارشناسی اقتصاد دانشگاه اصفهان دانشجوی من بود و سالهاست او را ندیده‌ام. در این مدت یکی دو بار از طریق ایمیل مکاتبه‌ای داشته ایم. اما امروز ایمیلی از او دریافت کردم با عنوان «درخواست کمک» که نه می‌فهمم چه می‌گوید، نه می‌فهمم چه می‌خواهد، نه می‌دانم چه کاری می‌توانم برایش بکنم. فقط به ذهنم رسید نوشته او را این‌جا منتشر کنم، همین. سهند را می‌گویم و این نامه اوست بدون حتی یک کلمه تغییر:
👇👇👇👇
https://telegra.ph/-04-30-11
Telegraph
روزهای سرگردانی
این روزها، «روزهای سرگردانی ملی» است. این روزها همه ما با یک علامت سوال سنگین بر دوشمان به خواب می‌رویم و با یک علامت سوال سنگین بیدار می‌شویم. کارآفرین اقتصادی، کنشکر مدنی، فعال سیاسی، دانشجو، معلم، پزشک، همه و همه در این سرگردانی مشترکیم. سالها پیش، در…
.
فردا اول باران است
ــــــــــــــــــــــــــــــ
در آخرین روز تابستان پارسال، به مناسبت اول مهر و بازگشایی مدارس یادداشتی نوشتم با عنوان «فردا اول خلقت است» که در آن‌جا بر «زنگ زدگی» نظام آموزشی تاکید کردم. در آن نوشته، همه اجزای نظام آموزش‌وپرورش را زنگ زده خواندم، از جمله معلمان را. این جمله بر برخی از معلمان گرامی گران آمده بود و آن را واجد اهانتی به معلمان دانسته بودند.
راستش هنگام نوشتن چنین برداشتی در اندیشه‌ام نبود. وقتی من کل نظام آموزشی را نقد می‌کنم، معلم هم به طور طبیعی به عنوان بخشی از آن نظام هدف نقد قرار میگیرد. اما در آن‌جا نگفته‌ایم که معلم مقصر است، شاید روح بحث، سیاستگذار آموزشی را مقصر می‌داند اما تاکید کرده‌ایم که معلمان نیز خودشان اسیر چنین ساختار زنگ زده‌ای شده‌اند.
یادمان باشد که وقتی چیزی زنگ میزند این محیط است که آن را زنگ زده می‌کند نه این که خود آن چیز تصمیم بگیرد زنگ بزند. بنابراین، من وجهی برای دلگیری نمی‌بینم، با این‌حال، همین که برخی عزیزان دلگیر شده‌اند به این معنی است که نوشته من حدود خود را نشناخته و نتوانسته است مقصود خود را به روشنی و درستی بازگو کند. پس وظیفه خود می‌دانم به مناسبت فردا، ۱۲ اردیبهشت، که روز معلم است از همه معلمان عزیز پوزش‌خواهی کنم و اعتراف کنم که «فردا اول باران» است.
به گمان من سه فَوَران یا سه دَهش بی‌رشوت و منت به عنوان سه رکن اصلی در کل هستی انسانی روی زمین وجود دارد که زمین و انسان را خواستنی و ماندنی و دلپذیر می‌کند: بارش نور، ریزش باران، و جوشش آگاهی؛ و معلمان منشاء بارش سوم هستند. در فقدان هر یک از این دهش‌ها، نه زمین خواستنی است و نه انسان ماندنی. پس آفتاب بتاب، و ابرها ببارید، و آموزگاران بجوشید.
دست همه معلمان کشورم را می‌بوسم و تاکید می‌کنم که آینده این کشور در کلاس‌های آنان شکل میگیرد، مراقب این آینده باشند.
به همین مناسبت تصمیم گرفتم که نقدها، یا پاسخ به نقدها، که پس از انتشار نوشته من در فضای مجازی منتشر شد و به دست من رسیده است را یک جا منتشر کنم؛ با این امید که گفت‌وگو درباره «ضرورت بازنگری در نظام آموزشی کشور» تداوم یابد.
محسن رنانی / ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۷
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
برای خواندن متن نقدها از روی Instant View روی لینک زیر کلیک کنید
👇👇👇👇👇
https://telegra.ph/-05-01-9
و برای خواندن متن از روی فایل پی‌دی‌اف، روی این لینک کلیک کنید:
https://t.iss.one/MohsenRenani/39
.
.
.
فردا اول باران است
ــــــــــــــــــــــــــــــ
در آخرین روز تابستان پارسال، به مناسبت اول مهر و بازگشایی مدارس یادداشتی نوشتم با عنوان «فردا اول خلقت است» که در آن‌جا بر «زنگ زدگی» نظام آموزشی تاکید کردم. در آن نوشته، همه اجزای نظام آموزش‌وپرورش را زنگ زده خواندم، از جمله معلمان را. این جمله بر برخی از معلمان گرامی گران آمده بود و آن را واجد اهانتی به معلمان دانسته بودند.
راستش هنگام نوشتن چنین برداشتی در اندیشه‌ام نبود. وقتی من کل نظام آموزشی را نقد می‌کنم، معلم هم به طور طبیعی به عنوان بخشی از آن نظام هدف نقد قرار میگیرد. اما در آن‌جا نگفته‌ایم که معلم مقصر است، شاید روح بحث، سیاستگذار آموزشی را مقصر می‌داند اما تاکید کرده‌ایم که معلمان نیز خودشان اسیر چنین ساختار زنگ زده‌ای شده‌اند.
یادمان باشد که وقتی چیزی زنگ میزند این محیط است که آن را زنگ زده می‌کند نه این که خود آن چیز تصمیم بگیرد زنگ بزند. بنابراین، من وجهی برای دلگیری نمی‌بینم، با این‌حال، همین که برخی عزیزان دلگیر شده‌اند به این معنی است که نوشته من حدود خود را نشناخته و نتوانسته است مقصود خود را به روشنی و درستی بازگو کند. پس وظیفه خود می‌دانم به مناسبت فردا، ۱۲ اردیبهشت، که روز معلم است از همه معلمان عزیز پوزش‌خواهی کنم و اعتراف کنم که «فردا اول باران» است.
به گمان من سه فَوَران یا سه دَهش بی‌رشوت و منت به عنوان سه رکن اصلی در کل هستی انسانی روی زمین وجود دارد که زمین و انسان را خواستنی و ماندنی و دلپذیر می‌کند: بارش نور، ریزش باران، و جوشش آگاهی؛ و معلمان منشاء بارش سوم هستند. در فقدان هر یک از این دهش‌ها، نه زمین خواستنی است و نه انسان ماندنی. پس آفتاب بتاب، و ابرها ببارید، و آموزگاران بجوشید.
دست همه معلمان کشورم را می‌بوسم و تاکید می‌کنم که آینده این کشور در کلاس‌های آنان شکل میگیرد، مراقب این آینده باشند.
به همین مناسبت تصمیم گرفتم که نقدها، یا پاسخ به نقدها، که پس از انتشار نوشته من در فضای مجازی منتشر شد و به دست من رسیده است را یک جا منتشر کنم؛ با این امید که گفت‌وگو درباره «ضرورت بازنگری در نظام آموزشی کشور» تداوم یابد.
محسن رنانی / ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۷
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
برای خواندن متن نقدها از روی Instant View روی لینک زیر کلیک کنید
👇👇👇👇👇
https://telegra.ph/-05-01-9
و برای خواندن متن از روی فایل پی‌دی‌اف، روی این لینک کلیک کنید:
https://t.iss.one/MohsenRenani/39
.
.
.
Telegraph
فردا اول باران است
در آخرین روز تابستان پارسال، به مناسبت اول مهر و بازگشایی مدارس یادداشتی نوشتم با عنوان «فردا اول خلقت است» که در آن‌جا بر «زنگ زدگی» نظام آموزشی تاکید کردم. در آن نوشته، همه اجزای نظام آموزش‌وپرورش را زنگ زده خواندم، از جمله معلمان را. این جمله بر برخی…
.
👈 پیش نیازهای شکل گیری فرایند پایدار توسعه ملی در ایران
✍ میزگرد پایانی
ششمین همایش مرزهای دانش اقتصاد توسعه
👇👇👇👇
.
👈 پیش نیازهای شکل گیری فرایند پایدار توسعه ملی در ایران
✍ میزگرد پایانی
ششمین همایش مرزهای دانش اقتصاد توسعه
👇👇👇👇
.
Forwarded from علی رضاقلی
میزگرد پایانی همایش پانزدهمین سالگرد درگذشت دکتر حسین عظیمی
۱۸ اردیبهشت ۹۷
دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی
https://t.iss.one/ali_rezagholi
۱۸ اردیبهشت ۹۷
دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی
https://t.iss.one/ali_rezagholi
Audio
میزگرد«پیش نیازهای شکل گیری فرایند پایدار توسعه ملی در ایران» باحضور دکتر محسن رنانی،دکتر علی رضا قلی ودکترفرشادمومنی در ششمین همایش مرزهای دانش اقتصاد توسعه-کانال دین و اقتصادhttps://t.iss.one/dinoeqtesad
Forwarded from پویش فکری توسعه
لینک فایل آموزش نحوه دانلود و استفاده از نرم افزار "zoom" برای شرکت در نشست های مجازی «کافه توسعه»:
https://t.iss.one/PooyeshFekri/92
@pooyeshfekri
https://t.iss.one/PooyeshFekri/92
@pooyeshfekri
Forwarded from پویش فکری توسعه
لینک فایل آموزش نحوه دانلود و استفاده از نرم افزار "zoom" برای شرکت در نشست های مجازی «کافه توسعه»:
https://t.iss.one/PooyeshFekri/92
لینک ورود به جلسه:
https://zoom.us/j/167564382
@pooyeshfekri
https://t.iss.one/PooyeshFekri/92
لینک ورود به جلسه:
https://zoom.us/j/167564382
@pooyeshfekri
.
.
✍ از مصطفی پیت استیل تا کودکان زلزله
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
👈 محسن رنانی
👇👇👇👇
https://telegra.ph/-06-01-13
.
✍ از مصطفی پیت استیل تا کودکان زلزله
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
👈 محسن رنانی
👇👇👇👇
https://telegra.ph/-06-01-13
Telegraph
از مصطفی پیت استیل تا کودکان زلزله
مقدمه اول: این روزها بهانه برای نوشتن زیاد است. تا دلت بخواهد اعتصاب و اعتراض، تعرض، منازعه و خبر هست که یکی را انتخاب کنی و درباره اش بنویسی. دیروز دوستی پیام داد که: «مدتی است کم کار شده‌ای، نمی‌خواهی چیزی درباره حوادث این روزها بویژه واقعه مدرسه غرب تهران…
Forwarded from پویش فکری توسعه
شب قدر توسعه
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
باز نشر یادداشت دکتر رنانی در رمضان ۱۳۹۵
پویش فکری توسعه، با توجه به مصادف شدن نشست چهارشنبه شبهای «کافه توسعه» با شبهای قدر، این هفته نشست خود را برگزار نمی‌کند. به همین علت تصمیم گرفتیم امشب یادداشت دو سال پیش دکتر رنانی با عنوان «کودکی و توسعه در شب قدر» را بازنشر کنیم.
پویش فکری توسعه
@pooyeshfekri
👇👇👇👇👇
https://telegra.ph/aaa-06-06
.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
باز نشر یادداشت دکتر رنانی در رمضان ۱۳۹۵
پویش فکری توسعه، با توجه به مصادف شدن نشست چهارشنبه شبهای «کافه توسعه» با شبهای قدر، این هفته نشست خود را برگزار نمی‌کند. به همین علت تصمیم گرفتیم امشب یادداشت دو سال پیش دکتر رنانی با عنوان «کودکی و توسعه در شب قدر» را بازنشر کنیم.
پویش فکری توسعه
@pooyeshfekri
👇👇👇👇👇
https://telegra.ph/aaa-06-06
.
Telegraph
شب قدر توسعه
خدا رحمت کند سید جمال‌الدین اسدآبادی را که تجربه پرهزینه عمر خویش را به رایگان دراختیار همه روشنفکران و فعالان سیاسی و مدنی پس از خود گذاشت اما کسی آن را جدی نگرفت و در ۱۲۰ سال گذشته تقریباً همه روشنفکران و فعالان اجتماعی جدی در این کشور کوشیدند تا دوباره…
.
نقطه عزیمت توسعه کجاست؟
براساس آموزه‌های دینی ما، افراد باید ریاضت رمضانی را پشت‌سر بگذارند و شب قدری را درک کنند تا به «وسع وجودی» یعنی به شکفتگی (فطر) برسند. اکنون برای آ‌ن‌که جامعه ای به نقطه شکفتگی خویش (توسعه) برسد از کجا باید آغاز کند؟ یعنی «عید فطر اجتماعی» یا همان «نقطه عزیمت توسعه» کجاست؟ در حکومت است یا در جامعه؟ از بالاست یا از پایین؟
مطالعات نهادگرایان می‌گوید، بر خلاف تصور بیشتر ما ایرانیان، توسعه از بالا، نیاز به سرمایه‌گذاری توسط حکومت ندارد بلکه نیازمند «تعهد و تقید حاکمان نسبت به حقوق و قوانین» است. تعهد حاکمان به قانون، هم رفتارهای حاکمان و هم رفتارهای شهروندان را باثبات و پیش‌بینی‌پذیر می‌کند و این موجب ثبات در بسترهای اقتصادی و اجتماعی می‌شود و آنگاه افق‌های اقتصادی، مطمئن و امید بخش می‌شود و سپس انباشت سرمایه آغاز می‌گردد؛ و چنین می‌شود که جامعه به صورت درونی و خودانگیخته مسیر توسعه را می‌کوبد و پیش می‌رود.
اما متاسفانه تعهد حاکمان به قانون به یک تصادف تاریخی می‌ماند که نیازمند بختیاری ملی است؛ و ابر و باد و مه و خورشید و فلک باید درکار شوند تا این تصادف تاریخی رخ دهد. وگرنه کدام حاکمی حاضر می‌شود بدون اجبار و فشار، رفتار خود را در قید قانون درآورد و به حقوق و قوانین ملتزم بماند؟
اما توسعه از پایین، با تحولات عمیق فرهنگی در الگوهای رفتاری مردم شروع می‌شود. یعنی مردم باید برخی از ویژگی‌های رفتاری را (مثل تعهد به قانون، مشارکت، دگرپذیری، رواداری، عقلانیت و ...) که برای توسعه، شرط لازم محسوب می‌شود، بیاموزند و تمرین کنند.
و این مسیر نیز متاسفانه به یک مُحال تاریخی می‌ماند که اگر هم شدنی باشد بسیار کُند است و نیازمند گذر زمانی بلند و کسب تجربه‌های پرهزینه تاریخی برای یک جامعه است.
برای توسعه از بالا، یا حاکمان این «تعهد به قانون» را از کودکی و در فرایند تربیت خود می‌آموزند و به عنوان یک عادت و الگوی رفتاری با خود به بزرگسالی می‌برند و اگر حاکم شدند نیز این عادت رفتاری را همچنان دنبال می‌کنند؛ یا جامعه باید نهادهای اجتماعی قدرتمندی را خلق کند و به‌کار گیرد تا بتواند حاکمان را کنترل و آنها را به قوانین رسمی یا تعهدات غیررسمی موجود، متعهد کند.
اما مشکل این جاست که مردمی که در کودکی روحیه تمکین به قانون و دگرپذیری و رواداری را نیاموخته‌اند، در بزرگسالی اگر حاکم شوند، فاقد این روحیه‌اند و بنابراین «تعهد به قانون» نخواهند داشت، و اگر شهروند معمولی باشند نیز ناتوان از مشارکت مستمر عقلانی برای ایجاد نهادهایی خواهند بود که قدرت حکومت را مهار کند و آن را به اجرای حقوق و قوانین متعهد نگاه‌دارد؟
پس خواه برای داشتن حاکمان مقید به قانون، و خواه برای داشتن شهروندان توانا در ایجاد نهادهای کنترل کننده قدرت، باید از کودکی شروع کنیم. و این کودکی کجاست؟ یا در خانواده‌ای است که خودش فاقد توانایی‌هایی است که انتظار داریم به کودکش منتقل کند یا در مدرسه‌ای است که تحت نظارت حاکمانی است که بیشتر، تمایل‌شان به پرورش انسان‌های «متخصص ولی مطیع» است تا انسان‌های «توانمند و آزاد و خلاق». اما این چرخه معیوب باید یک جایی شکسته شود.
پس دو راه داریم: یا مساله توسعه را به گذر زمان و به تاریخ واگذار کنیم تا با تحولاتی کُند و تدریجی، الگوهای فرهنگی و رفتاری مردم تغییر کند که این گزینه مخاطرات فراوانی دارد و ممکن است پیش از آن که یک ملت به بلوغ لازم برای افتادن بر روی ریل توسعه برسد در یک اشتباه تاریخی (مثل جنگ، انقلاب، شورش، و ...) خود را نابود کند. یا این که اگر بخواهیم سرنوشت خود را به دست تصادفات تاریخی نسپاریم، چاره ای نیست که از نقطه عزیمت «متعهد ساختن حکومت به حقوق وقوانین» شروع کنیم. اما چگونه؟ باید راهی باشد. هر ملتی باید راه منحصر به فرد خودش را بیابد.
مقاله «تشکل‌ها و تعهد» نوشته داگلاس نورث (برنده جایزه نوبل اقتصادی ۱۹۹۳) و همکارش، یکی از مقالات کلیدی و شُسته رُفته‌ای است که یک «تحلیل نهادی ـ تاریخی» را برای تبیین شکل‌گیری یک ساختار سیاسی توسعه‌گرا از دل یک حکومت اقتدارگرا (انگلستان قرن ۱۷) ارایه می‌کند. به گمان من، این مقاله چارچوب نظری قدرتمندی را در اختیار ما نیز قرار می‌دهد تا تحولات پس از انقلاب مشروطیت ایران را از این دریچه، تحلیل کنیم.
با معرفی این مقاله، امیدوارم که یک دانشجوی علاقه‌مند به توسعه ملی، انگیزه یابد که موضوع رساله خود را پیرامون کاربرد این نظریه برای «تبیین مساله توسعه در ایران پس از مشروطیت» انتخاب کند. از دوستان «پویش فکری توسعه» نیز برای ترجمه و انتشار این مقاله سپاسگزارم.
مقاله نورث را چند بار با دقت بخوانید و به همه علاقه‌مندان به توسعه ایران نیز توصیه کنید.
محسن رنانی / ۲۵ خرداد ۱۳۹۷
ترجمه کامل مقاله نورث را این‌جا بخوانید:
👇👇👇
https://t.iss.one/PooyeshFekri/212
.
نقطه عزیمت توسعه کجاست؟
براساس آموزه‌های دینی ما، افراد باید ریاضت رمضانی را پشت‌سر بگذارند و شب قدری را درک کنند تا به «وسع وجودی» یعنی به شکفتگی (فطر) برسند. اکنون برای آ‌ن‌که جامعه ای به نقطه شکفتگی خویش (توسعه) برسد از کجا باید آغاز کند؟ یعنی «عید فطر اجتماعی» یا همان «نقطه عزیمت توسعه» کجاست؟ در حکومت است یا در جامعه؟ از بالاست یا از پایین؟
مطالعات نهادگرایان می‌گوید، بر خلاف تصور بیشتر ما ایرانیان، توسعه از بالا، نیاز به سرمایه‌گذاری توسط حکومت ندارد بلکه نیازمند «تعهد و تقید حاکمان نسبت به حقوق و قوانین» است. تعهد حاکمان به قانون، هم رفتارهای حاکمان و هم رفتارهای شهروندان را باثبات و پیش‌بینی‌پذیر می‌کند و این موجب ثبات در بسترهای اقتصادی و اجتماعی می‌شود و آنگاه افق‌های اقتصادی، مطمئن و امید بخش می‌شود و سپس انباشت سرمایه آغاز می‌گردد؛ و چنین می‌شود که جامعه به صورت درونی و خودانگیخته مسیر توسعه را می‌کوبد و پیش می‌رود.
اما متاسفانه تعهد حاکمان به قانون به یک تصادف تاریخی می‌ماند که نیازمند بختیاری ملی است؛ و ابر و باد و مه و خورشید و فلک باید درکار شوند تا این تصادف تاریخی رخ دهد. وگرنه کدام حاکمی حاضر می‌شود بدون اجبار و فشار، رفتار خود را در قید قانون درآورد و به حقوق و قوانین ملتزم بماند؟
اما توسعه از پایین، با تحولات عمیق فرهنگی در الگوهای رفتاری مردم شروع می‌شود. یعنی مردم باید برخی از ویژگی‌های رفتاری را (مثل تعهد به قانون، مشارکت، دگرپذیری، رواداری، عقلانیت و ...) که برای توسعه، شرط لازم محسوب می‌شود، بیاموزند و تمرین کنند.
و این مسیر نیز متاسفانه به یک مُحال تاریخی می‌ماند که اگر هم شدنی باشد بسیار کُند است و نیازمند گذر زمانی بلند و کسب تجربه‌های پرهزینه تاریخی برای یک جامعه است.
برای توسعه از بالا، یا حاکمان این «تعهد به قانون» را از کودکی و در فرایند تربیت خود می‌آموزند و به عنوان یک عادت و الگوی رفتاری با خود به بزرگسالی می‌برند و اگر حاکم شدند نیز این عادت رفتاری را همچنان دنبال می‌کنند؛ یا جامعه باید نهادهای اجتماعی قدرتمندی را خلق کند و به‌کار گیرد تا بتواند حاکمان را کنترل و آنها را به قوانین رسمی یا تعهدات غیررسمی موجود، متعهد کند.
اما مشکل این جاست که مردمی که در کودکی روحیه تمکین به قانون و دگرپذیری و رواداری را نیاموخته‌اند، در بزرگسالی اگر حاکم شوند، فاقد این روحیه‌اند و بنابراین «تعهد به قانون» نخواهند داشت، و اگر شهروند معمولی باشند نیز ناتوان از مشارکت مستمر عقلانی برای ایجاد نهادهایی خواهند بود که قدرت حکومت را مهار کند و آن را به اجرای حقوق و قوانین متعهد نگاه‌دارد؟
پس خواه برای داشتن حاکمان مقید به قانون، و خواه برای داشتن شهروندان توانا در ایجاد نهادهای کنترل کننده قدرت، باید از کودکی شروع کنیم. و این کودکی کجاست؟ یا در خانواده‌ای است که خودش فاقد توانایی‌هایی است که انتظار داریم به کودکش منتقل کند یا در مدرسه‌ای است که تحت نظارت حاکمانی است که بیشتر، تمایل‌شان به پرورش انسان‌های «متخصص ولی مطیع» است تا انسان‌های «توانمند و آزاد و خلاق». اما این چرخه معیوب باید یک جایی شکسته شود.
پس دو راه داریم: یا مساله توسعه را به گذر زمان و به تاریخ واگذار کنیم تا با تحولاتی کُند و تدریجی، الگوهای فرهنگی و رفتاری مردم تغییر کند که این گزینه مخاطرات فراوانی دارد و ممکن است پیش از آن که یک ملت به بلوغ لازم برای افتادن بر روی ریل توسعه برسد در یک اشتباه تاریخی (مثل جنگ، انقلاب، شورش، و ...) خود را نابود کند. یا این که اگر بخواهیم سرنوشت خود را به دست تصادفات تاریخی نسپاریم، چاره ای نیست که از نقطه عزیمت «متعهد ساختن حکومت به حقوق وقوانین» شروع کنیم. اما چگونه؟ باید راهی باشد. هر ملتی باید راه منحصر به فرد خودش را بیابد.
مقاله «تشکل‌ها و تعهد» نوشته داگلاس نورث (برنده جایزه نوبل اقتصادی ۱۹۹۳) و همکارش، یکی از مقالات کلیدی و شُسته رُفته‌ای است که یک «تحلیل نهادی ـ تاریخی» را برای تبیین شکل‌گیری یک ساختار سیاسی توسعه‌گرا از دل یک حکومت اقتدارگرا (انگلستان قرن ۱۷) ارایه می‌کند. به گمان من، این مقاله چارچوب نظری قدرتمندی را در اختیار ما نیز قرار می‌دهد تا تحولات پس از انقلاب مشروطیت ایران را از این دریچه، تحلیل کنیم.
با معرفی این مقاله، امیدوارم که یک دانشجوی علاقه‌مند به توسعه ملی، انگیزه یابد که موضوع رساله خود را پیرامون کاربرد این نظریه برای «تبیین مساله توسعه در ایران پس از مشروطیت» انتخاب کند. از دوستان «پویش فکری توسعه» نیز برای ترجمه و انتشار این مقاله سپاسگزارم.
مقاله نورث را چند بار با دقت بخوانید و به همه علاقه‌مندان به توسعه ایران نیز توصیه کنید.
محسن رنانی / ۲۵ خرداد ۱۳۹۷
ترجمه کامل مقاله نورث را این‌جا بخوانید:
👇👇👇
https://t.iss.one/PooyeshFekri/212
.
Telegram
پویش فکری توسعه
ترجمه‌های توسعه
ـــــــــــــــــــــــــــ
ترجمه مقاله: تشکل‌ها و ایجاد تعهد
نویسندگان: داگلاس سی. نورث و بری آر. وینگاست
مترجم: اصلان قودجانی
پویش فکری توسعه
@pooyeshfekri
.
ـــــــــــــــــــــــــــ
ترجمه مقاله: تشکل‌ها و ایجاد تعهد
نویسندگان: داگلاس سی. نورث و بری آر. وینگاست
مترجم: اصلان قودجانی
پویش فکری توسعه
@pooyeshfekri
.
.
وَستا قادر
یا روح سرگردان ملی
(به مناسبت سالگرد بمباران شیمیایی سردشت)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
محسن رنانی
@Renani_Mohsen
👇👇👇👇👇
https://telegra.ph/-06-29-10
.
وَستا قادر
یا روح سرگردان ملی
(به مناسبت سالگرد بمباران شیمیایی سردشت)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
محسن رنانی
@Renani_Mohsen
👇👇👇👇👇
https://telegra.ph/-06-29-10
.
Telegraph
**
وَستا قادر یا روح سرگردان ملی به چهره‌اش نگاه کنید، به چشمانش خیره شوید، اشتباه نکنید این که در چشمان او می بینید آب نیست، آتش است، آتشی که اگر ما را نسوزاند و با آن بیدار نشویم، حقمان است که بمیریم. به چشمانش نگاه کنید، باور کنید او را می شناسید. اندکی…
مزار خانواده وستا قادر، در روستای «رش هرمه» - سردشت (۱۳۹۶)
داستان زندگی وستا قادر را این‌جا بخوانید 👇👇👇
https://t.iss.one/Renani_Mohsen/275
.
داستان زندگی وستا قادر را این‌جا بخوانید 👇👇👇
https://t.iss.one/Renani_Mohsen/275
.
خانه وستا قادر، در روستای «رش هرمه» - سردشت (۱۳۹۶)
داستان زندگی وستا قادر را این‌جا بخوانید 👇👇👇
https://t.iss.one/Renani_Mohsen/275
.
داستان زندگی وستا قادر را این‌جا بخوانید 👇👇👇
https://t.iss.one/Renani_Mohsen/275
.
Forwarded from پویش فکری توسعه
Forwarded from پویش فکری توسعه
برگزاری شانزدهمین نشست #کافه_توسعه
شانزدهمین نشست کافه توسعه امشب، ۲۳ تیر ماه ۱۳۹۷ در ساعت ۲۲، با ارائه درس گفتار «امکان یا عدم امکان توسعه ایران به لحاظ بنیادی و تاریخی» توسط آقای مسعود حمزه و با حضور دکتر محسن رنانی به صورت اینترنتی برگزار می‌شود.
لطفاً برای شرکت در این نشست، بر روی لینک زیر کلیک کنید و در صورت بروز مشکل به فایل راهنمای استفاده از نرم افزار مراجعه فرمایید.
https://global.gotomeeting.com/join/876920781
همچنین هنگام ورود به جلسه، نام و نام خانوادگی خود را به همراه نام شهر، ذکر بفرمایید؛ مثال:
Monire Kaji (Shiraz)
لینک فایل آموزشی نحوه استفاده از نرم افزار GoToMeeting برای شرکت در نشست مجازی کافه توسعه:
t.iss.one/PooyeshFekri/221
لینک فایل نصب نرم افزار GoToMeeting بر روی سیستم عامل اندروید:
t.iss.one/PooyeshFekri/240
@pooyeshfekri
شانزدهمین نشست کافه توسعه امشب، ۲۳ تیر ماه ۱۳۹۷ در ساعت ۲۲، با ارائه درس گفتار «امکان یا عدم امکان توسعه ایران به لحاظ بنیادی و تاریخی» توسط آقای مسعود حمزه و با حضور دکتر محسن رنانی به صورت اینترنتی برگزار می‌شود.
لطفاً برای شرکت در این نشست، بر روی لینک زیر کلیک کنید و در صورت بروز مشکل به فایل راهنمای استفاده از نرم افزار مراجعه فرمایید.
https://global.gotomeeting.com/join/876920781
همچنین هنگام ورود به جلسه، نام و نام خانوادگی خود را به همراه نام شهر، ذکر بفرمایید؛ مثال:
Monire Kaji (Shiraz)
لینک فایل آموزشی نحوه استفاده از نرم افزار GoToMeeting برای شرکت در نشست مجازی کافه توسعه:
t.iss.one/PooyeshFekri/221
لینک فایل نصب نرم افزار GoToMeeting بر روی سیستم عامل اندروید:
t.iss.one/PooyeshFekri/240
@pooyeshfekri
Forwarded from پویش فکری توسعه
Forwarded from پویش فکری توسعه
لینک ورود به جلسه:
https://global.gotomeeting.com/join/875048845
لینک فایل آموزش نحوه استفاده از نرم افزار "gotomeeting" برای شرکت در نشست مجازی #کافه_توسعه:
t.iss.one/PooyeshFekri/221
@pooyeshfekri
https://global.gotomeeting.com/join/875048845
لینک فایل آموزش نحوه استفاده از نرم افزار "gotomeeting" برای شرکت در نشست مجازی #کافه_توسعه:
t.iss.one/PooyeshFekri/221
@pooyeshfekri
.
.
زنده باد حصر
ــــــــــــــــــــ
(تحلیلی از نقش سرمایه‌های نمادین در توسعه: از دختران شین‌آباد تا رهبران جنبش سبز)
محسن رنانی
@Renani_Mohsen
👇👇👇👇
https://telegra.ph/-07-26-13
.
زنده باد حصر
ــــــــــــــــــــ
(تحلیلی از نقش سرمایه‌های نمادین در توسعه: از دختران شین‌آباد تا رهبران جنبش سبز)
محسن رنانی
@Renani_Mohsen
👇👇👇👇
https://telegra.ph/-07-26-13
Telegraph
**
زنده‌باد حصر (تحلیلی از نقش سرمایه‌های نمادین در توسعه: از دختران شین‌آباد تا رهبران جنبش سبز) محسن رنانی تنها یک کشته داد. یکی از غواصان که برای نجات بچه‌ها رفته بود در مسیر برگشت بی‌هوش شد و جان سپرد. اما ۱۲ نوجوان فوتبالیست و مربی آنها که دو هفته بود به‌خاطر…
Forwarded from پویش فکری توسعه
لینک ورود به جلسه:
https://global.gotomeeting.com/join/162144197
لینک فایل آموزشی استفاده از نرم افزار gotomeeting برای شرکت در نشست مجازی #کافه_توسعه :
t.iss.one/PooyeshFekri/221
@pooyeshfekri
https://global.gotomeeting.com/join/162144197
لینک فایل آموزشی استفاده از نرم افزار gotomeeting برای شرکت در نشست مجازی #کافه_توسعه :
t.iss.one/PooyeshFekri/221
@pooyeshfekri
Forwarded from پویش فکری توسعه
.
آسیب شناسی نقش فیلسوفان در فرایند توسعه ایران
فایل صوتی سخنرانی بالا را در لینک زیر بشنوید:
👇👇👇👇
https://t.iss.one/PooyeshFekri/280
.
.
آسیب شناسی نقش فیلسوفان در فرایند توسعه ایران
فایل صوتی سخنرانی بالا را در لینک زیر بشنوید:
👇👇👇👇
https://t.iss.one/PooyeshFekri/280
.
.