پایتون برای همه
76 subscribers
103 photos
22 videos
178 files
429 links
Download Telegram
معماری جاسازی مشترک (Joint-Embedding Architecture)
به نوعی مدل یادگیری ماشین اشاره دارد که در آن انواع یا روش‌های داده‌ای متعدد (مانند متن، تصویر، صدا) در یک فضای بازنمایی مشترک نگاشت می‌شوند. هدف تولید داده‌های جدید نیست، بلکه درک روابط بین این روش‌ها است، به طوری که، برای مثال، یک تصویر بتواند با متن توصیفی مرتبط شود یا برعکس.

جاسازی: تبدیل داده‌ها از یک فضا به فضای دیگر، معمولاً فضایی با ابعاد پایین‌تر که در آن روابط معنایی یا ساختاری حفظ می‌شوند.

اتصال: ایده‌ای که این جاسازی‌ها به گونه‌ای ایجاد می‌شوند که می‌توان آنها را صرف نظر از شکل اصلی‌شان، با هم مقایسه یا درک کرد.
چرا از معماری‌های Joint-Embedding استفاده کنیم؟
1-امکان بازیابی اطلاعات از انواع مختلف داده را فراهم می‌کند. برای مثال، یافتن تصاویر با توصیف آنها در متن.
2-با تطبیق پروفایل‌های کاربر (داده‌های متنی) با موارد (تصاویر، ویدیوها) تجربه کاربری را بهبود بخشید.
3-عملکرد را در وظایفی که درک بیش از یک روش، زمینه غنی‌تری را فراهم می‌کند.
کنترل پیش‌بینی مدل (Model Predictive Control یا MPC) یکی از پیشرفته‌ترین و قدرتمندترین روش‌های کنترل به‌ویژه در سیستم‌های چندمتغیره و با محدودیت است و می توان جایگزین یادگیری تقویتی (Reinforcement Learning) کرد.

کنترل پیش‌بینی مدل (MPC) یک روش کنترل بهینه است که در آن مدل دینامیکی سیستم برای پیش‌بینی رفتار آینده آن استفاده می‌شود.در هر لحظه، یک مسئله بهینه‌سازی حل می‌شود تا یک دنباله از اعمال کنترلی (ورودی‌ها) به دست آید. فقط اولین ورودی از این دنباله اعمال می‌شود و سپس سیستم دوباره اندازه‌گیری شده و فرایند تکرار می‌شود (بازخورد بسته).
مراحل اصلی MPC
1.پیش‌بینی رفتار آینده سیستم با استفاده از مدل ریاضی
2.تعریف تابع هدف (Cost Function) مثل کمینه کردن خطا + مصرف انرژی + سایر هزینه‌ها.
3.اعمال محدودیت‌ها روی ورودی، خروجی یا حالت سیستم (مانند محدودیت فیزیکی یا ایمنی)
4.حل بهینه‌سازی (معمولاً یک مسئله Quadratic Programming یا غیرخطی).
5.اعمال اولین ورودی محاسبه شده
6.تکرار فرآیند در گام زمانی بعدی.
برای مطالعه بیشتر به آدرس زیر مراجعه کنید
https://www.do-mpc.com/en/latest/