پازشهر

‍ بچه؟
"ف.ش"

امروز اول آگست، روز جهانی child-free است: احترام به کسانی که داوطلبانه و آگاهانه تصمیم گرفته‌اند بچه‌ای به دنیا نیاورند و نیز گوش دادن به حرف‌ها و دلایل‌شان. امروز بهانه خوبی ست تا آدم‌ها پیرامون این موضوع با یکدیگر گفتگو کنند و به پرسش‌های تکراری‌ای که دغدغه‌های مهمی در خود دارند، پاسخ دهند یا دست‌کم به آن‌ها فکر کنند. معمولاً زمانی که افراد را درباره میلشان به فرزندآوری به چالش می‌کشیم، یک‌سری حرف‌های کلی و از روی عادت می‌شنویم؛ مثلاً این‌که بچه نمک زندگی ست، زن و شوهر با او کامل می‌شوند، جهان و زندگی زیبا ست و چرا انسانِ دیگری را در بهره بردن از این زیبایی شریک نکنیم و چیزهایی از این دست!

اما وقتی به واقعیت نگاه می‌کنیم، بسیاری افراد دقیقاً از جانب والدین خود در رنج‌اند. خیلی‌ها از بودنشان در دنیا خوشحال نیستند. خیلی‌ها نمی‌توانند نسبت به فقر، مسائل زیست‌محیطی، #جنگ و انواع نابرابری‌ها بی‌تفاوت باشند و بنابراین حتی اگر از زندگیشان لذت می‌برند، این لذت هرگز کامل و عمیق نمی‌شود. بچه‌های کوچولو که نمک زندگی‌اند، همیشه کوچک و بامزه و شیرین باقی نمی‌مانند و باید این را مدام به یاد داشت! از میان تمام تهدیدهایی که زمین را دربرگرفته، شاید هیچکدام به اندازه رشد #جمعیت جهان خطرآفرین نباشد.
چه احساسات و تمایلاتی درون خیلِ عظیمی از افراد هست که نمی‌توانند به فرزندخواندگی به جای فرزندآوری فکر کنند؟ این تمایلات تا چه اندازه از سر کلیشه و خودمحوری ست و تا چه اندازه برآمده از تفکرات عمیق؟ چرا همین که یک سال از ازدواج آدم‌ها می‌گذرد، بزرگ‌ترها آنان را برای بچه‌دار شدن تحت فشار می‌گذارند؟

باز کردن پای یک انسان به این دنیا، اتفاق بزرگِ بی‌بازگشت است. نباید مثل بسیاری از دیگر عادات اجتماعی درباره‌اش عمل کرد. روز جهانیِ child-free را تبریک می‌گوییم به کسانی که از روی اندیشه و دغدغه‌مندی تصمیم گرفته‌اند فرزندی به دنیا نیاورند و عزت نفس و تکامل شخصیتی و شادی و امید و دستاوردهاشان را در بسیاری چیزهای دیگر می‌جویند.

@Pazshahr◀️
@WomenDemands

416 viewsedited 08:26