جهت عضويت در كانال
👇👇👇👇👇👇
تلگرام خود را به آخرين ورژن آپديت كنيد
👇👇👇👇👇👇
https://telegram.me/pazshahr
🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂
و جهت بهره مندي از مطالب روي join كليك كنيد
👇👇👇👇👇👇
تلگرام خود را به آخرين ورژن آپديت كنيد
👇👇👇👇👇👇
https://telegram.me/pazshahr
🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂
و جهت بهره مندي از مطالب روي join كليك كنيد
گنجینه سبز مهجور
یادداشتی از یونس اسماعیلی/ فعال محیط زیست
@pazshahr
همشهری قزوین: سال‌هاست که گردشگری در عرصه جهانی دچار دگردیسی شده و کمتر گردشگری به موزه‌ها و تاریخ فاخر اکتفا می‌کند. ذهن گردشگران اتفاقات جالب‌تری را جست‌وجو می‌کند و تکرار و سکون نمی‌تواند ارضاگر صنعت توریسم باشد. کسانی که موفقیت‌های بزرگ کسب کرده‌اند، قدم‌های کوچک پرتکراری برداشته‌اند و بر میراث مهجور خود خریدار‌گونه نگریسته‌اند و آن را از فرش به عرش رسانده‌اند. شاید تا زمانی که پای اروپایی‌ها به قزوین باز نشده بود، عده زیادی نمی‌دانستند این حلقه سبزی که شهر را در آغوش گرفته، یک گنج مهجور است. اما حالا دیگر همه فهمیده‌اند که باغستان، فرهنگستان این شهر است؛ فرهنگی که ریشه در هزارسال گذشته دارد و قناعت، دوراندیشی و زندگی سالم را اساس زندگی عنوان می‌کند. علاوه بر همه ارزش‌هایی که ضرورت نگهداری از باغستان‌های سنتی را بر ما حکم می‌کند، حالا که مدعی توریسم هستیم، غفلت از این گنجینه، خردمندانه نیست. آن جایی که دنیای تفاوت‌ها رقم می‌خورد و باغی به شعاع کیلومترها، شهر را احاطه می‌کند، آمال بسیاری از کشورهای مدرن در شهرسازی است. باغستان‌هایی که با همه سرسبزی و ثمراتشان، فقط یک بار در سال آب می‌نوشند اما بارها و بارها این شهر را از منافع خود تغذیه می‌کنند. درختانی که یاد گرفته‌اند در دشت قزوین تاب باد و بی آبی را داشته باشند و در عین حال درخت باقی بمانند و حتی نزدیک به هزار سال عمر کنند. اینها شناسنامه‌های بی نشان این شهرند که بی شک دل هر گردشگری از دیدنشان غنج می‌رود و هیچ عجیب نیست که بگوییم غبطه می‌خورند. اکوتوریسم دیگر از ساحل و دریا و دشت رخت بر بسته و با تلفیق با توریسم فرهنگی، مجموعه ای را تشکیل داده که حیات گردشگری در شهرهای ریشه داری چون قزوین را فراهم می‌کند. باغستان‌ها در کنار بستر طبیعی موجود ثمره تفکری هستند که از فرهنگ اصیل قزوینی ریشه گرفته است و این فرهنگ با طبیعتی گره می‌خورد که دسترنج هزاران ساله باغداران است. آنچه تا امروز شهر آسیب پذیر قزوین را از خطر سیلاب‌ها، بادهای شنی و آلودگی‌های هوا مصون داشته، این دایره سبز است.
دایره ای که امروز و در اثر سودای مدرن شدن، به اندازه نصف کاهش یافته و انگار قرار نیست ترمز نابودی‌اش کشیده شود. غافل از آنکه اگر حتی کمی بی رحم شویم و فقط با نگاه دو دو تا چهار تا باغستان را ببینیم، متوجه می‌شویم که این مجموعه عظیم گنجی از آورده اقتصادی را درون خود نهفته و فقط کافی است این گنج را از حالت بالقوه به فعل تبدیل کنیم. باغستان منشأ ورود گردشگران و به تبعآن ، آورده اقتصادی خواهد بود، اگر از حاشیه به متن وارد شود، اگر همه برایش تلاش کنند، اگر باغدار ترغیب شود و اگر همه خود را مسئول بدانند. باغستان یک اتفاق هزار ساله است و نباید در مدت20 سال به فراموشی سپرده شود. این هویت سبز، حیات این شهر را تضمین می‌کند و چه بسا دغدغه مندانی که حاضرند برای ادامه حیاتش هزینه کنند، به شرطی که نگاه مدیران ارشد شهر و استان همین باشد؛ گنجینه ارزشمند قزوین.
@pazshahr
یادداشتی از یونس اسماعیلی/ فعال محیط زیست
@pazshahr
همشهری قزوین: سال‌هاست که گردشگری در عرصه جهانی دچار دگردیسی شده و کمتر گردشگری به موزه‌ها و تاریخ فاخر اکتفا می‌کند. ذهن گردشگران اتفاقات جالب‌تری را جست‌وجو می‌کند و تکرار و سکون نمی‌تواند ارضاگر صنعت توریسم باشد. کسانی که موفقیت‌های بزرگ کسب کرده‌اند، قدم‌های کوچک پرتکراری برداشته‌اند و بر میراث مهجور خود خریدار‌گونه نگریسته‌اند و آن را از فرش به عرش رسانده‌اند. شاید تا زمانی که پای اروپایی‌ها به قزوین باز نشده بود، عده زیادی نمی‌دانستند این حلقه سبزی که شهر را در آغوش گرفته، یک گنج مهجور است. اما حالا دیگر همه فهمیده‌اند که باغستان، فرهنگستان این شهر است؛ فرهنگی که ریشه در هزارسال گذشته دارد و قناعت، دوراندیشی و زندگی سالم را اساس زندگی عنوان می‌کند. علاوه بر همه ارزش‌هایی که ضرورت نگهداری از باغستان‌های سنتی را بر ما حکم می‌کند، حالا که مدعی توریسم هستیم، غفلت از این گنجینه، خردمندانه نیست. آن جایی که دنیای تفاوت‌ها رقم می‌خورد و باغی به شعاع کیلومترها، شهر را احاطه می‌کند، آمال بسیاری از کشورهای مدرن در شهرسازی است. باغستان‌هایی که با همه سرسبزی و ثمراتشان، فقط یک بار در سال آب می‌نوشند اما بارها و بارها این شهر را از منافع خود تغذیه می‌کنند. درختانی که یاد گرفته‌اند در دشت قزوین تاب باد و بی آبی را داشته باشند و در عین حال درخت باقی بمانند و حتی نزدیک به هزار سال عمر کنند. اینها شناسنامه‌های بی نشان این شهرند که بی شک دل هر گردشگری از دیدنشان غنج می‌رود و هیچ عجیب نیست که بگوییم غبطه می‌خورند. اکوتوریسم دیگر از ساحل و دریا و دشت رخت بر بسته و با تلفیق با توریسم فرهنگی، مجموعه ای را تشکیل داده که حیات گردشگری در شهرهای ریشه داری چون قزوین را فراهم می‌کند. باغستان‌ها در کنار بستر طبیعی موجود ثمره تفکری هستند که از فرهنگ اصیل قزوینی ریشه گرفته است و این فرهنگ با طبیعتی گره می‌خورد که دسترنج هزاران ساله باغداران است. آنچه تا امروز شهر آسیب پذیر قزوین را از خطر سیلاب‌ها، بادهای شنی و آلودگی‌های هوا مصون داشته، این دایره سبز است.
دایره ای که امروز و در اثر سودای مدرن شدن، به اندازه نصف کاهش یافته و انگار قرار نیست ترمز نابودی‌اش کشیده شود. غافل از آنکه اگر حتی کمی بی رحم شویم و فقط با نگاه دو دو تا چهار تا باغستان را ببینیم، متوجه می‌شویم که این مجموعه عظیم گنجی از آورده اقتصادی را درون خود نهفته و فقط کافی است این گنج را از حالت بالقوه به فعل تبدیل کنیم. باغستان منشأ ورود گردشگران و به تبعآن ، آورده اقتصادی خواهد بود، اگر از حاشیه به متن وارد شود، اگر همه برایش تلاش کنند، اگر باغدار ترغیب شود و اگر همه خود را مسئول بدانند. باغستان یک اتفاق هزار ساله است و نباید در مدت20 سال به فراموشی سپرده شود. این هویت سبز، حیات این شهر را تضمین می‌کند و چه بسا دغدغه مندانی که حاضرند برای ادامه حیاتش هزینه کنند، به شرطی که نگاه مدیران ارشد شهر و استان همین باشد؛ گنجینه ارزشمند قزوین.
@pazshahr
👆👆👆👆
شهروند فهيمى كه سطل بازيافتى دريافت نكرده اما اهميّت موضوع را تا آنجا درك كرده كه اقلام با عمر تجزيه بسيار طولانى و قابل بازيافت را بعد از آبكشى و بسته بندى در كنار سطل زباله تَر قرار ميدهد تا به دست سربازان گمنام محيط زيست (همان انسانهاى شريفى كه از جمع آورى اين اقلام از داخل سطل هاى زباله امرار معاش حلال ميكنند) برسد .
🌿🌿🌿🌿
@Pazshahr
🌿🌿🌿🌿
شهروند فهيمى كه سطل بازيافتى دريافت نكرده اما اهميّت موضوع را تا آنجا درك كرده كه اقلام با عمر تجزيه بسيار طولانى و قابل بازيافت را بعد از آبكشى و بسته بندى در كنار سطل زباله تَر قرار ميدهد تا به دست سربازان گمنام محيط زيست (همان انسانهاى شريفى كه از جمع آورى اين اقلام از داخل سطل هاى زباله امرار معاش حلال ميكنند) برسد .
🌿🌿🌿🌿
@Pazshahr
🌿🌿🌿🌿
Forwarded from Shima Shahinfar
سد شفارود، آزمون محیط زیست
عبدالحسین طوطیایی . پژوهشگر کشاورزی
مطالعه فاز یک سد شفارود در شش‌کیلومتری شهر رضوان‌شهر استان گیلان در سال١٣٥٣ کلید خورد. سالی که درآمد نفتی دولت وقت پس از جهش‌های افزایشی سال١٣٥٢، بیش از توان مدیریتی‌اش بالا رفته بود. استان گیلان هم آن زمان از بکرترین مناطق طبیعی کشور به شمار می‌آمد و بدیهی بود مدیریت‌های آن در رقابت با استان‌های مختلف که به دنبال اعتبارات، برای موجِ جدیدِ سدسازی بودند، از پرآب‌بودن ناحیه خود راضی نباشند؛ چراکه ناحیه پرآب، خیلی نیازی به سد و ذخیره آب ندارد. در چنین مناسبات و فضایی بود که پیشنهاد بررسی احداث سد روی رودخانه شفارود مطرح شد. جالب اینکه مطالعات فاز یک این پروژه که به شرکت مشاور آلیس واگذار شده بود، به جای حداکثر یک سال، هفت سال طول کشید. https://www.sharghdaily.ir/News/77941/%D8%B3%D8%AF-%D8%B4%D9%81%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%D8%8C-%D8%A2%D8%B2%D9%85%D9%88%D9%86-%D9%85%D8%AD%DB%8C%D8%B7-%D8%B2%DB%8C%D8%B3%D8%AA
عبدالحسین طوطیایی . پژوهشگر کشاورزی
مطالعه فاز یک سد شفارود در شش‌کیلومتری شهر رضوان‌شهر استان گیلان در سال١٣٥٣ کلید خورد. سالی که درآمد نفتی دولت وقت پس از جهش‌های افزایشی سال١٣٥٢، بیش از توان مدیریتی‌اش بالا رفته بود. استان گیلان هم آن زمان از بکرترین مناطق طبیعی کشور به شمار می‌آمد و بدیهی بود مدیریت‌های آن در رقابت با استان‌های مختلف که به دنبال اعتبارات، برای موجِ جدیدِ سدسازی بودند، از پرآب‌بودن ناحیه خود راضی نباشند؛ چراکه ناحیه پرآب، خیلی نیازی به سد و ذخیره آب ندارد. در چنین مناسبات و فضایی بود که پیشنهاد بررسی احداث سد روی رودخانه شفارود مطرح شد. جالب اینکه مطالعات فاز یک این پروژه که به شرکت مشاور آلیس واگذار شده بود، به جای حداکثر یک سال، هفت سال طول کشید. https://www.sharghdaily.ir/News/77941/%D8%B3%D8%AF-%D8%B4%D9%81%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%D8%8C-%D8%A2%D8%B2%D9%85%D9%88%D9%86-%D9%85%D8%AD%DB%8C%D8%B7-%D8%B2%DB%8C%D8%B3%D8%AA
روزنامه شرق
سد شفارود، آزمون محیط زیست
عبدالحسین طوطیایی . پژوهشگر کشاورزی
برگزاری دوره آموزش مدیریت پسماند و تفکیک از مبدأ در دانشگاه پیام نور توسط انجمن زیست محیطی پازشهر
@pazshahr
انجمن زیست محیطی پازشهر، صبح امروز دوره آموزشی محیط زیست با موضوعات مدیریت پسماند، تفکیک از مبدأ، بازیافت و مدیریت پسماند را در دانشگاه پیام نورقزوین برگزار کرد.
در این دوره که با مشارکت انجمن مهندسی کشاورزی دانشگاه پیام نور قزوین برگزار شد، دکتر فاطمه سادات، به نمایندگی از انجمن زیست محیطی پازشهر به ارائه آموزش های مرتبط پرداخت.
وی با اشاره به مشکلات محیط زیستی غالب در استان، بیان کرد: کمبود آب و تحت تاثیر قرار گرفتن کشاورزی، خطر تخریب باغستان های قزوین به عنوان کمربند سبز شهر و سرانه بالای تولید پسماند بدون مدیریت صحیح از جمله اصلی ترین مشکلات محیط زیستی ما در حال حاضر است.
سادات در ادامه افزود: برای مدیریت صحیح پسماندها در منزل، سه استراتژی بازکاهی، بازمصرف و بازیافت مطرح می شود. مصرف بهینه، استفاده از کالاهای با دوام و مرغوب، و به اندازه خرید کرد از جمله این راهکارهاست. علاوه بر این برای بازمصرف هم می توان به تولید سبزیجات در خانه و استفاده از کالاهای مصرف شده زمان ورود کالاها به سطل زباله را به تأخیر انداخت.
وی همچنین به ضرورت تفکیک از مبدأ اشاره کرده و افزود: پس از آنکه مطمئن شدیم کالایی کاملا دورریختنی و بدون استفاده است، آن را در سطل زباله بیندازیم. برای بازیافت پسماندها سطل هایی با رنگ های مختلف و مختص به انواع پسماند در نظر گرفته شده که انتظار می رود در محل هایی مانند دانشگاه این طرح ها از جانب سازمان مدیریت پسماند اجرا شود.
@pazshahr
انجمن زیست محیطی پازشهر، صبح امروز دوره آموزشی محیط زیست با موضوعات مدیریت پسماند، تفکیک از مبدأ، بازیافت و مدیریت پسماند را در دانشگاه پیام نورقزوین برگزار کرد.
در این دوره که با مشارکت انجمن مهندسی کشاورزی دانشگاه پیام نور قزوین برگزار شد، دکتر فاطمه سادات، به نمایندگی از انجمن زیست محیطی پازشهر به ارائه آموزش های مرتبط پرداخت.
وی با اشاره به مشکلات محیط زیستی غالب در استان، بیان کرد: کمبود آب و تحت تاثیر قرار گرفتن کشاورزی، خطر تخریب باغستان های قزوین به عنوان کمربند سبز شهر و سرانه بالای تولید پسماند بدون مدیریت صحیح از جمله اصلی ترین مشکلات محیط زیستی ما در حال حاضر است.
سادات در ادامه افزود: برای مدیریت صحیح پسماندها در منزل، سه استراتژی بازکاهی، بازمصرف و بازیافت مطرح می شود. مصرف بهینه، استفاده از کالاهای با دوام و مرغوب، و به اندازه خرید کرد از جمله این راهکارهاست. علاوه بر این برای بازمصرف هم می توان به تولید سبزیجات در خانه و استفاده از کالاهای مصرف شده زمان ورود کالاها به سطل زباله را به تأخیر انداخت.
وی همچنین به ضرورت تفکیک از مبدأ اشاره کرده و افزود: پس از آنکه مطمئن شدیم کالایی کاملا دورریختنی و بدون استفاده است، آن را در سطل زباله بیندازیم. برای بازیافت پسماندها سطل هایی با رنگ های مختلف و مختص به انواع پسماند در نظر گرفته شده که انتظار می رود در محل هایی مانند دانشگاه این طرح ها از جانب سازمان مدیریت پسماند اجرا شود.