چادری با تکنولوژی مدرن
☀☀☀☀☀☀☀☀☀
شرکت ORANGE به تازگی چادری با قابلیت های ویژه را طراحی کرده است.
این چادر با تکنولوژی فتوولتائیک ساخته شده است و انرژی خورشید را به انرژی الکتریکی تبدیل می کند.
در داخل چادر، یک نمایشگر LCD تعبیه شده است که نیروی برق را از نور خورشید می گیرد.
این چادر از متریال ویژه ای ساخته شده است و در هنگام تاریکی، نور زردی را از خود ساطع می کند و جلوه زیبایی به خود می گیرد. این تکنولوژی بهترین شیوه برای زندگی در فضای باز است، فضایی که دسترسی به انرژی الکتریکی وجود ندارد.
@Pazshahr
https://kascope.com/our-work/orange-solar-tent-product-design-concept/
☀☀☀☀☀☀☀☀☀
شرکت ORANGE به تازگی چادری با قابلیت های ویژه را طراحی کرده است.
این چادر با تکنولوژی فتوولتائیک ساخته شده است و انرژی خورشید را به انرژی الکتریکی تبدیل می کند.
در داخل چادر، یک نمایشگر LCD تعبیه شده است که نیروی برق را از نور خورشید می گیرد.
این چادر از متریال ویژه ای ساخته شده است و در هنگام تاریکی، نور زردی را از خود ساطع می کند و جلوه زیبایی به خود می گیرد. این تکنولوژی بهترین شیوه برای زندگی در فضای باز است، فضایی که دسترسی به انرژی الکتریکی وجود ندارد.
@Pazshahr
https://kascope.com/our-work/orange-solar-tent-product-design-concept/
جهت عضويت در كانال
👇👇👇👇👇👇
تلگرام خود را به آخرين ورژن آپديت كنيد
👇👇👇👇👇👇
https://telegram.me/pazshahr
🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂
و جهت بهره مندي از مطالب روي join كليك كنيد
👇👇👇👇👇👇
تلگرام خود را به آخرين ورژن آپديت كنيد
👇👇👇👇👇👇
https://telegram.me/pazshahr
🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂
و جهت بهره مندي از مطالب روي join كليك كنيد
گنجینه سبز مهجور
یادداشتی از یونس اسماعیلی/ فعال محیط زیست
@pazshahr
همشهری قزوین: سال‌هاست که گردشگری در عرصه جهانی دچار دگردیسی شده و کمتر گردشگری به موزه‌ها و تاریخ فاخر اکتفا می‌کند. ذهن گردشگران اتفاقات جالب‌تری را جست‌وجو می‌کند و تکرار و سکون نمی‌تواند ارضاگر صنعت توریسم باشد. کسانی که موفقیت‌های بزرگ کسب کرده‌اند، قدم‌های کوچک پرتکراری برداشته‌اند و بر میراث مهجور خود خریدار‌گونه نگریسته‌اند و آن را از فرش به عرش رسانده‌اند. شاید تا زمانی که پای اروپایی‌ها به قزوین باز نشده بود، عده زیادی نمی‌دانستند این حلقه سبزی که شهر را در آغوش گرفته، یک گنج مهجور است. اما حالا دیگر همه فهمیده‌اند که باغستان، فرهنگستان این شهر است؛ فرهنگی که ریشه در هزارسال گذشته دارد و قناعت، دوراندیشی و زندگی سالم را اساس زندگی عنوان می‌کند. علاوه بر همه ارزش‌هایی که ضرورت نگهداری از باغستان‌های سنتی را بر ما حکم می‌کند، حالا که مدعی توریسم هستیم، غفلت از این گنجینه، خردمندانه نیست. آن جایی که دنیای تفاوت‌ها رقم می‌خورد و باغی به شعاع کیلومترها، شهر را احاطه می‌کند، آمال بسیاری از کشورهای مدرن در شهرسازی است. باغستان‌هایی که با همه سرسبزی و ثمراتشان، فقط یک بار در سال آب می‌نوشند اما بارها و بارها این شهر را از منافع خود تغذیه می‌کنند. درختانی که یاد گرفته‌اند در دشت قزوین تاب باد و بی آبی را داشته باشند و در عین حال درخت باقی بمانند و حتی نزدیک به هزار سال عمر کنند. اینها شناسنامه‌های بی نشان این شهرند که بی شک دل هر گردشگری از دیدنشان غنج می‌رود و هیچ عجیب نیست که بگوییم غبطه می‌خورند. اکوتوریسم دیگر از ساحل و دریا و دشت رخت بر بسته و با تلفیق با توریسم فرهنگی، مجموعه ای را تشکیل داده که حیات گردشگری در شهرهای ریشه داری چون قزوین را فراهم می‌کند. باغستان‌ها در کنار بستر طبیعی موجود ثمره تفکری هستند که از فرهنگ اصیل قزوینی ریشه گرفته است و این فرهنگ با طبیعتی گره می‌خورد که دسترنج هزاران ساله باغداران است. آنچه تا امروز شهر آسیب پذیر قزوین را از خطر سیلاب‌ها، بادهای شنی و آلودگی‌های هوا مصون داشته، این دایره سبز است.
دایره ای که امروز و در اثر سودای مدرن شدن، به اندازه نصف کاهش یافته و انگار قرار نیست ترمز نابودی‌اش کشیده شود. غافل از آنکه اگر حتی کمی بی رحم شویم و فقط با نگاه دو دو تا چهار تا باغستان را ببینیم، متوجه می‌شویم که این مجموعه عظیم گنجی از آورده اقتصادی را درون خود نهفته و فقط کافی است این گنج را از حالت بالقوه به فعل تبدیل کنیم. باغستان منشأ ورود گردشگران و به تبعآن ، آورده اقتصادی خواهد بود، اگر از حاشیه به متن وارد شود، اگر همه برایش تلاش کنند، اگر باغدار ترغیب شود و اگر همه خود را مسئول بدانند. باغستان یک اتفاق هزار ساله است و نباید در مدت20 سال به فراموشی سپرده شود. این هویت سبز، حیات این شهر را تضمین می‌کند و چه بسا دغدغه مندانی که حاضرند برای ادامه حیاتش هزینه کنند، به شرطی که نگاه مدیران ارشد شهر و استان همین باشد؛ گنجینه ارزشمند قزوین.
@pazshahr
یادداشتی از یونس اسماعیلی/ فعال محیط زیست
@pazshahr
همشهری قزوین: سال‌هاست که گردشگری در عرصه جهانی دچار دگردیسی شده و کمتر گردشگری به موزه‌ها و تاریخ فاخر اکتفا می‌کند. ذهن گردشگران اتفاقات جالب‌تری را جست‌وجو می‌کند و تکرار و سکون نمی‌تواند ارضاگر صنعت توریسم باشد. کسانی که موفقیت‌های بزرگ کسب کرده‌اند، قدم‌های کوچک پرتکراری برداشته‌اند و بر میراث مهجور خود خریدار‌گونه نگریسته‌اند و آن را از فرش به عرش رسانده‌اند. شاید تا زمانی که پای اروپایی‌ها به قزوین باز نشده بود، عده زیادی نمی‌دانستند این حلقه سبزی که شهر را در آغوش گرفته، یک گنج مهجور است. اما حالا دیگر همه فهمیده‌اند که باغستان، فرهنگستان این شهر است؛ فرهنگی که ریشه در هزارسال گذشته دارد و قناعت، دوراندیشی و زندگی سالم را اساس زندگی عنوان می‌کند. علاوه بر همه ارزش‌هایی که ضرورت نگهداری از باغستان‌های سنتی را بر ما حکم می‌کند، حالا که مدعی توریسم هستیم، غفلت از این گنجینه، خردمندانه نیست. آن جایی که دنیای تفاوت‌ها رقم می‌خورد و باغی به شعاع کیلومترها، شهر را احاطه می‌کند، آمال بسیاری از کشورهای مدرن در شهرسازی است. باغستان‌هایی که با همه سرسبزی و ثمراتشان، فقط یک بار در سال آب می‌نوشند اما بارها و بارها این شهر را از منافع خود تغذیه می‌کنند. درختانی که یاد گرفته‌اند در دشت قزوین تاب باد و بی آبی را داشته باشند و در عین حال درخت باقی بمانند و حتی نزدیک به هزار سال عمر کنند. اینها شناسنامه‌های بی نشان این شهرند که بی شک دل هر گردشگری از دیدنشان غنج می‌رود و هیچ عجیب نیست که بگوییم غبطه می‌خورند. اکوتوریسم دیگر از ساحل و دریا و دشت رخت بر بسته و با تلفیق با توریسم فرهنگی، مجموعه ای را تشکیل داده که حیات گردشگری در شهرهای ریشه داری چون قزوین را فراهم می‌کند. باغستان‌ها در کنار بستر طبیعی موجود ثمره تفکری هستند که از فرهنگ اصیل قزوینی ریشه گرفته است و این فرهنگ با طبیعتی گره می‌خورد که دسترنج هزاران ساله باغداران است. آنچه تا امروز شهر آسیب پذیر قزوین را از خطر سیلاب‌ها، بادهای شنی و آلودگی‌های هوا مصون داشته، این دایره سبز است.
دایره ای که امروز و در اثر سودای مدرن شدن، به اندازه نصف کاهش یافته و انگار قرار نیست ترمز نابودی‌اش کشیده شود. غافل از آنکه اگر حتی کمی بی رحم شویم و فقط با نگاه دو دو تا چهار تا باغستان را ببینیم، متوجه می‌شویم که این مجموعه عظیم گنجی از آورده اقتصادی را درون خود نهفته و فقط کافی است این گنج را از حالت بالقوه به فعل تبدیل کنیم. باغستان منشأ ورود گردشگران و به تبعآن ، آورده اقتصادی خواهد بود، اگر از حاشیه به متن وارد شود، اگر همه برایش تلاش کنند، اگر باغدار ترغیب شود و اگر همه خود را مسئول بدانند. باغستان یک اتفاق هزار ساله است و نباید در مدت20 سال به فراموشی سپرده شود. این هویت سبز، حیات این شهر را تضمین می‌کند و چه بسا دغدغه مندانی که حاضرند برای ادامه حیاتش هزینه کنند، به شرطی که نگاه مدیران ارشد شهر و استان همین باشد؛ گنجینه ارزشمند قزوین.
@pazshahr