❗️هدف نهایی دالان تورانی چیست؟
🖊فرشاد عادل، دبیر کارگروه راه ابریشم نو در اندیشکده مطالعات راهبردی ایران و چین
با شدت گرفتن گمانه‌زنی ها پیرامون تجاوز نظامی جمهوری آذربایجان به ارمنستان طی روزهای اخیر، بار دیگر این سوال مطرح میشود که محور ترکی – غربی در نهایت قصد دارد به چه هدفی دست پیدا کند؟
برای پاسخ به این سوال ابتدا باید نگاهی به تحولات مهم در فضای بین‌الملل داشته باشیم. پیش از هر چیز، چشمگیرترین رخداد در دهه‌ی گذشته قدرت گیری چین است که این مساله منشا تحولات مختلفی در جهان شده است.
پیگیری ابتکارات مختلف از سوی چین که مهم‌ترین آنها را می‌توان ابتکار پهنه و راه دانست، یکی از مهم‌ترین پیشران‌ها برای شکل‌گیری برخی از تغییرات ژئوپلیتیک در منطقه است.
میل چین برای پیش‌روی در پهنه‌ی آسیا و شکل دادن به پروژه‌های مشترک در قالب کریدورهای توسعه‌ای مساله ای اثرگذار بر مناسبات امروز بین‌الملل است.
ادامه در👈
https://www.iras.ir/?p=8985
📎تلگرام
https://t.iss.one/joinchat/TwVmEsJtqEJZ8fNu
📎اینستاگرام:
https://www.instagram.com/iras_institute/
@IRAS_INSTITUTE
🖊فرشاد عادل، دبیر کارگروه راه ابریشم نو در اندیشکده مطالعات راهبردی ایران و چین
با شدت گرفتن گمانه‌زنی ها پیرامون تجاوز نظامی جمهوری آذربایجان به ارمنستان طی روزهای اخیر، بار دیگر این سوال مطرح میشود که محور ترکی – غربی در نهایت قصد دارد به چه هدفی دست پیدا کند؟
برای پاسخ به این سوال ابتدا باید نگاهی به تحولات مهم در فضای بین‌الملل داشته باشیم. پیش از هر چیز، چشمگیرترین رخداد در دهه‌ی گذشته قدرت گیری چین است که این مساله منشا تحولات مختلفی در جهان شده است.
پیگیری ابتکارات مختلف از سوی چین که مهم‌ترین آنها را می‌توان ابتکار پهنه و راه دانست، یکی از مهم‌ترین پیشران‌ها برای شکل‌گیری برخی از تغییرات ژئوپلیتیک در منطقه است.
میل چین برای پیش‌روی در پهنه‌ی آسیا و شکل دادن به پروژه‌های مشترک در قالب کریدورهای توسعه‌ای مساله ای اثرگذار بر مناسبات امروز بین‌الملل است.
ادامه در👈
https://www.iras.ir/?p=8985
📎تلگرام
https://t.iss.one/joinchat/TwVmEsJtqEJZ8fNu
📎اینستاگرام:
https://www.instagram.com/iras_institute/
@IRAS_INSTITUTE
❗️جنگ احتمالی سیونیک و رسالت تاریخی ایران
🖊دکتر احمد کاظمی، دکترای حقوق بین الملل و پژوهشگر ارشد اورآسیا
طی روزهای اخیر با گسیل گسترده نیروهای ارتش جمهوری آذربایجان و نیروهای تکفیری ملبس به یونیفورم ارتش این کشور به سمت سیونیک، قراباغ و بخشی از مناطق مرزی ارمنستان، آژیر جنگ سوم بین جمهوری آذربایجان و ارمنستان به صدا در آمده است. این تحرکات جمهوری آذربایجان پس از مذاکرات آشکار و پنهان فشرده یک ماه اخیر میان جمهوری آذربایجان و رژیم صهیونیستی انجام می شود. انتقال تسلیحات جدید از سوی رژیم صهیونیستی به باکو به پیشنهاد این رژیم و در قبال موافقت علی اف برای استقرار تسلیحات مضاف بر تسلیحات مورد نیاز برای جنگ با ارمنستان (راهبرد ادامه استقرار تسلیحات ضد ایران توسط رژیم صهیونیستی در جمهوری آذربایجان) انجام شده است.
ادامه در 👈
https://www.iras.ir/?p=8979
🖊دکتر احمد کاظمی، دکترای حقوق بین الملل و پژوهشگر ارشد اورآسیا
طی روزهای اخیر با گسیل گسترده نیروهای ارتش جمهوری آذربایجان و نیروهای تکفیری ملبس به یونیفورم ارتش این کشور به سمت سیونیک، قراباغ و بخشی از مناطق مرزی ارمنستان، آژیر جنگ سوم بین جمهوری آذربایجان و ارمنستان به صدا در آمده است. این تحرکات جمهوری آذربایجان پس از مذاکرات آشکار و پنهان فشرده یک ماه اخیر میان جمهوری آذربایجان و رژیم صهیونیستی انجام می شود. انتقال تسلیحات جدید از سوی رژیم صهیونیستی به باکو به پیشنهاد این رژیم و در قبال موافقت علی اف برای استقرار تسلیحات مضاف بر تسلیحات مورد نیاز برای جنگ با ارمنستان (راهبرد ادامه استقرار تسلیحات ضد ایران توسط رژیم صهیونیستی در جمهوری آذربایجان) انجام شده است.
ادامه در 👈
https://www.iras.ir/?p=8979
ایراس
جنگ احتمالی سیونیک و رسالت تاریخی ایران - ایراس
به قلم: دکتر احمد کاظمی، دکترای حقوق بین الملل و پژوهشگر ارشد اورآسیا طی روزهای اخیر با گسیل گسترده نیروهای ارتش جمهوری آذربایجان و نیروهای تکفیری ملبس به یونیفورم ارتش این کشور به سمت سیونیک، قراباغ و بخشی از مناطق مرزی ارمنستان، آژیر جنگ سوم بین جمهوری…
فارس من| رئیس‌جمهور برای زائران اربعین سنگ‌تمام گذاشت
🔹مخاطبان فارس من در پویشی از خدمات دولت در ایام اربعین تشکر کردند. در این پویش آمده: رئیس‌جمهور از شما ممنونیم که همهٔ ظرفیت‌ها را پای کار اربعین آوردید. بازشدن پایانه‌های مرزی مختلف برای اعزام زوار، آسفالت بیش از ۱۰۰ کیلومتر جادهٔ مرزی، پای کار آوردن تاکسی‌های اینترنتی برای انتقال زوار، توزیع ارز با قیمت دولتی در شهرهای ایران و... از خدماتی بود که دولت شما برای تسهیل زیارت اربعین انجام داد.
شما هم می‌توانید پویش را اینجا (https://www.farsnews.ir/my/c/218900) امضا کنید
@Farsna
🔹مخاطبان فارس من در پویشی از خدمات دولت در ایام اربعین تشکر کردند. در این پویش آمده: رئیس‌جمهور از شما ممنونیم که همهٔ ظرفیت‌ها را پای کار اربعین آوردید. بازشدن پایانه‌های مرزی مختلف برای اعزام زوار، آسفالت بیش از ۱۰۰ کیلومتر جادهٔ مرزی، پای کار آوردن تاکسی‌های اینترنتی برای انتقال زوار، توزیع ارز با قیمت دولتی در شهرهای ایران و... از خدماتی بود که دولت شما برای تسهیل زیارت اربعین انجام داد.
شما هم می‌توانید پویش را اینجا (https://www.farsnews.ir/my/c/218900) امضا کنید
@Farsna
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
پیام بانوی لبنانی به رهبری؛
🎬 هر چه داریم را تقدیم شما می‌کنیم
🎬 هر چه داریم را تقدیم شما می‌کنیم
خطر ژئوپلیتیک برای ایران در قفقاز
حسین علایی، فرمانده پیشین نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و استاد دانشگاه در یادداشتی اختصاصی برای جماران نوشت:
با لشکرکشی الهام علیف برای تصرف استان سیونیک ارمنستان زنگ های خطر بیش از پیش برای ایران به صدا درآمده است.
آذربایجان با کمک ترکیه و اسرائیل در پی آنست تا راه ایران با ارمنستان و اروپا را قطع کند و ایران را در تنگنای ژئوپلیتک جدیدی قرار دهد. طبیعی است که برنده اقدامات نظامی علیف ترکیه است که در دوره رضاشاه نیز به ایران یک ضربه ژئوپلیتیک اساسی وارد کرده بود.
رضاشاه در سال 1310 خورشیدی سفری به ترکیه داشت و با آتاتورک رئیس جمهور ترکیه دیدار کرد. در آن زمان رژیم آتاتورک در حال جنگ با کُردهای ترکیه به فرماندهی ژنرال احسان نوری پاشا بود. کُردها برای در امان ماندن از حملات نیروی هوایی ترکیه به پناهگاه‌های موجود در نقاط مرتفع کوه آرارات پناهنده شده بودند. ارتش ترکیه برای محاصره کامل کوه آرارات نیازمند ورود به خاک ایران بود. اما آتاتورک به جای درخواست اجازه ورود ارتش ترکیه به خاک ایران، اصرار بر تملک منطقه قره‌سوی ایران داشت. متأسفانه رضاشاه به دلیل سطحی نگری و روابط حسنه ای که با آتاتورک داشت به درخواست وی تن داد.
به این ترتیب، ایران از حقوق راهبردی و حق مالکیت و تملک و حضور خود در آرارات کوچک (آغری) و قره سو صرف نظر کرد. با واگذاری قره سو به ترکیه که به وسعت یک روستا بود، راه ایران به ارمنستان از این ناحیه قطع شد و مرز ترکیه به ارمنستان وصل شد.
کوه های آرارات با 4000 متر ارتفاع اهمیت به سزای ژئو استراتژیکی برای ایران داشت، ولی در سایه ضعف رضاشاه و نداشتن راهبرد درست، این ترکیه بود که عملاً فشار را بر ایران تا جایی پیش برد که رضا شاه آرارات را به ترکیه واگذار کرد.
ترکیه در ازای دادن زمین‌هایی که هیچگونه ارزشی برای ایران نداشت، عملاً منطقه حساس و ژئو استراتژیک آرارات و باریکه شمال چشمه بورالان را در مرز ارمنستان از آن خود کرد. باریکه ای انگشت مانند که از خاک ترکیه به صورت یک دنبالچه ارمنستان را از ایران جدا می سازد. پهنای این باریکه بین 5/3 تا 11 کیلومتر است. این باریکه از شمال با ارمنستان، از باختر به ترکیه، از جنوب به ایران و از خاور به نخجوان ختم می شود و "قره سو" نام دارد.
با همین انفعال تاریخی و تصویب موافقتنامه مرزی توسط کمیسیون مظفر اعلم در فاصله ۱۳۱۱ تا ۱۳۱۳ زمینه برای تجزیه نزدیک به ۸۰۰ کیلومترمربع از خاک ایران فراهم شد. سرانجام رضاشاه پهلوی، سرشاخه اصلی رودخانه ارس را به ترکیه بخشید و ایران را در پایین‌دست قرار داد. به این ترتیب مسیر دسترسی نیم‌ساعته ایران به ایروان پایتخت ارمنستان تبدیل به مسیری 7 ساعت و نیمه شد. همچنین پای ترکیه برای همیشه به قفقاز، باز شد.
این خط‌کشی‌های مرزی در دوره پهلوی اول با دهانه سه و نیم کیلومتری و زائده غیرمعمول در امتداد رودخانه ارس عملاً سبب شد که ترکیه به جمهوری نخجوان راه پیدا کند و برای نفوذ در قفقاز با مانع زمینی مواجه نشود. البته ایران فرصت فروپاشی شوروی را برای بازگرداندن سرزمین های خود در قفقاز را نیز از دست داد. به این ترتیب ترکیه به دنبال برقراری پیوند جدی تری با آذربایجان افتاد.
حالا هم ترکیه و آذربایجان و اسرائیل به دنبال قطع کامل ارتباط زمینی ایران با ارمنستان هستند. از سال 1399 هجری خورشیدی ترکیه با دخالت نظامی در جنگ قره باغ به دنبال کسب فرصت مناسب جهت جداسازی بخش شمالی اردبیل و آذربایجان شرقی و غربی و در اختیار گرفتن جنوب رودخانه ارس است.
متأسفانه ایران هم در جریان جنگ قره باغ بدون گرفتن ضمانت های لازم از بازگرداندن قره باغ به آذربایجان حمایت کرد و حالا خود دچار مشکل و دردسر شده است.
در حال حاضر آذربایجان و ترکیه به دنبال اشغال استان سیونیک ارمنستان و بهره گیری از گذرگاه زنگه زور برای تغییر ژئوپلتیک منطقه و تحت فشار قرار دادن ایران هستند تا برای همیشه امکان بازگشت سرزمین های شمالی ایران به وطن اصلی از بین برود.
فاعتبروا یا اولی الابصار
حسین علایی، فرمانده پیشین نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و استاد دانشگاه در یادداشتی اختصاصی برای جماران نوشت:
با لشکرکشی الهام علیف برای تصرف استان سیونیک ارمنستان زنگ های خطر بیش از پیش برای ایران به صدا درآمده است.
آذربایجان با کمک ترکیه و اسرائیل در پی آنست تا راه ایران با ارمنستان و اروپا را قطع کند و ایران را در تنگنای ژئوپلیتک جدیدی قرار دهد. طبیعی است که برنده اقدامات نظامی علیف ترکیه است که در دوره رضاشاه نیز به ایران یک ضربه ژئوپلیتیک اساسی وارد کرده بود.
رضاشاه در سال 1310 خورشیدی سفری به ترکیه داشت و با آتاتورک رئیس جمهور ترکیه دیدار کرد. در آن زمان رژیم آتاتورک در حال جنگ با کُردهای ترکیه به فرماندهی ژنرال احسان نوری پاشا بود. کُردها برای در امان ماندن از حملات نیروی هوایی ترکیه به پناهگاه‌های موجود در نقاط مرتفع کوه آرارات پناهنده شده بودند. ارتش ترکیه برای محاصره کامل کوه آرارات نیازمند ورود به خاک ایران بود. اما آتاتورک به جای درخواست اجازه ورود ارتش ترکیه به خاک ایران، اصرار بر تملک منطقه قره‌سوی ایران داشت. متأسفانه رضاشاه به دلیل سطحی نگری و روابط حسنه ای که با آتاتورک داشت به درخواست وی تن داد.
به این ترتیب، ایران از حقوق راهبردی و حق مالکیت و تملک و حضور خود در آرارات کوچک (آغری) و قره سو صرف نظر کرد. با واگذاری قره سو به ترکیه که به وسعت یک روستا بود، راه ایران به ارمنستان از این ناحیه قطع شد و مرز ترکیه به ارمنستان وصل شد.
کوه های آرارات با 4000 متر ارتفاع اهمیت به سزای ژئو استراتژیکی برای ایران داشت، ولی در سایه ضعف رضاشاه و نداشتن راهبرد درست، این ترکیه بود که عملاً فشار را بر ایران تا جایی پیش برد که رضا شاه آرارات را به ترکیه واگذار کرد.
ترکیه در ازای دادن زمین‌هایی که هیچگونه ارزشی برای ایران نداشت، عملاً منطقه حساس و ژئو استراتژیک آرارات و باریکه شمال چشمه بورالان را در مرز ارمنستان از آن خود کرد. باریکه ای انگشت مانند که از خاک ترکیه به صورت یک دنبالچه ارمنستان را از ایران جدا می سازد. پهنای این باریکه بین 5/3 تا 11 کیلومتر است. این باریکه از شمال با ارمنستان، از باختر به ترکیه، از جنوب به ایران و از خاور به نخجوان ختم می شود و "قره سو" نام دارد.
با همین انفعال تاریخی و تصویب موافقتنامه مرزی توسط کمیسیون مظفر اعلم در فاصله ۱۳۱۱ تا ۱۳۱۳ زمینه برای تجزیه نزدیک به ۸۰۰ کیلومترمربع از خاک ایران فراهم شد. سرانجام رضاشاه پهلوی، سرشاخه اصلی رودخانه ارس را به ترکیه بخشید و ایران را در پایین‌دست قرار داد. به این ترتیب مسیر دسترسی نیم‌ساعته ایران به ایروان پایتخت ارمنستان تبدیل به مسیری 7 ساعت و نیمه شد. همچنین پای ترکیه برای همیشه به قفقاز، باز شد.
این خط‌کشی‌های مرزی در دوره پهلوی اول با دهانه سه و نیم کیلومتری و زائده غیرمعمول در امتداد رودخانه ارس عملاً سبب شد که ترکیه به جمهوری نخجوان راه پیدا کند و برای نفوذ در قفقاز با مانع زمینی مواجه نشود. البته ایران فرصت فروپاشی شوروی را برای بازگرداندن سرزمین های خود در قفقاز را نیز از دست داد. به این ترتیب ترکیه به دنبال برقراری پیوند جدی تری با آذربایجان افتاد.
حالا هم ترکیه و آذربایجان و اسرائیل به دنبال قطع کامل ارتباط زمینی ایران با ارمنستان هستند. از سال 1399 هجری خورشیدی ترکیه با دخالت نظامی در جنگ قره باغ به دنبال کسب فرصت مناسب جهت جداسازی بخش شمالی اردبیل و آذربایجان شرقی و غربی و در اختیار گرفتن جنوب رودخانه ارس است.
متأسفانه ایران هم در جریان جنگ قره باغ بدون گرفتن ضمانت های لازم از بازگرداندن قره باغ به آذربایجان حمایت کرد و حالا خود دچار مشکل و دردسر شده است.
در حال حاضر آذربایجان و ترکیه به دنبال اشغال استان سیونیک ارمنستان و بهره گیری از گذرگاه زنگه زور برای تغییر ژئوپلتیک منطقه و تحت فشار قرار دادن ایران هستند تا برای همیشه امکان بازگشت سرزمین های شمالی ایران به وطن اصلی از بین برود.
فاعتبروا یا اولی الابصار
سفیر پیشین ایران در باکو: نباید بر طبل جنگ در قفقاز کوبید - ایسنا
https://www.isna.ir/news/1402061912040/%D8%B3%D9%81%DB%8C%D8%B1-%D9%BE%DB%8C%D8%B4%DB%8C%D9%86-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%A8%D8%A7%DA%A9%D9%88-%D9%86%D8%A8%D8%A7%DB%8C%D8%AF-%D8%A8%D8%B1-%D8%B7%D8%A8%D9%84-%D8%AC%D9%86%DA%AF-%D8%AF%D8%B1-%D9%82%D9%81%D9%82%D8%A7%D8%B2-%DA%A9%D9%88%D8%A8%DB%8C%D8%AF
https://www.isna.ir/news/1402061912040/%D8%B3%D9%81%DB%8C%D8%B1-%D9%BE%DB%8C%D8%B4%DB%8C%D9%86-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%A8%D8%A7%DA%A9%D9%88-%D9%86%D8%A8%D8%A7%DB%8C%D8%AF-%D8%A8%D8%B1-%D8%B7%D8%A8%D9%84-%D8%AC%D9%86%DA%AF-%D8%AF%D8%B1-%D9%82%D9%81%D9%82%D8%A7%D8%B2-%DA%A9%D9%88%D8%A8%DB%8C%D8%AF
انقلاب اسلامی در آذربایجان
سفیر پیشین ایران در باکو: نباید بر طبل جنگ در قفقاز کوبید - ایسنا https://www.isna.ir/news/1402061912040/%D8%B3%D9%81%DB%8C%D8%B1-%D9%BE%DB%8C%D8%B4%DB%8C%D9%86-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%A8%D8%A7%DA%A9%D9%88-%D9%86%D8%A8%D8%A7%DB%8C%D8%AF…
درسته که نباید بر طبل جنگ کوبید اما ایران باید طرحهای آماده برای وقایعی که احتمال رخ دادنشان وجود دارد ، داشته باشد ، چرا که کسی که بر طبل جنگ می کوبد ایران نیست بلکه جمهوری باکو با تحریک اسرائیل و ترکیه است ترکیه در ظاهر عنوان می کند که به دنبال آرامش است اما رفتارش با گفتارش همخوانی ندارد ، اسرائیل در حال حاضر بیشتر از هر کشور دیگری به یک جنگ نیابتی نیاز دارد تا دلیلی بر آرام کردن تنشهای داخلی داشته باشد و در حقیقت جنگ در منطقه قفقاز میتواند تنفس مصنوعی به کالبد به کما رفته رژیم صهیونیستی باشد اسرائیل از ترس مرگ میخواهد خودکشی کند و به دنبال جنگی هست که ایران را کنترل کند و از طرف دیگر آمریکا هم به دنبال پایان دادن به نفوذ روسیه و همچنین مشغول کردن ایران در منطقه است پس نباید خوش بین بوده و هرگونه جنگی را که احتمال تحمیل شدنش وجود دارد دور از انتظار دانست ، در قضیه جنگ روسیه و اوکراین هم دیدیم که روسیه نهایت خویشتنداری را انجام داد تا کار به جنگ کشیده نشود اما ناتو و آمریکا در نهایت روسیه را وارد جنگ کردند که اگر روسیه وارد جنگ نمیشد در نهایت مورد هجوم واقع میشد و اوکراین با کمک ناتو با آمادگی کامل میتوانست ضربه های هولناکی به روسیه وارد کند پس پوتین بهترین تصمیم را گرفت ، چون اگر بیشتر تعلل میکرد تلفات بیشتری میداد و احتمال تجزیه روسیه هم وجود داشت ، دولت غربگرای ارمنستان هم در طرح آمریکا و ناتو در حال بازیگری هست و احتمال معامله پاشینیان با ناتو و آمریکا به واسطه یک جنگ نمایشی وجود دارد و در حقیقت هدف اصلی از به راه انداختن جنگ بین ارمنستان و آذربایجان، ایران و روسیه و تا حدی هم چین میباشد چرا که در صورت تضعیف روسیه و ایران ، طرح اقتصادی بزرگ چین با عنوان یک کمربند ، یک راه ، دچار آسیب جدی میشود ، آمریکا برای نجات دلار نیاز به برافروختن جنگ دارد و بهترین منطقه که استعداد آغاز جنگ محدود در آغاز و تبدیل شدن آن به یک جنگ فراگیر منطقه ای را دارد قفقاز است و استان سیونیک بهترین موقعیت و هدف برای چنین وقایعی هست چرا که به عنوان خط قرمز از طرف ایران مطرح شده و آنها هم درصورت عبور از این خط قرمز میتوانند ایران را درگیر نموده و در حقیقت جنگ را بر ایران تحمیل کنند ، البته با وجود همه اینها ایران با یک دیپلماسی قوی در سطح بین المللی و همراه کردن روسیه و چین میتواند از بروز چنین وقایعی جلوگیری کند و همراه با دیپلماسی، طرحهای متنوع و آماده میدانی هم باید داشته باشد
در خصوص مسائل روزهای جاری قفقاز مواردی را مرور می کنیم؛
۱- ایجاد کریدور زنگه زور آرزوی جدی باکو، انکارا، انگلیس و غرب است.
۲- جنگ در قفقاز و درگیر کردن ایران آرزوی جدی اسرائیل و آمریکا است.
۳- تغییر مرزها در قفقاز خط قرمز جدی ایران است و باکو و انکارا یه خوبی این را می فهمند.
۴- اسراییل و آمریکا الهام و پاشینیان را تحریک می کنند تا با توجه به حساسیت و خط قرمز ایران ، ایران را وارد جنگ هرچند کوتاه مدت کنند، چون هم آمریکا به وقوع جنگ جهت افزایش ارزش جهانی دلار نیاز دارد و هم جنگ در ایران موجب مشکل در ایران می شود و هم تمرکز روس ها در مواجهه با اوکراین کمتر می شود.
۵- ایران اصولاً نباید وارد جنگ (بازی آمریکا و رژیم ) شود مگر این که خود رژیم و یا آمریکا مستقیما در قفقاز وارد جنگ علیه منافع ایران شوند (نه با نیابت الهام و پاشینیان) ، در این صورت قطعا ایران ضربه شصت نشان داده و باقی مانده هیمنه آمریکا و رژیم را بر باد خواهد داد.
۶- باکو و انکارا با توجه به خطر قرمز ایران(عدم تغییر مرز ها) از ایجاد زنگه زور ناامید شده و سعی می کنند این شکست را با آزادی قره باغ جبران کنند.
۷- به احتمال زیاد هیاهو بر سر آزادی قره باغ است تا از این طریق با یک جنگ و شکست ساختگی ، پاشینیان قره باغ را تحویل آذربایجان بدهد و ماموریت خود را تمام کند ! و جنگی اگر رخ بدهد احتمالا جنگ آزادی قره باغ خواهد بود.
۸- به نظر در جنگ احتمالی پیش رو ایران باید از آزادی قره باغ استقبال و از امنیت ارمنی های ساکن آن دفاع کند(طبق فرمان حضرت آقا در قره باغ ۱۷ ربیع)
✍امیر ثابت کارشناس حوزه قفقاز
۱- ایجاد کریدور زنگه زور آرزوی جدی باکو، انکارا، انگلیس و غرب است.
۲- جنگ در قفقاز و درگیر کردن ایران آرزوی جدی اسرائیل و آمریکا است.
۳- تغییر مرزها در قفقاز خط قرمز جدی ایران است و باکو و انکارا یه خوبی این را می فهمند.
۴- اسراییل و آمریکا الهام و پاشینیان را تحریک می کنند تا با توجه به حساسیت و خط قرمز ایران ، ایران را وارد جنگ هرچند کوتاه مدت کنند، چون هم آمریکا به وقوع جنگ جهت افزایش ارزش جهانی دلار نیاز دارد و هم جنگ در ایران موجب مشکل در ایران می شود و هم تمرکز روس ها در مواجهه با اوکراین کمتر می شود.
۵- ایران اصولاً نباید وارد جنگ (بازی آمریکا و رژیم ) شود مگر این که خود رژیم و یا آمریکا مستقیما در قفقاز وارد جنگ علیه منافع ایران شوند (نه با نیابت الهام و پاشینیان) ، در این صورت قطعا ایران ضربه شصت نشان داده و باقی مانده هیمنه آمریکا و رژیم را بر باد خواهد داد.
۶- باکو و انکارا با توجه به خطر قرمز ایران(عدم تغییر مرز ها) از ایجاد زنگه زور ناامید شده و سعی می کنند این شکست را با آزادی قره باغ جبران کنند.
۷- به احتمال زیاد هیاهو بر سر آزادی قره باغ است تا از این طریق با یک جنگ و شکست ساختگی ، پاشینیان قره باغ را تحویل آذربایجان بدهد و ماموریت خود را تمام کند ! و جنگی اگر رخ بدهد احتمالا جنگ آزادی قره باغ خواهد بود.
۸- به نظر در جنگ احتمالی پیش رو ایران باید از آزادی قره باغ استقبال و از امنیت ارمنی های ساکن آن دفاع کند(طبق فرمان حضرت آقا در قره باغ ۱۷ ربیع)
✍امیر ثابت کارشناس حوزه قفقاز
در کنفرانسی که در لهستان برگزار شد، سیاست سرکوب ایران علیه آذربایجانی‌های جنوبی مورد بحث و بررسی قرار گرفت
سیاست خارجی
11 سپتامبر 2023 11:35 صبح
در کنفرانسی که در لهستان برگزار شد، سیاست سرکوب ایران علیه آذربایجانی‌های جنوبی مورد بحث و بررسی قرار گرفت
در سی و دومین مجمع اقتصادی در توپچوباشوف مرکز لهستان، میزگردی با عنوان "وضعیت حقوق بشر در ایران: نمونه آذربایجانی های قومی" برگزار شد.
، روسیف حسینوف، مدیر مرکز توپچوباشوف، در این گردهمایی که کارشناسان تأثیرگذار از نقاط مختلف جهان را گرد هم می‌آورد، در سخنانی به شکل‌گیری پویایی جدیدی از اعتراض‌ها که در ایران آغاز شد، توجه کرد. کشته شدن مهسا امینی و در نتیجه تضعیف حقوق بشر اقوام مختلف به ویژه آذربایجانی های جنوبی.
به گفته وی، تبعیض علیه آذربایجانی های جنوبی در ایران به اندازه کافی در سطح بین المللی مورد بررسی و بحث قرار نگرفته است. از این رو پنل سازماندهی شده قصد دارد راه را برای بحث های بیشتر در این راستا باز کند.
رامین جبارلی، محقق دانشگاه واشنگتن (سیاتل، ایالات متحده آمریکا) نیز به نوبه خود از نگرش تبعیض آمیز دهه ها نسبت به آذربایجانی های جنوبی در ایران و جنبه های مختلف آن، سیاست فارسی سازی، تغییر نام ها، عدم آموزش در ایران صحبت کرد. زبان مادری و تبعیض اقتصادی
یکی دیگر از شرکت کنندگان این پنل، محقق ترکان بزگرد از دانشگاه تورنتو، به جنبه های جنسیتی حقوق اقوام در ایران که به «آپارتاید جنسیتی» و «سیاست زن ستیزانه» معروف است، پرداخت: «در این زمینه، زنان آذربایجانی در ایران نه تنها از نظر جنسیتی، بلکه از نظر قومیتی نیز مورد تبعیض قرار می گیرند و با انتخابات روبرو می شوند.
تی بزگرد که در گزارش های حقوق بشری اطلاعات گسترده ای درباره زنان دستگیر شده، شکنجه و کشته شده در اعتراضات چند ماهه مهسا امینی جمع آوری کرده است، از زنان بانفوذ آذربایجانی مانند حدیث نجفی و الناز رکابی نیز نام برده است که به نماد اعتراضات مذکور تبدیل شده اند.
یکی دیگر از سخنرانان، جوزف اپستاین که اخیراً در «نیوزویک» مقاله ای درباره خشک شدن و از بین رفتن تدریجی دریاچه ارومیه که زمانی یکی از بزرگترین دریاچه های نمک محسوب می شد، نوشت، درباره اهمیت این فاجعه زیست محیطی و احتمال سیاسی آن صحبت کرد. پیامدهای اقتصادی و جمعیتی به گفته وی، اگر سطح آب دریاچه واقع در استانی که آذربایجانی ها در آن زندگی می کنند، با این سرعت کاهش یابد، ممکن است دومین مهاجرت بزرگ جمعیت در تاریخ را رقم بزند.
جی اپستاین همچنین به این نکته توجه کرد که موضوع آذربایجان جنوبی به اندازه کافی در آمریکا مورد بحث قرار نمی گیرد و تاکید کرد که دیاسپورای آذربایجان باید سازماندهی بیشتری داشته باشد تا بتواند بر محافل سیاسی آمریکا تأثیر بگذارد.
هی ایتان کوهن یاناروژاک، محقق مرکز مطالعات خاورمیانه و آفریقا موشه دایان دانشگاه تل آویو، بیشتر در مورد اهمیت ژئوپلیتیکی مسئله آذربایجان جنوبی در زمینه خاورمیانه و قفقاز صحبت کرد. وی با بیان اینکه این موضوع یکی از عوامل شکل‌دهنده سیاست خارجی تهران در منطقه است، بر ایجاد نگرش بلندپروازانه و بعضاً غیردوستانه نسبت به همسایه شمالی خود آذربایجان و همچنین ایجاد اتحادهای ژئوپلیتیکی مانند مشارکت با ارمنستان در مقابله با آن تأثیر می‌گذارد. آذربایجان.
https://report.az/xarici-siyaset/polsada-kecirilen-konfransda-iranin-guney-azerbaycanlilara-qarsi-repressiya-siyaseti-muzakire-olunub/
سیاست خارجی
11 سپتامبر 2023 11:35 صبح
در کنفرانسی که در لهستان برگزار شد، سیاست سرکوب ایران علیه آذربایجانی‌های جنوبی مورد بحث و بررسی قرار گرفت
در سی و دومین مجمع اقتصادی در توپچوباشوف مرکز لهستان، میزگردی با عنوان "وضعیت حقوق بشر در ایران: نمونه آذربایجانی های قومی" برگزار شد.
، روسیف حسینوف، مدیر مرکز توپچوباشوف، در این گردهمایی که کارشناسان تأثیرگذار از نقاط مختلف جهان را گرد هم می‌آورد، در سخنانی به شکل‌گیری پویایی جدیدی از اعتراض‌ها که در ایران آغاز شد، توجه کرد. کشته شدن مهسا امینی و در نتیجه تضعیف حقوق بشر اقوام مختلف به ویژه آذربایجانی های جنوبی.
به گفته وی، تبعیض علیه آذربایجانی های جنوبی در ایران به اندازه کافی در سطح بین المللی مورد بررسی و بحث قرار نگرفته است. از این رو پنل سازماندهی شده قصد دارد راه را برای بحث های بیشتر در این راستا باز کند.
رامین جبارلی، محقق دانشگاه واشنگتن (سیاتل، ایالات متحده آمریکا) نیز به نوبه خود از نگرش تبعیض آمیز دهه ها نسبت به آذربایجانی های جنوبی در ایران و جنبه های مختلف آن، سیاست فارسی سازی، تغییر نام ها، عدم آموزش در ایران صحبت کرد. زبان مادری و تبعیض اقتصادی
یکی دیگر از شرکت کنندگان این پنل، محقق ترکان بزگرد از دانشگاه تورنتو، به جنبه های جنسیتی حقوق اقوام در ایران که به «آپارتاید جنسیتی» و «سیاست زن ستیزانه» معروف است، پرداخت: «در این زمینه، زنان آذربایجانی در ایران نه تنها از نظر جنسیتی، بلکه از نظر قومیتی نیز مورد تبعیض قرار می گیرند و با انتخابات روبرو می شوند.
تی بزگرد که در گزارش های حقوق بشری اطلاعات گسترده ای درباره زنان دستگیر شده، شکنجه و کشته شده در اعتراضات چند ماهه مهسا امینی جمع آوری کرده است، از زنان بانفوذ آذربایجانی مانند حدیث نجفی و الناز رکابی نیز نام برده است که به نماد اعتراضات مذکور تبدیل شده اند.
یکی دیگر از سخنرانان، جوزف اپستاین که اخیراً در «نیوزویک» مقاله ای درباره خشک شدن و از بین رفتن تدریجی دریاچه ارومیه که زمانی یکی از بزرگترین دریاچه های نمک محسوب می شد، نوشت، درباره اهمیت این فاجعه زیست محیطی و احتمال سیاسی آن صحبت کرد. پیامدهای اقتصادی و جمعیتی به گفته وی، اگر سطح آب دریاچه واقع در استانی که آذربایجانی ها در آن زندگی می کنند، با این سرعت کاهش یابد، ممکن است دومین مهاجرت بزرگ جمعیت در تاریخ را رقم بزند.
جی اپستاین همچنین به این نکته توجه کرد که موضوع آذربایجان جنوبی به اندازه کافی در آمریکا مورد بحث قرار نمی گیرد و تاکید کرد که دیاسپورای آذربایجان باید سازماندهی بیشتری داشته باشد تا بتواند بر محافل سیاسی آمریکا تأثیر بگذارد.
هی ایتان کوهن یاناروژاک، محقق مرکز مطالعات خاورمیانه و آفریقا موشه دایان دانشگاه تل آویو، بیشتر در مورد اهمیت ژئوپلیتیکی مسئله آذربایجان جنوبی در زمینه خاورمیانه و قفقاز صحبت کرد. وی با بیان اینکه این موضوع یکی از عوامل شکل‌دهنده سیاست خارجی تهران در منطقه است، بر ایجاد نگرش بلندپروازانه و بعضاً غیردوستانه نسبت به همسایه شمالی خود آذربایجان و همچنین ایجاد اتحادهای ژئوپلیتیکی مانند مشارکت با ارمنستان در مقابله با آن تأثیر می‌گذارد. آذربایجان.
https://report.az/xarici-siyaset/polsada-kecirilen-konfransda-iranin-guney-azerbaycanlilara-qarsi-repressiya-siyaseti-muzakire-olunub/
Report
Polşada keçirilən konfransda İranın güney azərbaycanlılara qarşı repressiya siyasəti müzakirə olunub
2023-cü il sentyabrın 7-də Topçubaşov Mərkəzi Polşanın Karpaç şəhərində keçirilən 32-ci İqtisadi Forumunda “İranda insan hüquqlarının vəziyyəti: etnik azərbaycanlıların nümunəsində” adlı panelə ev sahibliyi edib.
کسی می‌داند حوزه‌ی شریف و دیگر حوزه‌های دانش‌جویی کف غائله‌ی ژینا و جنبش فواحش که جا کار بودند؟ یا چه...
پلیس ایران تا هن‌گامی که مکتبی نشود نه ناجا است و نه فراجا است؛ نابه‌جا است...
ریشو|چادری‌هایی مقوا هم‌این‌هایند که به اسم حسین رسم حسین را انکار می‌کنند...
رویه‌های حاکمیت تا هن‌گامی محترم است که خلاف شریعت نباشد...
امنیت ما شریعت ما است؛ امنیت شما را اگر بی‌بی‌سی معین می‌کند، هر که برود سوی قبله‌ی خودش...
پلیس امنیت را هم‌آن هن‌گام که حرم خانم فاطمه‌ی معصومه را هتک کرد باید منحل می‌کردیم...
تشرع ریشو|چادری‌های مقوا، در نیامده است...
مؤمن عرفی، مسلمان متوسط، شیعه‌ی یواش، منتظر نشسته، انقلابی منهای فقاهت، مذهبی صورتی، ریشو|چادری مقوا...
ریشو|چادری‌های مقوا...
مذهبی سرخ محکم‌تر از پاره‌های پولاد است؛ مذهبی صورتی شل‌تر از تکه‌های مقوا...
مذهب مذهبی‌های صورتی مقوا است؛ در نیامده است...
پیاده‌روی‌تان مقوا است؛ در نیامده است...
✍محمد مهدی فاطمی صدر
انقلاب اسلامی در آذربایجان
✅@Nardaran313
پلیس ایران تا هن‌گامی که مکتبی نشود نه ناجا است و نه فراجا است؛ نابه‌جا است...
ریشو|چادری‌هایی مقوا هم‌این‌هایند که به اسم حسین رسم حسین را انکار می‌کنند...
رویه‌های حاکمیت تا هن‌گامی محترم است که خلاف شریعت نباشد...
امنیت ما شریعت ما است؛ امنیت شما را اگر بی‌بی‌سی معین می‌کند، هر که برود سوی قبله‌ی خودش...
پلیس امنیت را هم‌آن هن‌گام که حرم خانم فاطمه‌ی معصومه را هتک کرد باید منحل می‌کردیم...
تشرع ریشو|چادری‌های مقوا، در نیامده است...
مؤمن عرفی، مسلمان متوسط، شیعه‌ی یواش، منتظر نشسته، انقلابی منهای فقاهت، مذهبی صورتی، ریشو|چادری مقوا...
ریشو|چادری‌های مقوا...
مذهبی سرخ محکم‌تر از پاره‌های پولاد است؛ مذهبی صورتی شل‌تر از تکه‌های مقوا...
مذهب مذهبی‌های صورتی مقوا است؛ در نیامده است...
پیاده‌روی‌تان مقوا است؛ در نیامده است...
✍محمد مهدی فاطمی صدر
انقلاب اسلامی در آذربایجان
✅@Nardaran313
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
گزارشی از فعالیت آشپزخانه مرکزی حرم مطهر امیرالمؤمنین سلام الله علیه در نجف اشرف در ایام اربعین حسینی
انقلاب اسلامی در آذربایجان
✅@Nardaran313
انقلاب اسلامی در آذربایجان
✅@Nardaran313
آزادگان آذربایجان زندانیان دیکتاتور
بازداشت جوانان مؤمن آذربایجان ادامه دارد
حسن عباس زاده عضو فعال جنبش اتحاد مسلمانان آذربایجان در روز 11 سپتامبر حدود ساعت 20 توسط عوامل امنیتی دیکتاتور ربوده و به مکانی نامعلوم منتقل شده است .
اللهم فک کل اسیر
انقلاب اسلامی در آذربایجان
✅@Nardaran313
بازداشت جوانان مؤمن آذربایجان ادامه دارد
حسن عباس زاده عضو فعال جنبش اتحاد مسلمانان آذربایجان در روز 11 سپتامبر حدود ساعت 20 توسط عوامل امنیتی دیکتاتور ربوده و به مکانی نامعلوم منتقل شده است .
اللهم فک کل اسیر
انقلاب اسلامی در آذربایجان
✅@Nardaran313
🔴تحلیلی از حوادث قفقاز؛ بوی توطئه خطرناک علیه ایران به مشام می‌رسد
جمهوری خودمختار نخجوان به‌عنوان بخشی از جمهوری آذربایجان از خاک اصلی آن جدا افتاده و بین ایران و ارمنستان محصور است و جغرافیای منطقۀ قره‌باغ نیز به دلیل نوع آرایش جمعیت ارمنی و آذری آن، پیچیده‌تر از آن است که یک فرد عادی از آن سر درآورد!
به گزارش تازه‌نیوز، هم‌میهن نوشت: احتمال درگیری نظامی تازه‌ای بین جمهوری آذربایجان و ارمنستان بار دیگر بالا گرفته است. دو کشور از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی بر سر کنترل قره‌باغ کوهستانی با یکدیگر درگیرند. در واقع، فروپاشی شوروی میراثی شوم از اختلافات ارضی خطرناک را در منطقۀ قفقاز و ماوراء آن به‌جا گذاشت. در این منطقه، کشورهای جداشده از امپراتوری شوروی، مرزهای خود را براساس کشمکش‌های قومی دیرینه، بازتعریف کرده‌اند و این خود سبب بی‌ثباتی و بروز جنگ بین آنان شده است. در این میان، به‌خصوص جمهوری آذربایجان دچار گسست یکپارچگی سرزمینی است.
جمهوری خودمختار نخجوان به‌عنوان بخشی از جمهوری آذربایجان از خاک اصلی آن جدا افتاده و بین ایران و ارمنستان محصور است و جغرافیای منطقۀ قره‌باغ نیز به دلیل نوع آرایش جمعیت ارمنی و آذری آن، پیچیده‌تر از آن است که یک فرد عادی از آن سر درآورد! این وضعیت موضوع دالان‌های ارتباطی در منطقه را به شدت حساس و به امری استراتژیک تبدیل کرده است. در واقع، منافع طرف‌های درگیر به‌گونه‌ای با هم تعارض پیدا کرده که سود هر طرف، به زیان طرف دیگر محسوب میشود. نزاع‌های دیرینۀ قومی و دخالت قدرت‌های منطقه‌ای و جهانی نیز مزید بر علت شده و زمینۀ بی‌ثباتی خطرناکی را فراهم کرده است.
واقعیت این است که بلافاصله پس از فروپاشی اتحاد شوروی، نیروهای ارمنی، قره‌باغ کوهستانی را به اشغال خود درآوردند و با تکیه بر قدرت نظامی خود تا سال‌های متمادی همان وضعیت را حفظ کردند. این شرایط اما در سال‌های اخیر تغییر کرده و جمهوری‌آذربایجان با استفاده از پهپادهای پیشرفتۀ ساخت ترکیه و به روایتی سلاح‌های دریافتی از اسرائیل، توانسته است بخش بزرگی از قره‌باغ را پس بگیرد و قول عقب‌نشینی ارمنستان از دیگر اراضی مورد اختلاف را به دست آورد. با این همه، آتش‌بس بین دو طرف به امضای توافق صلح بین آنها منجر نشده و هر کدام از دو کشور کوشیده‌اند با یارگیری‌های منطقه‌ای و بین‌المللی، شرایط را به نفع خود رقم بزنند. این یارگیری‌ها در ماه‌های اخیر به‌خصوص بسیار بغرنج و مبهم شده است.
جمهوری‌آذربایجان با بی‌احتیاطی کامل به دولت راستگرای افراطی اسرائیل نزدیک شده و حمایت دولت اردوغان در ترکیه را نیز پشت سر خود دارد. اسرائیلی‌ها هدف‌شان را از نزدیکی به جمهوری‌آذربایجان ایجاد دردسر و مزاحمت برای جمهوری اسلامی اعلام کرده‌اند. آنها در این زمینه چنان آشکار پیش رفته‌اند که شماری از نمایندگان کنست، علناً به تحریکات قومی در ایران دامن زده‌اند. از رفتار اسرائیلی‌ها چنین برداشت میشود که آنها به دلایل سیاسی داخلی و منطقه‌ای، نیاز شدیدی به شعله‌ور کردن جنگی بی‌ثبات‌کننده در مرزهای شمال غربی ایران دارند و گویا دولت باکو را به انجام آن ترغیب می‌کنند.
جمهوری اسلامی از همان ابتدای جنگ قره‌باغ به‌طور رسمی به سود جمهوری‌آذربایجان موضع‌گیری کرده است، اما در عین حال، از روابط گرم خود با ارمنستان چشم نپوشیده است. ظاهراً تلاش تهران این بوده است که توازنی در روابط خود با جمهوری‌آذربایجان و ارمنستان پدید آورد اما سران باکو روابط متوازن را برنمی‌تابند و جمهوری اسلامی را به حمایت از ارمنستان متهم می‌کنند.
تهران در پشت پردۀ این اتهام‌ها، دست اسرائیل را می‌بیند به‌خصوص اینکه از مدتی پیش دولت الهام علی‌اف، در سایۀ حمایت ترکیه ضمن پیش کشیدن بحث‌های مربوط به قوم‌گرایی فرامرزی، درصدد ایجاد دالانی بین خاک آذربایجان و جمهوری خودمختار نخجوان در داخل خاک ارمنستان با نام دالان زنگزور است که در صورت موفقیت، عملاً راه ارتباطی ایران به قفقاز و دریای سیاه و اروپا را از مسیر تاریخی آن قطع می‌کند و در عوض ترکیه و آذربایجان و کشورهای آسیای مرکزی را بدون نیاز به عبور از خاک کشورهای دیگر به هم متصل می‌کند.
ایران با ساخت این دالان به شدت مخالف است و به همین دلیل، پای ایران به مناقشۀ تاریخی بین جمهوری آذربایجان و ارمنستان به‌طور ناخواسته و بی‌سابقه‌ای باز شده است.
این در حالی است که ارمنستان نیز در روزهای اخیر، در یارگیری بین‌المللی خود تغییر جهتی معنادار داده است. ارمنستان پیش از این، علاوه بر ایران به روسیه نیز نزدیک بود و می‌کوشید تا از قدرت آن برای خنثی کردن فشارهای جمهوری آذربایجان علیه خود استفاده کند. درگیری روس‌ها در جنگ اوکراین و بی‌تأثیری آنها در مهار باکو اما ظاهراً ایروان را از قدرت بازیگری آنها در قفقاز ناامید کرده است.
به همین علت ارمنی‌ها به سمت آمریکا چرخیده‌اند و مانور مشترکی با
جمهوری خودمختار نخجوان به‌عنوان بخشی از جمهوری آذربایجان از خاک اصلی آن جدا افتاده و بین ایران و ارمنستان محصور است و جغرافیای منطقۀ قره‌باغ نیز به دلیل نوع آرایش جمعیت ارمنی و آذری آن، پیچیده‌تر از آن است که یک فرد عادی از آن سر درآورد!
به گزارش تازه‌نیوز، هم‌میهن نوشت: احتمال درگیری نظامی تازه‌ای بین جمهوری آذربایجان و ارمنستان بار دیگر بالا گرفته است. دو کشور از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی بر سر کنترل قره‌باغ کوهستانی با یکدیگر درگیرند. در واقع، فروپاشی شوروی میراثی شوم از اختلافات ارضی خطرناک را در منطقۀ قفقاز و ماوراء آن به‌جا گذاشت. در این منطقه، کشورهای جداشده از امپراتوری شوروی، مرزهای خود را براساس کشمکش‌های قومی دیرینه، بازتعریف کرده‌اند و این خود سبب بی‌ثباتی و بروز جنگ بین آنان شده است. در این میان، به‌خصوص جمهوری آذربایجان دچار گسست یکپارچگی سرزمینی است.
جمهوری خودمختار نخجوان به‌عنوان بخشی از جمهوری آذربایجان از خاک اصلی آن جدا افتاده و بین ایران و ارمنستان محصور است و جغرافیای منطقۀ قره‌باغ نیز به دلیل نوع آرایش جمعیت ارمنی و آذری آن، پیچیده‌تر از آن است که یک فرد عادی از آن سر درآورد! این وضعیت موضوع دالان‌های ارتباطی در منطقه را به شدت حساس و به امری استراتژیک تبدیل کرده است. در واقع، منافع طرف‌های درگیر به‌گونه‌ای با هم تعارض پیدا کرده که سود هر طرف، به زیان طرف دیگر محسوب میشود. نزاع‌های دیرینۀ قومی و دخالت قدرت‌های منطقه‌ای و جهانی نیز مزید بر علت شده و زمینۀ بی‌ثباتی خطرناکی را فراهم کرده است.
واقعیت این است که بلافاصله پس از فروپاشی اتحاد شوروی، نیروهای ارمنی، قره‌باغ کوهستانی را به اشغال خود درآوردند و با تکیه بر قدرت نظامی خود تا سال‌های متمادی همان وضعیت را حفظ کردند. این شرایط اما در سال‌های اخیر تغییر کرده و جمهوری‌آذربایجان با استفاده از پهپادهای پیشرفتۀ ساخت ترکیه و به روایتی سلاح‌های دریافتی از اسرائیل، توانسته است بخش بزرگی از قره‌باغ را پس بگیرد و قول عقب‌نشینی ارمنستان از دیگر اراضی مورد اختلاف را به دست آورد. با این همه، آتش‌بس بین دو طرف به امضای توافق صلح بین آنها منجر نشده و هر کدام از دو کشور کوشیده‌اند با یارگیری‌های منطقه‌ای و بین‌المللی، شرایط را به نفع خود رقم بزنند. این یارگیری‌ها در ماه‌های اخیر به‌خصوص بسیار بغرنج و مبهم شده است.
جمهوری‌آذربایجان با بی‌احتیاطی کامل به دولت راستگرای افراطی اسرائیل نزدیک شده و حمایت دولت اردوغان در ترکیه را نیز پشت سر خود دارد. اسرائیلی‌ها هدف‌شان را از نزدیکی به جمهوری‌آذربایجان ایجاد دردسر و مزاحمت برای جمهوری اسلامی اعلام کرده‌اند. آنها در این زمینه چنان آشکار پیش رفته‌اند که شماری از نمایندگان کنست، علناً به تحریکات قومی در ایران دامن زده‌اند. از رفتار اسرائیلی‌ها چنین برداشت میشود که آنها به دلایل سیاسی داخلی و منطقه‌ای، نیاز شدیدی به شعله‌ور کردن جنگی بی‌ثبات‌کننده در مرزهای شمال غربی ایران دارند و گویا دولت باکو را به انجام آن ترغیب می‌کنند.
جمهوری اسلامی از همان ابتدای جنگ قره‌باغ به‌طور رسمی به سود جمهوری‌آذربایجان موضع‌گیری کرده است، اما در عین حال، از روابط گرم خود با ارمنستان چشم نپوشیده است. ظاهراً تلاش تهران این بوده است که توازنی در روابط خود با جمهوری‌آذربایجان و ارمنستان پدید آورد اما سران باکو روابط متوازن را برنمی‌تابند و جمهوری اسلامی را به حمایت از ارمنستان متهم می‌کنند.
تهران در پشت پردۀ این اتهام‌ها، دست اسرائیل را می‌بیند به‌خصوص اینکه از مدتی پیش دولت الهام علی‌اف، در سایۀ حمایت ترکیه ضمن پیش کشیدن بحث‌های مربوط به قوم‌گرایی فرامرزی، درصدد ایجاد دالانی بین خاک آذربایجان و جمهوری خودمختار نخجوان در داخل خاک ارمنستان با نام دالان زنگزور است که در صورت موفقیت، عملاً راه ارتباطی ایران به قفقاز و دریای سیاه و اروپا را از مسیر تاریخی آن قطع می‌کند و در عوض ترکیه و آذربایجان و کشورهای آسیای مرکزی را بدون نیاز به عبور از خاک کشورهای دیگر به هم متصل می‌کند.
ایران با ساخت این دالان به شدت مخالف است و به همین دلیل، پای ایران به مناقشۀ تاریخی بین جمهوری آذربایجان و ارمنستان به‌طور ناخواسته و بی‌سابقه‌ای باز شده است.
این در حالی است که ارمنستان نیز در روزهای اخیر، در یارگیری بین‌المللی خود تغییر جهتی معنادار داده است. ارمنستان پیش از این، علاوه بر ایران به روسیه نیز نزدیک بود و می‌کوشید تا از قدرت آن برای خنثی کردن فشارهای جمهوری آذربایجان علیه خود استفاده کند. درگیری روس‌ها در جنگ اوکراین و بی‌تأثیری آنها در مهار باکو اما ظاهراً ایروان را از قدرت بازیگری آنها در قفقاز ناامید کرده است.
به همین علت ارمنی‌ها به سمت آمریکا چرخیده‌اند و مانور مشترکی با
ارتش آنها در خاک خود برگزار کرده‌اند. این اتفاق روس‌ها را به‌شدت خشمگین کرده و به واکنش منفی در برابر ایروان وا داشته است.
در واقع دولت ارمنستان امیدوار است که با تکیه بر کمک آمریکا و برخی کشورهای اروپایی به‌خصوص فرانسه و آلمان، الهام علی‌اف را از آغاز جنگی دوباره بازدارد.
چرخش ارمنستان به سوی آمریکا، طبعاً شرایط را از هر حیث برای جمهوری اسلامی پیچیده و دشوار می‌کند، مگر آنکه در پشت‌پرده، تهران خود را برای توافقی حداقل در مورد وضعیت قفقاز با آمریکا آماده کرده باشد.
در واقع، ورود آمریکا به مناقشۀ قفقاز اگر منجر به پیشگیری از ایجاد دالان زنگزور شود، آشکارا به نفع ایران است و به‌خصوص توطئۀ دولت افراطی اسرائیل برای ایجاد بی‌ثباتی خطرناک در مرزهای شمال غربی کشور را خنثی می‌کند. اما اگر آمریکا نقش خود در منطقه را به‌صورت دیگری تعریف کرده باشد، اوضاع به‌خصوص در مورد آنچه به ایران مربوط میشود، فوق‌العاده خطرناک خواهد شد.
قاعدتاً اگر جمهوری آذربایجان با حمایت ترکیه و تحریک اسرائیل، درصدد قطع راه زمینی ایران به ارمنستان برآید و آمریکا هم به‌عنوان متحد جدید ارمنستان، چشم بر این ماجرا ببندد، ایران چاره‌ای جز توسل به زور در این زمینه پیش روی خود نخواهد دید. به نظر می‌رسد، اسرائیلی‌ها از مدت‌ها قبل خود را برای چنین سناریویی آماده کرده‌اند تا از طریق جمهوری آذربایجان و برخی تحریکات قومی، ایران را بی‌ثبات سازند. در این سناریوی مخوف همه چیز توطئه‌آمیز به نظر می‌رسد. این سناریو بیش از آنکه علیه جمهوری اسلامی باشد علیه سرزمین ایران است و بنابراین همۀ ایرانی‌ها باید نسبت به ابعاد خطرناک آن کاملاً هوشیار باشند.
در واقع دولت ارمنستان امیدوار است که با تکیه بر کمک آمریکا و برخی کشورهای اروپایی به‌خصوص فرانسه و آلمان، الهام علی‌اف را از آغاز جنگی دوباره بازدارد.
چرخش ارمنستان به سوی آمریکا، طبعاً شرایط را از هر حیث برای جمهوری اسلامی پیچیده و دشوار می‌کند، مگر آنکه در پشت‌پرده، تهران خود را برای توافقی حداقل در مورد وضعیت قفقاز با آمریکا آماده کرده باشد.
در واقع، ورود آمریکا به مناقشۀ قفقاز اگر منجر به پیشگیری از ایجاد دالان زنگزور شود، آشکارا به نفع ایران است و به‌خصوص توطئۀ دولت افراطی اسرائیل برای ایجاد بی‌ثباتی خطرناک در مرزهای شمال غربی کشور را خنثی می‌کند. اما اگر آمریکا نقش خود در منطقه را به‌صورت دیگری تعریف کرده باشد، اوضاع به‌خصوص در مورد آنچه به ایران مربوط میشود، فوق‌العاده خطرناک خواهد شد.
قاعدتاً اگر جمهوری آذربایجان با حمایت ترکیه و تحریک اسرائیل، درصدد قطع راه زمینی ایران به ارمنستان برآید و آمریکا هم به‌عنوان متحد جدید ارمنستان، چشم بر این ماجرا ببندد، ایران چاره‌ای جز توسل به زور در این زمینه پیش روی خود نخواهد دید. به نظر می‌رسد، اسرائیلی‌ها از مدت‌ها قبل خود را برای چنین سناریویی آماده کرده‌اند تا از طریق جمهوری آذربایجان و برخی تحریکات قومی، ایران را بی‌ثبات سازند. در این سناریوی مخوف همه چیز توطئه‌آمیز به نظر می‌رسد. این سناریو بیش از آنکه علیه جمهوری اسلامی باشد علیه سرزمین ایران است و بنابراین همۀ ایرانی‌ها باید نسبت به ابعاد خطرناک آن کاملاً هوشیار باشند.