Lab_science

Forwarded from Advanced Lectures in Clinical Immunology & Cellular Therapeutics (Ehsan Shojaeefar)

کرونا ویروس و مشکلات خونی (پاسخ به یک شایعه)

✍️دکتراحسان شجاعی فر
پژوهشگر طب پیشگیری و ایمنی شناسی

@Immunology_board
@USERN_net
#ImmunoTACT #COVID19

✅ یک مطالعه (داوری نشده) بیوانفورماتیک از طریق شبیه سازی شکل فضایی آنتی ژن های ویروس کرونای جدید به این نتیجه رسیده است که این آنتی ژن ها می توانند به مولکول هِم حمله کنند و در نتیجه در متابولیسم هِم تداخل ایجاد کنند و با ایجاد اشکال آسیب رسان هموگلوبین آزاد و گرفتن پورفیرین در آسیب زایی نقش داشته باشند. همچنین اشاره شده است داروهای فاویپیراویر و کلروکین می توانند هم را در برابر این حمله تا حدودی محافظت کنند.

✅ یک مطالعه متاآنالیز نیز مشخص کرده است که افت هموگلوبین به طور معنی داری در افراد مبتلا به شکل شدید کووید-19 مشاهده می شود. ولی مشخص نکرده اند که مکانیسم این کاهش هموگلوبین آیا تخریب سلول های خونی است یا اثر سایتوکاین های التهابی.

✅ همچنین مولکول هِم آزاد شده، در فضای Ag binding پادتن های طبیعی Polyreactive قرار گرفته و شکل فضایی آن ها را طوری تغییر می دهد که این پادتن ها می توانند به آنتی ژن های جدیدی متصل شوند، به این پدیده Heme-induced cryptic polyreactivity گفته می شود ولی این پادتن ها همیشه مضر نیستند، هَم می تواند به آنتی ژنهای خودی حمله کند و هَم می توانند نقش ضد التهاب داشته باشند. جالب است بدانیم داروی کلروکین در اینجا نیز می تواند مانع اتصال هِم به پادتن شود.

✅ هِم آزاد به مولکول های هموپکسین و هاپتوگلوبین (پاک کننده های هِم آزاد) متصل می شود و این ترکیب به ترتب از طریق گیرنده CD91 و CD163 توسط کبد و ماکروفاژ برداشته می شود، یک مطالعه نشان داده است تنوع در آلل کد کننده هاپتوگلوبین در افراد مختلف می تواند پاسخ ماکروفاژ های بلع کننده ی آنها را تغییر دهد. به این معنی که ماکروفاژ ها با بلع این ترکیب در افراد مختلف سایتوکاین های مختلفی تولید می کنند که نقش تعیین کننده در بالانس Th1/Th2 دارد. پس پاسخ ایمنی افراد به هِم آزاد در همه نمی تواند یکسان باشد.

@Immunology_board

✳️نتیجه گیری:
کرونا ویروس جدید می تواند مشکلات خونی هم ایجاد کند ولی این شایعه که تمامی پاتوژنز بیماری براثر مشکلات خونی و آزاد سازی آهن و هموگلوبین و ... ایجاد می شود کمی دور از ذهن است چرا که دسترسی این ویروس به خون بسیار کم است، درواقع این ویروس در موارد نادری با غلظت بسیار کم در سرم بیماران یافت شده و در مطالعات مختلف وایرمی یا گزارش نشده یا درصد بسیار پائینی داشته است و با شدت بیماری هم ارتباط نداشته است. بعد از آن بدن ما دارای مکانسیم های دقیق هوموئستازی خون و پاکسازی هِم (هاپتوگلوبین و هموپکسین) است و نیز ما بیماری های همولیتیک زیادی داریم که میزان تخریب هموگلوبین در آنها به مراتب بیشتر است ولی به این شکل از بیماری شدید ریوی دچار نمی شوند. نباید فراموش کنیم آسیب اصلی و اولیه ناشی از آلودگی و تخریب سلول های ریوی که نقش اصلی انجام تبادلات گازی را دارند می باشد و در صورت عدم موفقیت سیستم ایمنی در ایجاد پاسخ مناسب، التهاب فزاینده و طول کشنده این آسیب را از طریق ایجاد ترومبوز و کاهش بروده قلبی، آسیب به اندوتلیوم عروق و اختلال وسیع در عملکرد ریه و سایر ارگانها به مراتب وخیم تر می کند، اگرچه مکانیسم های فرض شده در بالا نیز به شرط اثبات در مطالعات آتی ممکن است در وخامت بیشتر این شرایط نقش داشته باشند.

@Immunology_board
@Lab_science

منابع:
1- https://chemrxiv.org/articles/COVID-19_Disease_ORF8_and_Surface_Glycoprotein_Inhibit_Heme_Metabolism_by_Binding_to_Porphyrin/11938173
2- https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7128154/
3- https://www.jimmunol.org/content/191/3/993.full
4- https://pubs.acs.org/doi/abs/10.1021/acsomega.9b01548
5- https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0021915006002450
6- https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0887796320300146

191 viewsAkbar Pour, 16:18