🔵 دوره آموزش مهندسی دواپس (DevOps Engineering)

⭕️ آشنایی با اصول پیاده‌سازی دواپس در سازمان‌ها و یادگیری استفاده از ابزارهای اصلی این حوزه برای اجرای فرآیندهای مختلف DevOps

🔹 برای مشاهده اطلاعات دوره و ثبت‌نام در دوره مهندسی دواپس کلیک نمایید.

📌 ویژه بازار کار و با مدرک معتبر و قابل ترجمه

🔶 کسب اطلاعات بیشتر و مشاوره:
📱 تلگرام:
09377533910
☎️ تماس:
02167641999

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
✓ جهاد دانشگاهی صنعتی شریف؛ یک پله بالاتر از تخصص

Testing Methodologies
روش‌های تست:
دو نوع متد برای تست کردن داریم:

Active
Passive

متد Active:
یعنی وقتی مستقیم با سیستم یا وب‌سایت درگیر می‌شیم. مثلاً وقتی صفحه اصلی (index) یه وب‌سایت رو باز می‌کنیم، به طور مستقیم با سرور اون سایت ارتباط داریم و توی لاگ‌های سرور هم رد پایی ازمون می‌مونه (مثل access.log).

متد Passive:
اینجا برعکس حالت Active، ما مستقیم با سیستم یا سایت در ارتباط نیستیم. مثلاً ممکنه از ابزارهایی استفاده کنیم که بدون باز کردن مستقیم سایت، اطلاعاتی ازش بگیرن. تو این حالت، رد پایی ازمون توی لاگ‌های سرور نمی‌مونه.


#testing_methodolgy
#active
#passive
#x100

@ITSecurityComputer

URL Structure

https://username:[email protected]:443/file.html?parameter=value#fragment

ساختار URL همون آدرسیه که توی مرورگر وارد می‌کنیم تا به یه صفحه وب برسیم. هر قسمت از این آدرس یه معنی خاص داره و مرورگر با خوندن این بخش‌ها می‌فهمه باید کجا بره و چیکار کنه.

بیایم این آدرس رو بررسی کنیم:

بخش‌های مختلف URL:

پروتکل (https):
این همون اول URL هست که مشخص می‌کنه از چه روشی می‌خوایم به سرور وصل بشیم. مثل HTTPS (که امنه) یا HTTP (که امن نیست).


اعتبارنامه‌ها (username@):
گاهی توی URL، قبل از @ یه چیزی می‌بینیم مثل username:password. اینجا اطلاعات ورود به سیستم قرار داره که مرورگر ازش برای ورود به سایت استفاده می‌کنه. البته خیلی رایج نیست که تو URL این اطلاعات رو بذارن، ولی اگه دیدی، بدون که اطلاعات ورود (credentials) اونجاست.


دامنه (example.com):
این همون اسم سایت یا سرور اصلیه که می‌خوایم بهش وصل بشیم. مثلاً توی اینجا، example.com همون سایته که قراره مرورگر ما بهش بره.


پورت (:443):
بعد از دامنه اگه یه عددی دیدی، اون پورت سروره. پورت 443 برای HTTPS استفاده می‌شه و اگه این عدد نباشه، مرورگر خودش می‌فهمه که از پورت پیش‌فرض (مثلاً 80 برای HTTP یا 443 برای HTTPS) استفاده کنه.


مسیر (file.html):
اینجا هم مسیریه که می‌خوایم تو سایت ببینیم. یعنی مرورگر می‌ره توی اون سایت و دنبال یه فایلی به اسم file.html می‌گرده. همون قسمتی از URL که بعد از / میاد، همون مسیره که می‌گه توی سرور به کدوم فایل یا صفحه بری.


پارامترها (?parameter=value):
بعد از ? یه سری اطلاعات اضافی میاد که مرورگر به سرور می‌فرسته. اینا می‌تونن هر چیزی باشن، مثل فیلتر کردن نتایج یا اطلاعاتی که باید به سرور بدیم. مثلاً parameter=value یعنی یه پارامتری به اسم parameter داریم که مقدارش value هست.


فرگمنت (#fragment):
این بخش بعد از # میاد و به مرورگر می‌گه که بره به یه جای خاص توی صفحه. مثلاً وقتی تو یه صفحه وب، یه قسمت خاص رو هایلایت می‌کنه یا به همون قسمت اسکرول می‌کنه.


خلاصه: URL شبیه یه نقشه‌ست که به مرورگر می‌گه از چه طریقی، به کدوم سایت بره، از کدوم پورت استفاده کنه، کدوم فایل رو باز کنه، چه اطلاعاتی رو بفرسته و توی کدوم قسمت از صفحه قرار بگیره.

#url
#x100


@ITSecurityComputer