اندوه‌یادی برای دكتر داود فیرحی
یگانه بود و هیچ كم نداشت
✍🏻 یادداشت دکتر هادی خانیكی در روزنامه اعتماد | پنجشنبه ۲۲ آبان ۹۹ | شماره ۴۷۸۸
@hadikhaniki
خبر پر كشیدن دكتر داود فیرحی كه آمد و در شبكه‌ها پیچید، دل‌های بسیاری به اندوه نشست و زبان‌های فراوانی از سخن ایستاد. نزدیك ظهر چهارشنبه بود كه در تدارك سخن گفتن در یك نشست علمی بودم كه شنیدن این خبر تلخ امان و امكان صحبت را از من گرفت. كرونا این روزها در همه‌جا بیداد می‌كند و هرروز خانواده‌های بسیاری را به سوگ می‌نشاند،؛ اما در آنجا كه به سراغ سرمایه‌های كمیاب علمی و اجتماعی می‌رود و اندیشه‌ورزانی را در مقیاس ملی و در افق امیدهای آینده به كام مرگ فرو می‌برد، بیدادش جان‌گدازتر میشود؛ فیرحی از این شمار بود: ژرف‌اندیش، سخت‌كوش، گشوده‌فكر، فروتن، خوش‌نفس، دین‌باور و مسئولیت‌شناس. رفتارش عین گفتارش و گفتارش برآمده از دل دردمند و ذهن خلاقش بود. سخنش و تلاشش در همه‌جا از دانشگاه و حوزه تا میدان‌های سیاست و جامعه بذر امید می‌کاشت. به‌تمام‌معنا دوست و به لوازم دوستی همواره ملتزم بود. به‌حق ازجمله پارسایانی بود كه خود بارها و بارها از زبان علی (ع) وصفشان كرده بود: نوشتن از او بیش از این برایم آسان نیست. پس برای وصفش به شعر پناه می‌برم؛ گویی آنچه شاملو سروده است درباره اوست:
انسان زاده شدن تجسّدِ وظیفه بود:
توانِ دوست داشتن و دوست داشته‌شدن
توانِ شنفتن
توانِ دیدن و گفتن
توانِ اندُهگین و شادمان‌شدن
توانِ خندیدن به وسعتِ دل، توانِ گریستن از سُویدای جان
توانِ گردن به غرور برافراشتن در ارتفاعِ شُکوهناکِ فروتنی
توانِ جلیلِ به دوش بردنِ بارِ امانت
و توانِ غمناکِ تحملِ تنهایی
تنهایی
تنهایی
تنهایی عریان.
انسان
دشواری وظیفه است
فرصت كوتاه بود و سفر جانكاه
اما یگانه بود و هیچ كم نداشت
@hadikhaniki
یگانه بود و هیچ كم نداشت
✍🏻 یادداشت دکتر هادی خانیكی در روزنامه اعتماد | پنجشنبه ۲۲ آبان ۹۹ | شماره ۴۷۸۸
@hadikhaniki
خبر پر كشیدن دكتر داود فیرحی كه آمد و در شبكه‌ها پیچید، دل‌های بسیاری به اندوه نشست و زبان‌های فراوانی از سخن ایستاد. نزدیك ظهر چهارشنبه بود كه در تدارك سخن گفتن در یك نشست علمی بودم كه شنیدن این خبر تلخ امان و امكان صحبت را از من گرفت. كرونا این روزها در همه‌جا بیداد می‌كند و هرروز خانواده‌های بسیاری را به سوگ می‌نشاند،؛ اما در آنجا كه به سراغ سرمایه‌های كمیاب علمی و اجتماعی می‌رود و اندیشه‌ورزانی را در مقیاس ملی و در افق امیدهای آینده به كام مرگ فرو می‌برد، بیدادش جان‌گدازتر میشود؛ فیرحی از این شمار بود: ژرف‌اندیش، سخت‌كوش، گشوده‌فكر، فروتن، خوش‌نفس، دین‌باور و مسئولیت‌شناس. رفتارش عین گفتارش و گفتارش برآمده از دل دردمند و ذهن خلاقش بود. سخنش و تلاشش در همه‌جا از دانشگاه و حوزه تا میدان‌های سیاست و جامعه بذر امید می‌کاشت. به‌تمام‌معنا دوست و به لوازم دوستی همواره ملتزم بود. به‌حق ازجمله پارسایانی بود كه خود بارها و بارها از زبان علی (ع) وصفشان كرده بود: نوشتن از او بیش از این برایم آسان نیست. پس برای وصفش به شعر پناه می‌برم؛ گویی آنچه شاملو سروده است درباره اوست:
انسان زاده شدن تجسّدِ وظیفه بود:
توانِ دوست داشتن و دوست داشته‌شدن
توانِ شنفتن
توانِ دیدن و گفتن
توانِ اندُهگین و شادمان‌شدن
توانِ خندیدن به وسعتِ دل، توانِ گریستن از سُویدای جان
توانِ گردن به غرور برافراشتن در ارتفاعِ شُکوهناکِ فروتنی
توانِ جلیلِ به دوش بردنِ بارِ امانت
و توانِ غمناکِ تحملِ تنهایی
تنهایی
تنهایی
تنهایی عریان.
انسان
دشواری وظیفه است
فرصت كوتاه بود و سفر جانكاه
اما یگانه بود و هیچ كم نداشت
@hadikhaniki
Telegram
attach 📎
در سوگ روشنفکری که همیشه در میدان بود
✍🏻 یادداشت دکتر هادی خانیکی در روزنامه شرق | پنجشنبه ۲۲ آبان ۹۹ | شماره ۳۸۶۲
@HadiKhaniki
مرگ ناگهانی دکتر داود فیرحی آنقدر جان‌گداز بود که انبوه روشنفکران، دانشگاهیان و حوزویان و خیل پرشماری از شهروندان را به سوگ بنشاند و به سخن وادارد. خصائل نیکو، خلاقیت‌های فکری و رفتارهای دلنشینش به آن حد است که روزها را به گفتن، صفحه‌ها را به نوشتن و چشم‌ها را با خیره‌شدن پر کند؛ پس بهتر میدانم که سوگ‌یادهای او را در حد آنچه دوستان و همکاران و دانشجویان و خویشانش نوشته‌اند واگذارم و در ضرورت آموختن از آموزه‌های فیرحی و در باب گشوده‌گذاشتن افقی که او به آن پرداخت، چند سخن کوتاه بگویم.
۱. فیرحی در دنیاهایی متفاوت زیست اما به مثابه پلی پایدار میان آنها ماند و خود نیز از حرکت میان این جهان‌ها باز نایستاد. از دانشگاه چنان آموخت که از حوزه و در میدان سیاست همان‌گونه گام زد که در میدان دانش و معرفت. با دانشجو همان بود که با استاد و در حوزه عمومی چنان بود که در حوزه خصوصی. در همه‌جا و از همه‌کس می‌آموخت و به همه در هر جا می‌آموزاند؛ درس‌هایی از اخلاق، انصاف، تتبع، نوآوری و نواندیشی.
۲. تناقض‌ها و تفاوت‌ها در گفتار و رفتارش رو به همنوایی و هم‌زیستی می‌نهاد؛ فهم عمیق و نقد آرام و کلام مؤثر او به اندیشه‌اش اثربخشی، به سخنش استحکام و به مخاطبش توان اندیشیدن می‌داد.
۳. روشنفکری بود دین‌باور و دینداری بود اهل مدارا و نهایتاً کنشگری در میانه میدان که به یک نسبت در پی حقیقت و به دنبال کاستن از رنج‌های مردم می‌دوید.
۴. در نهایت اشتیاق و تأمل و تفکر از استادان بزرگ خویش در حوزه و دانشگاه آموخت و هیچ‌گاه زبان و قلم را به اسائه ادب در برابر آنان نیالود. نهاد ناآرام او در آموختن، نواندیشیدن و نوآوردن هرگز آرامی را از گفتارها و نوشتارهای او در باب اندیشه‌ها و اندیشمندان دیگر نگرفت.
۵. در تحقیق و تدریس بر دستیابی به متون و منابع دستِ‌اول متکی بود و یافته‌ها و داده‌های بدیع خود را از همنشینی میان جدید و قدیم و سنت و مدرنیته - در عین نقد آنها - درمی‌آورد. از داشته‌های کهن با صورت و زبانی نو سخن می‌گفت و تبار دریافت‌های جدید را به درستی و با وسواس پیدا می‌کرد. آثار برجسته او از «قدرت، دانش و مشروعیت در اسلام» و «دین و دولت در عصر مدرن» تا «فقه و سیاست در ایران معاصر» و «فقه و حکمرانی حزبی» همگی ماندگار و خواندنی است.
۶. زیست اخلاقی او مثال‌زدنی و از‌یاد‌نرفتنی است؛ چرا‌که در همه جا فروتن و خویشتن‌دار بود و اخلاق گفت‌وگویی او استادان، دانشجویان و مخاطبان را همیشه به تحسین وا‌می‌داشت. برای همراهی با همکاران و دانشجویان از قدم و قلم دریغ نداشت؛ چنانکه جان را نیز در این راه بر کف نهاد و از جلسه دفاع در دانشگاه به چنگال عفریت کرونا گرفتار شد و حسرت به دل‌ها گذاشت. او چنانکه باور داشت آرام گرفت اما همه دوستان و دوستدارانش را ناآرام کرد.
✍🏻 یادداشت دکتر هادی خانیکی در روزنامه شرق | پنجشنبه ۲۲ آبان ۹۹ | شماره ۳۸۶۲
@HadiKhaniki
مرگ ناگهانی دکتر داود فیرحی آنقدر جان‌گداز بود که انبوه روشنفکران، دانشگاهیان و حوزویان و خیل پرشماری از شهروندان را به سوگ بنشاند و به سخن وادارد. خصائل نیکو، خلاقیت‌های فکری و رفتارهای دلنشینش به آن حد است که روزها را به گفتن، صفحه‌ها را به نوشتن و چشم‌ها را با خیره‌شدن پر کند؛ پس بهتر میدانم که سوگ‌یادهای او را در حد آنچه دوستان و همکاران و دانشجویان و خویشانش نوشته‌اند واگذارم و در ضرورت آموختن از آموزه‌های فیرحی و در باب گشوده‌گذاشتن افقی که او به آن پرداخت، چند سخن کوتاه بگویم.
۱. فیرحی در دنیاهایی متفاوت زیست اما به مثابه پلی پایدار میان آنها ماند و خود نیز از حرکت میان این جهان‌ها باز نایستاد. از دانشگاه چنان آموخت که از حوزه و در میدان سیاست همان‌گونه گام زد که در میدان دانش و معرفت. با دانشجو همان بود که با استاد و در حوزه عمومی چنان بود که در حوزه خصوصی. در همه‌جا و از همه‌کس می‌آموخت و به همه در هر جا می‌آموزاند؛ درس‌هایی از اخلاق، انصاف، تتبع، نوآوری و نواندیشی.
۲. تناقض‌ها و تفاوت‌ها در گفتار و رفتارش رو به همنوایی و هم‌زیستی می‌نهاد؛ فهم عمیق و نقد آرام و کلام مؤثر او به اندیشه‌اش اثربخشی، به سخنش استحکام و به مخاطبش توان اندیشیدن می‌داد.
۳. روشنفکری بود دین‌باور و دینداری بود اهل مدارا و نهایتاً کنشگری در میانه میدان که به یک نسبت در پی حقیقت و به دنبال کاستن از رنج‌های مردم می‌دوید.
۴. در نهایت اشتیاق و تأمل و تفکر از استادان بزرگ خویش در حوزه و دانشگاه آموخت و هیچ‌گاه زبان و قلم را به اسائه ادب در برابر آنان نیالود. نهاد ناآرام او در آموختن، نواندیشیدن و نوآوردن هرگز آرامی را از گفتارها و نوشتارهای او در باب اندیشه‌ها و اندیشمندان دیگر نگرفت.
۵. در تحقیق و تدریس بر دستیابی به متون و منابع دستِ‌اول متکی بود و یافته‌ها و داده‌های بدیع خود را از همنشینی میان جدید و قدیم و سنت و مدرنیته - در عین نقد آنها - درمی‌آورد. از داشته‌های کهن با صورت و زبانی نو سخن می‌گفت و تبار دریافت‌های جدید را به درستی و با وسواس پیدا می‌کرد. آثار برجسته او از «قدرت، دانش و مشروعیت در اسلام» و «دین و دولت در عصر مدرن» تا «فقه و سیاست در ایران معاصر» و «فقه و حکمرانی حزبی» همگی ماندگار و خواندنی است.
۶. زیست اخلاقی او مثال‌زدنی و از‌یاد‌نرفتنی است؛ چرا‌که در همه جا فروتن و خویشتن‌دار بود و اخلاق گفت‌وگویی او استادان، دانشجویان و مخاطبان را همیشه به تحسین وا‌می‌داشت. برای همراهی با همکاران و دانشجویان از قدم و قلم دریغ نداشت؛ چنانکه جان را نیز در این راه بر کف نهاد و از جلسه دفاع در دانشگاه به چنگال عفریت کرونا گرفتار شد و حسرت به دل‌ها گذاشت. او چنانکه باور داشت آرام گرفت اما همه دوستان و دوستدارانش را ناآرام کرد.
Telegram
attach 📎
خوش درخشید ولی دولت مستعجل بود
یادداشت دکتر هادی خانیکی در روزنامه همشهری | پنجشنبه ۲۲ آبان ۹۹ | شماره ۸۰۸۳
@HadiKhaniki
باور مرگ دکتر داوود فیرحی آسان نبود، اگرچه بیش از ۱۰ روز است که پزشکان بیمارستان لاله به‌رغم تلاش‌های بسیار، امید کم به ماندنش داشتند. قرار بود که همان روزهای نخست ابتلا به کرونا، سخنران نشست بررسی و نقد آرای نائینی در کتابخانه ملی باشد که نتوانست و کارش به بیمارستان کشید. آنقدر صبور، باامید و خندان می‌زیست که تصور از پای افتادنش حتی با گرفتاری در کرونا را هم نداشتم. خبر رفتنش به بیمارستان را که شنیدم، زنگ زدم، پاسخ نداد، اما پیامک داد که در بیمارستان لاله بستری شده‌ام. پس از آن دیگر نتوانست به پیامی پاسخ دهد، و نه حتی پیامکی بفرستد. در میانه مرگ و زندگی قرار گرفت و همه دوستانش را هم به میانه بیم و امید کشاند. خبر اندوه‌بار چهارشنبه کار را تمام کرد. به گفته حافظ «بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد، باد غیرت به صدش خار پریشان کرد.» اگر با غم و به زبان احساس از مرگ فیرحی می‌نویسم، برای آن است که باز هم به‌گفته لسان‌الغیب «مفتی عقل در این مسئله لایعقل بود». او در طلیعه درخشیدن بود و می‌توانست برای جامعه‌ای که هنوز در کانون همه مصایب و مسائلش نیاز به تفکر و متفکرانی از این دست دارد، مثمر ثمر واقع شود. تحمل بار چنین ضایعه‌ای سخت و سنگین است. فیرحی خوب می‌خواند و زیبا می‌نوشت و شیرین سخن می‌گفت. جرأت دانستن داشت و پروای پریشان گفتن. در یادگیری به سرچشمه‌ها می‌رفت و در یاد دادن درپی به زبان آوردن بود. در فراز و فرود کنش‌های سیاسی، آرمان‌ها و ایمانش کمرنگ و بی‌رمق نمی‌شد و در همان حال در همه میدان‌های گفتوگو با مدارا، انصاف و حق‌پذیری حاضر بود. امید بزرگی برای نواندیشی دینی و شکوفایی اندیشه سیاسی در ایران بود. اگرچه کارنامه علمی او تا به امروز هم درخشان، خواندنی و ماندنی است و دانشگاه و حوزه می‌توانند به داشته‌های این اندیشمند اصلاحگر و محقق سختکوش و نوآور ببالند، اما باید با دریغ و درد گفت که دنیای پیش روی او افق‌های روشن در بینش، روش و کنش سازگار با این زمان داشت. ایران امروز برای گشودگی بیشتر میدان اندیشه، افق‌گشایی در عرصه سیاست و آفرینش سرمشق‌های علمی و اخلاقی به فیرحی و فیرحی‌ها سخت نیاز دارد. و آرزو اینکه عالم دانش، اندیشه و سیاست، سترونِ زایش امثال او نباشد.
امید هست که روشن بود بر او شب گور
که شمعدان مکارم ز پیش بفرستاد.
یادداشت دکتر هادی خانیکی در روزنامه همشهری | پنجشنبه ۲۲ آبان ۹۹ | شماره ۸۰۸۳
@HadiKhaniki
باور مرگ دکتر داوود فیرحی آسان نبود، اگرچه بیش از ۱۰ روز است که پزشکان بیمارستان لاله به‌رغم تلاش‌های بسیار، امید کم به ماندنش داشتند. قرار بود که همان روزهای نخست ابتلا به کرونا، سخنران نشست بررسی و نقد آرای نائینی در کتابخانه ملی باشد که نتوانست و کارش به بیمارستان کشید. آنقدر صبور، باامید و خندان می‌زیست که تصور از پای افتادنش حتی با گرفتاری در کرونا را هم نداشتم. خبر رفتنش به بیمارستان را که شنیدم، زنگ زدم، پاسخ نداد، اما پیامک داد که در بیمارستان لاله بستری شده‌ام. پس از آن دیگر نتوانست به پیامی پاسخ دهد، و نه حتی پیامکی بفرستد. در میانه مرگ و زندگی قرار گرفت و همه دوستانش را هم به میانه بیم و امید کشاند. خبر اندوه‌بار چهارشنبه کار را تمام کرد. به گفته حافظ «بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد، باد غیرت به صدش خار پریشان کرد.» اگر با غم و به زبان احساس از مرگ فیرحی می‌نویسم، برای آن است که باز هم به‌گفته لسان‌الغیب «مفتی عقل در این مسئله لایعقل بود». او در طلیعه درخشیدن بود و می‌توانست برای جامعه‌ای که هنوز در کانون همه مصایب و مسائلش نیاز به تفکر و متفکرانی از این دست دارد، مثمر ثمر واقع شود. تحمل بار چنین ضایعه‌ای سخت و سنگین است. فیرحی خوب می‌خواند و زیبا می‌نوشت و شیرین سخن می‌گفت. جرأت دانستن داشت و پروای پریشان گفتن. در یادگیری به سرچشمه‌ها می‌رفت و در یاد دادن درپی به زبان آوردن بود. در فراز و فرود کنش‌های سیاسی، آرمان‌ها و ایمانش کمرنگ و بی‌رمق نمی‌شد و در همان حال در همه میدان‌های گفتوگو با مدارا، انصاف و حق‌پذیری حاضر بود. امید بزرگی برای نواندیشی دینی و شکوفایی اندیشه سیاسی در ایران بود. اگرچه کارنامه علمی او تا به امروز هم درخشان، خواندنی و ماندنی است و دانشگاه و حوزه می‌توانند به داشته‌های این اندیشمند اصلاحگر و محقق سختکوش و نوآور ببالند، اما باید با دریغ و درد گفت که دنیای پیش روی او افق‌های روشن در بینش، روش و کنش سازگار با این زمان داشت. ایران امروز برای گشودگی بیشتر میدان اندیشه، افق‌گشایی در عرصه سیاست و آفرینش سرمشق‌های علمی و اخلاقی به فیرحی و فیرحی‌ها سخت نیاز دارد. و آرزو اینکه عالم دانش، اندیشه و سیاست، سترونِ زایش امثال او نباشد.
امید هست که روشن بود بر او شب گور
که شمعدان مکارم ز پیش بفرستاد.
Telegram
attach 📎
شجریان همنوا با ایران باقی ماند
مصاحبه با دکتر هادی خانیکی در ویژه‌نامه خبرگزاری ایلنا برای یادبود چهلمین روز درگذشت استاد محمدرضا شجریان
@hadikhaniki
بنده طلعت آن باش که «آنی» دارد این مصرع شاید همه کلیدواژه رمزگشایی از شجریان باشد چگونه یک هنرمند به مرتبه ای از توانش ارتباطی می رسد که خود رسانه ای میشود معتبر که شبکه ها و رسانه های دیگر وام دار اشاره کردن به نام وی میشوند، چگونه برهم کنش دنیاهای گاه متضاد از فرهنگ و همر، مذهب در ایرانیتی پیوند خورده با فردوسی و اسلامیتی پیوند خورده یا جلسات قرآن ، یک گوش شنوای بی بدیل خلق میکند که خط ارتباط عمودی را به گفتمان و به زبان آوردن تبدیل میکند، در گفتگو با دکتر هادی خانیکی ضرورت یک تحلیل ارتباطی مشخص میشود که بتواند خط باریک شجریان ارتباطی و شجریان رسانه ای شده را بازیابی کند و نشان دهد این حلقه مفقوده همنوایی با مردم چگونه یک هنرمند بی بدیل همردیف با حافظ می آفریند و چگونه شجریان به قدرت ادراک معنا در مخاطب کمک میکند شاید نزدیکترین حالت معاصر با «آن» داشتن را با همزمانی با شجریان تجربه کرده ایم.
@hadikhaniki
https://bit.ly/3lFRRPU
ادامه در ⚡️Instant view
⬇️
مصاحبه با دکتر هادی خانیکی در ویژه‌نامه خبرگزاری ایلنا برای یادبود چهلمین روز درگذشت استاد محمدرضا شجریان
@hadikhaniki
بنده طلعت آن باش که «آنی» دارد این مصرع شاید همه کلیدواژه رمزگشایی از شجریان باشد چگونه یک هنرمند به مرتبه ای از توانش ارتباطی می رسد که خود رسانه ای میشود معتبر که شبکه ها و رسانه های دیگر وام دار اشاره کردن به نام وی میشوند، چگونه برهم کنش دنیاهای گاه متضاد از فرهنگ و همر، مذهب در ایرانیتی پیوند خورده با فردوسی و اسلامیتی پیوند خورده یا جلسات قرآن ، یک گوش شنوای بی بدیل خلق میکند که خط ارتباط عمودی را به گفتمان و به زبان آوردن تبدیل میکند، در گفتگو با دکتر هادی خانیکی ضرورت یک تحلیل ارتباطی مشخص میشود که بتواند خط باریک شجریان ارتباطی و شجریان رسانه ای شده را بازیابی کند و نشان دهد این حلقه مفقوده همنوایی با مردم چگونه یک هنرمند بی بدیل همردیف با حافظ می آفریند و چگونه شجریان به قدرت ادراک معنا در مخاطب کمک میکند شاید نزدیکترین حالت معاصر با «آن» داشتن را با همزمانی با شجریان تجربه کرده ایم.
@hadikhaniki
https://bit.ly/3lFRRPU
ادامه در ⚡️Instant view
⬇️
Telegraph
شجریان همنوا با ایران باقی ماند
بنده طلعت آن باش که «آنی» دارد این مصرع شاید همه کلیدواژه رمزگشایی از شجریان باشد چگونه یک هنرمند به مرتبه ای از توانش ارتباطی می رسد که خود رسانه ای میشود معتبر که شبکه ها و رسانه های دیگر وام دار اشاره کردن به نام وی میشوند، چگونه برهم کنش دنیاهای گاه…
💢 حفظ امید اجتماعی با اعتماد سازی و کاهش احساس محرومیت ها
✍️ گزارش روزنامه ایران از نشست «چشم اندازهای امید اجتماعی» در شماره ۷۴۸۹
🔹 روایت شدایدی که در برخی دوره‌ها بر این سرزمین رفته است، به اندازهای سهمگین است که بقای این سرزمین و ملتش، به خودی خود حیرت‌انگیز می‌نماید. جنگ، قحطی، بیماری‌های اپیدمیک با قدرت کشندگی بالا، دهه‌ها هرج و مرج و بی‌ثباتی و نبردهای داخلی، در تاریخ هزار ساله اخیر ایران موج می‌زند و اگر خوب ببینیم نسل‌های ما در این زمانه فعلی حتی طعم دردهای پیشینیان را نمی‌توانند درک کنند.
🔸 پیشینیانی که چنانکه کرزن، سیاح انگلیسی در سفرنامه‌اش بعد از سفر به ایران بیان میکند که این مردم دارای نبوغ خاصی هستند. او در کتاب دو جلدی‌اش با عنوان ایران و قضیه ایرانیان می‌نویسد «تاریخ گواه است که ایرانیان نبوغ بقا دارند.»
🔹 من مفهوم نبوغ بقای ایرانیان را حاصل دوراندیشی و امیداجتماعی ایشان میدانم. امید که رمز و بذر هویت مشترک است و همان فرج وعده داده شده از پس شدت‌هاست.
🔸 امیدی که یقیناً با خوش بینی و خوش‌خیالی متفاوت است. خوش بینی، نگاهی بیمارگونه، سرخوشانه و مفعولانه است؛ شکلی از انکار روان‌شناختی. حتی اگر قدرت خارق‌العاده‌ای هم داشته باشد، اما درحقیقت یک بهانه و فرار اخلاقی است. خوش بینی دشمن امید است، یعنی همان چیزی که بدان احتیاج داریم، آن هم درست به این دلیل که با امید می‌توانیم اعتراف کنیم که شرایط چقدر وخیم است و در عین وقوف به وخامت اوضاع به توان و چاره‌اندیشی خود مؤمن باشیم و فاعلانه به تلاشی معطوف به هدف مبادرت ورزیم.
🔹 همچون بدبینی، خوش‌بینی هم همه جهان را سیاه و سفید می‌بیند و به همین سبب، نسبت به تفاوت‌ها و تمایزات جزئی نابیناست.
🔸 پیش شرط حفظ امید اجتماعی ملت، شناخت شرایط و تغییر در استراتژی‌هایی است که منجر به افزایش اعتماد اجتماعی و کاهش احساس محرومیت نسبی در افراد جامعه شود. پیدا کردن نبوغ بقای ایرانی‌ها، کاری است که هم متفکران و هم کنشگران و هم هنرمندان باید به آن بپردازند، امیدی که از آن حرف می‌زنیم، جزء فرهنگ، هنر و کنشگری اجتماعی و سیاسی است.
🔽 متن کامل گزارش
https://bit.ly/3fiVNUy
🆔 @hadikhaniki
✍️ گزارش روزنامه ایران از نشست «چشم اندازهای امید اجتماعی» در شماره ۷۴۸۹
🔹 روایت شدایدی که در برخی دوره‌ها بر این سرزمین رفته است، به اندازهای سهمگین است که بقای این سرزمین و ملتش، به خودی خود حیرت‌انگیز می‌نماید. جنگ، قحطی، بیماری‌های اپیدمیک با قدرت کشندگی بالا، دهه‌ها هرج و مرج و بی‌ثباتی و نبردهای داخلی، در تاریخ هزار ساله اخیر ایران موج می‌زند و اگر خوب ببینیم نسل‌های ما در این زمانه فعلی حتی طعم دردهای پیشینیان را نمی‌توانند درک کنند.
🔸 پیشینیانی که چنانکه کرزن، سیاح انگلیسی در سفرنامه‌اش بعد از سفر به ایران بیان میکند که این مردم دارای نبوغ خاصی هستند. او در کتاب دو جلدی‌اش با عنوان ایران و قضیه ایرانیان می‌نویسد «تاریخ گواه است که ایرانیان نبوغ بقا دارند.»
🔹 من مفهوم نبوغ بقای ایرانیان را حاصل دوراندیشی و امیداجتماعی ایشان میدانم. امید که رمز و بذر هویت مشترک است و همان فرج وعده داده شده از پس شدت‌هاست.
🔸 امیدی که یقیناً با خوش بینی و خوش‌خیالی متفاوت است. خوش بینی، نگاهی بیمارگونه، سرخوشانه و مفعولانه است؛ شکلی از انکار روان‌شناختی. حتی اگر قدرت خارق‌العاده‌ای هم داشته باشد، اما درحقیقت یک بهانه و فرار اخلاقی است. خوش بینی دشمن امید است، یعنی همان چیزی که بدان احتیاج داریم، آن هم درست به این دلیل که با امید می‌توانیم اعتراف کنیم که شرایط چقدر وخیم است و در عین وقوف به وخامت اوضاع به توان و چاره‌اندیشی خود مؤمن باشیم و فاعلانه به تلاشی معطوف به هدف مبادرت ورزیم.
🔹 همچون بدبینی، خوش‌بینی هم همه جهان را سیاه و سفید می‌بیند و به همین سبب، نسبت به تفاوت‌ها و تمایزات جزئی نابیناست.
🔸 پیش شرط حفظ امید اجتماعی ملت، شناخت شرایط و تغییر در استراتژی‌هایی است که منجر به افزایش اعتماد اجتماعی و کاهش احساس محرومیت نسبی در افراد جامعه شود. پیدا کردن نبوغ بقای ایرانی‌ها، کاری است که هم متفکران و هم کنشگران و هم هنرمندان باید به آن بپردازند، امیدی که از آن حرف می‌زنیم، جزء فرهنگ، هنر و کنشگری اجتماعی و سیاسی است.
🔽 متن کامل گزارش
https://bit.ly/3fiVNUy
🆔 @hadikhaniki
Telegraph
حفظ امید اجتماعی با اعتماد سازی و کاهش احساس محرومیت ها
گزارش روزنامه ایران از نشست «چشم اندازهای امید اجتماعی» در شماره 7489 اولین نشست از نشست‌های باشگاه گفتوگو با عنوان «چشم‌اندازهای امید اجتماعی»، با حضور دکتر هادی خانیکی، استاد ارتباطات، رسول صدرعاملی، فیلمساز و کارگردان سینما و اسماعیل امینی، نویسنده و…
Forwarded from حزب اتحاد ملت ایران اسلامی
✅کمیته آموزش با همکاری کمیته اطلاع رسانی و روابط عمومی حزب اتحاد ملت ایران اسلامی برگزار میکند
🔺به مناسبت نکوداشت مرحوم حجت الاسلام دکتر داود فیرحی؛
با موضوع:
فقه و حکمرانی حزبی
با سخنرانی؛
دکتر هادی خانیکی
استاد دانشگاه و عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت ایران اسلامی
حجت‌الاسلام مسعود ادیب
عضو مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم
حجت‌الاسلام سید علی میرموسوی
عضو مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم
🔺زمان برگزاری:
یکشنبه، دوم آذرماه، ساعت ۱۸
از طریق لایو صفحه اینستاگرام حزب اتحاد ملت ایران اسلامی به آدرس
https://instagram.com/etehadmellatiran?igshid=hn0kxehln1g0
🔺کانال تلگرام حزب:
@ETEHADMELLATIRAN
🔺به مناسبت نکوداشت مرحوم حجت الاسلام دکتر داود فیرحی؛
با موضوع:
فقه و حکمرانی حزبی
با سخنرانی؛
دکتر هادی خانیکی
استاد دانشگاه و عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت ایران اسلامی
حجت‌الاسلام مسعود ادیب
عضو مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم
حجت‌الاسلام سید علی میرموسوی
عضو مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم
🔺زمان برگزاری:
یکشنبه، دوم آذرماه، ساعت ۱۸
از طریق لایو صفحه اینستاگرام حزب اتحاد ملت ایران اسلامی به آدرس
https://instagram.com/etehadmellatiran?igshid=hn0kxehln1g0
🔺کانال تلگرام حزب:
@ETEHADMELLATIRAN
⭕️ مدیریت بحران، مسائل و ضرورت‌های تازه
✍️ یادداشت هادی خانیکی (استاد ارتباطات) در روزنامه ایران، دوم آذر ۱۳۹۹
🔹 ســــرانجام دغــدغه «جان» در تند شدن خیز سوم کرونا در ایران بر نگرانی از «نان» پیشی گرفت و«طــــــرح جامـــــــع مدیریت هوشمند محـــــدودیـــت‌ها» از اول آذرماه اجرایی شد. روشن است که هیچ نهاد حاکمیتی، هیچ نهاد مدنی و هیچ یک از شهروندان نمی‌توانند در اوج‌گیری ابتلا و مرگ انسان‌هایی که تمامی جامعه را در هراس و سوگ فرو‌می‌برد بی تفاوت باشند و به بالا رفتن اعداد و ارقام عادت کنند.
🔹 جامعه اکنون با یک خطر ترکیبی مواجه است. خطر برآمده از ویروس «کووید 19» و خطرهای ناشی از زمینه‌ها و پیامدهای اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و حتی سیاسی آن.
🔹 «مدیریت بحران» به «ارتباطات بحران» و اعتبار دادن و اعتبار یافتن «مرجعیت‌های سیاسی و رسانه‌ای»، «مشارکت مؤثر نهادهای مدنی» و «مداخله همدلانه شهروندان» نیاز دارد.
🔹 این اعتبار، مهمترین عامل توفیق «طرح جامع مدیریت هوشمند محدودیت‌ها» توجه به ضرورت پذیرش تام و تمام شهروندان و مشارکت همگانی است. از اینجا به بعد است که نقش ارتباطات بحران برجسته‌تر میشود و مسئولیت نهادهای رسمی، نهادهای مدنی و رسانه‌ها برای کمک به درک مشترک از خطر مشترک و اقدام مشترک اولویت می‌یابد. مهمترین نیاز در این ایام پیش رو فراهم آوردن زمینه‌هایی برای افزایش توانمندی در گفتن، شنیدن و به کار بستن در دو سوی نظام سیاسی و جامعه است
🔹آموزش، توزیع دانش و مهارت‌افزایی: در وضعیت خطیر کنونی، جامعه از سوی منابع پر شمار با داده‌ها، توصیه‌ها و هشدارهای متعارض و نادرست بمباران اطلاعاتی میشود. بیش و پیش از هر چیز باید نظام ارتباطی و اطلاع‌رسانی بحران اصلاح و تجدید سازمان شود. ضرورت‌هایی از این دست و هر الزامی دیگر نیاز به روی آوردن دولت به سوی نهادهای تخصصی، حرفه‌ای و مدنی جامعه‌محور است.
🆔 @hadikhaniki
✍️ یادداشت هادی خانیکی (استاد ارتباطات) در روزنامه ایران، دوم آذر ۱۳۹۹
🔹 ســــرانجام دغــدغه «جان» در تند شدن خیز سوم کرونا در ایران بر نگرانی از «نان» پیشی گرفت و«طــــــرح جامـــــــع مدیریت هوشمند محـــــدودیـــت‌ها» از اول آذرماه اجرایی شد. روشن است که هیچ نهاد حاکمیتی، هیچ نهاد مدنی و هیچ یک از شهروندان نمی‌توانند در اوج‌گیری ابتلا و مرگ انسان‌هایی که تمامی جامعه را در هراس و سوگ فرو‌می‌برد بی تفاوت باشند و به بالا رفتن اعداد و ارقام عادت کنند.
🔹 جامعه اکنون با یک خطر ترکیبی مواجه است. خطر برآمده از ویروس «کووید 19» و خطرهای ناشی از زمینه‌ها و پیامدهای اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و حتی سیاسی آن.
🔹 «مدیریت بحران» به «ارتباطات بحران» و اعتبار دادن و اعتبار یافتن «مرجعیت‌های سیاسی و رسانه‌ای»، «مشارکت مؤثر نهادهای مدنی» و «مداخله همدلانه شهروندان» نیاز دارد.
🔹 این اعتبار، مهمترین عامل توفیق «طرح جامع مدیریت هوشمند محدودیت‌ها» توجه به ضرورت پذیرش تام و تمام شهروندان و مشارکت همگانی است. از اینجا به بعد است که نقش ارتباطات بحران برجسته‌تر میشود و مسئولیت نهادهای رسمی، نهادهای مدنی و رسانه‌ها برای کمک به درک مشترک از خطر مشترک و اقدام مشترک اولویت می‌یابد. مهمترین نیاز در این ایام پیش رو فراهم آوردن زمینه‌هایی برای افزایش توانمندی در گفتن، شنیدن و به کار بستن در دو سوی نظام سیاسی و جامعه است
🔹آموزش، توزیع دانش و مهارت‌افزایی: در وضعیت خطیر کنونی، جامعه از سوی منابع پر شمار با داده‌ها، توصیه‌ها و هشدارهای متعارض و نادرست بمباران اطلاعاتی میشود. بیش و پیش از هر چیز باید نظام ارتباطی و اطلاع‌رسانی بحران اصلاح و تجدید سازمان شود. ضرورت‌هایی از این دست و هر الزامی دیگر نیاز به روی آوردن دولت به سوی نهادهای تخصصی، حرفه‌ای و مدنی جامعه‌محور است.
🆔 @hadikhaniki
🌐 وضعیت علوم ارتباطات در ایران
🎙دکتر هادی خانیکی
🕰 یکشنبه ۹ آذر ۹۹، ساعت ۱۰ تا ۱۲
💢 مؤسسه مطالعات فرهنگی و اجتماعی
📍 B2n.ir/iscs
🆔 @HadiKhaniki
🎙دکتر هادی خانیکی
🕰 یکشنبه ۹ آذر ۹۹، ساعت ۱۰ تا ۱۲
💢 مؤسسه مطالعات فرهنگی و اجتماعی
📍 B2n.ir/iscs
🆔 @HadiKhaniki
Forwarded from دانشگاه کاشان
🔸 قابل توجه اساتید گرامی
دومين دوره “سلسله جلسات ره دانش”
عنوان دوره: دانشگاه خلوت، تاملاتي در مسائل و الزامات فرهنگي و اجتماعي در ايام كرونا
🔸مدرس: دكتر هادي خانيكي
🔸 تاريخ برگزاري: ۱۲ آذر ۱۳۹۹
لينك ثبت نام:
https://ertebatatefarhangi.kashanu.ac.ir/fa/form/456
#دانشگاه_کاشان
🆔 @uniofKashan
دومين دوره “سلسله جلسات ره دانش”
عنوان دوره: دانشگاه خلوت، تاملاتي در مسائل و الزامات فرهنگي و اجتماعي در ايام كرونا
🔸مدرس: دكتر هادي خانيكي
🔸 تاريخ برگزاري: ۱۲ آذر ۱۳۹۹
لينك ثبت نام:
https://ertebatatefarhangi.kashanu.ac.ir/fa/form/456
#دانشگاه_کاشان
🆔 @uniofKashan
انجمن علمی مطالعات فرهنگی و رسانه دانشگاه علامه طباطبایی برگزار میکند:
🔴 چشم‌اندازهای مطالعات فرهنگی و رسانه
🔹 دکتر هادی خانیکی
مدیر گروه ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی
🔹 دکتر مسعود کوثری
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران
🔹 دکتر بهارک محمودی
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی
🔹 میترا فردوسی
روزنامه‌نگار و پژوهش‌گر مطالعات فرهنگی
🔹 محمد مخبری
پژوهش‌گر ارتباطات و رسانه
📆 زمان: چهارشنبه ۱۲ آذر، ساعت ۱۷:۰۰
🌐 لینک برگزاری نشست در اسکای‌روم:
https://meeting.atu.ac.ir/ch/anjoman-farhangi
@hadikhaniki
🔴 چشم‌اندازهای مطالعات فرهنگی و رسانه
🔹 دکتر هادی خانیکی
مدیر گروه ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی
🔹 دکتر مسعود کوثری
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران
🔹 دکتر بهارک محمودی
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی
🔹 میترا فردوسی
روزنامه‌نگار و پژوهش‌گر مطالعات فرهنگی
🔹 محمد مخبری
پژوهش‌گر ارتباطات و رسانه
📆 زمان: چهارشنبه ۱۲ آذر، ساعت ۱۷:۰۰
🌐 لینک برگزاری نشست در اسکای‌روم:
https://meeting.atu.ac.ir/ch/anjoman-farhangi
@hadikhaniki
☀️ یاد بعضی نفرات روشنم می‌دارد
✍🏻 یادداشت دکتر هادی خانیکی به مناسبت سالگرد درگذشت دکتر کاظم معتمدنژاد
🆔 @Hadikhaniki
▪️پنجشنبه ۱۴ آذر ماه سال ۱۳۹۲ دکتر کاظم معتمدنژاد پدر علم ارتباطات ایران چشم از جهان فرو بست و روز شنبه ۱۶ آذر از محل دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی که مکان قدیمی دانشکده ارتباطات نیز بوده بر دوش دوستان و همکاران و دانشجویانش با احترام تشییع شد و در قطعه نام آوران گورستان بهشت زهرا آرام گرفت.
▫️آن روز برایش نوشتم نام پدر در شایستگی همان کسی است که فروتنانه فرزانگی کرد و تا زمانی که توانست از پا ننشست و امروز در هشتمین سالمرگش همچنان وظیفه می دانم که از او و برای او چیزی بنویسم.
▪️بزرگی دکتر معتمدنژاد و نوع زیست علمی اخلاقی و اجتماعی او به اندازهای بود که در زمان حیات او هم به چشم آید استاد نمونه کشور شد، نشان درجه اول علمی ایران را دریافت کرد، آیین شکوهمند نکوداشت خویش را در دانشگاه دید و حتی در آستانه برگزاری نشست علمی بررسی آرا و اندیشه‌هایش از سوی انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات در ۲۳ آذر همان سال به دیار دیگر شتافت.
▫️با این همه با مرگ او زندگی دوم او آغاز گردید و حداقل هر سال در حوالی ۱۶ آذر دوست داشتیم که به نکوداشت آن بپردازیم. سرمایه دانش، بینش و روش معتمدنژاد در دانشگاه و در گستره ارتباطات تا آنجا رسیده بود که به این حوزه اعتبار دهد و افتخار بخشد و هم این یعنی خلق سرمایه نمادین برای دانش ارتباطات در ایران و هر سال مرگ فرصتی بود برای بازخوانی این سرمایه و میراث در دانشکده ارتباطات از زاویه‌های مختلف. داشته‌های علمی دکتر معتمدنژاد اندک نیست اما بزرگتر از آن تمایل و توان او به نوفهمی و نوآوری در جهان ارتباطات بود. از آموختن و دانستن هیچ گاه نمی آسود و به همین اعتبار سرمایه آموزشی و پژوهشی او نیز قابلیت گسترش‌پذیری، نقد و بازآفرینی دارد.
▪️امسال نخستین سالی است که دست درازی ویروس کرونا به همه عرصه‌های حیات اجتماعی و فردی، دانشگاه و دانشجویانش را از ادامه این سنت پسندیده نکوداشت محروم کرده است. ۱۶ آذر فرا رسیده است؛ سالگرد درگذشت دکتر معتمدنژاد و آغاز هفته پژوهش اما دانشکده خلوت از حضور، همه امکان بازخوانی میراث او را در جمع مثل هرسال ندارد اما دانشگاه خلوت و دانشکده خالی از استاد و دانشجو و منظومه وارثان و بازتولید کنندگان آن سرمایه نمادین و از همه آنها مهمتر دانشجویانی که محرومند از حضور فیزیکی در کلاسهای درس و دور مانده از روابط اجتماعی برآمده از فرهنگ رسمی و غیررسمی دانشگاهی برای زنده نگاه داشتن، میراث‌داری علمی و فرهنگی پا به دانشگاه نهاده‌اند، باید تقویت حافظه تاریخی و احساس تعلق و تبارمندی بیش از هر سال به دکتر معتمدنژاد و میراث ماندگار.
▫️ آیا آنها که به جز ویروس در فضای فیزیکی دور از هم افتاده اند می توانند امسال در فضای مجازی و هم نزدیک شوند و به آغاز زندگی سوم او بپردازند؟
▪️ برای من که به گفته نیما
«نام بعضی نفرات رزق روحم شده است
وقت هر دلتنگی سویشان دارم دست
جراتم می بخشد
روشنم می دارد»
🆔 @HadiKhaniki
✍🏻 یادداشت دکتر هادی خانیکی به مناسبت سالگرد درگذشت دکتر کاظم معتمدنژاد
🆔 @Hadikhaniki
▪️پنجشنبه ۱۴ آذر ماه سال ۱۳۹۲ دکتر کاظم معتمدنژاد پدر علم ارتباطات ایران چشم از جهان فرو بست و روز شنبه ۱۶ آذر از محل دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی که مکان قدیمی دانشکده ارتباطات نیز بوده بر دوش دوستان و همکاران و دانشجویانش با احترام تشییع شد و در قطعه نام آوران گورستان بهشت زهرا آرام گرفت.
▫️آن روز برایش نوشتم نام پدر در شایستگی همان کسی است که فروتنانه فرزانگی کرد و تا زمانی که توانست از پا ننشست و امروز در هشتمین سالمرگش همچنان وظیفه می دانم که از او و برای او چیزی بنویسم.
▪️بزرگی دکتر معتمدنژاد و نوع زیست علمی اخلاقی و اجتماعی او به اندازهای بود که در زمان حیات او هم به چشم آید استاد نمونه کشور شد، نشان درجه اول علمی ایران را دریافت کرد، آیین شکوهمند نکوداشت خویش را در دانشگاه دید و حتی در آستانه برگزاری نشست علمی بررسی آرا و اندیشه‌هایش از سوی انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات در ۲۳ آذر همان سال به دیار دیگر شتافت.
▫️با این همه با مرگ او زندگی دوم او آغاز گردید و حداقل هر سال در حوالی ۱۶ آذر دوست داشتیم که به نکوداشت آن بپردازیم. سرمایه دانش، بینش و روش معتمدنژاد در دانشگاه و در گستره ارتباطات تا آنجا رسیده بود که به این حوزه اعتبار دهد و افتخار بخشد و هم این یعنی خلق سرمایه نمادین برای دانش ارتباطات در ایران و هر سال مرگ فرصتی بود برای بازخوانی این سرمایه و میراث در دانشکده ارتباطات از زاویه‌های مختلف. داشته‌های علمی دکتر معتمدنژاد اندک نیست اما بزرگتر از آن تمایل و توان او به نوفهمی و نوآوری در جهان ارتباطات بود. از آموختن و دانستن هیچ گاه نمی آسود و به همین اعتبار سرمایه آموزشی و پژوهشی او نیز قابلیت گسترش‌پذیری، نقد و بازآفرینی دارد.
▪️امسال نخستین سالی است که دست درازی ویروس کرونا به همه عرصه‌های حیات اجتماعی و فردی، دانشگاه و دانشجویانش را از ادامه این سنت پسندیده نکوداشت محروم کرده است. ۱۶ آذر فرا رسیده است؛ سالگرد درگذشت دکتر معتمدنژاد و آغاز هفته پژوهش اما دانشکده خلوت از حضور، همه امکان بازخوانی میراث او را در جمع مثل هرسال ندارد اما دانشگاه خلوت و دانشکده خالی از استاد و دانشجو و منظومه وارثان و بازتولید کنندگان آن سرمایه نمادین و از همه آنها مهمتر دانشجویانی که محرومند از حضور فیزیکی در کلاسهای درس و دور مانده از روابط اجتماعی برآمده از فرهنگ رسمی و غیررسمی دانشگاهی برای زنده نگاه داشتن، میراث‌داری علمی و فرهنگی پا به دانشگاه نهاده‌اند، باید تقویت حافظه تاریخی و احساس تعلق و تبارمندی بیش از هر سال به دکتر معتمدنژاد و میراث ماندگار.
▫️ آیا آنها که به جز ویروس در فضای فیزیکی دور از هم افتاده اند می توانند امسال در فضای مجازی و هم نزدیک شوند و به آغاز زندگی سوم او بپردازند؟
▪️ برای من که به گفته نیما
«نام بعضی نفرات رزق روحم شده است
وقت هر دلتنگی سویشان دارم دست
جراتم می بخشد
روشنم می دارد»
🆔 @HadiKhaniki
Telegram
attach 📎
Forwarded from انجمن علمی مطالعات فرهنگی و رسانه
📌 گفتمان علوم اجتماعی، کرونا و اقناع افکار عمومی
✅ با حضور:
هادی خانیکی
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی
رضا صابری
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی
سیده زهرا اچاق
رئیس پژوهش‌کده مطالعات فرهنگی و اجتماعی
عبدالله بیچرانلو
عضو هیئت علمی گروه ارتباطات اجتماعی
اردشیر انتظاری
مدیر گروه جامعه‌شناسی
📆 ۲۳ آذر ۱۳۹۹
🕑 ۱۳ تا ۱۶
🔗 لینک ورود:
https://meeting.atu.ac.ir/ch/puop
با ما همراه باشید...
@mcs_atu
✅ با حضور:
هادی خانیکی
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی
رضا صابری
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی
سیده زهرا اچاق
رئیس پژوهش‌کده مطالعات فرهنگی و اجتماعی
عبدالله بیچرانلو
عضو هیئت علمی گروه ارتباطات اجتماعی
اردشیر انتظاری
مدیر گروه جامعه‌شناسی
📆 ۲۳ آذر ۱۳۹۹
🕑 ۱۳ تا ۱۶
🔗 لینک ورود:
https://meeting.atu.ac.ir/ch/puop
با ما همراه باشید...
@mcs_atu
Forwarded from بنیاد توسعه علم و فناوری خوارزمی
❇️ نشست پنجم از سلسله رویدادهای “یک استاد، یک تجربه “
👨🏫 استاد هادي خانيكي
ارتباط شناس، نويسنده و استاد تمام دانشگاه علامه طباطبايي
🗓️جمعه 28 آذر ماه 1399
⏰ساعت 22-20
لینک ثبت نام و ورود به وبینار
https://khwarizmi-foundation.com/ostad/
💠 بنیاد بین المللی توسعه علم و فناوری خوارزمی
وبسایت| اینستاگرام | تلگرام
🌐 https://khwarizmi-foundation.com
🆔 Instagram.com/Khwarizmi_Com
🆔 https://t.iss.one/khwarizmi_com
👨🏫 استاد هادي خانيكي
ارتباط شناس، نويسنده و استاد تمام دانشگاه علامه طباطبايي
🗓️جمعه 28 آذر ماه 1399
⏰ساعت 22-20
لینک ثبت نام و ورود به وبینار
https://khwarizmi-foundation.com/ostad/
💠 بنیاد بین المللی توسعه علم و فناوری خوارزمی
وبسایت| اینستاگرام | تلگرام
🌐 https://khwarizmi-foundation.com
🆔 Instagram.com/Khwarizmi_Com
🆔 https://t.iss.one/khwarizmi_com
Forwarded from چشم‌انداز ایران
🔸شجریان؛ سرمایه نمادین و زبان معیار
✍🏻هادی خانیکی
✅جامعه ایرانی به جد و از صمیم دل سوگوار شجریان شد و به سخن آمد که این نوع زبان‌آوری گسترده عام و خاص ایرانیان از هنرمندان و ادیبان و روشنفکران و دانشگاهیان و دانشمندان تا علما و روحانیان و سیاستمداران و خانواده‌های شهیدان و کنشگران مدنی و اجتماعی و سیاسی در ایران و خارج از ایران خود یک موضوع مهم و قابل مطالعه است که چرا و چگونه کسی می‌تواند در این حد بر دل‌ها بنشیند و زبان‌ها را به تقدیر وادارد. قطعاً بروز چنین پدیده‌ای محصول نوعی همپیوندی و تعلق‌خاطر همگانی است که خود از زیست ویژه هنری، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی شجریان برخاسته است.
✅شجریان می‌تواند از مصادیق ملموس تبدیل سرمایه فرهنگی به سرمایه نمادین در جامعه و زمانه ما باشد. او ویژگی‌ها، توانمندی‌ها و جایگاه ویژه و حتی منحصربه‌فردی در جهان هنر دارد که در تلازم و همنشینی با تأثیرات اجتماعی‌اش در چشم و دل اکثریت جامعه ایرانی به‌خوبی در چشم و دل جامعه ایرانی خانه کرده است.
✅وقتی سید محمد خاتمی گفت‌وگوی تمدن‌ها را مطرح کرد، توانست چیزی بر داشته‌های سیاسی کشور بیفزاید و همین می‌توانست به‌عنوان سرمایه نمادین مطرح شود که متأسفانه در رقابت‌های سیاسی و جناحی به آن توجه نشد.
به این اعتبار سرمایه‌های نمادین از پایه‌های مهم توسعه همه‌جانبه، ارتقاء سرمایه اجتماعی و تقویت همبستگی ملی در جامعه و جهان امروز هستند و میشود با کمک این‌ها اعتماد، مشارکت و همگرایی در میان شهروندان را بیشتر کرد و با بهره‌گیری از آنها تاریخمندی، هویت‌داری و انسجام ملی را بهبود بخشید و حتی فرصت‌های جدید اقتصادی و اجتماعی و سیاسی به‌وجود آورد. در همسایگی ایران، برخی کشورها توانسته‌اند از یک کوه و بیابان و دریا برای خود سرمایه نمادین بسازند و برای بهبود اقتصاد و زندگی مادی خود هم خلق فرصت کنند. به نظر من شجریان به دلیل میراث فرهنگی و هنری و منزلت و سرمایه اجتماعی که دارد، یکی از شاخص‌ترین سرمایه‌های نمادین در ایران است.
✅البته شجریان را نباید فقط در ساحت هنر و فرهنگ و ادب دید، او را در سیاست و در کنار خواسته‌ها و دردهای عامه مردم هم باید دید. گویی صدای او در شادی، نشاط، غم و اندوه همواره با ما همراه است. در صدای او گاهی سوزناک‌ترین سروده‌ها طوری می‌آید که امید را به بار می‌آورد و گاه پیچیده‌ترین مضامین دینی و اخلاقی و عرفانی را به فهم عامه نزدیک میکند.
✅پویایی فرهنگ ایرانی، به اعتبار شخصیت‌هایی مثل شجریان در موقعیت‌های تاریخی و اجتماعی مختلف به گونه‌های خاصی بروز پیدا میکند. به این اعتبار است که من همچنان به قدرت نوزایی فرهنگ و تمدن ایرانی و اسلامی امیدوارم و مطمئن هستم که این قدرت فرهنگی به بن‌بست نرسیده و امکان بروز در صورت‌بندی‌های متفاوت دارد. به نظر من شجریان گرچه در این زمان یگانه بود، اما برای آینده باقی می‌ماند، همانطور که فردوسی و مولوی و سعدی و حافظ در تاریخ ماندند و بوی کهنگی نگرفتند.
منبع: چشم‌انداز ایران شماره 124
@cheshandaz_iran
https://bit.ly/3oTjENU
✍🏻هادی خانیکی
✅جامعه ایرانی به جد و از صمیم دل سوگوار شجریان شد و به سخن آمد که این نوع زبان‌آوری گسترده عام و خاص ایرانیان از هنرمندان و ادیبان و روشنفکران و دانشگاهیان و دانشمندان تا علما و روحانیان و سیاستمداران و خانواده‌های شهیدان و کنشگران مدنی و اجتماعی و سیاسی در ایران و خارج از ایران خود یک موضوع مهم و قابل مطالعه است که چرا و چگونه کسی می‌تواند در این حد بر دل‌ها بنشیند و زبان‌ها را به تقدیر وادارد. قطعاً بروز چنین پدیده‌ای محصول نوعی همپیوندی و تعلق‌خاطر همگانی است که خود از زیست ویژه هنری، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی شجریان برخاسته است.
✅شجریان می‌تواند از مصادیق ملموس تبدیل سرمایه فرهنگی به سرمایه نمادین در جامعه و زمانه ما باشد. او ویژگی‌ها، توانمندی‌ها و جایگاه ویژه و حتی منحصربه‌فردی در جهان هنر دارد که در تلازم و همنشینی با تأثیرات اجتماعی‌اش در چشم و دل اکثریت جامعه ایرانی به‌خوبی در چشم و دل جامعه ایرانی خانه کرده است.
✅وقتی سید محمد خاتمی گفت‌وگوی تمدن‌ها را مطرح کرد، توانست چیزی بر داشته‌های سیاسی کشور بیفزاید و همین می‌توانست به‌عنوان سرمایه نمادین مطرح شود که متأسفانه در رقابت‌های سیاسی و جناحی به آن توجه نشد.
به این اعتبار سرمایه‌های نمادین از پایه‌های مهم توسعه همه‌جانبه، ارتقاء سرمایه اجتماعی و تقویت همبستگی ملی در جامعه و جهان امروز هستند و میشود با کمک این‌ها اعتماد، مشارکت و همگرایی در میان شهروندان را بیشتر کرد و با بهره‌گیری از آنها تاریخمندی، هویت‌داری و انسجام ملی را بهبود بخشید و حتی فرصت‌های جدید اقتصادی و اجتماعی و سیاسی به‌وجود آورد. در همسایگی ایران، برخی کشورها توانسته‌اند از یک کوه و بیابان و دریا برای خود سرمایه نمادین بسازند و برای بهبود اقتصاد و زندگی مادی خود هم خلق فرصت کنند. به نظر من شجریان به دلیل میراث فرهنگی و هنری و منزلت و سرمایه اجتماعی که دارد، یکی از شاخص‌ترین سرمایه‌های نمادین در ایران است.
✅البته شجریان را نباید فقط در ساحت هنر و فرهنگ و ادب دید، او را در سیاست و در کنار خواسته‌ها و دردهای عامه مردم هم باید دید. گویی صدای او در شادی، نشاط، غم و اندوه همواره با ما همراه است. در صدای او گاهی سوزناک‌ترین سروده‌ها طوری می‌آید که امید را به بار می‌آورد و گاه پیچیده‌ترین مضامین دینی و اخلاقی و عرفانی را به فهم عامه نزدیک میکند.
✅پویایی فرهنگ ایرانی، به اعتبار شخصیت‌هایی مثل شجریان در موقعیت‌های تاریخی و اجتماعی مختلف به گونه‌های خاصی بروز پیدا میکند. به این اعتبار است که من همچنان به قدرت نوزایی فرهنگ و تمدن ایرانی و اسلامی امیدوارم و مطمئن هستم که این قدرت فرهنگی به بن‌بست نرسیده و امکان بروز در صورت‌بندی‌های متفاوت دارد. به نظر من شجریان گرچه در این زمان یگانه بود، اما برای آینده باقی می‌ماند، همانطور که فردوسی و مولوی و سعدی و حافظ در تاریخ ماندند و بوی کهنگی نگرفتند.
منبع: چشم‌انداز ایران شماره 124
@cheshandaz_iran
https://bit.ly/3oTjENU
Telegraph
شجریان؛ سرمایه نمادین و زبان معیار
مرگ استاد محمدرضا شجریان -که به تعبیر سپهری با تمام افق‌های باز نسبت داشت- همانند زندگی‌اش او را در مرکز توجه جامعه ایرانی، فارسی‌زبانان، اعضای حوزه تمدن ایرانی و حتی بخش‌های قابل‌اعتنایی از هنرشناسان جهان قرار داد. شجریان خوشبختانه این اقبال را داشت که…
Forwarded from داود فیرحی
🍁به مناسبت چهلمین روز درگذشت استاد داود فیرحی
اندیشگاه سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران برگزار می کند:
▪️اندیشمند مرز کوش در میانه ی سنت و زمان
▪️زمان: دوشنبه اول دی ماه 1388،
نوبت صبح از ساعت 9.
نوبت عصر از ساعت 16.
▪️پخش زنده از:
➡ https://instagram.com/andishgah.nlai
▶ https://aparat.com/nlaiandishgah
🆔@feirahi
اندیشگاه سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران برگزار می کند:
▪️اندیشمند مرز کوش در میانه ی سنت و زمان
▪️زمان: دوشنبه اول دی ماه 1388،
نوبت صبح از ساعت 9.
نوبت عصر از ساعت 16.
▪️پخش زنده از:
➡ https://instagram.com/andishgah.nlai
▶ https://aparat.com/nlaiandishgah
🆔@feirahi
دکتر هادی خانیکی
📌 گفتمان علوم اجتماعی، کرونا و اقناع افکار عمومی ✅ با حضور: هادی خانیکی عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی رضا صابری عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی سیده زهرا اچاق رئیس پژوهش‌کده مطالعات فرهنگی و اجتماعی عبدالله بیچرانلو عضو هیئت علمی گروه ارتباطات…
لزوم اقناع افکار عمومی با گفتمان اجتماعی
گزارش روزنامه ایران از وبینار «گفتمان علوم اجتماعی، کرونا و اقناع افکار عمومی» که روز یکشنبه ۲۳ آذرماه برگزار شد.
🆔 @HadiKhaniki
دکتر هادی خانیکی، استاد علوم ارتباطات و عضو هیأت علمی دانشگاه در این نشست گفت: دو ویژگی ویروس کرونا بر همگان روشن است، اولین نوپدید بودن آن و دیگری عالمگیر شدن این ویروس در مدتی کوتاه در کشورهای پیشرفته و سایر کشورها است، لازم است که مواجهه‌ای سریع، پرشتاب و پردامنه به‌خوبی مورد توجه قرار بگیرد. نه تنها جامعه ما بلکه کلیه نهادها در مدت کوتاهی با بحران کرونا که زیرساخت‌های فناورانه و متناسبی را می‌طلبید، مواجه شد؛ اگر بخواهیم به عقب برگردیم، می‌بینیم که وقتی جامعه ما با این ویروس نوظهور روبه‌رو شد، گفتمان‌های مسلطی را مورد نظر قرار داد و فضای غالب این بود که بحران کرونا یک مسأله بهداشتی و مربوط به سلامت است، در نتیجه خط مقدم برای مواجهه با آن منظر بهداشت و سلامت بود. انتظار این بود که اطلاع رسانی، آموزش، آمارها، پیشگیری و درمان در چارچوب این انگاره پرداخته شود. این مسأله هم نقاط قوت و هم نقاط ضعفی را در پی داشت. از نقاط قوت آن دیده شدن پیام‌های سلامت بود و از نقاط منفی آن هم گسترش انتقال‌های جعلی اخبار و فیک نیوز‌ها بود. اینجاست که بیشترین درگیری ذهنی از منظر سلامت به وجود آمد. به گفته این استاد دانشگاه، اگر به افکار عمومی و چگونگی اقناع آن فکر کنیم، انتظار داریم ببینیم که چگونه می‌توان افکار عمومی را درگیر کرد تا اعتماد مردم به آمارهای رسمی و قبول رعایت پروتکل‌ها افزایش پیدا کند. مهمترین تهدیدی که در این گفتمان وجود داشت، نوع باور به این مسأله بود که کرونا موقتی است و با گرم شدن هوا وضعیت بهتر میشود اما با ادامه روند بیماری متوجه شدیم که این اتفاق نیفتاد و خیز دوم شیوع کرونا را در اوایل تابستان داشتیم و غلبه مشکلات اقتصادی افزایش پیدا کرد، مفاهیم دورکاری، فروشگاه‌های اینترنتی، انجام خدمات بانکی و تلاش برای بالا بردن سرعت انطباق ارگان‌ها ناظر بر مسائل اقتصادی قرار گرفت و نظام اجرایی و حاکمیت دولت را هم در تردید در اعمال دستورالعمل‌های بهداشتی اعمال قرنطینه، برگزار شدن یا نشدن کنکور و مراسم مذهبی یا باز نشدن یا باز شدن مدارس قرار داد. در زمان پیک مرگ و میر و ابتلا، گفتمان اجتماعی فرهنگی نیز پررنگ شد و همین‌جاست که از منظر علوم اجتماعی، تعلیق حضور در حوزه‌های عمومی و تعلیق مناسبات و روابط اجتماعی اهمیت پیدا کردند.
دکتر خانیکی در ادامه افزود: آثار ناشی از تنهایی قرنطینه، آثار روانی و اجتماعی در جامعه بروز و ظهور پیدا کرده و بیشتر به چشم می‌خورد و دیگر مسأله فقط و فقط بالا بودن مرگ‌و‌میر و نبود دارو و کمبود تخت‌ها نیست، بلکه در کنار این مشکلات، معضلات روانی هم بروز پیدا کرده است. عادت زیسته ایرانیان که همبستگی در عیادت‌ها و سوگ‌ها بوده، باید به گونه دیگری نگریسته شود. در آخرین نظرسنجی‌ها جامعه آماری نشان داد، ۵۱ درصد مردم نگران وضعیت اقتصادی و ۴۹ درصد نگران ابتلا به کرونا بودند. این آمارگیری هم در شمال شهر و هم در جنوب شهر یکنواخت بود، اما جنسیت در آن تأثیر‌گذار شده یعنی مردان نگران‌تر هستند تا زنان. بر اساس تحقیقی که در شهر تهران انجام شده ۴۹.۳ درصد ترخیص شده‌ها علائم و مشکلات روانی دارند و متوجه می‌شویم بار روانی اجتماعی و فرهنگی ناشی از کرونا در جامعه وجود دارد. تغییر مراودات اجتماعی از شکل جمعی به شکل مجازی باید بیشتر مورد توجه قرار بگیرد و نمی‌توانیم به پارادایم قبلی رسانه‌ای متکی باشیم و باید مجازی شدن ارتباطات و استفاده از ظرفیت‌های مجازی هم با تهدیدها و هم با فرصت‌ها مورد توجه قرار بگیرد. تکیه ما پیشتر از این فناوری‌ها برای برقراری ارتباطات مجازی بوده و بیشتر انتظارمان از بحث نرم‌افزار‌ها بوده و به بخش‌های انسانی روابط کمتر توجه شده است، این در حالی است که باید به اقناع مردم در چنین روابطی نیز توجه داشته باشیم، افکار عمومی امروز مواجه با خطری بنیادی است و ادراک عمومی و مشترک از خطر ضعیف است. باید کاری کنیم که مشارکت همگانی افزایش یافته و میزان نارضایتی‌ها کاهش پیدا کند. برجسته شدن عنصر ارتباطات، توجه به الزام اجتماعی، استفاده از ظرفیت‌های جدید ارتباطی و اینکه باید از فضای مجازی به عنوان یک فرصت استفاده کنیم و در عین حال هم به مخاطرات جدید توجه داشته باشیم و از اتاق‌های پژواک بیرون بیاییم، از جمله مسائلی هستند که باید در گفتمان‌ها گنجانده شوند، در نهایت هم برای رهایی از مشکلات امروز، باید نهادهای مدنی و نظایر آن به قانع‌کردن افکار عمومی کمک کنند.
گزارش روزنامه ایران از وبینار «گفتمان علوم اجتماعی، کرونا و اقناع افکار عمومی» که روز یکشنبه ۲۳ آذرماه برگزار شد.
🆔 @HadiKhaniki
دکتر هادی خانیکی، استاد علوم ارتباطات و عضو هیأت علمی دانشگاه در این نشست گفت: دو ویژگی ویروس کرونا بر همگان روشن است، اولین نوپدید بودن آن و دیگری عالمگیر شدن این ویروس در مدتی کوتاه در کشورهای پیشرفته و سایر کشورها است، لازم است که مواجهه‌ای سریع، پرشتاب و پردامنه به‌خوبی مورد توجه قرار بگیرد. نه تنها جامعه ما بلکه کلیه نهادها در مدت کوتاهی با بحران کرونا که زیرساخت‌های فناورانه و متناسبی را می‌طلبید، مواجه شد؛ اگر بخواهیم به عقب برگردیم، می‌بینیم که وقتی جامعه ما با این ویروس نوظهور روبه‌رو شد، گفتمان‌های مسلطی را مورد نظر قرار داد و فضای غالب این بود که بحران کرونا یک مسأله بهداشتی و مربوط به سلامت است، در نتیجه خط مقدم برای مواجهه با آن منظر بهداشت و سلامت بود. انتظار این بود که اطلاع رسانی، آموزش، آمارها، پیشگیری و درمان در چارچوب این انگاره پرداخته شود. این مسأله هم نقاط قوت و هم نقاط ضعفی را در پی داشت. از نقاط قوت آن دیده شدن پیام‌های سلامت بود و از نقاط منفی آن هم گسترش انتقال‌های جعلی اخبار و فیک نیوز‌ها بود. اینجاست که بیشترین درگیری ذهنی از منظر سلامت به وجود آمد. به گفته این استاد دانشگاه، اگر به افکار عمومی و چگونگی اقناع آن فکر کنیم، انتظار داریم ببینیم که چگونه می‌توان افکار عمومی را درگیر کرد تا اعتماد مردم به آمارهای رسمی و قبول رعایت پروتکل‌ها افزایش پیدا کند. مهمترین تهدیدی که در این گفتمان وجود داشت، نوع باور به این مسأله بود که کرونا موقتی است و با گرم شدن هوا وضعیت بهتر میشود اما با ادامه روند بیماری متوجه شدیم که این اتفاق نیفتاد و خیز دوم شیوع کرونا را در اوایل تابستان داشتیم و غلبه مشکلات اقتصادی افزایش پیدا کرد، مفاهیم دورکاری، فروشگاه‌های اینترنتی، انجام خدمات بانکی و تلاش برای بالا بردن سرعت انطباق ارگان‌ها ناظر بر مسائل اقتصادی قرار گرفت و نظام اجرایی و حاکمیت دولت را هم در تردید در اعمال دستورالعمل‌های بهداشتی اعمال قرنطینه، برگزار شدن یا نشدن کنکور و مراسم مذهبی یا باز نشدن یا باز شدن مدارس قرار داد. در زمان پیک مرگ و میر و ابتلا، گفتمان اجتماعی فرهنگی نیز پررنگ شد و همین‌جاست که از منظر علوم اجتماعی، تعلیق حضور در حوزه‌های عمومی و تعلیق مناسبات و روابط اجتماعی اهمیت پیدا کردند.
دکتر خانیکی در ادامه افزود: آثار ناشی از تنهایی قرنطینه، آثار روانی و اجتماعی در جامعه بروز و ظهور پیدا کرده و بیشتر به چشم می‌خورد و دیگر مسأله فقط و فقط بالا بودن مرگ‌و‌میر و نبود دارو و کمبود تخت‌ها نیست، بلکه در کنار این مشکلات، معضلات روانی هم بروز پیدا کرده است. عادت زیسته ایرانیان که همبستگی در عیادت‌ها و سوگ‌ها بوده، باید به گونه دیگری نگریسته شود. در آخرین نظرسنجی‌ها جامعه آماری نشان داد، ۵۱ درصد مردم نگران وضعیت اقتصادی و ۴۹ درصد نگران ابتلا به کرونا بودند. این آمارگیری هم در شمال شهر و هم در جنوب شهر یکنواخت بود، اما جنسیت در آن تأثیر‌گذار شده یعنی مردان نگران‌تر هستند تا زنان. بر اساس تحقیقی که در شهر تهران انجام شده ۴۹.۳ درصد ترخیص شده‌ها علائم و مشکلات روانی دارند و متوجه می‌شویم بار روانی اجتماعی و فرهنگی ناشی از کرونا در جامعه وجود دارد. تغییر مراودات اجتماعی از شکل جمعی به شکل مجازی باید بیشتر مورد توجه قرار بگیرد و نمی‌توانیم به پارادایم قبلی رسانه‌ای متکی باشیم و باید مجازی شدن ارتباطات و استفاده از ظرفیت‌های مجازی هم با تهدیدها و هم با فرصت‌ها مورد توجه قرار بگیرد. تکیه ما پیشتر از این فناوری‌ها برای برقراری ارتباطات مجازی بوده و بیشتر انتظارمان از بحث نرم‌افزار‌ها بوده و به بخش‌های انسانی روابط کمتر توجه شده است، این در حالی است که باید به اقناع مردم در چنین روابطی نیز توجه داشته باشیم، افکار عمومی امروز مواجه با خطری بنیادی است و ادراک عمومی و مشترک از خطر ضعیف است. باید کاری کنیم که مشارکت همگانی افزایش یافته و میزان نارضایتی‌ها کاهش پیدا کند. برجسته شدن عنصر ارتباطات، توجه به الزام اجتماعی، استفاده از ظرفیت‌های جدید ارتباطی و اینکه باید از فضای مجازی به عنوان یک فرصت استفاده کنیم و در عین حال هم به مخاطرات جدید توجه داشته باشیم و از اتاق‌های پژواک بیرون بیاییم، از جمله مسائلی هستند که باید در گفتمان‌ها گنجانده شوند، در نهایت هم برای رهایی از مشکلات امروز، باید نهادهای مدنی و نظایر آن به قانع‌کردن افکار عمومی کمک کنند.
🔹 ترک عادت موجب صحت!
✍️ یادداشت هادی خانیکی در روزنامه ایران یکشنبه ۳۰ آذر
به اعتبار فهم زیبای اسطوره‌ای که از گردش ایام و رویارویی با بلندترین شب سال داشته‌ایم، همواره جشن «رویش» و میلاد را به مصالحه زمانی برای همنشینی و شادمانی برگزیده‌ایم و خوشترین لحظه‌های زندگی را برای خود و آشنایان سامان داده‌ایم. این آیین نیکو، دور و نزدیک، دارا و ندار، پیر و جوان و سنتی و متجدد نشناخته و نمی‌شناسد و درهمه سالیان قرون، گرما و نشاط را بر سرما و پژمردگی چیره کرده است.
اکنون به زمانه‌ای دیگر پا نهاده‌ایم، روزگاری متفاوت با همه آن روزها و سال‌ها آغاز شده است. ویروسی کوچک و نوظهور همه سنت‌ها، آداب و شیوه‌های زندگی را در معرض تهدید و تغییر قرار داده است. به‌گفته ماتیاس هورکس آینده پژوه آلمانی «در دوران کرونا جهانی که خیال می‌کردیم آن را می‌شناسیم فرو ریخته و جهانی دیگر در حال زایش است.» هاله‌های مه آلودی بر همه ابعاد زندگی فردی و اجتماعی نشسته است وگویی ویروس کرونا همه آنچه را که برای ما عادی و پذیرفتنی بود به پرسش‌هایی جدی تبدیل کرده است.
سخن آلبرکامو در اثر ماندگارش «طاعون» امروز خواندنی است که «زندگی مردم قبل از شروع طاعون به‌شکل وحشتناکی آرام و معمولی بود، هیچ کس حواسش به زندگی نبود تا اینکه طاعون همه را بیدار کرد.» واقعیت همین است کرونا موجب شده که در داشته‌ها، دانسته‌ها و زیسته‌های خویش تأمل کنیم و تغییر عادت‌های فردی و اجتماعی را در صدر نگرش‌ها و رفتارهای انسانی و اجتماعی قرار دهیم. اکنون زمان انتخاب عواطف و ادراکات نو و شهامت پذیرش راه‌ها و رسوم متفاوت است. از یک سو باید جوهر و مضمون حیات اجتماعی و تاریخی و فرهنگی انسان را پاس داشت و از سوی دیگر خطر کمین کرونا را در برابر جان، روان و امکان زندگی بی‌دغدغه ما آدمیان حس کرد و در مقابله با آن ایستاد.
پس امروز تواناترین ساز و کار رهایی از چنگال ویروس عادت‌زدایی از آداب و رسوم زندگی در عین وفاداری به هدف‌ها و مضامین حیات بخش آنهاست. اینجا همان بزنگاه و گرم گاه حوادث است که باید به حکم حافظان سلامت تمکین کرد و آنچه را پزشکان برای حفظ سلامت تن و روان ضروری می‌دانند به‌کار بست. اینک زمان همراهی سنت و فرهنگ و سلامت و بهداشت است.
شب یلدا همچنان شب دوستی، رویش و نشاط است اما در نزدیک بودن‌های دور از هم، در همنشینی‌ها و هم‌سخنی‌های مجازی و به تعبیر صاحبنظران ارتباطات «دور از هم ولی در کنار هم.» چنین است که ترک آن عادت‌های دیرین نه تنها موجب مرض نیست که مایه صحت و سلامت فردی و جمعی نیز است. پس بهتر آنکه برای فرو کاستن خطر کرونا در جامعه به‌گفته «سایه»، زندان شب یلدا بگشاییم و بگریزیم.
🆔 @hadikhaniki
✍️ یادداشت هادی خانیکی در روزنامه ایران یکشنبه ۳۰ آذر
به اعتبار فهم زیبای اسطوره‌ای که از گردش ایام و رویارویی با بلندترین شب سال داشته‌ایم، همواره جشن «رویش» و میلاد را به مصالحه زمانی برای همنشینی و شادمانی برگزیده‌ایم و خوشترین لحظه‌های زندگی را برای خود و آشنایان سامان داده‌ایم. این آیین نیکو، دور و نزدیک، دارا و ندار، پیر و جوان و سنتی و متجدد نشناخته و نمی‌شناسد و درهمه سالیان قرون، گرما و نشاط را بر سرما و پژمردگی چیره کرده است.
اکنون به زمانه‌ای دیگر پا نهاده‌ایم، روزگاری متفاوت با همه آن روزها و سال‌ها آغاز شده است. ویروسی کوچک و نوظهور همه سنت‌ها، آداب و شیوه‌های زندگی را در معرض تهدید و تغییر قرار داده است. به‌گفته ماتیاس هورکس آینده پژوه آلمانی «در دوران کرونا جهانی که خیال می‌کردیم آن را می‌شناسیم فرو ریخته و جهانی دیگر در حال زایش است.» هاله‌های مه آلودی بر همه ابعاد زندگی فردی و اجتماعی نشسته است وگویی ویروس کرونا همه آنچه را که برای ما عادی و پذیرفتنی بود به پرسش‌هایی جدی تبدیل کرده است.
سخن آلبرکامو در اثر ماندگارش «طاعون» امروز خواندنی است که «زندگی مردم قبل از شروع طاعون به‌شکل وحشتناکی آرام و معمولی بود، هیچ کس حواسش به زندگی نبود تا اینکه طاعون همه را بیدار کرد.» واقعیت همین است کرونا موجب شده که در داشته‌ها، دانسته‌ها و زیسته‌های خویش تأمل کنیم و تغییر عادت‌های فردی و اجتماعی را در صدر نگرش‌ها و رفتارهای انسانی و اجتماعی قرار دهیم. اکنون زمان انتخاب عواطف و ادراکات نو و شهامت پذیرش راه‌ها و رسوم متفاوت است. از یک سو باید جوهر و مضمون حیات اجتماعی و تاریخی و فرهنگی انسان را پاس داشت و از سوی دیگر خطر کمین کرونا را در برابر جان، روان و امکان زندگی بی‌دغدغه ما آدمیان حس کرد و در مقابله با آن ایستاد.
پس امروز تواناترین ساز و کار رهایی از چنگال ویروس عادت‌زدایی از آداب و رسوم زندگی در عین وفاداری به هدف‌ها و مضامین حیات بخش آنهاست. اینجا همان بزنگاه و گرم گاه حوادث است که باید به حکم حافظان سلامت تمکین کرد و آنچه را پزشکان برای حفظ سلامت تن و روان ضروری می‌دانند به‌کار بست. اینک زمان همراهی سنت و فرهنگ و سلامت و بهداشت است.
شب یلدا همچنان شب دوستی، رویش و نشاط است اما در نزدیک بودن‌های دور از هم، در همنشینی‌ها و هم‌سخنی‌های مجازی و به تعبیر صاحبنظران ارتباطات «دور از هم ولی در کنار هم.» چنین است که ترک آن عادت‌های دیرین نه تنها موجب مرض نیست که مایه صحت و سلامت فردی و جمعی نیز است. پس بهتر آنکه برای فرو کاستن خطر کرونا در جامعه به‌گفته «سایه»، زندان شب یلدا بگشاییم و بگریزیم.
🆔 @hadikhaniki
@hadikhaniki
✅ لینک دسترسی به فایل ضبط شده‌ی وبینار «یک استاد، یک تجربه» با حضور دکتر هادی خانیکی
👇👇👇
https://iran.ecodan.ir/playback/presentation/2.0/playback.html?meetingId=f796c8b9d8b6004d6fbd26bb6960bf0436d4f366-1608307273335
✅ لینک دسترسی به فایل ضبط شده‌ی وبینار «یک استاد، یک تجربه» با حضور دکتر هادی خانیکی
👇👇👇
https://iran.ecodan.ir/playback/presentation/2.0/playback.html?meetingId=f796c8b9d8b6004d6fbd26bb6960bf0436d4f366-1608307273335
Forwarded from همایش سالانه سلامت روان و رسانه
🔔دهمین همایش سلامت روان و رسانه با موضوع «انگ و چالش‌های روانی-اجتماعی در گذر از بحران کرونا» ۱۷ و ۱۸ دی ماه به صورت وبینار برگزار میشود.
🔷آیین افتتاحیه‌ی همایش صبح روز هفدهم دی ماه با سخنرانی دکتر مصطفی معین، رییس کرسی یونسکو در آموزش سلامت و رییس همایش؛ دکتر ارسیا تقوا، دبیر علمی همایش و آیلین مردان‌پور، دبیر کرسی یونسکو در آموزش سلامت و دبیر اجرایی همایش برگزار میشود.
📌برای اطلاع از جزئیات برنامه‌ها و سخنرانان پانل‌های تخصصی همایش لطفا تصاویر را مشاهده کنید.
📌با اشتراک گذاشتن برنامه‌ی همایش سلامت روان و رسانه به ما در اطلاع‌رسانی همایش کمک کنید.
https://instagram.com/mental_health_media_congress
@mentalhealthmedia
www.iranmhm.com
🔷آیین افتتاحیه‌ی همایش صبح روز هفدهم دی ماه با سخنرانی دکتر مصطفی معین، رییس کرسی یونسکو در آموزش سلامت و رییس همایش؛ دکتر ارسیا تقوا، دبیر علمی همایش و آیلین مردان‌پور، دبیر کرسی یونسکو در آموزش سلامت و دبیر اجرایی همایش برگزار میشود.
📌برای اطلاع از جزئیات برنامه‌ها و سخنرانان پانل‌های تخصصی همایش لطفا تصاویر را مشاهده کنید.
📌با اشتراک گذاشتن برنامه‌ی همایش سلامت روان و رسانه به ما در اطلاع‌رسانی همایش کمک کنید.
https://instagram.com/mental_health_media_congress
@mentalhealthmedia
www.iranmhm.com