شماره شبهه:2655
🔆متن شبهه
یک #معلم مهربان، به #شاگرد خود اجازه می‌دهد که در صورت #مردود شدن دوباره تلاش کرده و #امتحان_مجددی بدهد، نه اینکه راه پیشرفت را برای #ابدیت به روی او ببندد. آیا #خدا به #مردودی‌ها #اجازه‌ی تلاش مجدد می‌دهد؟
🔆پاسخ شبهه:
1⃣مگر تا کنون که زنده هستیم و امکان تلاش مجدد داریم، مردود نبوده‌ایم و کارنامه‌ی قبولی گرفته‌ایم؟!
چه بد مثالی است وقتی مخلوق با خالفش قیاس می‌شود و فضیلتی از اسماء الله که مقداری در او تجلی یافته به رخ کشیده شده و سؤال می‌شود: آیا خالق او نیز از چنین فضیلیتی برخوردار است؟! گویی آن معلم، خودش خویشتن را خلق نموده، و به خود اخلاق و مهربانی داده، و رب شاگرد مردودش می‌باشد؟! « وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَنَسِيَ خَلْقَهُ ... - و براى ما مثلى آورد و آفرينش خود را فراموش كرد ...» (یس، 78)
اولا :معلم کیست؟ علمش را از کجا کسب :
کرد؟ مهربانی چیست و معلم، مهربانی را از کجا آموخت و در خود ایجاد نمود؟! چکاره است که به شاگرد مردود خود اجازه‌ی تلاش مجدد بدهد؟ اگر قانونگذار در قانون اجازه ندهد، از دست او چه کاری بر می‌آید؟ و اگر او به واسطه‌ی قانون اجازه تلاش دوباره بدهد، اما شاگرد اراده‌ی چنین تلاش مجددی نداشته باشد، مهربانی معلم به چه کار او می‌آید؟! پس این چه سخن بی‌جا، ناهمگون و بی‌ربطی است؟!
دوما:حال آیا این معلم مهربان، عقل، درایت و حکمت هم دارد یا ندارد، آیا خبیر، بصیر و مدبرالامور هم هست یا فقط مهربانی دارد؟ دوستی و مهربانی بدون علم، حکمت، خبر، بصیرت، تدبیر و سایر کمالات که "همان خاله خرسه" می‌شود!
اگر شاگرد مردود گردنکشی کند، چه می‌کند؟ اگر مزاحم تحصیل بقیه شود چه می‌کند؟ اگر پس از گذشت ده یا بیست سال از تحصیل، باز در کلاس اول بماند و مردود شود، چه می‌کند؟! اگر به رغم مهربانی، دانش آموز کاملاً به معلم و کتاب پشت کند، چه می‌کند؟ اگر هر چه به او تعلیم و تذکر داده می‌شود را به سخره بگیرد، معلم مهربان چه می‌کند؟!
2⃣آیا خداوندی که رحمان، رحیم، خالق، ربّ و غفار است، و در عین حال رحمتش عین حکمت، حکمتش عین جود و کرم، و کرمش مطابق با عدل و فضل است، با مخلوقی که گاه لطفش بدون بصیرت و مهربانی‌اش عین ظلم (ترحم بر پلنگ تیز دندان) است، و اگر نباشد نیز بسیار سطحی و محدود است، مقایسه می‌شود؟!
پس چه مثال نسجیده و بی‌ربطی است!
3⃣اندازه و سررسید:
در نظام حکیمانه‌ی خلقت، هر چیزی اندازه‌ای دارد « لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا – برای هر چیزی اندازه‌ای هست»، هم آب از آسمان بر اساس اندازه‌ها نازل می‌گردد « وَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ - و از آسمان آبى به اندازه [معين] فرود آورديم / المؤمنون، 18»، و هم ارزاق مادی (متاع دنیا) و معنوی (درجات و فضیلت‌های) انسان‌ها بر اساس اندازه‌های معین می‌باشد
4⃣نظام هدایت الهی نیز منطبق با نظام خلقت اوست، و بالتبع خارج از اندازه‌هایی که او قرار داده نمی‌باشد. پس، بر اساس اندازه‌های معینی خلق نمود، و بر همان اساس هدایت می‌کند
اندازه، هر چقدر هم که زیاد باشد، باز هم محدود است، لذا هر چیزی [فرد، جامعه، کار، ضرر، منفعت و ...] پایانی دارد.
« [ما] آسمان‌ها و زمين و آنچه را كه ميان آن دو است جز به حق و [تا] زمانى معين نيافريديم و كسانى كه كافر شده‌اند از آنچه هشدار داده شده‌اند رويگردانند. » (الأحقاف، 3)
5⃣اندازه‌ی مغفرت:
رحمت، مغفرت، جود، کرم و لطف خداوند سبحان واسعه است و اندازه و محدودیتی ندارد، اما اندازه‌ی فرصت و امکان بندگان خدا، در اخذ و جذب این رحمت و مغفرت محدود است. چنان که علم محدود نیست، اما زمان، امکان و شرایط کسب علم محدود است، یا جمال، قدرت و سایر کمالات محدود نیستند، اما ظرفیت وجودی مخلوقات برای اخذ و متجلی شدن محدود است. لذا اگر فرصت و امکان برای دانش‌آموز از دست برود، او دیگر نمی‌تواند کسب علم نماید، و مهربانی معلم، سود و فایده‌ای به حال او ندارد.
- اندازه‌ای که از مغفرت خداوند منّان و غفّار به انسان می‌رسد، به مراتب بیش از آن است که انسان خودش طلب نموده و جذب می‌نماید؛ چه بسیارند گناهانی که انسان برای آنها هیچ استغفار و توبه‌ای ننموده، اما خداوند می‌بخشد و اگر قرار بود فرصت ندهد، هر جنبده‌ای، با اولین گناه و ظلم به خودش و دیگران، مستحق عذاب بود و هلاک می‌شد، اما خداوند مهربان، با بخشش خود، تا زمان معینی به او فرصت می‌دهد
🔮ادامه در پست بعدی👇
نشر این پیام صدقه جاریه است.
✒️ 📋 ✒️ 📋 ✒️ 📋 ✒️ 📋 ✒️ 📋
نشر مطلب با ذکر منبع بلامانع و نشانه پایبندی به اخلاق اسلامی است
👈قرارگاه پاسخ به شبهات و شایعات👉
https://telegram.me/joinchat/A9RIwjvuaKGX3QS979_J_w
🔆متن شبهه
یک #معلم مهربان، به #شاگرد خود اجازه می‌دهد که در صورت #مردود شدن دوباره تلاش کرده و #امتحان_مجددی بدهد، نه اینکه راه پیشرفت را برای #ابدیت به روی او ببندد. آیا #خدا به #مردودی‌ها #اجازه‌ی تلاش مجدد می‌دهد؟
🔆پاسخ شبهه:
1⃣مگر تا کنون که زنده هستیم و امکان تلاش مجدد داریم، مردود نبوده‌ایم و کارنامه‌ی قبولی گرفته‌ایم؟!
چه بد مثالی است وقتی مخلوق با خالفش قیاس می‌شود و فضیلتی از اسماء الله که مقداری در او تجلی یافته به رخ کشیده شده و سؤال می‌شود: آیا خالق او نیز از چنین فضیلیتی برخوردار است؟! گویی آن معلم، خودش خویشتن را خلق نموده، و به خود اخلاق و مهربانی داده، و رب شاگرد مردودش می‌باشد؟! « وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَنَسِيَ خَلْقَهُ ... - و براى ما مثلى آورد و آفرينش خود را فراموش كرد ...» (یس، 78)
اولا :معلم کیست؟ علمش را از کجا کسب :
کرد؟ مهربانی چیست و معلم، مهربانی را از کجا آموخت و در خود ایجاد نمود؟! چکاره است که به شاگرد مردود خود اجازه‌ی تلاش مجدد بدهد؟ اگر قانونگذار در قانون اجازه ندهد، از دست او چه کاری بر می‌آید؟ و اگر او به واسطه‌ی قانون اجازه تلاش دوباره بدهد، اما شاگرد اراده‌ی چنین تلاش مجددی نداشته باشد، مهربانی معلم به چه کار او می‌آید؟! پس این چه سخن بی‌جا، ناهمگون و بی‌ربطی است؟!
دوما:حال آیا این معلم مهربان، عقل، درایت و حکمت هم دارد یا ندارد، آیا خبیر، بصیر و مدبرالامور هم هست یا فقط مهربانی دارد؟ دوستی و مهربانی بدون علم، حکمت، خبر، بصیرت، تدبیر و سایر کمالات که "همان خاله خرسه" می‌شود!
اگر شاگرد مردود گردنکشی کند، چه می‌کند؟ اگر مزاحم تحصیل بقیه شود چه می‌کند؟ اگر پس از گذشت ده یا بیست سال از تحصیل، باز در کلاس اول بماند و مردود شود، چه می‌کند؟! اگر به رغم مهربانی، دانش آموز کاملاً به معلم و کتاب پشت کند، چه می‌کند؟ اگر هر چه به او تعلیم و تذکر داده می‌شود را به سخره بگیرد، معلم مهربان چه می‌کند؟!
2⃣آیا خداوندی که رحمان، رحیم، خالق، ربّ و غفار است، و در عین حال رحمتش عین حکمت، حکمتش عین جود و کرم، و کرمش مطابق با عدل و فضل است، با مخلوقی که گاه لطفش بدون بصیرت و مهربانی‌اش عین ظلم (ترحم بر پلنگ تیز دندان) است، و اگر نباشد نیز بسیار سطحی و محدود است، مقایسه می‌شود؟!
پس چه مثال نسجیده و بی‌ربطی است!
3⃣اندازه و سررسید:
در نظام حکیمانه‌ی خلقت، هر چیزی اندازه‌ای دارد « لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا – برای هر چیزی اندازه‌ای هست»، هم آب از آسمان بر اساس اندازه‌ها نازل می‌گردد « وَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ - و از آسمان آبى به اندازه [معين] فرود آورديم / المؤمنون، 18»، و هم ارزاق مادی (متاع دنیا) و معنوی (درجات و فضیلت‌های) انسان‌ها بر اساس اندازه‌های معین می‌باشد
4⃣نظام هدایت الهی نیز منطبق با نظام خلقت اوست، و بالتبع خارج از اندازه‌هایی که او قرار داده نمی‌باشد. پس، بر اساس اندازه‌های معینی خلق نمود، و بر همان اساس هدایت می‌کند
اندازه، هر چقدر هم که زیاد باشد، باز هم محدود است، لذا هر چیزی [فرد، جامعه، کار، ضرر، منفعت و ...] پایانی دارد.
« [ما] آسمان‌ها و زمين و آنچه را كه ميان آن دو است جز به حق و [تا] زمانى معين نيافريديم و كسانى كه كافر شده‌اند از آنچه هشدار داده شده‌اند رويگردانند. » (الأحقاف، 3)
5⃣اندازه‌ی مغفرت:
رحمت، مغفرت، جود، کرم و لطف خداوند سبحان واسعه است و اندازه و محدودیتی ندارد، اما اندازه‌ی فرصت و امکان بندگان خدا، در اخذ و جذب این رحمت و مغفرت محدود است. چنان که علم محدود نیست، اما زمان، امکان و شرایط کسب علم محدود است، یا جمال، قدرت و سایر کمالات محدود نیستند، اما ظرفیت وجودی مخلوقات برای اخذ و متجلی شدن محدود است. لذا اگر فرصت و امکان برای دانش‌آموز از دست برود، او دیگر نمی‌تواند کسب علم نماید، و مهربانی معلم، سود و فایده‌ای به حال او ندارد.
- اندازه‌ای که از مغفرت خداوند منّان و غفّار به انسان می‌رسد، به مراتب بیش از آن است که انسان خودش طلب نموده و جذب می‌نماید؛ چه بسیارند گناهانی که انسان برای آنها هیچ استغفار و توبه‌ای ننموده، اما خداوند می‌بخشد و اگر قرار بود فرصت ندهد، هر جنبده‌ای، با اولین گناه و ظلم به خودش و دیگران، مستحق عذاب بود و هلاک می‌شد، اما خداوند مهربان، با بخشش خود، تا زمان معینی به او فرصت می‌دهد
🔮ادامه در پست بعدی👇
نشر این پیام صدقه جاریه است.
✒️ 📋 ✒️ 📋 ✒️ 📋 ✒️ 📋 ✒️ 📋
نشر مطلب با ذکر منبع بلامانع و نشانه پایبندی به اخلاق اسلامی است
👈قرارگاه پاسخ به شبهات و شایعات👉
https://telegram.me/joinchat/A9RIwjvuaKGX3QS979_J_w
Telegram
attach 📎
#نشر_مجدد
🔆متن شبهه
یک #معلم مهربان، به #شاگرد خود اجازه می‌دهد که در صورت #مردود شدن دوباره تلاش کرده و #امتحان_مجددی بدهد، نه اینکه راه پیشرفت را برای #ابدیت به روی او ببندد. آیا #خدا به #مردودی‌ها #اجازه‌ی تلاش مجدد می‌دهد؟
🔆پاسخ شبهه:
1⃣مگر تا کنون که زنده هستیم و امکان تلاش مجدد داریم، مردود نبوده‌ایم و کارنامه‌ی قبولی گرفته‌ایم؟!
چه بد مثالی است وقتی مخلوق با خالفش قیاس می‌شود و فضیلتی از اسماء الله که مقداری در او تجلی یافته به رخ کشیده شده و سؤال می‌شود: آیا خالق او نیز از چنین فضیلیتی برخوردار است؟! گویی آن معلم، خودش خویشتن را خلق نموده، و به خود اخلاق و مهربانی داده، و رب شاگرد مردودش می‌باشد؟! « وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَنَسِيَ خَلْقَهُ ... - و براى ما مثلى آورد و آفرينش خود را فراموش كرد ...» (یس، 78)
اولا :معلم کیست؟ علمش را از کجا کسب :
کرد؟ مهربانی چیست و معلم، مهربانی را از کجا آموخت و در خود ایجاد نمود؟! چکاره است که به شاگرد مردود خود اجازه‌ی تلاش مجدد بدهد؟ اگر قانونگذار در قانون اجازه ندهد، از دست او چه کاری بر می‌آید؟ و اگر او به واسطه‌ی قانون اجازه تلاش دوباره بدهد، اما شاگرد اراده‌ی چنین تلاش مجددی نداشته باشد، مهربانی معلم به چه کار او می‌آید؟! پس این چه سخن بی‌جا، ناهمگون و بی‌ربطی است؟!
دوما:حال آیا این معلم مهربان، عقل، درایت و حکمت هم دارد یا ندارد، آیا خبیر، بصیر و مدبرالامور هم هست یا فقط مهربانی دارد؟ دوستی و مهربانی بدون علم، حکمت، خبر، بصیرت، تدبیر و سایر کمالات که "همان خاله خرسه" می‌شود!
اگر شاگرد مردود گردنکشی کند، چه می‌کند؟ اگر مزاحم تحصیل بقیه شود چه می‌کند؟ اگر پس از گذشت ده یا بیست سال از تحصیل، باز در کلاس اول بماند و مردود شود، چه می‌کند؟! اگر به رغم مهربانی، دانش آموز کاملاً به معلم و کتاب پشت کند، چه می‌کند؟ اگر هر چه به او تعلیم و تذکر داده می‌شود را به سخره بگیرد، معلم مهربان چه می‌کند؟!
2⃣آیا خداوندی که رحمان، رحیم، خالق، ربّ و غفار است، و در عین حال رحمتش عین حکمت، حکمتش عین جود و کرم، و کرمش مطابق با عدل و فضل است، با مخلوقی که گاه لطفش بدون بصیرت و مهربانی‌اش عین ظلم (ترحم بر پلنگ تیز دندان) است، و اگر نباشد نیز بسیار سطحی و محدود است، مقایسه می‌شود؟!
پس چه مثال نسجیده و بی‌ربطی است!
3⃣اندازه و سررسید:
در نظام حکیمانه‌ی خلقت، هر چیزی اندازه‌ای دارد « لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا – برای هر چیزی اندازه‌ای هست»، هم آب از آسمان بر اساس اندازه‌ها نازل می‌گردد « وَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ - و از آسمان آبى به اندازه [معين] فرود آورديم / المؤمنون، 18»، و هم ارزاق مادی (متاع دنیا) و معنوی (درجات و فضیلت‌های) انسان‌ها بر اساس اندازه‌های معین می‌باشد
4⃣نظام هدایت الهی نیز منطبق با نظام خلقت اوست، و بالتبع خارج از اندازه‌هایی که او قرار داده نمی‌باشد. پس، بر اساس اندازه‌های معینی خلق نمود، و بر همان اساس هدایت می‌کند
اندازه، هر چقدر هم که زیاد باشد، باز هم محدود است، لذا هر چیزی [فرد، جامعه، کار، ضرر، منفعت و ...] پایانی دارد.
« [ما] آسمان‌ها و زمين و آنچه را كه ميان آن دو است جز به حق و [تا] زمانى معين نيافريديم و كسانى كه كافر شده‌اند از آنچه هشدار داده شده‌اند رويگردانند. » (الأحقاف، 3)
5⃣اندازه‌ی مغفرت:
رحمت، مغفرت، جود، کرم و لطف خداوند سبحان واسعه است و اندازه و محدودیتی ندارد، اما اندازه‌ی فرصت و امکان بندگان خدا، در اخذ و جذب این رحمت و مغفرت محدود است. چنان که علم محدود نیست، اما زمان، امکان و شرایط کسب علم محدود است، یا جمال، قدرت و سایر کمالات محدود نیستند، اما ظرفیت وجودی مخلوقات برای اخذ و متجلی شدن محدود است. لذا اگر فرصت و امکان برای دانش‌آموز از دست برود، او دیگر نمی‌تواند کسب علم نماید، و مهربانی معلم، سود و فایده‌ای به حال او ندارد.
- اندازه‌ای که از مغفرت خداوند منّان و غفّار به انسان می‌رسد، به مراتب بیش از آن است که انسان خودش طلب نموده و جذب می‌نماید؛ چه بسیارند گناهانی که انسان برای آنها هیچ استغفار و توبه‌ای ننموده، اما خداوند می‌بخشد و اگر قرار بود فرصت ندهد، هر جنبده‌ای، با اولین گناه و ظلم به خودش و دیگران، مستحق عذاب بود و هلاک می‌شد، اما خداوند مهربان، با بخشش خود، تا زمان معینی به او فرصت می‌دهد
🔮ادامه در پست بعدی👇
نشر این پیام صدقه جاریه است.
✒️ 📋 ✒️ 📋 ✒️ 📋 ✒️ 📋 ✒️ 📋
نشر مطلب با ذکر منبع بلامانع و نشانه پایبندی به اخلاق اسلامی است
👈قرارگاه پاسخ به شبهات و شایعات👉
https://telegram.me/joinchat/A9RIwjvuaKGX3QS979_J_w
در ایتا 👇
https://eitaa.com/joinchat/2775384064Ccbdd7dd634
🔆متن شبهه
یک #معلم مهربان، به #شاگرد خود اجازه می‌دهد که در صورت #مردود شدن دوباره تلاش کرده و #امتحان_مجددی بدهد، نه اینکه راه پیشرفت را برای #ابدیت به روی او ببندد. آیا #خدا به #مردودی‌ها #اجازه‌ی تلاش مجدد می‌دهد؟
🔆پاسخ شبهه:
1⃣مگر تا کنون که زنده هستیم و امکان تلاش مجدد داریم، مردود نبوده‌ایم و کارنامه‌ی قبولی گرفته‌ایم؟!
چه بد مثالی است وقتی مخلوق با خالفش قیاس می‌شود و فضیلتی از اسماء الله که مقداری در او تجلی یافته به رخ کشیده شده و سؤال می‌شود: آیا خالق او نیز از چنین فضیلیتی برخوردار است؟! گویی آن معلم، خودش خویشتن را خلق نموده، و به خود اخلاق و مهربانی داده، و رب شاگرد مردودش می‌باشد؟! « وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَنَسِيَ خَلْقَهُ ... - و براى ما مثلى آورد و آفرينش خود را فراموش كرد ...» (یس، 78)
اولا :معلم کیست؟ علمش را از کجا کسب :
کرد؟ مهربانی چیست و معلم، مهربانی را از کجا آموخت و در خود ایجاد نمود؟! چکاره است که به شاگرد مردود خود اجازه‌ی تلاش مجدد بدهد؟ اگر قانونگذار در قانون اجازه ندهد، از دست او چه کاری بر می‌آید؟ و اگر او به واسطه‌ی قانون اجازه تلاش دوباره بدهد، اما شاگرد اراده‌ی چنین تلاش مجددی نداشته باشد، مهربانی معلم به چه کار او می‌آید؟! پس این چه سخن بی‌جا، ناهمگون و بی‌ربطی است؟!
دوما:حال آیا این معلم مهربان، عقل، درایت و حکمت هم دارد یا ندارد، آیا خبیر، بصیر و مدبرالامور هم هست یا فقط مهربانی دارد؟ دوستی و مهربانی بدون علم، حکمت، خبر، بصیرت، تدبیر و سایر کمالات که "همان خاله خرسه" می‌شود!
اگر شاگرد مردود گردنکشی کند، چه می‌کند؟ اگر مزاحم تحصیل بقیه شود چه می‌کند؟ اگر پس از گذشت ده یا بیست سال از تحصیل، باز در کلاس اول بماند و مردود شود، چه می‌کند؟! اگر به رغم مهربانی، دانش آموز کاملاً به معلم و کتاب پشت کند، چه می‌کند؟ اگر هر چه به او تعلیم و تذکر داده می‌شود را به سخره بگیرد، معلم مهربان چه می‌کند؟!
2⃣آیا خداوندی که رحمان، رحیم، خالق، ربّ و غفار است، و در عین حال رحمتش عین حکمت، حکمتش عین جود و کرم، و کرمش مطابق با عدل و فضل است، با مخلوقی که گاه لطفش بدون بصیرت و مهربانی‌اش عین ظلم (ترحم بر پلنگ تیز دندان) است، و اگر نباشد نیز بسیار سطحی و محدود است، مقایسه می‌شود؟!
پس چه مثال نسجیده و بی‌ربطی است!
3⃣اندازه و سررسید:
در نظام حکیمانه‌ی خلقت، هر چیزی اندازه‌ای دارد « لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا – برای هر چیزی اندازه‌ای هست»، هم آب از آسمان بر اساس اندازه‌ها نازل می‌گردد « وَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ - و از آسمان آبى به اندازه [معين] فرود آورديم / المؤمنون، 18»، و هم ارزاق مادی (متاع دنیا) و معنوی (درجات و فضیلت‌های) انسان‌ها بر اساس اندازه‌های معین می‌باشد
4⃣نظام هدایت الهی نیز منطبق با نظام خلقت اوست، و بالتبع خارج از اندازه‌هایی که او قرار داده نمی‌باشد. پس، بر اساس اندازه‌های معینی خلق نمود، و بر همان اساس هدایت می‌کند
اندازه، هر چقدر هم که زیاد باشد، باز هم محدود است، لذا هر چیزی [فرد، جامعه، کار، ضرر، منفعت و ...] پایانی دارد.
« [ما] آسمان‌ها و زمين و آنچه را كه ميان آن دو است جز به حق و [تا] زمانى معين نيافريديم و كسانى كه كافر شده‌اند از آنچه هشدار داده شده‌اند رويگردانند. » (الأحقاف، 3)
5⃣اندازه‌ی مغفرت:
رحمت، مغفرت، جود، کرم و لطف خداوند سبحان واسعه است و اندازه و محدودیتی ندارد، اما اندازه‌ی فرصت و امکان بندگان خدا، در اخذ و جذب این رحمت و مغفرت محدود است. چنان که علم محدود نیست، اما زمان، امکان و شرایط کسب علم محدود است، یا جمال، قدرت و سایر کمالات محدود نیستند، اما ظرفیت وجودی مخلوقات برای اخذ و متجلی شدن محدود است. لذا اگر فرصت و امکان برای دانش‌آموز از دست برود، او دیگر نمی‌تواند کسب علم نماید، و مهربانی معلم، سود و فایده‌ای به حال او ندارد.
- اندازه‌ای که از مغفرت خداوند منّان و غفّار به انسان می‌رسد، به مراتب بیش از آن است که انسان خودش طلب نموده و جذب می‌نماید؛ چه بسیارند گناهانی که انسان برای آنها هیچ استغفار و توبه‌ای ننموده، اما خداوند می‌بخشد و اگر قرار بود فرصت ندهد، هر جنبده‌ای، با اولین گناه و ظلم به خودش و دیگران، مستحق عذاب بود و هلاک می‌شد، اما خداوند مهربان، با بخشش خود، تا زمان معینی به او فرصت می‌دهد
🔮ادامه در پست بعدی👇
نشر این پیام صدقه جاریه است.
✒️ 📋 ✒️ 📋 ✒️ 📋 ✒️ 📋 ✒️ 📋
نشر مطلب با ذکر منبع بلامانع و نشانه پایبندی به اخلاق اسلامی است
👈قرارگاه پاسخ به شبهات و شایعات👉
https://telegram.me/joinchat/A9RIwjvuaKGX3QS979_J_w
در ایتا 👇
https://eitaa.com/joinchat/2775384064Ccbdd7dd634
🔮 نشر مجدد
🔆متن شبهه
یک #معلم مهربان، به #شاگرد خود اجازه می‌دهد که در صورت #مردود شدن دوباره تلاش کرده و #امتحان_مجددی بدهد، نه اینکه راه پیشرفت را برای #ابدیت به روی او ببندد. آیا #خدا به #مردودی‌ها #اجازه‌ی تلاش مجدد می‌دهد؟
🔆پاسخ شبهه:
1️⃣مگر تا کنون که زنده هستیم و امکان تلاش مجدد داریم، مردود نبوده‌ایم و کارنامه‌ی قبولی گرفته‌ایم؟!
چه بد مثالی است وقتی مخلوق با خالفش قیاس می‌شود و فضیلتی از اسماء الله که مقداری در او تجلی یافته به رخ کشیده شده و سؤال می‌شود: آیا خالق او نیز از چنین فضیلیتی برخوردار است؟! گویی آن معلم، خودش خویشتن را خلق نموده، و به خود اخلاق و مهربانی داده، و رب شاگرد مردودش می‌باشد؟! « وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَنَسِيَ خَلْقَهُ ... - و براى ما مثلى آورد و آفرينش خود را فراموش كرد ...» (یس، 78)
اولا :معلم کیست؟ علمش را از کجا کسب :
کرد؟ مهربانی چیست و معلم، مهربانی را از کجا آموخت و در خود ایجاد نمود؟! چکاره است که به شاگرد مردود خود اجازه‌ی تلاش مجدد بدهد؟ اگر قانونگذار در قانون اجازه ندهد، از دست او چه کاری بر می‌آید؟ و اگر او به واسطه‌ی قانون اجازه تلاش دوباره بدهد، اما شاگرد اراده‌ی چنین تلاش مجددی نداشته باشد، مهربانی معلم به چه کار او می‌آید؟! پس این چه سخن بی‌جا، ناهمگون و بی‌ربطی است؟!
دوما:حال آیا این معلم مهربان، عقل، درایت و حکمت هم دارد یا ندارد، آیا خبیر، بصیر و مدبرالامور هم هست یا فقط مهربانی دارد؟ دوستی و مهربانی بدون علم، حکمت، خبر، بصیرت، تدبیر و سایر کمالات که "همان خاله خرسه" می‌شود!
اگر شاگرد مردود گردنکشی کند، چه می‌کند؟ اگر مزاحم تحصیل بقیه شود چه می‌کند؟ اگر پس از گذشت ده یا بیست سال از تحصیل، باز در کلاس اول بماند و مردود شود، چه می‌کند؟! اگر به رغم مهربانی، دانش آموز کاملاً به معلم و کتاب پشت کند، چه می‌کند؟ اگر هر چه به او تعلیم و تذکر داده می‌شود را به سخره بگیرد، معلم مهربان چه می‌کند؟!
2️⃣آیا خداوندی که رحمان، رحیم، خالق، ربّ و غفار است، و در عین حال رحمتش عین حکمت، حکمتش عین جود و کرم، و کرمش مطابق با عدل و فضل است، با مخلوقی که گاه لطفش بدون بصیرت و مهربانی‌اش عین ظلم (ترحم بر پلنگ تیز دندان) است، و اگر نباشد نیز بسیار سطحی و محدود است، مقایسه می‌شود؟!
پس چه مثال نسجیده و بی‌ربطی است!
3️⃣اندازه و سررسید:
در نظام حکیمانه‌ی خلقت، هر چیزی اندازه‌ای دارد « لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا – برای هر چیزی اندازه‌ای هست»، هم آب از آسمان بر اساس اندازه‌ها نازل می‌گردد « وَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ - و از آسمان آبى به اندازه [معين] فرود آورديم / المؤمنون، 18»، و هم ارزاق مادی (متاع دنیا) و معنوی (درجات و فضیلت‌های) انسان‌ها بر اساس اندازه‌های معین می‌باشد
4️⃣نظام هدایت الهی نیز منطبق با نظام خلقت اوست، و بالتبع خارج از اندازه‌هایی که او قرار داده نمی‌باشد. پس، بر اساس اندازه‌های معینی خلق نمود، و بر همان اساس هدایت می‌کند
اندازه، هر چقدر هم که زیاد باشد، باز هم محدود است، لذا هر چیزی [فرد، جامعه، کار، ضرر، منفعت و ...] پایانی دارد.
« [ما] آسمان‌ها و زمين و آنچه را كه ميان آن دو است جز به حق و [تا] زمانى معين نيافريديم و كسانى كه كافر شده‌اند از آنچه هشدار داده شده‌اند رويگردانند. » (الأحقاف، 3)
5️⃣اندازه‌ی مغفرت:
رحمت، مغفرت، جود، کرم و لطف خداوند سبحان واسعه است و اندازه و محدودیتی ندارد، اما اندازه‌ی فرصت و امکان بندگان خدا، در اخذ و جذب این رحمت و مغفرت محدود است. چنان که علم محدود نیست، اما زمان، امکان و شرایط کسب علم محدود است، یا جمال، قدرت و سایر کمالات محدود نیستند، اما ظرفیت وجودی مخلوقات برای اخذ و متجلی شدن محدود است. لذا اگر فرصت و امکان برای دانش‌آموز از دست برود، او دیگر نمی‌تواند کسب علم نماید، و مهربانی معلم، سود و فایده‌ای به حال او ندارد.
- اندازه‌ای که از مغفرت خداوند منّان و غفّار به انسان می‌رسد، به مراتب بیش از آن است که انسان خودش طلب نموده و جذب می‌نماید؛ چه بسیارند گناهانی که انسان برای آنها هیچ استغفار و توبه‌ای ننموده، اما خداوند می‌بخشد و اگر قرار بود فرصت ندهد، هر جنبده‌ای، با اولین گناه و ظلم به خودش و دیگران، مستحق عذاب بود و هلاک می‌شد، اما خداوند مهربان، با بخشش خود، تا زمان معینی به او فرصت می‌دهد
📌 ادامه پاسخ به شبهه در پست بعد...
نشر این پیام صدقه جاریه است.
✒️ 📋 ✒️ 📋 ✒️ 📋 ✒️ 📋 ✒️ 📋
نشر مطلب با ذکر منبع بلامانع و نشانه پایبندی به اخلاق اسلامی است
👈قرارگاه پاسخ به شبهات و شایعات👉
https://telegram.me/joinchat/A9RIwjvuaKGX3QS979_J_w
در ایتا 👇
https://eitaa.com/joinchat/2775384064Ccbdd7dd634
🔆متن شبهه
یک #معلم مهربان، به #شاگرد خود اجازه می‌دهد که در صورت #مردود شدن دوباره تلاش کرده و #امتحان_مجددی بدهد، نه اینکه راه پیشرفت را برای #ابدیت به روی او ببندد. آیا #خدا به #مردودی‌ها #اجازه‌ی تلاش مجدد می‌دهد؟
🔆پاسخ شبهه:
1️⃣مگر تا کنون که زنده هستیم و امکان تلاش مجدد داریم، مردود نبوده‌ایم و کارنامه‌ی قبولی گرفته‌ایم؟!
چه بد مثالی است وقتی مخلوق با خالفش قیاس می‌شود و فضیلتی از اسماء الله که مقداری در او تجلی یافته به رخ کشیده شده و سؤال می‌شود: آیا خالق او نیز از چنین فضیلیتی برخوردار است؟! گویی آن معلم، خودش خویشتن را خلق نموده، و به خود اخلاق و مهربانی داده، و رب شاگرد مردودش می‌باشد؟! « وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَنَسِيَ خَلْقَهُ ... - و براى ما مثلى آورد و آفرينش خود را فراموش كرد ...» (یس، 78)
اولا :معلم کیست؟ علمش را از کجا کسب :
کرد؟ مهربانی چیست و معلم، مهربانی را از کجا آموخت و در خود ایجاد نمود؟! چکاره است که به شاگرد مردود خود اجازه‌ی تلاش مجدد بدهد؟ اگر قانونگذار در قانون اجازه ندهد، از دست او چه کاری بر می‌آید؟ و اگر او به واسطه‌ی قانون اجازه تلاش دوباره بدهد، اما شاگرد اراده‌ی چنین تلاش مجددی نداشته باشد، مهربانی معلم به چه کار او می‌آید؟! پس این چه سخن بی‌جا، ناهمگون و بی‌ربطی است؟!
دوما:حال آیا این معلم مهربان، عقل، درایت و حکمت هم دارد یا ندارد، آیا خبیر، بصیر و مدبرالامور هم هست یا فقط مهربانی دارد؟ دوستی و مهربانی بدون علم، حکمت، خبر، بصیرت، تدبیر و سایر کمالات که "همان خاله خرسه" می‌شود!
اگر شاگرد مردود گردنکشی کند، چه می‌کند؟ اگر مزاحم تحصیل بقیه شود چه می‌کند؟ اگر پس از گذشت ده یا بیست سال از تحصیل، باز در کلاس اول بماند و مردود شود، چه می‌کند؟! اگر به رغم مهربانی، دانش آموز کاملاً به معلم و کتاب پشت کند، چه می‌کند؟ اگر هر چه به او تعلیم و تذکر داده می‌شود را به سخره بگیرد، معلم مهربان چه می‌کند؟!
2️⃣آیا خداوندی که رحمان، رحیم، خالق، ربّ و غفار است، و در عین حال رحمتش عین حکمت، حکمتش عین جود و کرم، و کرمش مطابق با عدل و فضل است، با مخلوقی که گاه لطفش بدون بصیرت و مهربانی‌اش عین ظلم (ترحم بر پلنگ تیز دندان) است، و اگر نباشد نیز بسیار سطحی و محدود است، مقایسه می‌شود؟!
پس چه مثال نسجیده و بی‌ربطی است!
3️⃣اندازه و سررسید:
در نظام حکیمانه‌ی خلقت، هر چیزی اندازه‌ای دارد « لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا – برای هر چیزی اندازه‌ای هست»، هم آب از آسمان بر اساس اندازه‌ها نازل می‌گردد « وَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ - و از آسمان آبى به اندازه [معين] فرود آورديم / المؤمنون، 18»، و هم ارزاق مادی (متاع دنیا) و معنوی (درجات و فضیلت‌های) انسان‌ها بر اساس اندازه‌های معین می‌باشد
4️⃣نظام هدایت الهی نیز منطبق با نظام خلقت اوست، و بالتبع خارج از اندازه‌هایی که او قرار داده نمی‌باشد. پس، بر اساس اندازه‌های معینی خلق نمود، و بر همان اساس هدایت می‌کند
اندازه، هر چقدر هم که زیاد باشد، باز هم محدود است، لذا هر چیزی [فرد، جامعه، کار، ضرر، منفعت و ...] پایانی دارد.
« [ما] آسمان‌ها و زمين و آنچه را كه ميان آن دو است جز به حق و [تا] زمانى معين نيافريديم و كسانى كه كافر شده‌اند از آنچه هشدار داده شده‌اند رويگردانند. » (الأحقاف، 3)
5️⃣اندازه‌ی مغفرت:
رحمت، مغفرت، جود، کرم و لطف خداوند سبحان واسعه است و اندازه و محدودیتی ندارد، اما اندازه‌ی فرصت و امکان بندگان خدا، در اخذ و جذب این رحمت و مغفرت محدود است. چنان که علم محدود نیست، اما زمان، امکان و شرایط کسب علم محدود است، یا جمال، قدرت و سایر کمالات محدود نیستند، اما ظرفیت وجودی مخلوقات برای اخذ و متجلی شدن محدود است. لذا اگر فرصت و امکان برای دانش‌آموز از دست برود، او دیگر نمی‌تواند کسب علم نماید، و مهربانی معلم، سود و فایده‌ای به حال او ندارد.
- اندازه‌ای که از مغفرت خداوند منّان و غفّار به انسان می‌رسد، به مراتب بیش از آن است که انسان خودش طلب نموده و جذب می‌نماید؛ چه بسیارند گناهانی که انسان برای آنها هیچ استغفار و توبه‌ای ننموده، اما خداوند می‌بخشد و اگر قرار بود فرصت ندهد، هر جنبده‌ای، با اولین گناه و ظلم به خودش و دیگران، مستحق عذاب بود و هلاک می‌شد، اما خداوند مهربان، با بخشش خود، تا زمان معینی به او فرصت می‌دهد
📌 ادامه پاسخ به شبهه در پست بعد...
نشر این پیام صدقه جاریه است.
✒️ 📋 ✒️ 📋 ✒️ 📋 ✒️ 📋 ✒️ 📋
نشر مطلب با ذکر منبع بلامانع و نشانه پایبندی به اخلاق اسلامی است
👈قرارگاه پاسخ به شبهات و شایعات👉
https://telegram.me/joinchat/A9RIwjvuaKGX3QS979_J_w
در ایتا 👇
https://eitaa.com/joinchat/2775384064Ccbdd7dd634