🔬 خدمات تخصصی ما شامل:

🧬 تحلیل داده‌های NGS، RNA-seq و miRNA
🧪 مدل‌سازی و پیش‌بینی ساختار پروتئینی، همراه با Docking مولکولی
🧫 طراحی پرایمرهای اختصاصی و بهینه
📊 رسم انواع پلات‌های علمی با Python، R، Biopython و GraphPad
📋 ترسیم و تحلیل جداول آماری، از جمله جداول دموگرافیک و بالینی

📌 چه برای پایان‌نامه باشه، چه مقاله یا پروژه‌های تحقیقاتی، تحلیل‌های ما قابل ارائه، دقیق و قابل اعتماد هستن.

https://www.linkedin.com/company/exobiogene

🔹 طول پرایمر: ایده‌آل بین ۱۸ تا ۲۵ نوکلئوتیده — نه اون‌قدر کوتاه که اختصاصیتش پایین بیاد، نه اون‌قدر بلند که اتصالش سخت بشه.
🔹 Tm یا دمای ذوب: معمولاً بین ۵۵ تا ۶۵ درجه سانتی‌گراد تنظیم می‌شه تا اتصال پایدار باشه و واکنش درست پیش بره.
🔹 GC Content: حدود ۴۰ تا ۶۰٪ باشه تا هم پایداری داشته باشه و هم از ذوب بیش از حد جلوگیری کنه

🔹 ساختار ثانویه: پرایمر نباید با خودش یا با پرایمر دیگه تشکیل Hairpin یا Dimer بده، چون این ساختارها مانع اتصال به رشته هدف می‌شن.
🔹 اختصاصیت: شاید مهم‌ترین نکته! پرایمر باید فقط به ناحیه هدف در ژنوم بچسبه، نه جاهای دیگه. اینو می‌شه با ابزارهایی مثل BLAST بررسی کرد.

❌ و اما چرا بقیه گزینه‌ها درست نیستن؟
1️⃣ کاهش دمای Annealing، ممکنه باعث اتصال غیراختصاصی بشه
3️⃣ حذف G/C از انتهای ۳' اتصال رو ضعیف می‌کنه
4️⃣ پرایمر خیلی کوتاه (کمتر از ۱۵ نوکلئوتید) ممکنه در نواحی مختلف ژنوم اتصال پیدا کنه و باعث نتایج اشتباه بشه

https://www.linkedin.com/company/exobiogene

✨ این یعنی miR-506 فقط یک تنظیم‌کننده ژنی نیست؛ بلکه ابزاری بالقوه برای تغییر فاز سیستم ایمنی علیه توموره — خصوصاً در سرطان‌هایی مثل PDAC (سرطان مجرای پانکراس) که یکی از مقاوم‌ترین انواع سرطانه.

📖 این مقاله با استفاده از آنالیزهای RNA-seq، مدل‌های موشی و بررسی‌های ایمنوهیستوشیمی، به‌وضوح عملکرد ایمونومدولاتوری miR‑506‑3p رو اثبات کرده.

📚 Reference:

Peng, Y., & Croce, C. M. (2016). The role of MicroRNAs in human cancer. Signal Transduction and Targeted Therapy, 1(1), 15004. https://doi.org/10.1038/sigtrans.2015.4

✖️ OncomiR: با سرکوب ژن‌های مهارکننده‌ی تومور، باعث رشد و پیشرفت سرطان می‌شن.

✅ Tumor suppressor miRNA: با سرکوب ژن‌های سرطانی، جلوی پیشرفت سرطان رو می‌گیرن.

۱️⃣ میر ها(miRNAها) به‌عنوان دارو:
امروزه در تحقیقات دارویی، miRNAها یا مهارکننده‌ها و مقلدهای اون‌ها در حال بررسی هستن؛ چون می‌تونن مسیرهای بیماری‌زا رو هدف بگیرن.

۲️⃣ الگوی بیان متفاوت در سرطان‌ها:
در بسیاری از سرطان‌ها، پروفایل بیان miRNA تغییر می‌کنه و همین باعث می‌شه بتونیم ازشون به‌عنوان بیومارکرهای تشخیصی یا پیش‌آگهی استفاده کنیم.

۳️⃣ تنظیم همزمان چندین ژن:
هر miRNA می‌تونه چندین mRNA مختلف رو هدف قرار بده؛ بنابراین با یک miRNA می‌شه شبکه‌های ژنتیکی پیچیده رو تنظیم کرد، که توی سرطان بسیار اهمیت داره.

1. بررسی تفاوت‌ها در miRNA بین نمونه‌ها
یعنی بفهمیم توی سلول‌های بیمار و سالم، کدوم miRNAها بیشتر یا کمتر فعال هستن.

2. پیدا کردن هدف‌های miRNA
هر miRNA می‌تونه روی چندین ژن اثر بذاره. ما بررسی می‌کنیم کدوم ژن‌ها احتمالاً تحت تأثیر این miRNAها هستن.

3. تحلیل عملکرد miRNAها در بدن
مثلا ببینیم این miRNAها در چه فرآیندهایی (مثل سرطان، رشد سلول، مرگ سلول) نقش دارن.

4. ساخت تصویرهای علمی و رسم شبکه‌ها
نتایج رو به صورت گراف‌ها، جدول‌ها و شکل‌های کاربردی برای مقاله یا پایان‌نامه آماده می‌کنیم.

https://www.linkedin.com/company/exobiogene

https://www.linkedin.com/company/exobiogene

📊 تحلیل مسیرهای بیولوژیکی (PPI network) نشان داد که این سه ترکیب گیاهی می‌توانند با هم اثر سینرژیک داشته و از چند مسیر مختلف به کنترل دیابت نوع ۲ کمک کنند.

📌 مطالعه کامل رو می‌تونید از لینک زیر ببینید:

🧾 Reference:
Wang Y, Zhao L, et al. Combination of plant metabolites hinders starch digestion and glucose absorption while facilitating insulin sensitivity to diabetes. Front Pharmacol. 2024;15:1362150.
https://doi.org/10.3389/fphar.2024.1362150

🔬 فعال‌سازی مسیرهای سیگنالینگ تخریبی
زمانی که میزان ROS از کنترل خارج می‌شه، مسیرهای سیگنالینگ نظیر MAPK، JNK، p38 و NF-κB فعال می‌شن. این مسیرها نهایتاً باعث بیان ژن‌های التهابی و مرگ سلولی از طریق Apoptosis یا Necroptosis می‌شن

گونه‌های فعال اکسیژن (ROS) به گروهی از مولکول‌های واکنش‌پذیر شامل رادیکال‌های آزاد مانند سوپراکسید (O₂⁻•)، هیدروکسیل رادیکال (•OH)، و مولکول‌های غیربار مانند پراکسید هیدروژن (H₂O₂) گفته می‌شود. این ترکیبات معمولاً محصول جانبی متابولیسم طبیعی اکسیژن در سلول هستند و دارای الکترون‌های جفت‌نشده‌اند که آن‌ها را بسیار واکنش‌پذیر می‌کند. در شرایط فیزیولوژیک، ROS می‌توانند به‌عنوان پیام‌رسان‌های سلولی عمل کنند، اما در غلظت‌های بالا، منجر به آسیب به DNA، پروتئین‌ها و لیپیدهای غشایی شده و استرس اکسیداتیو ایجاد می‌کنند.

🔍 و اما تحلیل سریع...
1️⃣ ❌ همیشه مخرب نیستن؛ حذف کاملشون حتی می‌تونه روند طبیعی سلول رو خراب کنه.
2️⃣ ✅ در مقدار کم، پیام‌رسان مهم سلولی هستن (مثل فعال‌کردن مسیرهای MAPK)، اما وقتی زیاد بشن، DNA و پروتئین و لیپید رو اکسید می‌کنن.
3️⃣ ❌ فقط از میتوکندری ساخته نمی‌شن؛ غشا، پراکسی‌زوم و آنزیم NADPH oxidase هم منبع تولیدشونه.
4️⃣ ❌ نقش ROS خوب شناخته شده؛ هم در فرآیندهای طبیعی و هم در بیماری‌ها.