ژئوپلیتیک رسانه

🌐 کاربران آواره و هیولایی به‌نام متاورس

🔺نباید تصور کنیم که رسانه‌های اجتماعی فقط به همین شکل و الگو خواهند بود و لاغیر. نه. اشکال بدیل زیادی برای رسانه‌های اجتماعی هست.
فرض کنید توییتر و اینستاگرام چیزی بود شبیه به ویکی‌پدیا.
تصور کنید رسانه‌های اجتماعی به‌جای دکمه ویرایش که مدام تبلیغش را می‌کنند، شمارنده‌های لایک و ریتوییت و تعداد فالوئر نمی‌داشتند.
فرض کنید کاربران در تصمیم‌گیری‌های مدیریتی رسانه‌های اجتماعی نقش ‌داشتند. آن‌ها قادر بودند ساختار رسانه اجتماعی را تعیین و تنظیم کنند و اولویت‌ الگوریتم‌هاشان را مشخص کنند.
تصور کنید ساختار مالکیت رسانه‌های اجتماعی شبیه رسانه‌های غیرانتفاعی نظیر گاردین یا ان‌اچ‌کی یا شبکه‌های عمومی تأمین اجتماعی و بهداشت و درمان بود.
البته که آن شکل از مالکیت هم مخاطراتی دارد و با خطر دولتی و حکومتی‌شدن و سانسور همراه است اما فعلاً داریم تخیل می‌کنیم و می‌خواهیم مزه‌های دیگر را هم بچشیم.

💢 القصه، در حال حاضر، رسانه‌های اجتماعی جا پای خود را در زندگی ما محکم کرده‌اند. بد یا خوب. بگذریم که همین شرکت‌ها نمایشی جدید به راه انداخته‌اند، این بار در قالب «متاورس»، و بناست زلم‌زیمبوهایی جدید به مردم بفروشند. اما فعلاً سروکارمان با همین رسانه‌های اجتماعی است که کت‌بسته مانده‌ایم و کاری از دست‌مان برنمی‌آید، تا ببینیم متاورس دنیای‌مان را چقدر ویران‌تر خواهد کرد.

🔺 برای ما کاربران ایرانی که اینترنت به‌اصطلاح ملی را از موی اسبی بالای سرمان آویزان کرده‌اند و هر لحظه ممکن است پاره شود و از ما صیانت کند، شرایط به مراتب سخت‌تر از کاربران جهان پیشرفته است. نقداً که کاری از دست ما کاربران آواره برنمی‌آید. اما شاید وضع موجود واداردمان که به «اینترنت بدیل» خودمان بیندیشیم، تا شاید روزی که زورمان رسید بتوانیم از رسانه‌های اجتماعی خودمان در برابر حکومت‌ها و دولت‌ها و ابرشرکت‌ها چندملیتی و ابرثروتمندان استفاده کنیم، با سازوکارهایی که بهره انسانی و اجتماعی بیشتری دارند./بازخورد
با ما همراه باشید
#ژئوپلیتیک_رسانه
@Dr_bavir

1.0K views17:34