آينده آموزش مهندسي در عصر شكوفايي هوش مصنوعي

🗓دوشنبه:27 شهريورماه
⏰14:30 تا 16:00

💬 https://www.skyroom.online/ch/ias/engineering

https://t.iss.one/webinars_course
@commn_develop

📚 ششمین «سمینار سواد رسانه‌ای و اطلاعاتی» با محور اصلی «دستور کار جمعی جهانی» در روز چهارشنبه مورخ 3 آبان 1402، مصادف با روز جهانی توسعه اطلاعات، برگزار می‌شود.

💬 https://mil.ut.ac.ir/
@commn_develop

اکران ونقد فیلم سینمایی The Social Dilemma (معضل اجتماعی) | با حضور مسعود کوثری؛ عضو هیئت علمی دانشگاه تهران

📚 معضل اجتماعی (The Social Dilemma) فیلم داکیودرام (ترکیبی از مستند و درام) امریکایی است. کارگردانی این فیلم را که در سال ۲۰۲۰ ساخته شده، راجف اورلووسکی بر عهده داشت. موضوع این فیلم بر پدیده‌های نوظهور شبکه‌های اجتماعی و آسیب‌هایی که به جامعه وارد کرده اند، متمرکز شده است. معضل اجتماعی برای نخستین بار در تاریخ ۲۶ ژانویه ۲۰۲۰ در جشنواره فیلم ساندس ۲۰۲۰ اکران شد.

📆 زمان: سه شنبه چهارم مهر ماه ۱۴۰۲
📍مکان: سالن ۲ پردیس سینمایی چارسو

@noupia_hub
@commn_develop

هادی خانیکی در گفت‌‏وگو با آگاهی ‌نو از روزنامه‌نگاری می‌گوید:
از کیهان تا آیین | روزنامه‌نگاری به منزله روشنفکری
کتاب نامه، آگاهی‌نو - شماره اول بهار ١۴٠٢
گفت‌وگو از سرگه بارسقیان

📚 «ورود من به جهان روزنامه‌نگاری و بیش از چهل سال زیستن در آن، پنجره‌ها و افق‌هایی به زندگی در دیگر جهان‌ها گشوده است که هنوز خاطره‌ها و آرزوهای برآمده از آن حتی جهان زیست سرطانی مرا معنادار، گفت‌و‌گویی و برانگیزنده کنش معطوف به امید می‌کند. من در این جهان بیش از آنکه مؤثر باشم، تاثیرپذیر بوده‌ام.»

📚 هادی خانیکی اوایل تیر ۱۴۰۱ این را نوشت؛ در آخرین لحظه‌های عبور از پنجمین خان شیمی‌‌درمانی. روزنامه‌نگاری که ۴۰ سال پس از ورود به شورای سردبیری کیهان و آغاز روزنامه‌نگاری حرفه‌ای و پس از سال‌ها تدریس به عنوان استاد علوم ارتباطات و روزنامه‌نگاری علمی، همچنان گفت‌وگوکننده است؛ از گفت‌وگو با معمر قذافی تا گفت‌وگو با سرطان پانکراس.

📚 از خانیکی چریک سیانور زیر زبان تا خانیکی آکادمیک با زبان گفت‌وگو؛ از خانیکی دانشجو که دست‌اندرکار نشریه دست‌نویس «باران» در شیراز بود تا خانیکی استاد و سردبیر نشریات «رسانه»، «نامه فرهنگ»، «دفتر دانش»، «آیین» و «آیین‌ گفت‌وگو».

📚 گفت‌وگو با خانیکی سیر و سفری است در روزنامه‌نگاری ۴ دهه اخیر؛ با روزنامه‌نگاری که به تعبیر خود کنکور ایده‌ها برگزار می‌کرد اما روزنامه‌نگار تاسیسی است؛ از راه‌اندازی و مشارکت در تاسیس در روزنامه‌ها و ماهنامه‌ها و سالنامه‌های مطبوعاتی تا نشریات تخصصی و دانشگاهی.

💬 متن کامل را اینجا بخوانید...

@hadikhaniki
@commn_develop

بازخوانی مقاله -2
نشانه‌شناسی عکس خبری
📚راوی: علیرضا عمادالدین

🔳عکس علاوه بر خصلت ارجاع دهنده و بازنمایی، از قابلیت بیان‌گرایانه نیز برخوردار است. از آنجا که هر چیزی، غیر از آنچه هست عمل کند، می‌تواند نشانه باشد، پس عکس را می‌توان به مثابه متنی نشانه‌ای دانست که دلالت‌های متعددی را در عرض تفسیر و تاویل و فهم مخاطب قرار می‌دهد.

🔳 مدیران رسانه باید خود را ملزم به خوانش چندین و چندباره تصاویر کنند، که بتوانند از پس درک معناهای پنهانی عکس برآیند. مخاطب نیز با ارتقای سواد رسانه‌ای و افزایش سواد بصری خود، به درک بهتر و جامع‌تری از تصویر خبری برسد.

@commn_develop

با پروفسور علی اکبر جلالی (پدر فناوری اطلاعات ایران)
در وبینار آموزشی؛
" کاربرد هوش مصنوعی در توسعه تفکر اقتصادی جوانان "

| جمعه 5 آبان 1402 - 18:00
{همراه با اعطای گواهی معتبر حضور در دوره به زبان انگلیسی}

جهت ثبت نام و کسب اطلاعات بیشتر کلیک کنید.

@Erooidad
@commn_develop

تعداد رسانه‌های مجوزدار در ایران

در ایران، مجوز
▪️٣٣٨ «روزنامه»
▪️١٣٢١ «فصلنامه»
▪️٨٢٩ «هفته‌نامه»
▪️۵٣٣١ «سایت خبری»
وجود دارد.

🔳 ایران کشوری است که ١٠ هزار و ٨۴۴ رسانه دارد، اما سرانه مطالعه روزانه در ایران بیش تر از ۱۶ دقیقه نیست.

@JournalistsClub1
@commn_develop

آن مرد یک رسانه بود
✍ محمدرضا اسلامی، استاد دانشگاه پلی‌تکنیک کالیفرنیا

🔳 می‌توان نشست و ناامید بود. می توان به آسانی گفت «کار از کار گذشته و هیچ تلاشی فایده ندارد». می‌توان با این قبیل جملات خیال خود را راحت کرد. اما افرادی هم هستند که همت و وقت خود را مصروف تولید محتوی/آگاهی در جامعه می کنند و از پای نمی نشینند.

🔳 محمد فاضلی بعد از آنکه از دانشگاه بیرون آمد، از پا ننشست و وقت را مصروف تولید محتوی کرد، صد قسمت پادکست محصول آن تلاش است(اینجا). صد قسمت از پادکستهای دغدغه ایران منتشر شد. صد قسمت محتوا، گفتگو، صحبت و هم اندیشی پیرامون مطالب مختلف که ستون فقرات آنها یک چیز است: «دغدغه ایران».

🔳 در گروه همکاران سابق برج میلاد شاهد بودم که پادکستها یک به یک به اشتراک گذاشته می شد و برداشتم این بود که هنوز ضربان نبض جامعه (یا حداقل بخشی از جامعه اهل مطالعه) این است که «آگاهی» را «می نوشد» آگاهی را «نشر» می دهند. آگاهی را دست به دست به دیگران می رساند. در گروه تلگرامی دیگر اوضاع همین بود.

تحلیل فرد به مثابه رسانه:
◾️ «فرد به مثابه رسانه» از مختصات ایران ما و امکان ویژه دنیای جدید ماست. بیایید کمی در این مورد تامل کنیم:

▪️یک اتفاقی در جامعه ایرانی در حال رخ دادن است که مشابه اش را نمی توان در آمریکا یا ژاپن مشاهده کرد: در ایران بر خلاف بسیاری کشورها، افرادی هستند که از خارج از جریان اصلی رسانه ای (Mainstream)‌ دارند با مردم حرف می زنند و دست کم بخشی از مردم حرف‌های آنها را دنبال می کنند. یعنی جامعه یک بخشی از جریان اندیشه ورزی را “جدی” گرفته.

▪️دست کم تجربه شخصی من این است که در آمریکا چنین نیست. یعنی نسل جوان آمریکایی برایش افرادی مانند دکتر سروش یا دکتر رنانی یا دکتر غنی نژاد وجود خارجی ندارد. اگر مثلا فرید زکریایی هست به واسطه شبکه سی.ان.ان است و متقابلا چهره های فاکس نیوزی در سمت دیگر. یعنی افراد مرجع به واسطه رسانه های اصلی مرجع شناخته می شوند.

▪️در شرق آسیا هم که این وضع بدتر است. در ژاپن یا چین اساسا جریانی از روشنفکری وجود ندارد که بخواهد گفتگوهای دامنه دار، پیوسته و جدی با مردمان (یا لااقل بخشی از مردم) وجود داشته باشد. به عبارت دیگر ما در ایران افرادی داریم که محتوا تولید می کنند، مرجعیت دارند اما در رسانه های رسمی نیستند و مردم آن ها را در پستوی انبوهی از پیام های رد و بدل شده در شبکه های اجتماعی می جویند و می یابند.

▪️نگاهی به گردش کمّی محتوا از «رسانه های تک نفره» در میان ایرانیان باعث امیدواری است. عملا کمّیت گردش یادداشتها نشان از جدی گرفته شدن محتوی توسط بخشی از جامعه است. مثلا مطلب جلاسان گردگو یا افسانه پیل و پراید در زمان نشر خود تقریبا در بسیاری کانالها و گروه‌ها بازنشر شد. اغراق نیست که گفته شود آن یادداشت ها میلیونها بار دیده شد.

▪️عدم وجود چنین چیزی در فضای رسانه و شبکه های اجتماعی آمریکا و ژاپن یک واقعیت است. یعنی عملا چهره هایی نظیر سریع القلم و ... خارج از رسانه های مسلط در حال گفتگو با مردم «نیستند». نمونه هایی نظیر دکتر رنانی، دکتر فاضلی و... که مستقل از رسانه های مسلط باشند وجود ندارند و عملا در آمریکا چهره هایی که با بدنه جامعه تکلم دارند «ذیل رسانه های بزرگ» تعریف شده اند.

▪️برای مثال مقایسه رضا امیرخانی در تهران با موراکامی در توکیو محل تامل است. رمانها و داستانهای موراکامی در ژاپن به شکل وسیع خوانده می شود. ولی موراکامی در هیچ حوزه دیگری غیر از رمان با مردم ارتباط ندارد. حال آنکه «خوانده شدن» و دیده شدن امیرخانی در نسل جوان ایرانی فراتر از "رمانِ صرف" است.

▪️به رغم اینکه گفته می شود ایرانیان اهل مطالعه نیستند ولی هم در ژاپن و هم در آمریکا بسیار به ندرت با دانشجویی مواجه شدم که علاقمند به «مطالعه جنبی» مباحث توسعه ای، اجتماعی، فرهنگی باشد. هیچ نشانی از این قبیل علاقمندیها در میان حدود دو هزار دانشجوی آمریکایی که تا کنون داشته ام ندیده ام، حال آنکه چهار ترم در دانشگاه علوم و تحقیقات تدریس کردم و شاهدم که بخش زیادی از دانشجویانم دایما محتوای مرتبط با توسعه ایران را در شبکه ها دنبال می کنند.

▪️یکی از دلایل این امر احتمالا ناشی از زوال جایگاه صداوسیما و چند دهه فقدان رسانه خصوصی و مرجعیت رسانه‌ای است. خصیصه و نشانی از تحول اجتماعی در جامعه‌ای که سخنگو پیدا کرده است.

▪️«فرد به مثابه رسانه» امکان ویژه دنیای امروز است. به تعبیر دکتر صیدی، این رسانه جدید/مدرن «فقط» دو چیز نیاز دارد: یک موبایل و قدری دغدغه!

https://t.iss.one/I_D_Network
https://t.iss.one/solseghalam
@commn_develop

🔳 مراسم رونمایی از کتاب «رسانه‌های اجتماعی و نظم جهانی پساحقیقت» با ترجمه حبیب راثی تهرانی از ساعت ۱۷ روز شنبه، ۳۰ دی در محل سالن جلسات موسسه همشهری برگزار می‌شود.

💬 گابریل کاسِنتینو مولف کتاب، دارای مدرک دکترای رسانه، فرهنگ و ارتباطات از دانشگاه نیویورک آمریکاست.

@commn_develop

Gabriele Cosentino
Position: Assistant Professor
Department: Department of Journalism and Mass Communication

Brief Biography
Gabriele Cosentino owns a PhD in media, culture and communication from New York University, and a laurea degree in communication science from the University of Bologna. Cosentino has taught at universities in the United States, Europe and the Middle East, most recently as a visiting assistant professor at the Lebanese American University in Beirut. He has published several articles on digital media, political communication and cultural globalization in peer-reviewed journals, such as Popular Communication, the journal of Italian Cinema and Media Studies and the Journal of African Media Studies. He also has published chapters in edited collections, such as the The New Media and Technocultures Reader and The Palgrave Handbook of Geopolitics. His most recents books are 'Social Media and the Post-Truth World Order' (Palgrave Macmillan, 2020), and 'The Infodemic. Geopolitics, Disinformation, and the Covid-19 Pandemic' (Bloomsbury Academic, 2023). Cosentino has presented his research in a plurality of academic conferences, including ICA and ECREA.

Research Interest
- Political Communication
- Disinformation and Post-truth
- Cultural Globalization


Education
2011: PhD in media, culture and communication, New York University
2001: Laurea Degree, bachelor and master’s degree in communication science, University of Bologna, Italy

Books
- The Infodemic. Disinformation, Geopolitics, and the Covid-19 Pandemic (2023). Bloomsbury Academic

- Social Media and the Post-Truth World Order (2020) Palgrave Macmillan.

- L’era della Post-Verità. Media e Populismi dalla Brexit a Trump. (2017). Imprimatur.

Peer-Reviewed Publications
- You can’t Arrest a Virus: The Freedom of Expression Crisis within Egypt’s Response to Covid-19. (2021) Journal of African Media Studies, 13: 2

- Post-truth Politics in the Middle East: The Case Studies of Syria and Turkey (2019) with Berke Alikasifoglu. Artnodes Journal, 24

- Representing Local Identities Through Global Television Formats in China and India: A Comparative Analysis of Super Girl and Indian Idol 3 (2016) Communications, Media, Design Journal, 3: 1

- L’Isola dei Famosi: Minority Politics in Italy via Reality Television (2015) Journal of Italian Cinema and Media Studies, 3: 1+2

- The Comical Inquisition. Striscia La Notizia and the Politics of Fake News on Italian Television (2012) Popular Communication, 10: 52–65; reprinted in (2012) Baym, G. and Jones, J. (eds.) News Parody and Political Satire Across the Globe. Routledge

- Silvio Berlusconi. The One-Man Brand (2010) with Doyle, Waddick in Aronczyk, M. and Powers, D. (eds.) Blowing up the Brand: Critical Perspectives on Promotional Culture. Peter Lang.

Book chapters
- The debate on the origins of Covid-19: a geopolitical perspective (forthcoming 2024), in Cope, Z. (ed.) The Palgrave Handbook of Geopolitics

- Tearing up Television News across Borders: Format Transfer of News Parody Shows between Italy and Bulgaria (2009) with Doyle, Waddick and Todorova, Dimitrina in Moran, A. (ed.) TV Formats Worldwide: Localizing Global Programs. Intellect

- Hacking the iPod: A Look Inside Apple’s Portable Music Player (2006) in Ayers, M. (ed.) Cybersounds: Essays on Virtual Music Culture. Peter Lang: New York; reprinted in (2011) Giddins, S. and Lister, M. (eds.) The New Media and Technocultures Reader. Routledge.

💬 https://www.aucegypt.edu/fac/gabriele-cosentino
@commn_develop

📣 دانشکدهٔ علوم اجتماعی دانشگاه تهران با مشارکت پژوهشکدهٔ فرهنگ و هنر اسلامی برگزار می‌کنند:

«نخستین همایش ملی فرهنگ شهرت؛ تحولات هنر، رسانه و جامعه»

🔻محور‌های همایش:
۱) رسانه‌های جمعی و فرهنگ شهرت
۲) رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی و فرهنگ شهرت
۳) فرهنگ و شهرت
۴) هنر و فرهنگ شهرت
۵) سیاستگذاری سلبریتی‌ها و فرهنگ شهرت
۶) سواد رسانه‌ای و فرهنگ شهرت
۷) گروه‌های جنسیتی و نسلی و شهرت
۸) مرجعیت فکری و رفتاری سلبریتی‌
۹) فرهنگ هواداری
۱۰) دین و شهرت

▫️مهلت ارسال چکیده: ۳۱ فروردین ۱۴۰۳
▫️مهلت ارسال اصل مقالات: ۳۱ مرداد ۱۴۰۳
▫️زمان برگزاری همایش: ۱۵ مهر ۱۴۰۳


🌐 جهت ارسال آثار و کسب اطلاعات بیشتر به https://clbconf.ut.ac.ir مراجعه فرمایید.

🆔 @clbconf_ut
@commn_develop

📚 سيزدهمين همايش «سلامت روان، رسانه و حقوق شهروندي؛ از وهم تا واقعيت» يكم و دوم اسفند ١۴٠٢ برگزار می‌شود.

instagram: @mental_health_media_unesco
@commn_develop

موج چهارم پیمایش ملی ارزش‌ها و نگرش‌های ایرانیان

❇️ موج چهارم پیمایش ارزش‌ها و نگرش‌های ایرانیان به شیوه پیمایشی و براساس مصاحبه حضوری در آبان ۱۴۰۲، با ۱۵۸۷۸ نفر از افراد ۱۵ سال و بالاتر ساکن در ۳۱ استان کشور، که به روش تصادفی انتخاب شده اند، انجام شد.

❇️ گزارش ملی موج چهارم پیمایش ارزش‌های و نگرش‌های ایرانیان، در ۲۱ فصل با موضوع های «ارزش‌ها و هنجارهای خانوادگی»، «ویژگی‌های اخلاقی»، «نگرش‌های اقتصادی»، «مشارکت سیاسی»، «هویت»، «مسائل و مشکلات کشور»، «آرمان‌ها، اهداف و روابط سیاسی»، «مطلوبیت وضع فعلی کشور»، «مخاطره و محیط زیست»، «فرهنگ مصرف»، «کار و تولید»، «قومیت و زبان»، «رضایتمندی»، «دینداری»، «اعتماد»، «عدالت»، «قانون‌گرایی»، «آزادی سیاسی»، «آزادی‌ اجتماعی»، «آزادی فرهنگی» و «امنیت» (اخلاقی، اجتماعی فرهنگی) تدوین شد.

💬 https://www.ricac.ac.ir/news/5011

@cultureresearch
@commn_develop