📚اثر جدید پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی به بازار نشر آمد:

📕"خدایان بدکردار: رسانه‌ها، دین و فرهنگ شهرت"


🖊نویسنده: پیت وارد
ترجمه: احسان شاه‌قاسمی

 
🔸فرهنگ شهرت پدیده‌ای فراگیر و رو به گسترش است و در اکثر جنبه‌های زندگی، اگر نه همۀ آن‌ها، نفوذ کرده است. از ورزش گرفته تا سیاست، تا سرگرمی و اقتصاد، شهرت یک سنگ بنای اصلی برای شیوه‌ای است که رسانه‌ها زندگی را معرفی و تفسیر می‌کنند.

🔸در فرهنگ شهرت، تمایز میان خود و امر الهی محو می‌شود. یکی از راه‌هایی که این امر در گفتمان تجلی می‌یابد به وسیلۀ اقتباس استعاره‌ها و زبان الهیاتی به منزلۀ بخشی از ساختار روایت‌های شهرت است. پس، سلبریتی‌ها به شمایل بدل می‌شوند؛ ستاره‌ها را به عنوان اشخاصی "آسمانی" می‌شناسند؛ ستاره‌ها "نجات‌دهنده" هستند؛ آن‌ها رستگاری می‌یابند و زندگی حرفه‌ای نوینی را آغاز می‌کنند. این مضمون‌های الهیاتی از منابع دینی وام گرفته شده‌اند، اما از هر نقطه استعلایی جدا شده‌اند. پس، ساختار الهیاتیِ عمدتاً مسیحی به جا می‌ماند، اما به سمت الهیات خود به مثابۀ امری الهی حرکت می‌کند. ولی همانطور که استعاره‌ها و تشبیهات با سلبریتی‌ها مفصل‌بندی می‌شوند، معنایی که آن‌ها حمل می‌کنند هم شروع به تغییر و دگرگونی می‌کند. پس، مفهوم فرادین فقط تغییر یافتن یا تباهی دین در فرهنگ مردم‌پسند را توصیف نمی‌کند، بلکه در مورد شیوه‌ای که استعاره‌های الهیاتی در گفتمان مردم‌پسند بازسازی و جازده می‌شوند هم دغدغه دارد.

🔸بحث به سادگی بر سر این نیست که به زبان دینی در مورد سلبریتی‌ها صحبت می‌شود، بلکه، در این فرایند این استعاره‌های الهیاتی به صورت زیرکانه‌ای دگرگون می‌شوند.

https://t.iss.one/RCICA/685

💼 خرید اینترنتی کتاب:


🌐 https://www.sooremehr.ir/book/3402

#پژوهشکده_فرهنگ_و_هنر_اسلامی
#باشگاه_هنر_و_انديشه
#انتشارات_سوره_مهر


ID: @RCICA
🌐 RCICA.ir

🔻 زندگی رنگی‌رنگی بلاگرهای اینستاگرامی از کجا میاد؟

🔹 سوئیت‌هوم/ sweethome در لغت به معنی خانه شیرین است. اما بسیاری از کاربران اینستاگرامی به عنوان پسوند نام کاربریشون از اون استفاده کردن! کاربرانی که هر روز عکسهای رنگی زیبایی از خونه و زندگی و اعضای خانواده‌شون در حالت‌های مختلف منتشر می‌کنند.

🔸 این کاربرا بیشتر روزمره‌نویسان اینستاگرامی هستند، از قصه آشنایی با همسرشون و خاطرات عاشقانشون میگن. درباره فرزندشون، بارداری و زایمانشون!

🔹 نکات خونه‌داری و خرید زیادی رو به مخاطباشون آموزش میدن. این فعالان روزمره‌نویس و بی‌سروصدای اینستاگرام خیلی هم پرطرفدارند، کاربرانی که ساده و بی سروصدا به نظر می‌رسن اما مثل یک سلبریتی سینمایی ذهن‌های زیادی رو به خودشون مشغول کردن.

🔸 در ظاهر بی‌خطرند اما باعث افسردگی‌های زیادی شدن!

🔹 اگر کامنت‌های این صفحات رو باز کنید پره از پیام‌هایی مثل«من دیشب خواب شما رو دیدم.» «صفحه شما حالمو خوب می‌کنه» «کاش منم می‌تونستم مثل شما زندگی کنم.» «شما یک زن کاملی» «من زندگی شما رو الگوم قرار دادم»

منبع: تبیان

@media_managment

🔴کرونا و اعتبار سلبریتی‌ها؛ تداوم یا افول؟!
(نشست پنجم کرونا و امر اجتماعی)


با حضور:

🔸دکتر مهدی خویی (عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی)
🔸 آرش خوشخو (سردبیر روزنامه هفت صبح)

♦️دوشنبه 25 شهریور 99- ساعت 11 تا 13
🔹آنلاین (اسکای روم):
https://www.skyroom.online/ch/ricac/corona-celebrity
(پس از ورود، روی گزینه میهمان کلیک کنید.)


Ricac.ac.ir
@cultureresearch

📍زندگی در جامعه نمایشگاهی(۲)

✍🏻مهدی کاشفی‌فرد| دانشجوی دکتری علوم ارتباطات اجتماعی دانشگاه تهران

به نظر می‌رسد، رسانه‌های تصویری جدید، به موضوعیت و اهمیت «من» بیشتر از سایر سوژه‌ها و ابژه‌ها اهمیت می‌دهند و نمونه آن تصاویری است که فرد از خود بازنمود کرده و دنبال‌کننده‌ها و هوادارانی که برای خود جمع‌آوری می‌کند.
سلبریتی‌ها به‌واسطه مصرف، بخشی از آن چیزی شده‌اند که از آن به‌عنوان اقتصاد شهرت بین‌المللی یاد می‌شود. این بازار قوی در طول قرن گذشته ایجاد شده و رشد کرده است. افزایش رسانه‌های اجتماعی باعث شده است که افراد معروف بتوانند از دروازه‌بانی برودکست‌ها و رسانه‌های چاپی عبور کنند و تصاویر عمومی خاص خود را بسازند. همچنین، رسانه‌های اجتماعی فرصت‌های تعامل میان و بین کاربران را افزایش می‌دهد. از این پدیده با نام «اقتصاد چشم‌نواز» یاد می‌شود که بر اساس آن ما، به‌عنوان جامعه، به آگاهی توسعه‌یافته‌ای هم درباره این که چگونه خودمان را عرضه کنیم و در مقابل درباره این که دیگران چگونه ما را درک می‌کنند، دست پیدا می‌کنیم و این شیوه اصلی ما برای درک جهان شده است. رسانه‌ها امروزه به‌عنوان نهاد اجتماعی مستقلی با منطق خودشان ظهور کرده‌اند؛ منطقی که تعاملات بسیاری از دیگر نهادهای اجتماعی و فرهنگی را نیز تحت کنترل دارد. «جامعه معاصر تحت سیطره رسانه‌هاست؛ به‌طوری‌که دیگر نمی‌توان رسانه‌ها را به‌عنوان نهادی مستقل از سایر نهادهای اجتماعی و فرهنگی درک کرد». در چنین محیطی، توجه به منبعی استراتژیک بدل شده است؛ منبعی با ارزش تجاری قابل توجه.
به این ترتیب، مخاطب مصرف‌کننده، در مقابل مخاطب تحلیل‌گر، به جای تجزیه پیام تلاش می‌کند تا توجه‌ها را به خود جلب کند و به این ترتیب، مقهور قدرت رسانه‌های دیداری می‌شود. سواد رسانه‌ای مهارت‌های گوناگونی را می‌طلبد که تفکر انتقادی از جمله این مهارت‌هاست. فرد باسواد رسانه‌ای باید این توانایی را داشته باشد تا بتواند خود را از محتوای تصویر جدا کرده و در قالب بیننده‌ای منتقد، بین واقعیت و تصاویر پرزرق‌وبرق فریب‌کار که بازنماینده مصرف‌گرایی است، تمایز قائل شود. شاید بتوان تمایزگذاری را از پایه‌ای‌ترین مفایم سواد رسانه‌ای دانست.

تامپسون، مل. 1393. من. مترجم(ان) سونا انزابی‌نژاد. تهران: نشر گمان.
پاتر، دبلیو جیمز. 1391. نظریه سواد رسانه‌ای: رهیافتی شناختی. مترجم(ان) ناصر اسدی، محمد سلطانی‌فر و شهناز هاشمی. تهران: سیمای شرق.
دبور، گی. 1392. جامعه نمایش. مترجم(ان) بهروز صفدری. تهران: آگه.
مول، آماندا. 1398. لبخند صمیمی اینفلوئنسرها خرج هنگفتی روی دست فالورها می‌گذارد. خرداد 11. https://tarjomaan.com/neveshtar/9415/.

Greene, Robert. 2019. the 7 types of toxic people to avoid on social media. January 7. https://medium.com/@robertgreene/the-7-types-of-toxic-people-to-avoid-on-social-media-96f3827bde56

🗞 دومین شماره‌ی
#فصلنامه_مجازی #فرهنگ_شهرت
🆔 @Celebrity_Culture

📝 سلبریتی‌ها دنباله‌رو شاخ‌های اینستاگرامی

بخوانید:
https://sobhe-no.ir/newspaper/989/11/40254

🆔 @sobhe_no

🚦 کدام #سلبریتی شما را مصرف می‌کند؟

📍 یکی از توهم‌هایی که #شبکه‌های_اجتماعی می‌دهند این است که فکر می‌کنیم ما هستیم که همه چیز را #انتخاب می‌کنیم!

🔸ممکن است در ابتدا ما یک منبع خبری یا یک سلبریتی را «انتخاب» کنیم اما بعد از این انتخاب، بیشتر اوقات به یک طعمه یا مصرف‌کننده تبدیل می‌شویم که حق انتخابی ندارد جز اینکه صدا، چهره و حرف‌های آن منبع یا فرد را ببلعد و در بسته‌بندی جدید تکرار کند.

🔸بسیاری از سلبریتی‌ها دانسته یا ندانسته این کار را با ما می‌کنند. آنها فکر، روح، #زمان و نگرش ما را مصرف می‌کنند.

🔸سلبریتی‌ها با خانه و ماشین و لباس‌های شیک، دندان‌ها و پوست سفید، لبخندهای رو به دوربین، ظاهر متفاوت و خوشبخت‌نمایی ما را با #حسرت تنها می‌گذارند و می‌توانند به یک #سلاح_حواس‌پرتی_جمعی تبدیل شوند.

🔸سلبریتی‌های تهی‌مایه در هرجای جهان حتی با ژست‌های آزادیخواهانه و از روی خیرخواهی، ممکن است بهترین سرباز برای دیکتاتورها شوند.

🔸آنها حواس ما را از واقعیت‌های پیرامون پرت می‌کنند و به ما رویاهای دروغین می‌فروشند.

🔸اینکه #همه می‌توانند به ثروت و شهرت خیره‌کننده برسند. اینکه در همین دنیا #همه می‌توانند عدالت، خوشبختی و شادی واقعی را تجربه کنند. اینکه اگر شما موفق نیستید دلیلش #فقط تنبلی است و تاریخ، جغرافیا، سیاست و شانس هیچ نقشی در آن ندارد!

🔸هنر سلبریتی‌ها این است که مستقیم به ما نمی‌گویند چه کاری بکنیم، اما آرام‌آرام ما را فتح می‌کنند. بدون اینکه حتی متوجه باشیم می‌بینیم مثل آنها لباس می‌پوشیم، فکر می‌کنیم، حرف می‌زنیم، شبیه آنها ژست می‌گیریم یا مثل آنها دست به خوشبخت‌نمایی می‌زنیم.

🔸گاهی حتی مقاومت می‌کنیم که «امکان ندارد و من اینطور نیستم»! اما «به من بگو در شبکه‌های اجتماعی چه کسی را فالو می‌کنی تا بگویم کی هستی!». دیر آدم متوجه می‌شود که مدتها توسط سلبریتی‌ها مصرف شده است.

🚨چطور بفهمیم توسط یک سلبریتی مصرف می‌شویم؟
+ دنبالش نکنید و بعد از یک هفته از خودتان بپرسید بدون دیدن عکس، ویدئو و نوشته‌های او چیز ارزشمندی از دست داده‌اید یا نه؟ صرفاً به او معتاد بودید یا از او چیزهایی یاد می‌گرفتید که شما را به انسان بهتری تبدیل می‌کرد؟

🔹پاسخ به این سوالات حتی در خلوت هم نیاز به #شجاعت دارد.

✍ #احسان_محمدی
📲 @savaderasanei

🗞 سومین ‌شماره‌ی
#فصلنامه‌‌ی_مجازی #فرهنگ_شهرت
#پرونده_مرجعیت‌فکری

📍 کژکارکردهای سلبریتی‌سازی(۱)

✍🏻 دکتر عبدالله بیچرانلو| عضو هیئت علمی علوم ارتباطات اجتماعی دانشگاه تهران

♦️انتشار بزودی...‏

🗞 سومین ‌شماره‌ی
#فصلنامه‌‌ی_مجازی #فرهنگ_شهرت
#پرونده_مرجعیت‌فکری

📍 دفتر مرجع‌ عالی‌قدر نیکی میناژ:
علیه مرجعیت فکری سلبریتی‌ها در اینستاگرام

✍🏻 داوود طالقانی| دانشجوی کارشناسی ارشد فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق(ع)

♦️انتشار بزودی...‏

🔻 فعالیت نشریه فرهنگ شهرت در پیام‌رسان بَله

▪️با توجه به اختلالات اخیر در تلگرام از این پس تمامی مطالب مربوط به نشریه فرهنگ شهرت در پیام‌رسان بَله نیز بارگذاری می‌شوند.

▪️آدرس کانال:
🆔 https://ble.ir/celebrity_culture

🗞 سومین ‌شماره‌ی
#فصلنامه‌‌ی_مجازی #فرهنگ_شهرت
#پرونده_مرجعیت‌فکری

📍 بر بام مرجعیت، در دام شهرت

✍🏻 معصومه شمس | دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات فرهنگی و رسانه دانشگاه تهران

♦️انتشار بزودی...‏

🗞 سومین ‌شماره‌ی
#فصلنامه‌‌ی_مجازی #فرهنگ_شهرت
#پرونده_مرجعیت‌فکری

📍 شکاف اینستاگرام، ضامن بقا‌ی سلبریتی‌ها

✍🏻 علی مؤمنی | فارغ التحصیل کارشناسی علوم ارتباطات اجتماعی دانشگاه تهران

♦️انتشار بزودی...‏

🗞 سومین ‌شماره‌ی
#فصلنامه‌‌ی_مجازی #فرهنگ_شهرت
#پرونده_مرجعیت‌فکری

📍انسان درحال حرکت و شهرت و پول بادآورده

✍🏻 محمد حسین‌خلیلی | دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات فرهنگی و رسانه دانشگاه تهران

♦️انتشار بزودی...‏

🔶 مرگِ شجریان و اسطوره‌زدگیِ ایرانیان!

🔹 لئو شاهوفسکی


قبلاً رساله‌ای با نامِ «تتلوئیسم» نوشتم که در آن به نقدِ میوزیکِ عامّه‌پسند پرداختم، اکنون هم از این‌که این پُستِ انتقادی را بِمناسبتِ مرگِ «محمّدرضا شجریان (Mohammad-Rezaa Shajariaan)» می‌نویسم، یقیناً علاقه‌مندانِ بِاو را می‌آزارد، ولی از آنجا‌که کارِ من این است واقعیّت‌ها را تا جایی بِفشرم که مرارت‌هایِ زننده‌یِ امورِ بِظاهر پیشِ‌پاافتاده از بطنِ آن چکّه کند و قطره‌هایِ آن‌را همچون موادِّ مذاب بر چهره‌یِ بلاهت‌ها بِپاشم، خودم را از تعهّد نسبت به رسالتِ بزرگم که بِاندیشه‌واداشتنِ انسان است، سانسور نخواهم کرد.
اکنون می‌خواهم خدایگیِ اسطوره‌هایِ ناشی از هژمونی و سلطگیِ سیمبول‌ها را بِعنوانِ یکی از بزرگ‌ترین نمودِ انحطاطِ اجتماعی یادآوری کنم. سیمبول‌پرستی طبقه می‌سازد و هرچیزی که طبقه‌مندی شود، از «ارزش‌مداری» خارج می‌گردد. طبقاتِ کارگر و کارفرما و هنرمند و شاعر و پزشک و روحانی و کارمند و فقیر و مایه‌دار و...، در گروِ منافعِ طبقات است که می‌تواند بِراحتی انسان‌ها را بِفریبد و از همدیگر جدا کند. هرگاه طبقه‌سازی شکلی طبیعی بِخود بِگیرد، قضاوت‌ها فقط در حیطه‌یِ «نفع و تخصّص» معنا می‌یابد و «انسان» از مدارِ گفت‌وگو خارج می‌شود؛ این روش‌شناسی نادیده‌گرفتنِ جان‌هاست.
قبل‌تر گفته بودم مرگِ انسان‌هایِ مشهور در فرهنگِ خاصّه و عامّه با چه آب‌وتابی بزرگ‌نمایی می‌شود، برایِ همین این نوع از مرگ‌ها را در بازنه‌یِ «مرگ‌هایِ محدّب و بادکنکی» جای دادم. سازمانِ The World Counts از ابتدایِ سال تاکنون 6,957.100 (حدودِ هفت‌میلیون) مرگِ انسانِ گرسنه را گزارش کرده، ولی ما فقط مرگِ هنرمندان و بازیگران و فوتبالرها را می‌بینیم. امیدوارم تنها کسی نباشم که خوددریدگیِ مردم برایِ مرگِ یک آوازخوان که تمامِ شعرهایِ برگزیده‌اش از حافظ و خیّام حکمِ تخدیر و تحمیق و تحمیرِ مردم را دارد، جنایتی بزرگ می‌بینم!
وقتی رولان بارتز (Roland Barthes) می‌گفت «اسطوره‌ها با موضوعِ پیامِ خود تعریف نمی‌شوند، بلکه نحوه‌یِ بیانِ آن‌ها در انتقالِ پیام، آن‌ها را تعریف می‌کند»، همان چیزی است که من آن‌را اسطوره‌پرستی می‌نامم. امروزه هیچ‌چیزی مانندِ سیمبول‌پرستی و اسطوره‌سازیْ ذهنیّتِ مردمِ شرق را به بردگی نگرفته است. اسطوره‌زدگیِ توده، ساختارِ ذهنیِ آنان را در جهتِ «یکسان‌سازی و یکدست‌اندیشی» شکل می‌دهد که به جابِجاییِ مرزهایِ بینِ «آشوب» و «آرامش» می‌انجامد. ذهنیّتِ اسطوره‌زده همه‌چیز را «طبیعی» جلوه می‌دهد و برده‌یِ «سکون‌اندیشی» می‌شود و احساساتِ جمعی بِسادگی او را می‌فریبد.
نیکولا گریمالدی (Nicolas Grimaldi) در این مورد می‌گوید:
«ازآنجاکه ما دیگر نمی‌دانیم چه می‌خواهیم، چه را دوست داریم، به چه ارج می‌نهیم و چه را می‌ستاییم، دیگر نمی‌دانیم که خود چه هستیم. گونه‌یِ انسان که بِدین‌گونه اتم‌واره و رباتیک شده، نیک‌بختی را فقط در گفته‌یِ پیشینیان می‌جوید. چون هیچ‌کس حقیقتی جز آنچه در برخوردِ بی‌واسطه با اوست و با آن کار می‌کند نمی‌شناسد، روابط و تعاملاتِ انسانیْ سست و ساده و ضرورتاً مبتذل و نوعاً بی‌دوام خواهد بود. گاه شرکت‌کنندگان در بعضی از گِردهمایی‌ها دچارِ نوعی هیستریِ هم‌جوشی می‌شوند، بی‌آن‌که هم را بِشناسند تحتِ‌تأثیرِ یک جذبه‌یِ فوری به اتّفاق فریاد می‌کِشند، و این سرمستیِ همگانی، آخرین بازیافتِ زندگی و شکلِ فرسوده و ازپاافتاده‌یِ اجتماعی ازدست‌رفته است.»
ذهنیّتِ ایرانی در مواجهه با مرگِ شجریان، عیناً چنین سرانجامی یافته و کسانی‌که حتّی تک‌بیتی با آوازِ شجریان نشنیده‌اند، در ماتم و عزایِ اویند. این از قدرتِ اسطوره است که می‌تواند اذهان را بی‌چندوچون‌وچرا بِتسخیرِ خود دَرآورد، امّا ذهنیّتِ ساختارشکن می‌تواند بِفهمد که یک اسطوره آنقدرها هم که مردم او را بزرگ می‌پندارند بزرگ نیست!
شجریان هرچِقدر هم محبوب باشد، سیمبولی برایِ جوامعِ افیون‌زده است که مردمانش از نظرِ ساختاری شبیهِ هم‌اند و بِجایِ گلاویزشدن با آشوب‌هایِ زمانه، بازیچه و برده‌یِ کرختی و بی‌حسّی شده‌اند. آدورنو (Adorno) می‌گوید:
«میوزیکِ عصرِ ما، بر مدارِ 'خرسندی' است نه 'انکار و بَرآشوبیدن'. مردم با شرایطِ زندگیِ خود سازگار می‌شوند، زیرا هدفِ اصلیِ میوزیکِ احساساتی، ارائه‌یِ یک راهِ گریزِ موقّت از این آگاهی است که فرد در زندگیِ خود به آرزوهایش نرسیده است. میوزیکِ احساساتی، بِتصویرِ مادری می‌مانَد که به کودکِ خود می‌گوید 'بیا و گریه‌کن کودکم!'. این برایِ تودگان بِمنزله‌یِ تخلیه‌ای هیجانی است، امّا نوعی تخلیه‌یِ هیجانی که حتّی بیشتر آن‌ها را کنترل می‌کند. طبعِ میوزیکالی که به شنوندگانِ خود اجازه‌یِ اعتراف به آزردگی‌شان می‌دهد و آن‌ها را از طریقِ این 'گریز' با وابستگیِ اجتماعی‌شان سازش می‌دهد.»

#یادداشتها
@critical_thought

🗞 سومین ‌شماره‌ی
#فصلنامه‌‌ی_مجازی #فرهنگ_شهرت
#پرونده_مرجعیت‌فکری

📍شما کدام سلبریتی را مصرف می‌کنید؟

✍🏻 امید زند کریم‌خانی | دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات جوانان دانشگاه تهران

♦️انتشار بزودی...‏

🗞 سومین ‌شماره‌ی
#فصلنامه‌‌ی_مجازی #فرهنگ_شهرت
#پرونده_مرجعیت‌فکری

📍ردای سیاست برازنده سلبریتی نیست!

✍🏻 سید علی موسوی | دانشجوی کارشناسی علوم ارتباطات اجتماعی دانشگاه تهران

♦️انتشار بزودی...‏

🗞 سومین ‌شماره‌ی
#فصلنامه‌‌ی_مجازی #فرهنگ_شهرت
#پرونده_مرجعیت‌فکری

📍بقای سلطنت هیچ‌کس نمی‌بینم
مگر خدا که به‌ ذات از قدیم سلطان است

✍🏻 علی رئیسی | دانشجوی کارشناسی علوم ارتباطات اجتماعی دانشگاه تهران

♦️انتشار بزودی...‏

🗞 سومین شماره‌ی
#فصلنامه‌‌ی_مجازی #فرهنگ_شهرت
#پرونده_مرجعیت‌فکری

📍 چگونه یک هوادار شدم؟
چرا اغلب هواداران سلبریتی‌ها نوجوان هستند؟

✍🏻 سجاد سامانی | فارغ التحصیل کارشناسی ارشد فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق (ع)

♦️انتشار بزودی...‏