🔰به چه دلیلی جامعه ی ایران با وضعیت فرهنگی مطلوب، فاصله دارد؟ عملکرد دستگاه های مسئول در این حوزه چگونه بوده است؟

🔶یکی از عوامل فاصله ما با وضعیت فرهنگی مطلوب، خلاها و اشکالات ساختاری بخش فرهنگ در جامعه است. گرچه پس از پیروزی انقلاب در ساختار و بافت دستگاه های فرهنگی ما تغییرات فراوانی رخ داده است، ولی طراحی اولیه و شکل گیری روح سازمانی آن ها متناسب با آرمان ها و اهداف فرهنگی انقلاب نبوده و به همین علت، رفتار سازمانی این دستگاه ها، حتی مدیران ارشد آن را هم تحت تاثیر خود قرار داده است.

🔷این ساختارها آنچنان روح خود را بر وضعیت فرهنگی جامعه تحمیل می کند که حتی بدیهی ترین اصول و مبانی فرهنگی که در مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی هم مورد تاکید قرار گرفته است، با تردید مواجه می شود. این اصل که «هدف برنامه ریزی فرهنگی باید معطوف به محتوای فرهنگ و تقویت ارزش ها و نگرش ها مطلوب و آرمانی باشد» تنها به عنوان یک دیدگاه تلقی می گردد!

💢در این میان، شورای عالی انقلاب فرهنگی که به عنوان «قوه عاقله» بخش فرهنگ باید نقشی اساسی و نمایان در کارکرد دستگاه های فرهنگی داشته باشد، بیشتر «قوه عامله» همان ساختار بیمار و منحرف گشته و اخیرا به این نتیجه رسیده است که به بازنگری وظایف خود بپردازند تا بتواند مسئولیت های سنگین خود را در سیاستگذاری کلان فرهنگ کشور ایفا نماید.


📖کتاب #فرهنگ_جامعه_انقلاب به کوشش جمعی از نویسندگان


#فرهنگ
#انقلاب_اسلامی
#انقلاب_فرهنگی
#پرسش_و_پاسخ
#شورای_عالی_انقلاب_فرهنگی


📌@canoon_org

🔶از دیدگاه قرآن و حکمای اسلامی، ثابت شده که هیچ گونه منافاتی میان قضای عام الهی از یک طرف و اختیار و آزادی انسان از طرف دیگر نیست. اما امروز در دوران معاصر، برخی متفکران اروپایی مانند ژان پل سارتر در این مسئله گرفتارند و چون در فلسفه خود به انتخاب و اختیار و آزادی تکیه کرده اند، نمی خواهند خدا را قبول کنند. سارتر می گوید: چون به آزادی، ایمان و اعتقاد دارم، نمی توانم به خدا، ایمان و اعتقاد داشته باشم؛ زیرا اگر خدا را بپذیرم، ناچارم قضا و قدر را بپذیرم

🔷و اگر قضا و قدر را بپذیرم، آزادی فرد را نمی توانم بپذیرم و چون نمی خواهم آزادی را نپذیرم و به آزادی علاقه و ایمان دارم، پس به خدا ایمان ندارم. از نظر اسلام، اعتقاد و ایمان به خدا مساوی است با اینکه انسان آزاد و مختار باشد. آزادی به معنای واقعی گوهر انسان است. قرآن کریم خدا را بسیار بزرگ و اراده و مشیتش را عام معرفی می کند، ولی از آزادی نیز سخت دفاع می کند. منطق قرآن هیچ منافاتی میان قضای عام الهی و حریت و اختیار انسان نمی بیند. از نظر برهانی و فلسفی نیز در جای خود ثابت شده که میان این دو منافاتی نیست.

💢برخی فیلسوفان، تصور کرده اند که تنها اگر خدا را نپذیرند آزادند؛ آن هم بدین معنا که در این صورت می توانند رابطه اراده خود را با گذشته و حاضر، یعنی با تاریخ و محیط، قطع کنند و با چنین اراده قطع شده از تاریخ و محیط، آینده را انتخاب کنند و بسازند؛ حال آنکه مسئله جبر و اختیار به قبول و نفی خدا مربوط نیست. با قبول خدا می توان برای اراده انسان نقش فعال و آزاد قائل شد، چنانکه با نفی خدا نیز طبق قانون علیت عامه، می توان به فرضیه آزادی انسان ایراد گرفت. لذا اعتقاد به خدا سبب نمی شود منکر آزادی بشویم.


🗓کتاب #ایمان، دفتر بیست و یکم از مجموعه کتاب های چلچراغ حکمت، به قلم #سیدمحمدعلی_داعی_نژاد



#ایمان
#آزادی
#مسئله
#قضا_و_قدر
#جبر_و_اختیار
#پرسش_و_پاسخ

📌@canoon_org