انسیس تک با افتخار تقدیم میکند.
برگزار مینی دوره خودروهای مسابقه ای در فلوئنت
ظرفیت محدود
شرایط و ضوابط متعاقبا اعلام میگردد.

Modal Analysis of Gas Turbine Blade

📌 فرق آنالیز مودال و ترنزینت چیه؟

🔹 آنالیز مودال
مثل اینه که بخوای بفهمی یه سازه «ذاتاً» چطور میل به لرزش داره.
بهت میگه فرکانس‌های طبیعی و شکل مودهاش چیه.
💡 کاربردش؟ پیدا کردن رزونانس‌ها، جلوگیری از لرزش خطرناک و پایه‌ریزی برای تحلیل‌های بعدی.

🔹 آنالیز ترنزینت
اینجا دیگه میای و میگی: «باشه! حالا اگه این سازه رو واقعا با این بار در طول زمان تحریک کنم چی میشه؟»
پاسخش؟ نمودار تغییر مکان، سرعت، شتاب و حتی تنش در طول زمان رو میده.
💡 کاربردش؟ شبیه‌سازی ضربه، شوک، یا هر بارگذاری که با زمان تغییر می‌کنه.

📊 فرق اصلی در یک نگاه:

مودال = دنیای فرکانس و ذات سیستم

ترنزینت = دنیای زمان و رفتار واقعی زیر بار

مودال بیشتر «تشخیص» هست، ترنزینت بیشتر «شبیه‌سازی واقعی»

🌬 وقتی پره‌های توربین گازی نفس می‌کشند! 🌬

تصور کن پره‌های توربین گازی مثل قلب تپنده یک نیروگاه یا موتور هواپیما هستند. هر بار که این پره‌ها می‌چرخند، به هزاران بار کشیده و رها می‌شن — درست مثل عضلاتی که ورزش می‌کنن!

📈 اینجاست که منحنی S-N وارد بازی می‌شه. این منحنی داستان مقاومت پره‌ها در برابر خستگی و ترک خوردن رو تعریف می‌کنه:

S یعنی مقدار تنش (نیروی وارد شده)

N یعنی تعداد چرخه‌های تکرار شده

هر چه پره‌ها بیشتر چرخیده باشن، احتمال آسیب بیشتر می‌شه. اما مهندسان با کمک این منحنی می‌تونن عمر مفید پره‌ها رو پیش‌بینی کنن و از خطرات جلوگیری کنند.

پس دفعه بعد که توربین گازی رو دیدی، یادش باش که اون پره‌ها با هر چرخش، داستان پایداری و مقاومت رو به زبان علم تعریف می‌کنن!

🥤 وقتی لیوان زمین می‌خوره، یک جنگ داخلی شروع می‌شه! 🥤

شاید به نظر بیاد یه لیوان شکسته فقط یه شکستگی ساده‌ست، ولی واقعیت اینه که داخل لیوان تنش‌های پنهونی به اسم «تنش‌های مانده» وجود داره.

وقتی لیوان زمین می‌خوره، یه سری نیروها و فشارها توی مواد لیوان جا می‌مونه که دیگه بیرون نمی‌ریزن؛ مثل خاطراتی که توی ذهن آدم حک می‌شن! این تنش‌ها باعث می‌شن لیوان توی بخش‌هایی از خودش حساس‌تر و شکننده‌تر بشه.

مهندسان با فهمیدن این تنش‌های مانده، می‌تونن عمر مواد و مقاومت‌شون رو بهتر پیش‌بینی کنند و طوری طراحی کنند که حتی اگر زمین خورد، کمتر آسیب ببینه.

در این تصویر، جریان هوا ابتدا به صورت لامینار (آرام و منظم) بر روی بدنه خودرو حرکت می‌کند. سپس به دلیل شکل و انحنای بدنه، جریان از سطح جدا می‌شود که به این نقطه "Separation point" یا نقطه جدایی گفته می‌شود. این جدایی باعث ایجاد یک حباب جریان (Flow Separation Bubble) می‌شود که در آن جریان دوباره چرخش‌هایی پیدا می‌کند و به صورت غیرمنظم درمی‌آید.

اما بعد از این حباب، جریان دوباره به سطح بدنه می‌چسبد؛ این نقطه را "Reattachment point" یا نقطه دوباره چسبیدن می‌نامند. دلیل اینکه جریان دوباره چسبیده این است که در ناحیه بعد از جدایی، جریان وارد حالت توربولانت (آشفته و پر انرژی) می‌شود و این انرژی اضافی باعث می‌شود جریان دوباره بتواند به سطح بدنه بچسبد و از آن عبور کند.

پس به طور خلاصه:

جریان ابتدا لامینار و آرام است.

در نقطه جدایی، جریان از سطح جدا می‌شود و حبابی از جریان آشفته ایجاد می‌کند.

بعد از حباب، جریان به حالت توربولنت درمی‌آید و انرژی بیشتری دارد که اجازه می‌دهد دوباره به سطح بچسبد.
این فرآیند به کاهش درگ (Drag) و بهبود آیرودینامیک خودرو کمک می‌کند.

کد انتقال حرارت دو بعدی پایا در C
ریزالت ها در تکپلات تولید میشن.

معمولا من بالا رو میزارم 100 و دورتا دور را 50 برای تست
درجه سلسیوس

8-9 سال پیش برای اولین بار که حل میکردم.
سوالی پیش اومد.
معادله انتقال حرارت بر حسب کلوین هست.
چرا سلسیوس میزاریم؟

چون:
delsqure(T(C)+T(273-0))=delsqure(T(C))+delsqure(273-0)
ترم دومی صفره چرا؟
چون لاپلاسین عدد ثابت صفره.
به همین راحتی

سوال کاربران کانال:
اون انرژی که میگید باعث چسبیدن به سطح میشه آیا ربط به اینکه تنش برشی توربولنت بیشتر از لمیناره داره یا دلیل دیگه ای داره؟
پاسخ:
در جریان لامینار، لایه‌های هوا خیلی منظم و آرام حرکت می‌کنن و تنش برشی نسبتاً کمتری بین لایه‌ها وجود داره. به عبارت دیگه، انتقال مومنتوم (momentum) بین لایه‌های هوا محدودتره.

اما در جریان توربولنت، جریان خیلی آشفته و پر از گردابه‌های کوچک و بزرگه که این گردابه‌ها باعث افزایش انتقال مومنتوم عمودی بین لایه‌های هوا می‌شن. این یعنی مومنتوم بیشتری از جریان سریع‌تر (بالای جریان) به لایه‌های نزدیک به سطح منتقل می‌شه.

این انتقال مومنتوم بیشتر باعث افزایش تنش برشی در ناحیه نزدیک به سطح می‌شه، که در نتیجه انرژی جنبشی لایه‌های نزدیک به سطح افزایش پیدا می‌کنه.

وقتی انرژی جنبشی این لایه‌های نزدیک سطح افزایش پیدا کنه، جریان توانایی بیشتری برای غلبه بر فشار رو به عقب و بازگردوندن خودش به سطح پیدا می‌کنه؛ یعنی جریان توربولنت می‌تونه جریان جدا شده رو دوباره به سطح بچسبونه.

جدایش و استال ایرفویل

در مسابقات اتومبیلرانی، آیرودینامیک نقش مهمی ایفا می‌کند. به مرور زمان، تمامی خودروهای مسابقه‌ای دارای عضوهای آیرودینامیکی خاصی شدند تا مقاومت هوا را کاهش دهند و یا نیروی رو به پایین (Downforce) ایجاد کنند.
یکی از نکات مهم در عملکرد خودروهای مسابقه‌ای، رابطه آیرودینامیک با لاستیک‌ها است. نیروی آیرودینامیکی می‌تواند به افزایش فشار عمودی روی لاستیک‌ها کمک کند، که باعث بهبود چسبندگی و در نتیجه عملکرد بهتر خودرو در پیچ‌ها می‌شود.
به عبارت ساده‌تر، با افزایش نیروی رو به پایین، خودرو می‌تواند با سرعت بیشتری در پیچ‌ها حرکت کند بدون اینکه لاستیک‌ها سر بخورند یا از مسیر خارج شوند. این موضوع باعث بهبود زمان دورها و ایمنی راننده می‌شود.
در نتیجه، استفاده از اصول آیرودینامیکی به ویژه تولید نیروی رو به پایین، یکی از بزرگ‌ترین پیشرفت‌های تاریخ مسابقات اتومبیل‌رانی بوده است که باعث شده خودروها سریع‌تر، پایدارتر و ایمن‌تر شوند.

نمودار قرمز رنگ نقش بهبود آیرودینامیکی را نشان میدهد.

گردابه های نوک بال هواپیما

✈️ آپواش و داون‌واش؛ رازهای جریان هوا در اطراف بال هواپیما
در دوران ابتدایی طراحی هواپیماها، مهندسان هنوز درک دقیقی از رفتار جریان هوا نداشتند. اما با پیشرفت علم آیرودینامیک، مفاهیمی مثل Upwash و Downwash به‌عنوان کلیدهای فهم تولید نیروی برا (Lift) و مقاومت القایی (Induced Drag) شناخته شدند.
🔼 آپواش (Upwash) وقتی هوا به لبه جلویی بال نزدیک می‌شود، به سمت بالا منحرف می‌شود. این انحراف باعث افزایش زاویه مؤثر حمله و در نتیجه افزایش نیروی برا می‌شود. در گذشته، طراحی بال‌ها به گونه‌ای بود که از این پدیده برای افزایش کارایی پرواز استفاده می‌کردند.
🔽 داون‌واش (Downwash) در پشت بال، جریان هوا به سمت پایین منحرف می‌شود. این پدیده اگرچه برای تولید برا ضروری است، اما باعث ایجاد مقاومت القایی و کاهش بازدهی پرواز می‌شود. در طراحی‌های قدیمی، این مقاومت یکی از چالش‌های اصلی بود.
🌪 گردابه‌های نوک بال (Wingtip Vortices) همان‌طور که در تصویر می‌بینی، در نوک بال‌ها گردابه‌هایی شکل می‌گیرند که باعث ایجاد الگوی سینوسی از آپواش و داون‌واش در پشت هواپیما می‌شوند. این گردابه‌ها در شرایط خاص حتی با چشم قابل مشاهده‌اند!
📐 امروزه با طراحی‌های مدرن مثل وینگلت‌ها، مهندسان تلاش می‌کنند اثر داون‌واش و گردابه‌ها رو کاهش بدن تا هواپیماها با مصرف سوخت کمتر، بازدهی بیشتری داشته باشن.

استفاده از وینگلت یا بالچه
باعث میشه هواپیما از لحاظ آیرودینامیکی بهتر پرواز کنه.

انواع بالچه