مدیر موقت ناسا بخشنامه‌ای جدید برای ساخت رآکتور هسته‌ای روی ماه صادر کرده است؛ اما هنوز معلوم نیست کاربرد آن دقیقاً چه خواهد بود.
ناسا قصد دارد تا اواسط دهه ۲۰۳۰، یک رآکتور هسته‌ای روی ماه بسازد. این هدف، در بخشنامه جدیدی که شان دافی، مدیر موقت آژانس فضایی آمریکا صادر کرده، به‌صراحت اعلام شده است. البته ایده ساخت رآکتور هسته‌ای در ماه تازگی ندارد؛ ناسا پیش‌تر در سال ۲۰۲۲ به سه شرکت مختلف برای طراحی راکتورهای نسبتاً کوچک، قراردادهایی اعطا کرده بود. اما آنچه بخشنامه جدید را متمایز می‌کند، مقیاس بزرگ‌تر و سرعت بالاتر اجرای آن است.
طبق گفته دافی، رآکتور قمری باید دست‌کم صد کیلووات برق تولید کند؛ عددی که در مقیاس زمینی بسیار ناچیز محسوب می‌شود و تنها برق حدود ۸۰ خانه آمریکایی را تأمین می‌کند. بااین‌حال، هنوز مشخص نیست این انرژی دقیقاً قرار است صرف چه کاری شود.
محتمل‌ترین کاربرد برق هسته‌ای در ماه، پشتیبانی از سکونتگاه‌های انسانی پایدار در ماه است؛ هرچند چنین سکونتگاهی، حتی در بهترین سناریوها و با فرض تحقق اهداف برنامه آرتمیس در جدول زمانی تعیین‌شده، دهه‌ها با واقعیت فاصله دارد؛ به‌ویژه وقتی بدانیم بسیاری از اجزای مأموریت برنامه‌ریزی‌شده‌ی فرود روی ماه در سال ۲۰۲۷ هنوز حتی آزمایش نیز نشده‌اند.
چشم‌انداز وقتی بدبینانه‌تر می‌شود که به تعدیل‌های اخیر در ناسا توجه کنیم. در ماه‌های گذشته، حدود ۲۰ درصد از نیروی کار ناسا تصمیم به ترک این سازمان گرفتند؛ اقدامی که در چارچوب برنامه‌ی «استعفای تعلیقی» دولت دونالد ترامپ انجام شده است. از سوی دیگر، بودجه ناسا نیز در معرض کاهش تا سقف ۲۴ درصد قرار دارد. در صورت تصویب بودجه پیشنهادی ترامپ، فعالیت‌های علمی این آژانس تقریباً نصف خواهد شد؛ از جمله لغو بسیاری از مأموریت‌های برنامه‌ریزی‌شده و کنارگذاشتن برخی از فضاپیماهای کنونی که همچنان در مدار فعال هستند.

منبع: zoomit

به گفته سید رضا عمادی، پژوهشگر مذهبی ایرانی، قیام امام حسین (ع) صرفاً یک رویداد تاریخی نیست، بلکه الگویی جامع برای ساختن تمدنی پویا و پایدار است. عمادی در مقاله‌ای که توسط خبرگزاری ایکنا منتشر شده است، اظهار می‌کند که این جنبش، مکتبی فکری است که ریشه در ارزش‌های اساسی عدالت، آزادی، شجاعت و مقاومت در برابر ظلم دارد.

امام حسین (ع) با انتخاب شهادت به جای تسلیم، آزادی و کرامت انسانی را به عنوان ارزش‌های اساسی تمدن تثبیت کرد. عمادی توضیح می‌دهد که عمق فکری این جنبش، متفکران را به بازتعریف مفاهیم عدالت و مقاومت و شکل‌گیری آنچه که به عنوان «تمدن عاشورا» شناخته می‌شود، الهام بخشیده است.

تأثیر بیرونی این جنبش در آیین‌های عزاداری، تعزیه (یک هنر نمایشی مذهبی) و نهادهای اجتماعی که همبستگی و نیکوکاری را در طول محرم تقویت می‌کنند، مشهود است. فراتر از جهان اسلام، پیام این جنبش بر چهره‌های بین‌المللی مانند مهاتما گاندی تأثیر گذاشته است که از اصول مبارزه بدون خشونت آن الهام گرفته‌اند. این نشان دهنده ظرفیت این جنبش برای گفتگوی بین تمدنی و انتقال جهانی ارزش‌های جهانی انسانی است.

این مقاله نتیجه می‌گیرد که ترکیب بنیان فکری قوی این جنبش و جلوه‌های بیرونی چشمگیر آن، آن را به الگویی بی‌نقص برای تمدن‌سازی تبدیل می‌کند و همچنان الهام‌بخش جوامع برای ایجاد جهانی عادلانه‌تر و انسانی‌تر است.

Scholar: Imam Hussein’s Movement a Model for Building a Sustainable Civilization

در این تصویر، جریان هوا ابتدا به صورت لامینار (آرام و منظم) بر روی بدنه خودرو حرکت می‌کند. سپس به دلیل شکل و انحنای بدنه، جریان از سطح جدا می‌شود که به این نقطه "Separation point" یا نقطه جدایی گفته می‌شود. این جدایی باعث ایجاد یک حباب جریان (Flow Separation Bubble) می‌شود که در آن جریان دوباره چرخش‌هایی پیدا می‌کند و به صورت غیرمنظم درمی‌آید.

اما بعد از این حباب، جریان دوباره به سطح بدنه می‌چسبد؛ این نقطه را "Reattachment point" یا نقطه دوباره چسبیدن می‌نامند. دلیل اینکه جریان دوباره چسبیده این است که در ناحیه بعد از جدایی، جریان وارد حالت توربولانت (آشفته و پر انرژی) می‌شود و این انرژی اضافی باعث می‌شود جریان دوباره بتواند به سطح بدنه بچسبد و از آن عبور کند.

پس به طور خلاصه:

جریان ابتدا لامینار و آرام است.

در نقطه جدایی، جریان از سطح جدا می‌شود و حبابی از جریان آشفته ایجاد می‌کند.

بعد از حباب، جریان به حالت توربولنت درمی‌آید و انرژی بیشتری دارد که اجازه می‌دهد دوباره به سطح بچسبد.
این فرآیند به کاهش درگ (Drag) و بهبود آیرودینامیک خودرو کمک می‌کند.

ما مهندسی میخونیم که با دیدن مسائل دید پیدا کنیم مسئله جدید حل کنیم.

یه مقاله بزارید جلوی رویتون بگید اینو من باید ولید کنم.

مقاله سایت خورده بالا.

کم کم یه پیشینه تحقیق بهش اضافه میکنیم و مرور ادبیات و نواوری اضافه میکنید میشه کار جدید.

من خودم با اینجور مقالات باز مشکل دارم و بنظرم باید ایده ابداعی در کار باشه.

سالها نرم افزارهای مختلف کار کردم.

فلوئنت و اوپن فوم و کامسول و....

همگی صرفا کار رو راه میندازن.

همه فلوئنت رو بلدن کامسول رو بلدن.

کی میشه مریم میرزاخانی کی میشه پرویز معین

ایرانی هایی که حرف برای گفتن داشتن در سطح جهانی

خودتون رو محدود به نرم افزار نکنید.

منم سعی میکنم مطالب تازه ای بزارم.

و نرم افزارهای دیگری هم بگم.

ولی اصلی ترین تمرکز مجموعه ما انسیس هست فعلا

حال سوال اینه برنامه نویسی و نرم افزار رو چگونه و از کجا شروع کنم؟
بنظر من برای شروع با C کار کنید و Codeblocks بعد C++ با visual بعدم متلب و پایتون و ....
نرم افزار هم فلوئنت برای شروع خوبه.

کد انتقال حرارت دو بعدی پایا در C
ریزالت ها در تکپلات تولید میشن.

معمولا من بالا رو میزارم 100 و دورتا دور را 50 برای تست
درجه سلسیوس

8-9 سال پیش برای اولین بار که حل میکردم.
سوالی پیش اومد.
معادله انتقال حرارت بر حسب کلوین هست.
چرا سلسیوس میزاریم؟

چون:
delsqure(T(C)+T(273-0))=delsqure(T(C))+delsqure(273-0)
ترم دومی صفره چرا؟
چون لاپلاسین عدد ثابت صفره.
به همین راحتی

سوال کاربران کانال:
اون انرژی که میگید باعث چسبیدن به سطح میشه آیا ربط به اینکه تنش برشی توربولنت بیشتر از لمیناره داره یا دلیل دیگه ای داره؟
پاسخ:
در جریان لامینار، لایه‌های هوا خیلی منظم و آرام حرکت می‌کنن و تنش برشی نسبتاً کمتری بین لایه‌ها وجود داره. به عبارت دیگه، انتقال مومنتوم (momentum) بین لایه‌های هوا محدودتره.

اما در جریان توربولنت، جریان خیلی آشفته و پر از گردابه‌های کوچک و بزرگه که این گردابه‌ها باعث افزایش انتقال مومنتوم عمودی بین لایه‌های هوا می‌شن. این یعنی مومنتوم بیشتری از جریان سریع‌تر (بالای جریان) به لایه‌های نزدیک به سطح منتقل می‌شه.

این انتقال مومنتوم بیشتر باعث افزایش تنش برشی در ناحیه نزدیک به سطح می‌شه، که در نتیجه انرژی جنبشی لایه‌های نزدیک به سطح افزایش پیدا می‌کنه.

وقتی انرژی جنبشی این لایه‌های نزدیک سطح افزایش پیدا کنه، جریان توانایی بیشتری برای غلبه بر فشار رو به عقب و بازگردوندن خودش به سطح پیدا می‌کنه؛ یعنی جریان توربولنت می‌تونه جریان جدا شده رو دوباره به سطح بچسبونه.

جدایش و استال ایرفویل

سوالات علمی پاسخ داده میشود.

۴ روز تا اربعین حسینی

چهل روز از غروب خونین عاشورا گذشته است...
چهل روز از آن ظهر داغ که آفتاب بر پیکرهای بی‌سر می‌تابید و زمین کربلا بوی غربت می‌داد.
اکنون، زمان رسیدن به وعده عشق است؛ موعدی که زائران از هر کوی و برزن، با پای پیاده یا دل بی‌قرار، رهسپار کربلا می‌شوند تا بگویند:
ما هنوز بر پیمان خود با حسین علیه‌السلام ایستاده‌ایم.

در این روزها، مسیر نجف تا کربلا، روایتگر قدم‌هایی است که از خاک به افلاک پل می‌زنند؛ پرچم‌هایی که بر دوش‌هاست و دل‌هایی که بر دوش حسین.

🕊 السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین

در مسابقات اتومبیلرانی، آیرودینامیک نقش مهمی ایفا می‌کند. به مرور زمان، تمامی خودروهای مسابقه‌ای دارای عضوهای آیرودینامیکی خاصی شدند تا مقاومت هوا را کاهش دهند و یا نیروی رو به پایین (Downforce) ایجاد کنند.
یکی از نکات مهم در عملکرد خودروهای مسابقه‌ای، رابطه آیرودینامیک با لاستیک‌ها است. نیروی آیرودینامیکی می‌تواند به افزایش فشار عمودی روی لاستیک‌ها کمک کند، که باعث بهبود چسبندگی و در نتیجه عملکرد بهتر خودرو در پیچ‌ها می‌شود.
به عبارت ساده‌تر، با افزایش نیروی رو به پایین، خودرو می‌تواند با سرعت بیشتری در پیچ‌ها حرکت کند بدون اینکه لاستیک‌ها سر بخورند یا از مسیر خارج شوند. این موضوع باعث بهبود زمان دورها و ایمنی راننده می‌شود.
در نتیجه، استفاده از اصول آیرودینامیکی به ویژه تولید نیروی رو به پایین، یکی از بزرگ‌ترین پیشرفت‌های تاریخ مسابقات اتومبیل‌رانی بوده است که باعث شده خودروها سریع‌تر، پایدارتر و ایمن‌تر شوند.

نمودار قرمز رنگ نقش بهبود آیرودینامیکی را نشان میدهد.