انجمن علمی ریکا

‍ متن ارائه آقای واعظی در روز معارفه جدیدالورودها با موضوع معرفی ریاضی:

در طول تاریخ انسان تلاش کرده طرز کار جهان مادی را درک کند،ما سعی میکنیم قوانین و الگوهای تعیین کننده خصوصیات اجسام اطرافمون و همچنین روابط پیچیده بین آن ها را کشف کنیم.در طی هزاران سال جوامع سراسر جهان دریافته اند که یک علم بیشتر از هر علم دیگری میتواند مارا به حقیقت پنهان جهان مادی برساند و آن علم ریاضیات است!!!ریاضیات بازی با اعداد نیست بلکه مطالعه ساختارهاست.ریاضیات کلید درک جهان اطراف ماست و همان زبانی است که جهان توسط آن نوشته شده.مهم ترین بخش مطالعه ی ریاضی حل مسئله است.در واقع این مسائل بزرگ و حل نشده هستند که ریاضیات را زنده نگه داشته اند.در تابستان سال 1900 کنگره بین المللی ریاضی دانان در سوربن پاریس برگزار شد.یک رخداد پر شور که حتی گرمای شرجی ماه اوت هم نتوانست از هیجان آن کم کند.این کنگره به دلیل سخنرانی دیوید هیلبرت به عنوان یکی از بزرگترین کنگره های تاریخ شناخته میشود.دیوید هیلبرت که یک ریاضی دان جوان آلمانی بود شجاعانه 23 مسئله مطرح کرد که حل آن ها به عقیده ی او بیشترین اهمیت را برای ریاضیدان ها داشت.در واقع او می خواست خط مشی ریاضیات قرن بیستم را مشخص کند و در این کار موفق شد.مسائل هیلبرت ریاضیات عصر جدید را تعریف کرد.هیلبرت معتقد بود که هر 23 مسئله به زودی حل می شوند و ریاضیات بالاخره دارای اساس و بنیان منطقی پایداری می شود.ریاضیدان هایی که هر یک از این 23 مسئله را حل کنند حتما مورد تحسین قرار می گیرند و هیلبرت هم هیچ پاداشی جز تحسین سایر ریاضیدانان در نظر نگرفته بود.
برخی از مسائل هیلبرت خیلی زود حل شدند و بعضی از آن ها نیز با گذشت یک قرن از آن روز هنوز حل نشده باقی مانده اند.از بین این مسائل یک مسئله هست که بیشترین اهمیت را دارد و آن مسئله هشتم یعنی حدس ریمان است.هرکس بتواند این مسئله را حل کند نامش جاودانه می شود و از سایر ریاضیدان ها پیشی می گیرد،چرا که حدس ریمان یکی از بنیان های ریاضی است.آن شخضی که موفق به حل این مسئله شود جایزه یک میلیون دلاری در انتظار اوست.
البته ریاضی دان ها به فکر ثروت،دست آوردهای مادی و گاها به فکر کاربرد عملی برای آثارشان نیستند.آن ها به فکر افتخار حل یکی از مسائل حل نشده ی بزرگی هستند که نسل قبلی ریاضیدان ها را شگفت زده کرده . و طبق گفته ی مریم میرزاخانی:« با ارزشترین قسمت مطالعه ریاضی لحظه ای است که می گویی آهاااا!!!!! ذوق کشف و لذت فهمیدن چیزی جدید،احساس ایستادن بالای یک بلندی و رسیدن به دیدی شفاف و واضح است.
و اما یک سوال: چه زمانی می توان گفت که ما درک تقریبا درستی از یک موضوع یا شی داریم؟یا چه موقع میتوان گفت که یک موضوع را فهمیده ایم؟یک ایده وجود دارد:اینکه بتوانیم به آن موضوع یا شی از زاویه های مختلف و از دیدگاه های مختلف نگاه کنیم.
امروزه همزمان با تولد تئوری ها و قضیه های جدید،مسائل جدیدی نیز متولد می شوند. و این موضوع را خوب میدانیم که ما همه ی قضیه ها را نمیتوانیم اثبات کنیم،در واقع همه ی مسائل قابل حل نیستند(ناتمامیت گودل)،با وجود این ها یک جمله ی امید بخش هیلبرت هست که به ریاضی دان ها انگیزه می دهد.
«ما باید بدانیم، ما خواهیم دانست»
@AMCSUI

679 views06:58